Σεβασμό των καταστατικών αρχών

Διαβάζω καθημερινά τον τελευταίο καιρό στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ τις 10άδες επιστολές αγωνίας των φίλων, οπαδών και ψηφοφόρων του ΚΚΕ.

Αγωνιώντας για τις εξελίξεις στον τόπο μου και γενικά στον κόσμο, συνειδητοποιώ ότι ένα από τα μεγαλύτερα και βαρύτερα λιθάρια του Παγκόσμιου Κομμουνιστικού Κινήματος φέρει τον τίτλο του τιμημένου και πολυτάραχου ΚΚΕ.Σκέφτομαι επίσης, όμως με λύπη, ότι όσο περνάει ο καιρός και ειδικά τώρα που μας έχουν πείσει ότι η διακυβέρνηση της χώρας γίνεται με "απόλυτη δημοκρατία", ότι ο κόσμος στριμωγμένος ανάμεσα στην ανέχεια της φτώχειας, της ανεργίας και της παραπληροφόρησης - θελημένης και μη - αποφεύγει, αρνείται να συμβάλει στον καθημερινό αγώνα, στον αγώνα του δίκιου που του προσφέρει η συνείδησή του και η λογική της ύπαρξής του.

Ευθύνη οπωσδήποτε φέρνει και το Κόμμα, μη αξιοποιώντας σωστά μαχητικούς ανθρώπους, αλλά, προπαντός, γιατί χαραμίζονται αδίκως κομματικά μέλη που προέρχονται από τον κόσμο της επιστήμης και της εργατικής τάξης.

Στο 14ο Συνέδριο το Κόμμα επηρεασμένο από τις δραματικές εξελίξεις της εποχής βιάστηκε - και καλά έκανε - κλείνοντας τα θέματα γρήγορα και απόλυτα, που στόχο είχε μόνο τη διασφάλιση των θέσεων και αποφάσεων που είχε ψηφίσει το 13ο.

Στο 15ο Συνέδριο του Μάη, όμως, κεκτημένη ταχύτητα δεν υπάρχει, γι' αυτό τα λάθη που τυχόν υπάρξουν θα βγάλουν στεναχώριες στο μέλλον.

Είναι ανάγκη από όλους τους συνέδρους, παραμερίζοντας έστω και τις λογικές διαφωνίες τους, να ψηφίσουν - είναι ανάγκη να το κάνουν - το νέο Σχέδιο Προγράμματος.

Το Πρόγραμμα που δρομολογεί την πολιτική του Κόμματος για ένα σοσιαλιστικό επαναστατικό αγώνα, για την τελική νίκη. Να δώσει το Κόμμα, πρώτα και πάνω από όλα, τον αγώνα για τη διασφάλιση της ενότητας. Στο 15ο Συνέδριο να χαραχτεί ο στόχος για τη σωστή διαμόρφωση του χαρακτήρα κάθε μέλους, που θα βασίζεται στην ηθική και τη λεβεντιά που αρμόζει σε κάθε κομμουνιστή. Το Κόμμα να πολεμήσει τις προσωπικές φιλοδοξίες, την αλαζονεία της υψηλής θέσης στο Κόμμα, να αγκαλιάσει με σεβασμό και πειθώ, κυρίως τα νέα παιδιά. Κάθε μέλος ή στέλεχος του Κόμματος όσο "ψηλά" και εάν βρίσκεται να ζυγίζει τις πράξεις και τα λόγια του, ώστε να μη διχάζει τον υπόλοιπο κόσμο, για να μην έχουμε στο μέλλον καινούριους "εμφύλιους". Κάθε στέλεχος που διαφωνεί ριζικά και αμετάκλητα για μεγάλα θέματα που αφορούν τη στρατηγική του Κόμματος πρέπει να σεβαστεί το Καταστατικό και να πορέψει με την πλειοψηφία ή να παραδώσει σιωπηλά, χωρίς κραυγές την ιδιότητα - μέλος του Κόμματος και να πάει στο σπίτι του.

Επίσης, να γίνει προσπάθεια ο διάλογος αυτός με το ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ να είναι εφικτός και στο μέλλον.

Τελειώνοντας, πιστεύω ότι εάν καταφέρουμε να πληροφορήσουμε σωστά τις πλατιές μάζες, με τη θρυλική ιστορία του ΚΚΕ, εάν οι ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΔΕΣ μπούνε στα κάδρα και στα λάβαρα, σε όλα τα σπίτια, εάν τα εργατικά μάτια δουν επιτέλους το πραγματικό πρόσωπο του κομμουνιστή, οι λαοί θα συμβάλλουν γρήγορα και καταλυτικά στο να ανθρωπέψει ο άνθρωπος σε έναν κόσμο υπερήφανο και ειρηνικό.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΕΛΗΣ

Αμπελόκηποι - Αθήνα