Μόνιμη "καραμέλα" έχει γίνει στην καθημερινή προπαγάνδα των κυβερνητικών στελεχών το ιδιαίτερα επικίνδυνο και αντιδραστικό επιχείρημα ότι "ένας νόμος του κράτους δεν αποσύρεται". Το επανέλαβε και προχτές το βράδυ ο πρόεδρος της Βουλής στην αντιπροσωπεία που τον επισκέφθηκε να του επιδώσει το ψήφισμα του συλλαλητηρίου. "Δεν μπορεί να αποσύρεται νόμος του κράτους που έχει ψηφιστεί από τη Βουλή", αποφάνθηκε ο Απ. Κακλαμάνης. Κατ' αρχήν χρειάζεται, ίσως, να του θυμίσουμε ότι όταν το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στην αντιπολίτευση - λίγα χρόνια είναι αλήθεια - σε κάθε ευκαιρία τα ηγετικά στελέχη και οι βουλευτές του δήλωναν ότι οι νόμοι που ψηφίζονταν από την τότε κυβέρνηση δεν πρόκειται να εφαρμοστούν, ότι το ΠΑΣΟΚ, όταν έρθει στην κυβέρνηση θα τους αλλάξει κ.ο.κ. Προφανώς, όλα αυτά δεν τα εννοούσαν, όπως και τόσα άλλα.

Ομως η ουσία είναι αλλού. Από πού και ως πού ένας νόμος που ψηφίζεται από μια περιστασιακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να δένει χειροπόδαρα τα λαϊκά συμφέροντα και δικαιώματα, να προδιαγράφει ένα εφιαλτικό μέλλον για τους "θιγόμενους", όπως για παράδειγμα οι μαθητές, και να έχουν οι κυβερνώντες απαίτηση να εφαρμοστεί χωρίς να "κουνηθεί φύλλο"; Μήπως η δημοκρατία τους έχει προσαρμοστεί στη δικτατορία των πολυεθνικών και οι κυβερνώντες έχουν προσαρμόσει και τις μεθόδους τους; Τα ερωτήματα είναι ατέλειωτα, αλλά οι κυβερνητικές απαντήσεις επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους.