Αναπτύσσοντας την Επίκαιρη Ερώτηση και απαντώντας στον πρωθυπουργό η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, τόνισε:

«Δεν αμφισβητούμε ότι και με τη βοήθεια του εκλογικού νόμου έχετε τη λαϊκή εντολή να κυβερνήσετε. Αυτό δε σημαίνει ότι εμείς θα σιγήσουμε και πολύ περισσότερο δε σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι νέες θα συμφιλιωθούν με όλες τις πλευρές και πτυχές της πολιτικής σας. Αλλωστε, αυτό αποδείχτηκε και στα μεγάλα συλλαλητήρια που έγιναν από την πλευρά των εργαζομένων με τη μορφή stage που, σημειωτέον, η μεγάλη πλειοψηφία ήταν γυναίκες, οι οποίες δε θέλουν να δουλεύουν ούτε λιγότερες ώρες, ούτε θέλουν μια ανασφαλή δουλειά με ημερομηνία λήξης στις 31/12/2009.

Επτακόσιες χιλιάδες είναι αυτοί που δουλεύουν είτε με την μορφή stage, γενικά προσωρινά απασχολούμενοι, μερική απασχόληση, ενοικιαζόμενοι και σε εργολάβους μαύρης εργασίας. Δεν πρόκειται για πρόβλημα που προέκυψε τώρα, που εσείς λέτε ότι έχουμε κρίση - και έχουμε κρίση - και που έφθασε σε οριακά επίπεδα η οικονομία. Πρόκειται για μια επιλογή, για μορφές απασχόλησης που υπάρχουν προ κρίσης σε όλη την Ευρώπη.

Το ποσοστό, μάλιστα, απασχόλησης σε όλη την Ευρώπη είναι πολύ παραπάνω από ό,τι στην Ελλάδα. Ευτυχώς στην Ελλάδα υπήρχαν αντιστάσεις στο ζήτημα αυτό και δεν μπόρεσαν να περάσουν πιο γενικευμένα, ευρύτερα και βαθύτερα αυτές οι μορφές απασχόλησης και υπάρχει σαφής κατεύθυνση της Κομισιόν αυτές να γενικευθούν. Το καινούργιο φρούτο που ήρθε την περίοδο της κρίσης είναι να υποταχθούν στο θεσμό της μαθητείας με έναν τρόπο που εξοβελίζει και αλλοιώνει πραγματικά την έννοια της μαθητείας.

Θα εξηγήσω γιατί εμείς υποστηρίζουμε τη μονιμοποίηση των ανθρώπων αυτών είτε είναι στο δημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις και γιατί υποστηρίζουμε την κατάργηση νόμων που εσείς θεσπίσατε και στη συνέχεια η ΝΔ πάτησε και επαύξησε αυτές τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης πέρα από τη μόνιμη δουλειά. Γιατί είμαστε αντίθετοι σε αυτό που είπατε προ ολίγου ότι "εμείς με την πολιτική μας δίνουμε ευκαιρία για δουλειά".

Η δουλειά δεν είναι ευκαιρία. Η δουλειά δεν είναι θέμα αξιοκρατίας. Βεβαίως, ο τεμπέλης δε θα αναζητήσει δουλειά, ή με την πρώτη ευκαιρία θα την εγκαταλείψει. Δε μιλάμε γι' αυτό το ζήτημα.

Η δουλειά είναι δικαίωμα. Είναι πάγια και διαρκής ανάγκη. Οχι θα δουλέψεις αν έχεις την ευκαιρία και αν υπάρχουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα, αλλά είναι πάγια και διαρκής ανάγκη από τη στιγμή που ο άνθρωπος μπαίνει στην παραγωγική ηλικία και που σήμερα μάλιστα το όριό της έχει μετακινηθεί λόγω των σπουδών. Πρέπει να έχεις εξασφαλισμένη, σταθερή δουλειά με ελεύθερο χρόνο. Με αυτήν την έννοια, εμείς υποστηρίζουμε το 35ωρο, το 5ήμερο και το 7ωρο. Δεν είναι ευκαιρία και, εν πάση περιπτώσει, το ότι η οικονομία είναι σε οριακό σημείο, δεν έχουν ευθύνη ούτε οι 750.000 προσωρινά εργαζόμενοι και με όρια ζωής την ακραία φτώχεια, δεν έχουν ευθύνη γενικότερα οι εργαζόμενοι ανεξαρτήτως των εισοδημάτων.

Το οριακό σημείο της οικονομίας, που εμείς το λέμε οικονομική καπιταλιστική κρίση, που δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, υπάρχει και αλλού, οφείλεται ακριβώς στις αντιθέσεις και αντιφάσεις που δημιουργεί ένα σύστημα που όλη η βάση, η δομή του και το εποικοδόμημά του στηρίζονται στο κέρδος και που σήμερα αυτό το σύστημα δεν θα θεωρεί ότι βρίσκεται σε πορεία ορθοπόδησης, αν δεν πλατύνει και δε βαθύνει αυτές τις μορφές της εργασιακής απασχόλησης.

Δε δεχόμαστε τον όρο "μαθητεία" έτσι όπως χρησιμοποιείται. Η μαθητεία υπάρχει για πολύ λίγα επίπεδα μόρφωσης ή αν θέλετε και επιστημονική μόρφωση και επαγγελματική μόρφωση.

Το μεγαλύτερο μέρος της μαθητείας πρέπει να γίνεται μέσα στην ίδια τη σχολή είτε είναι επαγγελματική σχολή είτε είναι πανεπιστήμιο. Εκεί που χρειάζεται να γίνει στην παραγωγή, γιατί δεν μπορεί να υπάρχει παραγωγική διαδικασία μέσα στα πανεπιστήμια ή την Υγεία, η απασχόληση πρέπει να είναι πραγματική μαθητεία, λιγότερες ώρες. Και εφόσον υπάρχει ο θεσμός της αμειβόμενης μαθητείας, στην περίπτωση αυτή, πρέπει να αμείβεται κανονικά ο νέος και η νέα, να έχει άδειες. Και σε τελική ανάλυση πρέπει να καταργηθεί η δουλειά για τον φοιτητή, τον σπουδαστή και τον μαθητή, να είναι απερίσπαστος, να τελειώνει στα πραγματικά χρονικά όρια τις σπουδές, να υπάρχει απαίτηση για την απόδοση των σπουδών και να μη χρειάζεται να δουλεύει. Και πρέπει να είναι κανείς τρελός σαν φοιτητής και σπουδαστής να μη νιώσει τη χαρά της φοιτητικής και της σπουδαστικής ζωής και να θέλει να δουλεύει.

Εμείς, λοιπόν, ζητάμε οι 720.000 που δίνονται με επίσημα στοιχεία σαν διάφορες μορφές απασχόλησης να θεωρηθούν μόνιμες. Και, βεβαίως, εμείς παλεύουμε για να καταργηθεί η ίδια η ανεργία. Η εργασία δεν είναι ευκαιρία. Είναι δικαίωμα.

Τέλος, απορρίπτουμε την άποψη που λέει ότι οι γυναίκες και οι νέοι θέλουν μερική απασχόληση. Δε ζούμε στην περίοδο πριν από 50 ή 60 χρόνια όπου μια γυναίκα θεωρούσε ντροπή να δουλεύει. Οχι όλες οι γυναίκες, ένα μέρος των γυναικών δεν είχαν και τα εφόδια να δουλέψουν και θεωρούνταν ντροπή να δουλεύεις σαν παντρεμένη. Σήμερα, όλες οι γυναίκες, ανεξαρτήτως του επιπέδου μόρφωσης, θέλουν δουλειά και μπορούν να τα συνδυάσουν αν υπάρχει φροντίδα.

Τέλος, απορρίπτουμε τη λογική του ΑΣΕΠ. Εμείς απ' ό,τι καταλαβαίνουμε, τελικά ευκαιρίες και δυνατότητες θα έχουν αυτοί που έχουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά από ορισμένα επίλεκτα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα πανεπιστήμια που φτιάχνουν τη σύγχρονη οικονομική και κοινωνική ελίτ. Δικαίωμα για δουλειά έχει και αυτός που έχει το απολυτήριο λυκείου, και αυτός που έχει τελειώσει επαγγελματική σχολή, και αυτός που έχει τελειώσει το πανεπιστήμιο χωρίς να έχει πάρει μεταπτυχιακό και διδακτορικό. Αλλωστε, η οργάνωση της κοινωνίας και της οικονομίας απαιτεί υψηλό επίπεδο μόρφωσης για όλους, αλλά δεν απαιτεί δέκα διδακτορικά και πενήντα μεταπτυχιακά που είναι για το πλασάρισμα της αγοράς».