Οτι οι αντιλαϊκές και αντεργατικές ανατροπές που προωθούνται στην Ελλάδα, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες, αποτελούν στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας αποκαλύπτεται καθημερινά σε πείσμα εκείνων των δυνάμεων που επιμένουν να συσκοτίζουν τη στόχευση των σκληρών μέτρων, για να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που έρχεται από τη Μεγ. Βρετανία και συγκεκριμένα από τη Συνομοσπονδία Βρετανικής Βιομηχανίας και αποδεικνύει ότι το κεφάλαιο παγκοσμίως έχει βάλει στο μάτι συγκεκριμένα εργασιακά δικαιώματα που εμποδίζουν την απρόσκοπτη κερδοφορία του.

Οι Βρετανοί βιομήχανοι, λοιπόν, στο όνομα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, ζητούν από την κυβέρνηση την καθιέρωση ελαστικών ωραρίων για όλους τους εργαζόμενους, καθώς και αλλαγές στη διαδικασία απόφασης απεργιακών κινητοποιήσεων, προκειμένου να δυσκολευτεί η προκήρυξη απεργιών. Συγκεκριμένα, ζητούν να μπει «πλαφόν» στις ψηφοφορίες για την προκήρυξη απεργιών, όπου θα απαιτείται να συγκεντρώνεται ποσοστό πάνω από 40% του συνόλου των εγγεγραμμένων ενός σωματείου, ενώ μέχρι σήμερα αρκούσε η απλή πλειοψηφία των ψηφισάντων. Εξηγώντας, γιατί θέλουν να βάλουν εμπόδια στις απεργίες, ο γενικός διευθυντής της Συνομοσπονδίας των βιομηχάνων, Τζον Κρίντλαντ, υπογράμμισε: «Οι απεργίες προκαλούν προβλήματα. Εμποδίζουν τους πολίτες να έχουν τους καθημερινούς ρυθμούς τους, είτε πρόκειται για τη μετάβαση στην εργασία, είτε για τη μετακίνηση των παιδιών στα σχολεία. Οι απεργίες, επίσης, κοστίζουν στην οικονομία και υπονομεύουν τις προσπάθειές μας για την ανοικοδόμηση της οικονομίας»... Είναι ξεκάθαρο ότι τα ίδια φαιδρά επιχειρήματα επιστρατεύει το κεφάλαιο ...ανά τον κόσμο κατά την επίθεσή του στους εργαζόμενους.