«Σύντροφέ μου, Τάκη.

Εφυγες νωρίς.

Τριάντα χρόνια βαδίζουμε μαζί στον σκληρό δρόμο της ζωής.

Ευτυχία μας, τα δύο υπέροχα παιδιά μας. Η Δώρα και ο Βασίλης. Ο ανεκτίμητος θησαυρός μας.

Η αγωνιστική και ανιδιοτελής στάση ζωής, συνυφασμένη με την αστείρευτη αγάπη που είχες για τους ανθρώπους του μόχθου, γαλούχησαν τα παιδιά μας με τις αξίες και τα ιδανικά του ΚΚΕ για έναν καλύτερο κόσμο.

Χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΣΟΥ.

Περάσαμε χρόνια δύσκολα.

Ομως η πίστη σου στους ανθρώπους και στον αγώνα, η αισιοδοξία σου και το χαμόγελό σου μας όπλιζε πάντα με δύναμη.

Ηταν ευτυχισμένα χρόνια αυτά που ζήσαμε.

Τάκη μου, έφυγες πολύ νωρίς.

Ομως, θα είσαι πάντα παρών. Στη μνήμη μας. Στη ζωή μας. Στο Είναι μας.

Και πάντα θα μας ακολουθούν τα τρία κόκκινα γράμματα που σημάδεψαν τη ζωή σου και τίμησες μέχρι την τελευταία σου στιγμή: Κάπα Κάπα Εψιλον.

Σύντροφέ μας Τάκη.

Τα παιδιά μας κι εγώ είμαστε περήφανοι για σένα.

Καλό σου ταξίδι».