ΛΟΝΔΙΝΟ.--

Ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Wikileaks, Τζούλιαν Ασάντζ, αφού παραδόθηκε στη βρετανική αστυνομία συνελήφθη κατ' εφαρμογή ευρωπαϊκού εντάλματος, ενώ θα παραμείνει προφυλακισμένος μέχρι τη δεύτερη ακροαματική διαδικασία, στις 14 Δεκέμβρη, μετά την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου να μην επιτρέψει την καταβολή χρηματικής εγγύησης. Αιτία της σύλληψης είναι οι κατηγορίες για σεξουαλικά εγκλήματα σε βάρος δύο γυναικών και το ένταλμα σύλληψης και έκδοσής του στη Σουηδία και κατόπιν... ενδεχομένως στις ΗΠΑ, όπου αναμένεται, τουλάχιστον, να του ασκηθεί δίωξη σχετικά με τη διαρροή των διαβαθμισμένων διπλωματικών εγγράφων. Εντούτοις, η διαδικασία έκδοσής του μπορεί να διαρκέσει πολλές βδομάδες, έως και μήνες.

Το κατηγορητήριο εμφανίζεται έωλο, είχε απορριφθεί τον περασμένο Ιούνη, καθώς κρίθηκε από σουηδικό δικαστήριο αβάσιμο. Ενεργοποιήθηκε ωστόσο εκ νέου μετά την έναρξη της δημοσιοποίησης των διπλωματικών τηλεγραφημάτων στις 28 Νοέμβρη. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα CounterPunch, μία εκ των γυναικών που κατηγορούν τον Ασάντζ για βιασμό, η Αννα Αρντίν, κουβανικής καταγωγής, «φέρεται εκτός από ακραία φεμινίστρια να έχει και διασυνδέσεις με τη CIA και Κουβανούς αντικαθεστωτικούς». Παράλληλα, η πολυεθνική επιχείρηση «Visa Mastercard», που εκδίδει τις αντίστοιχες πιστωτικές κάρτες, ανακοίνωσε ότι «αναστέλλει όλες τις πληρωμές από δωρεές που γίνονται προς την ιστοσελίδα Wikileaks». Την ίδια ώρα αποκαλύπτεται, μέσα από τις εκθέσεις και τις κρίσεις των ίδιων των διπλωματών και των Αμερικανών αξιωματούχων, με τρομακτική ακρίβεια, ο κυνισμός και η επιθετικότητα των ΗΠΑ...

Ετσι, χτες, ανάμεσα στα άλλα, δημοσιοποιήθηκε το κοινό σχέδιο που εκπόνησαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για την προστασία τριών χωρών της Βαλτικής (Εσθονία, Λιθουανία, Λετονία) από απειλές που προέρχονται από τη Ρωσία, στον απόηχο μάλιστα του ολιγοήμερου πολέμου στη Γεωργία, το 2008.

Σύμφωνα με τα τηλεγραφήματα που δημοσιεύονται, το σχέδιο της Συμμαχίας για την προστασία της Πολωνίας επεκτάθηκε στις τρεις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, στις οποίες υπάρχουν ισχυρές ρωσικές μειονότητες, αφού «ζήτησαν» να έχουν συμπληρωματική προστασία απέναντι στη Ρωσία καθώς αυτή είχε επέμβει στρατιωτικά προκειμένου να υπερασπιστεί τη ρωσική μειονότητα στη Γεωργία.

«Ο Ντανιέλ Ορτέγκα και οι Σαντινίστας λαμβάνουν τακτικά χρήματα από τους διεθνείς εμπόρους ναρκωτικών για τη χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου των Σαντινίστας (FSLN)», φέρεται να αναφέρει στην έκθεσή του προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ο πρώην πρεσβευτής στη Μανάγκουα Πολ Τριβέλι και νυν σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του ναυάρχου Τζ. Σταυρίδη, επικεφαλής του Νότιου Στρατηγείου των ΗΠΑ, αρμόδιου για την Κεντρική - Νότια Αμερική και την Καραϊβική.

Ο σύμβουλος του ναυάρχου Σταυρίδη συνεχίζει τον «οχετό» του, αναφέροντας ότι, σε αντάλλαγμα, ο Πρόεδρος Ορτέγκα ζητάει από τους δικαστές να αφήνουν ελεύθερους τους εμπόρους ναρκωτικών που συλλαμβάνουν οι αστυνομικοί και οι στρατιωτικές δυνάμεις. Σε άλλο διπλωματικό τηλεγράφημα από το 2008 επισημαίνεται πως κυβερνητικοί αξιωματούχοι της Νικαράγουας έπαιρναν «βαλίτσες γεμάτες χρήματα» στα επίσημα ταξίδια τους στη Βενεζουέλα...

Σε άλλο τηλεγράφημα, ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών της Αυστραλίας, Κέβιν Ραντ, είχε προτρέψει ως πρωθυπουργός τότε την επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Χίλαρι Κλίντον, σε συνάντηση που είχαν το Μάρτη του 2009, οι ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν «ακόμα και βία» κατά της Κίνας αν αυτή δε συμμορφωθεί προς τους διεθνείς κανόνες συμπεριφοράς.

Οι ΗΠΑ υπονόμευσαν με εκβιασμούς, απειλές και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και τη Διάσκεψη για το Κλίμα, που έγινε το 2009 στην Κοπεγχάγη, σύμφωνα με τηλεγραφήματα, όπου το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η CIA ζητούσαν από τους Αμερικανούς διπλωμάτες να συγκεντρώνουν βιογραφικά στοιχεία για αξιωματούχους του ΟΗΕ και άλλων χωρών, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εναντίον τους στις διαπραγματεύσεις.

Τέλος, σύμφωνα με τηλεγράφημα της 22ης Φλεβάρη του 2010, που είναι έκθεση του Αμερικανού πρέσβη στο Παρίσι, η Γαλλία φέρεται ότι ασκούσε μεγάλες πιέσεις τόσο στην ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ να «καταστήσουν σαφές στη Σερβία ότι δεν μπορεί να θέλει και το Κόσσοβο και την ένταξή της στην ΕΕ, και έπρεπε να διαλέξει ένα από τα δύο».