Η κρίση που χτυπάει εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά δεν έχει χτυπήσει τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό προκύπτει με τον πλέον αδιάψευστο τρόπο από τα στοιχεία που επισήμως δημοσιοποιούνται σε σχέση με τα οικονομικά αποτελέσματα βιομηχανικών και εμπορικών μονάδων, αποδεικνύοντας από μια ακόμα σκοπιά ότι όλα τα μέτρα που επιβάλλονται στο όνομα της εξόδου από την κρίση είναι μέτρα παραπέρα στήριξης του κεφαλαίου και ανακατανομής του πλούτου σε βάρος αυτών που τον παράγουν και τον δικαιούνται, των ίδιων των εργαζόμενων.

Τη στιγμή που τα λαϊκά στρώματα δέχονται τη βάρβαρη επίθεση σε όλα τα μέτωπα, που στοιχειώδη δικαιώματα καταστρατηγούνται, που κατακτήσεις δεκαετιών αφαιρούνται και ανατρέπονται η μια μετά την άλλη και χιλιάδες μισθοσυντήρητα νοικοκυριά, αυτοαπασχολούμενοι και συνταξιούχοι οδηγούνται κυριολεκτικά στα όρια της εξαθλίωσης, μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις συνεχίζουν να συσσωρεύουν προκλητικά κέρδη δισεκατομμυρίων. Μεγάλος αριθμός εξ αυτών, μάλιστα, εξακολουθεί να εμφανίζει αύξηση κερδών ακόμα και παρά την πανθομολογούμενη μείωση της κατανάλωσης. Λιγότερες από χίλιες βιομηχανικές μονάδες συγκέντρωσαν μέσα στο 2009, την πρώτη χρονιά της καπιταλιστικής κρίσης, κοντά στα 3,5 δισ. ευρώ κέρδη. Τα ποσοστά αύξησης κερδών που εμφανίζονται επίσημα, σε μια περίοδο που οι μισθοί των εργαζομένων καταβαραθρώνονται, για μια χούφτα από αυτές ξεπερνούν το 1.000%, ενώ για εκατοντάδες άλλες ξεπερνούν κατά πολύ το 100% . Είναι ενδεικτικό ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης κερδών που καταγράφεται είναι της τάξης του 9.967,56%, και ακολουθούν με φθίνουσα σειρά ποσοστά της τάξης του 5.030% , 4.202% , 2.895% κ.ο.κ! Τα στοιχεία που δόθηκαν τις προηγούμενες μέρες στη δημοσιότητα από τη StatBank, με τίτλο «Διαμάντια εναντίον Κρίσης» και αποτελούν επεξεργασία των οικονομικών αποτελεσμάτων 3.000 βιομηχανικών και εμπορικών επιχειρήσεων είναι αποκαλυπτικά. Ειδικότερα:

• 936 βιομηχανικές επιχειρήσεις συγκέντρωσαν, το 2009, κέρδη ύψους 3,4 δισ. ευρώ, διπλασιάζοντας τα κέρδη του προηγούμενου χρόνου που ήταν 1,68 δισ. ευρώ.
• Από αυτά, τα 2 δισ. ευρώ, δηλαδή το 75% του συνόλου των κερδών, τα καρπώθηκαν μόνο δέκα βιομηχανίες.
• Σε σύνολο 1.225 βιομηχανιών το 76% ήταν κερδοφόρες και μόνο 25% παρουσίασε ζημιές.
• 1.167 κερδοφόρες εμπορικές επιχειρήσεις συγκέντρωσαν το 2009 συνολικά κέρδη 1,5 δισ. ευρώ, όσα και το 2008.
• Οι 10 πιο κερδοφόρες εμπορικές επιχειρήσεις συγκέντρωσαν 400 εκατ. ευρώ, δηλαδή το ένα τρίτο περίπου των συνολικών κερδών.

Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και κεφάλαιο επιδίδονται σε μια συντονισμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού και εμπαιγμού των εργαζομένων με κυρίαρχη την προπαγάνδα για μια «κρίση που μας αφορά όλους» και για «θυσίες που πρέπει να γίνουν για να βγει η χώρα από την κρίση», επιδιώκοντας να αποσπάσουν τη συναίνεση του λαού για την πολιτική της αδιάλειπτης στήριξης της πλουτοκρατίας και της βίαιης απόσπασης λαϊκών και εργασιακών κατακτήσεων. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου δε διστάζουν να περιφρονούν με τον πιο χυδαίο τρόπο το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι, τα πλατιά λαϊκά στρώματα πληρώνουν δεκαετίες τώρα την κερδοφορία τους. Την ώρα που παρουσιάζονταν τα επιχειρηματικά κέρδη - «διαμάντια» ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου συνεπής προς την ωμότητα με την οποία εκφράζονται οι επιδιώξεις της πλουτοκρατίας μιλούσε για το... «τέλος του πάρτι των επιχειρήσεων, των εργαζομένων, των ελευθέρων επαγγελματιών, των αγροτών, των πολιτικών, του συνόλου, δηλαδή, του ελληνικού λαού που για δεκαετίες επιδόθηκε σε μια φαινομενική ευδαιμονία». Εβαλε στην ίδια όχθη εκείνους που παρήγαν τον πλούτο μ' αυτούς που τον καρπώνονταν και όσους με τις πολιτικές που εφάρμοσαν και εξακολουθούν να εφαρμόζουν φροντίζουν για τη διαιώνιση του «πάρτι», που βεβαίως δεν είναι για το «σύνολο του ελληνικού λαού».

Τα υψηλά κέρδη, σε συνδυασμό με τη μείωση της κατανάλωσης, αποδεικνύουν και το γεγονός ότι πηγή της κερδοφορίας είναι και οι αλλεπάλληλες ανατιμήσεις σε προϊόντα και υπηρεσίες πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, που επιβάλλει το κύκλωμα των μεγαλοβιομηχάνων και των μεγαλεμπόρων. Ακόμα και η επίσημη στατιστική, που βασίζεται στη λογική των μέσων όρων δεν μπορεί να συγκαλύψει τη δεινή θέση των εργαζομένων. Ο επίσημος πληθωρισμός αποτυπώνει το σαρωτικό κύμα ακρίβειας και έχει φτάσει να «ανταγωνίζεται» τα επίπεδα της δεκαετίας του '90. Για τον Ιούνη του 2010 εκτινάχτηκε στο ποσοστό του 5,2%, ποσοστό ρεκόρ από το καλοκαίρι του 1997, ενώ τα πράγματα έχουν ήδη επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο για τα λαϊκά νοικοκυριά με τις νέες ανατιμήσεις που επιβλήθηκαν, εξαιτίας της δεύτερης αύξησης του ΦΠΑ, κατά 2 ακόμη μονάδες, από την 1η Ιούλη.

Ηδη, με βάση τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, τα στοιχεία οι πάντες γνωρίζουν ότι μαγειρεύονται, μέσα σ' έναν χρόνο, από τον Ιούνη του 2009 μέχρι και τον περασμένο μήνα, σε ένα διάστημα που για πρώτη φορά στην ιστορία μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις, σε ένα διάστημα που οι εργαζόμενοι χρυσοπλήρωσαν το αντιλαϊκό φορολογικό σύστημα, σημειώθηκαν οι παρακάτω ανατιμήσεις:

• Καύσιμα αυτοκινήτου (βενζίνη) 42,2%
• Πετρέλαιο θέρμανσης 39,6%
• Τέλη κυκλοφορίας - Διόδια 28,4%
• Καπνός (τσιγάρα) 19,8%
• Ασφάλιστρα μεταφορών 18%
• Αλκοολούχα ποτά (μη σερβιριζόμενα) 14,3%
• Αυτοκίνητα 9,3%
• Υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας 9,2%
• Ηλεκτρισμός 6,3%
• Υπηρεσίες μεταφορών 4,6%

Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα και στη δικαιολογημένη λαϊκή αγανάκτηση που προκαλεί η ακρίβεια και οι συνεχείς ανατιμήσεις, η κυβέρνηση αντιτάσσει τον αποπροσανατολισμό και τον εμπαιγμό, με στόχο να δημιουργήσει την εντύπωση ότι δήθεν δίνει «μάχη για τη μείωση των τιμών».

Αποκρύπτει ότι η κατάσταση που επικρατεί και οξύνεται σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, πιστή στις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου και των διευθυντηρίων του.

Αποσιωπά ότι στο μνημόνιο που υπογράφτηκε με το ΔΝΤ και την ΕΕ η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι μέσα στο χρόνο θα προχωρήσει στη μετάταξη πολλών προϊόντων διατροφής αλλά και φαρμάκων από το χαμηλό στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ, κάτι που προδιαγράφει νέα εκτίναξη των τιμών.

Προβάλλει ως αναγκαία την παραπέρα ενίσχυση του κεφαλαίου με κάθε τρόπο και καμώνεται πως... «τα βάζει» με τα μονοπώλια.

Από τον πρωθυπουργό μέχρι τους αρμόδιους υπουργούς, σύσσωμη η κυβέρνηση επιδίδεται σε κούφιες και αποπροσανατολιστικές κορόνες περί δήθεν στήριξης των εισοδημάτων των εργαζομένων. Το τελευταίο διάστημα με «τουφεκιές στον αέρα» κατηγορεί τάχα μου - τάχα μου τα καρτέλ για τις υψηλές τιμές, λες και δεν είναι η δική της πολιτική που γεννά, ενισχύει και διαιωνίζει τη δράση τους και επιχειρεί την επικοινωνιακή διαχείριση των αδιεξόδων που γεννά η αβάσταχτη ακρίβεια για το λαό. Υποβαθμίζοντας, στην ουσία, την κερδοσκοπική δράση του κεφαλαίου η υπουργός Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας όλο τον τελευταίο καιρό αποδίδει την άνοδο των τιμών στις αυξήσεις των φόρων στα καύσιμα, τα ποτά και τα τσιγάρα, φόρους βεβαίως που η ίδια η κυβέρνηση επέβαλε. Είδαμε ακόμα και ανακοίνωση του υπουργείου του οποίου προΐσταται, με την οποία στην προσπάθεια να κάνει το μαύρο άσπρο επιχειρούνταν υπολογισμοί με βάση τους οποίους... αν δεν ήταν η αύξηση των φόρων ο πληθωρισμός θα ήταν μικρότερος!