Εβαλαν την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, είχαμε από χούντες και εισβολές τύπου Κύπρου μέχρι «αδιαφορία» επιπέδου Ιμίων, τα αμερικανικά τανκς και αεροπλάνα είχαν για λημέρι τους το ελληνικό έδαφος όταν σφαγίαζαν τη Γιουγκοσλαβία, μας αναβαθμίσανε σε συνενόχους των θηριωδιών τους από Κοσσυφοπέδιο μέχρι Αφγανιστάν, αλλά τι να κάνουμε, αυτό επιτάσσει το «εθνικό συμφέρον»...

*

Εβαλαν την Ελλάδα στην ΕΟΚ όπου «θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια», μας οδήγησαν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, όπου και τεθήκαμε - κατά την ομολογία του Αντρέα Παπανδρέου - υπό την μπότα του Γερμανού τραπεζίτη, αλλά τι να κάνουμε, ήταν ζήτημα προάσπισης (!) της «εθνικής κυριαρχίας»...

*

Φέσωσαν έναν ολόκληρο λαό με την Ολυμπιάδα για να κονομήσουν οι «Ζήμενς» και οι παρατρεχάμενοί τους, αλλά τι να κάνουμε, αυτό ήταν το «εθνικό ιδεώδες»...

*

Ξεπούλησαν από τον ΟΤΕ και την ΑΓΕΤ μέχρι τα λιμάνια, τα ναυπηγεία, τις γέφυρες, τους δρόμους και τα αεροδρόμια, αλλά τι να κάνουμε, ήταν κινήσεις «εθνικής σημασίας»...

*

Επέβαλαν την πρώτη, τη δεύτερη, την τρίτη και τώρα πάνε για την τέταρτη μέσα σε 15 χρόνια (!) αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλά τι να κάνουμε, πρόκειται για αποφάσεις «εθνικής σωτηρίας»...

*

Εδωσαν 28 δισ. στους τραπεζίτες, αλλά τι να κάνουμε, ήταν ζήτημα «εθνικής ανάγκης»...

*

Εξασφάλισαν πάνω από 60 δισ. καθαρά κέρδη σε λιγότερο από μια δεκαετία στους εισηγμένους χρυσοκάνθαρους του Χρηματιστηρίου, αλλά τι να κάνουμε, αποτελούσε επιλογή «εθνικής προοπτικής»...

*

Μοίρασαν την Ελλάδα στους «εθνικούς» εργολάβους και στους «εθνικούς» προμηθευτές, αλλά τι να κάνουμε, ήταν ζήτημα «εθνικής ανάπτυξης»...

***

Και μετά από όλα αυτά,

οι εκποιητές των πάντων, οι «Ευχαριστούμε τις ΗΠΑ», οι «δεν έχουμε ταμπού για την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην ΕΕ» (Παπανδρέου, Τάμπερε, 1999), οι «κάνουμε πριν τους "οίκους" ό,τι μας πουν οι "οίκοι"»

έρχονται τώρα και

ανασκολοπίζοντας τις λέξεις και τις έννοιες,

θέλουν να μας πουν ότι:

*

όποιος μισθωτός δεν αποδεχτεί σαν «εθνικό χρέος του» (!) να μειωθεί ο μισθός του,

όποιος εργαζόμενος δεν αναλάβει το «εθνικό καθήκον του» (!) να δουλεύει περισσότερα χρόνια για λιγότερη σύνταξη,

όποιος συμβασιούχος δεν αναλογιστεί την «εθνική υποχρέωσή του» (!) να πληρώνει περισσότερους φόρους για να ντυθεί, να τραφεί και να ζεσταθεί,

όποιος άνεργος δεν αντιληφθεί την «εθνική αποστολή του» (!) να επιδοτεί (ο άνεργος!) τον βιομήχανο για να τον προσλάβει,

όποιος νέος δεν εκ-πληρώσει την «εθνική επιταγή του» (!) απέναντι στους ντόπιους και ξένους τοκογλύφους,

*

τότε, αυτός,

ο άνεργος, ο εργαζόμενος, ο συμβασιούχος, ο μισθωτός,

είναι περίπου κάτι σαν «δοσίλογος» (!)

και αυτοί είναι

οι «πατριώτες» και οι «αντιστασιακοί»!