Η δανικής προέλευσης πολυεθνική εταιρία «VESTAS» κυριαρχεί στην παγκόσμια αγορά στον τομέα κατασκευής ανεμόμυλων και ανεμογεννητριών. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του ο διευθυντής της εταιρείας κ. Ditlev, σε ερώτηση σχετικά με τους στρατηγικούς στόχους της εταιρείας, απάντησε ως εξής: «Ο πρώτος στόχος που έχει το ΔΣ της εταιρείας είναι η μέγιστη δυνατή αύξηση των κερδών. Σαν ΔΣ απολογούμαστε στους μετόχους και στους επενδυτές, οι οποίοι έχουν συγκεκριμένες απαιτήσεις με βάση και τις οποίες κρίνουν τη δουλειά μας. Σήμερα, ρίχνουμε το βάρος στον τομέα της πράσινης ενέργειας γιατί η πρόκληση είναι μεγάλη και οι προοπτικές για κερδοφορία τεράστιες».

Τον προηγούμενο Απρίλη η συγκεκριμένη εταιρεία για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης ανακοίνωσε 1.273 απολύσεις στη Δανία, δηλώνοντας ότι η παραγωγή πρέπει να γίνεται εκεί που υπάρχει και η ζήτηση και εκεί που έχει το χαμηλότερο κόστος, υπονοώντας την Κίνα.

Να σημειωθεί εδώ ότι, με βάση τα επίσημα στοιχεία, οι πωλήσεις της εταιρείας το τελευταίο τρίμηνο παρουσιάζουν αύξηση του 59% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο. Το σωματείο της περιοχής προσφέρθηκε να παράσχει δωρεάν ψυχολογική βοήθεια στους απολυμένους, για να αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση στην οποία περιήλθαν. Μέχρι εκεί προφανώς φτάνει «το ενδιαφέρον» για τους εργαζόμενους του εργοδοτικού σοσιαλδημοκρατικού συνδικαλισμού.

Η ίδια εταιρεία ανακοίνωσε πρόσφατα και 635 απολύσεις και κλείσιμο εργοστασίου που βρίσκεται στο νησί Ιsle of Wight της Μεγάλης Βρετανίας. Από τις 20 Ιουλίου ομάδα εργαζομένων έχει κάνει κατάληψη του εργοστασίου και απαιτεί να συνεχιστεί η λειτουργία του εργοστασίου αφού και στη Μ. Βρετανία έχουν αυξηθεί οι πωλήσεις.

Η διεύθυνση του εργοστασίου κάλεσε τα ΜΑΤ που έχουν περικυκλώσει το εργοστάσιο και εμποδίζουν κάθε ανεφοδιασμό προς τους καταληψίες για να υποφέρουν από πείνα και δίψα και γίνονται προσπάθειες για επέμβαση των εισαγγελικών αρχών. Η επιτροπή των εργαζομένων έχει ανοίξει ιστοσελίδα για συμπαράσταση, http://savevestas.wordpress.com/

Ολα αυτά συμβαίνουν όταν για το ξεπέρασμα σήμερα της καπιταλιστικής κρίσης, πολλά από τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας των οπορτουνιστών και των πράσινων, όπως και στην Ελλάδα, η στροφή στην πράσινη οικονομία προβάλλεται ως το «φάρμακο», ενώ την ίδια ώρα δεν «ακουμπάνε» τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής.

Η κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας έχει το φιλόδοξο σχέδιο να στήσει μέχρι το 2020, 7.000 καινούριες ανεμογεννήτριες για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα, και μάλιστα έχει εγκριθεί συγκεκριμένα για το νησί Isle of Wight, κονδύλι 7 εκατ. ευρώ, τα περισσότερα από τα οποία θα καταλήξουν στη «VESTAS», χωρίς όμως καμιά κατοχύρωση για τις θέσεις εργασίας και μάλιστα τη στιγμή που το συγκεκριμένο νησί πλήττεται από την ανεργία.

Και η κυβέρνηση της Δανίας έχει απόλυτη προτεραιότητα την επιτυχία της παγκόσμιας συνδιάσκεψης για το κλίμα που θα γίνει στην Κοπεγχάγη στο τέλος του χρόνου, όπου σίγουρα μέσα στις θριαμβολογίες και τα παχιά λόγια αφού θα πάρει μέρος και ο Ομπάμα, θα συγκεντρωθεί η προσοχή στην εξεύρεση τρόπων για παραπέρα δεσμεύσεις των κυβερνήσεων για ενίσχυση από τον κρατικό κορβανά των μονοπωλίων της πράσινης ενέργειας.

Αξιοσημείωτη είναι και η στάση του εργοδοτικού συνδικαλισμού που ενισχύει τέτοιες απόψεις και προσπαθεί να πείσει ότι οι εργαζόμενοι θα 'χουν όφελος από μια τέτοια φιλομονοπωλιακή ανάπτυξη, αποφεύγοντας όμως σαν το διάολο το λιβάνι να στηρίξει τις καταλήψεις εργοστασίων, τις απεργίες και οποιεσδήποτε αγωνιστικές μορφές ταξικού αγώνα που μπορεί ξυπνάνε την αγωνιστική συνείδηση.

Η κρίση μπορεί να αποφευχθεί μόνο με αγώνες στην κατεύθυνση της ΚΟΚΚΙΝΗΣ, δηλαδή της Λαϊκής Οικονομίας, όπου οι εργαζόμενοι θα αποφασίζουν με βάση το κοινωνικό συμφέρον και όχι τα μονοπωλιακά κέρδη.