Ακόμα και στην περίπτωση του αντικομμουνισμού υπάρχουν τρόποι και τρόποι που γίνεται. Εξαρτάται σε περιπτώσεις και από το κοινό που θέλουν να απευθύνονται. Αλλοι, για παράδειγμα, προτιμούν τον πολύ χυδαίο και σε φλομώνουν στα παραμύθια για «εκκαθαρίσεις» κλπ. Αλλοι τον πιο πονηρό - «προοδευτικό» στο στιλ «καλές ιδέες που όμως είναι καταδικασμένες να αποτύχουν στην πράξη...». Αλλοι κάνουν συνδυασμό των δύο για να πιάσουν τα «πολλά τρυγόνια». Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις που δεν κρατιούνται. Δεν τους νοιάζει τόσο το κοινό όσο ο αντικομμουνισμός. Να βγάλουν τ' απωθημένα τους με όποιο τρόπο. Κι ας είναι αυτός ο τρόπος ομολογία των ίδιων των απωθημένων τους. Τέτοια είναι η περίπτωση του προχτεσινού «ΒΗΜΑτοδότη» που με αφορμή το ταξίδι της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ στην Κούβα γράφει ως «νέο» το ξαναζεσταμένο αντικομμουνιστικό φαΐ τους για το Κόμμα, την ηγεσία του, διανθισμένο με κρυάδες περί κουβανέζικων πούρων. Φαίνεται πως απ' όταν ήταν μικρός απόκτησε αριστοκρατικά κόμπλεξ που του βγαίνουν ως αντικομμουνιστικά απωθημένα. Θα το 'παιρνε κανείς της πλάκας αν δεν το 'παιζε σοβαροφάνεια. Αλλά είτε έτσι είτε αλλιώς τη δουλειά του κάνει. Γι' αυτούς, εφ' ω ετάχθη. Αλλωστε στο «Βήμα» γράφει... Του συστήματος...