Με μια «φωνή», όπως ακριβώς και όταν υπερψηφίστηκε το μνημόνιο με την τρόικα, έτσι και στο Ασφαλιστικό και το Εργασιακό, τα αστικά ΜΜΕ έχουν στρατευτεί στον πόλεμο της πλουτοκρατίας κατά της εργατικής τάξης και του λαού. Πειθαρχημένα και μαχητικά «επιχειρηματολογούν» υπέρ της αναγκαιότητας και του μονόδρομου, λειτουργώντας ως η βασική δύναμη κρούσης για τη δημιουργία κλίματος ανοχής και υποταγής στα λαϊκά στρώματα. Ενδεικτικά, για του λόγου το αληθές, ένα σταχυολόγημα από τη χτεσινή αρθρογραφία των αστικών εφημερίδων. Τα «Νέα» στο κύριο άρθρο τους υπερθεματίζουν για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στο Δημόσιο στα 65 χρόνια. Συμπληρώνουν ότι «πρέπει να εξασφαλίζονται για τις γυναίκες διευκολύνσεις» για την περίοδο που είναι μητέρες, απλά και μόνο για να περισώσουν κάποια προσχήματα «κοινωνικής ευαισθησίας». Η «Ελευθεροτυπία», στο δικό της άρθρο, εξαντλεί την παρέμβασή της, ζητώντας «να αρθούν οι ακρότητες στο Εργασιακό», δίχως βέβαια να προσδιορίζει, σκόπιμα, ποιες θεωρεί ως τέτοιες. Τέλος, το «Εθνος» υπερασπίζεται την ψήφιση «των αλλαγών (!) στις εργασιακές σχέσεις από τη Βουλή, ώστε όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους». Εννοείται ότι δεν έχει αντίρρηση με τις «αλλαγές»... Ακόμα μια φορά, οι εργαζόμενοι έχουν την ευκαιρία να βγάλουν συμπεράσματα για το ρόλο των αστικών ΜΜΕ: Για τη σύγχυση, δηλαδή, και τις αυταπάτες που δημιουργούν και τελικά για το πόσο είναι εχθρικά απέναντι στα δικαιώματά τους και τις ανάγκες τους.