Να απαγορευτεί η οποιαδήποτε αύξηση στο ψωμί, να μειωθεί η τιμή του και να καθοριστεί κατώτερη εγγυημένη τιμή στο σιτάρι, ζητά με ανακοίνωσή της η Γραμματεία Θεσσαλονίκης της ΠΑΣΕΒΕ. Μια μέρα μετά την κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε από κοινού με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ και το ΜΑΣ, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης της Συσπείρωσης, σε ανακοίνωσή της, τονίζει:

«Καραμπινάτη είναι η αισχροκέρδεια των μεγαλεμπόρων, μεγαλοεισαγωγέων, αλευροβιομηχάνων, όσων δηλαδή εμπλέκονται στο κύκλωμα στάρι - αλεύρι - ψωμί. Ο ισχυρισμός τους ότι αυξάνουν τις τιμές λόγω της απόφασης της ρωσικής κυβέρνησης είναι χοντροκομμένο ψέμα.

Η αλήθεια είναι ότι οι μεγαλέμποροι - μεγαλοεισαγωγείς έχουν τις αποθήκες τους γεμάτες και από σκληρό και από μαλακό στάρι. Εκβιάζοντας τους μικρομεσαίους παραγωγούς σιτηρών με τις φθηνές εισαγωγές, ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια μείωναν τις τιμές, ακόμα και κάτω από τα 10 λεπτά το κιλό. Αυτό οδήγησε σε υπέρογκα κέρδη γι' αυτούς και το ψωμί να πωλείται 80 λεπτά τα 350 γραμμάρια.

Με δεδομένες τις μεγάλες αυξήσεις στον ΦΠΑ, τις δραματικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, την αύξηση των ανέργων, το επερχόμενο νέο κύμα ακρίβειας θα είναι χαριστική βολή στο λαϊκό εισόδημα.

Ο ισχυρισμός των κομμάτων του "ευρωμονόδρομου" ότι ο ανταγωνισμός και η ελεύθερη αγορά συντελούν στη μείωση των τιμών αποδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, ότι είναι μύθος. Η κυριαρχία των επιχειρηματικών ομίλων - μονοπωλίων στα τρόφιμα, όπως παντού, λειτουργεί παρασιτικά και ληστρικά σε βάρος των εργαζομένων, των μικρών και μεσαίων παραγωγών».

Στην ανακοίνωση τονίζεται ότι οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι, μαζί με τους εργαζόμενους, τη φτωχομεσαία αγροτιά ΠΡΕΠΕΙ να κλιμακώσουν τον αγώνα τους, διεκδικώντας όχι απλά την απαγόρευση οποιασδήποτε ανατίμησης, αλλά τη μείωση της τιμής του ψωμιού, την κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και τον καθορισμό κατώτερης εγγυημένης τιμής στο σιτάρι.

Μπορούμε, αναφέρεται τέλος στην ανακοίνωση, να οικοδομήσουμε το αντιμονοπωλιακό μέτωπο, με στόχο να γίνουν λαϊκή περιουσία τα μονοπώλια στην παραγωγή και το χονδρεμπόριο, έτσι ώστε ο πλούτος που παράγεται, με κεντρικό κρατικό σχεδιασμό, να εξασφαλίζει τις λαϊκές ανάγκες».