Οι προτάσεις ιδιωτικοποίησης της ασφάλισης, αντί να βελτιώνουν το εισόδημά των μικρομεσαίων αγροτών, το μειώνουν.(φωτ: Μαραθώνας 2004, καταστροφή από τον παγετό)

Την ανάγκη για μέτρα αντιμετώπισης των φυσικών και εμπορικών καταστροφών στη γεωργία για την πραγματική προστασία του αγροτικού εισοδήματος και όχι για την αύξηση της κερδοφορίας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, ανέδειξε με παρέμβασή της στη σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο η ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, τονίζοντας την αναγκαιότητα κάλυψης των αγροτικών ζημιών στο σύνολό τους και από δημόσιες δαπάνες.

Στην παρέμβασή της, η ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε τα εξής:

«Είναι ανάγκη η θεσμοθέτηση μέτρων διαχείρισης των κινδύνων και κρίσεων στη γεωργία. Η ανάγκη αυτή δεν απορρέει μόνο για προστασία από τους φυσικούς κινδύνους, αλλά και από τον εκφυλισμό και τη σταδιακή κατάργηση, μέσω της αναθεώρησης της ΚΑΠ και των συμφωνιών του ΠΟΕ, των μηχανισμών που, έστω αν και όχι ικανοποιητικά, προστάτευαν το αγροτικό εισόδημα. Επίσης, ανάγκη προστασίας χρειάζονται οι αγρότες και από την εισαγωγή νέων τεχνολογιών, και κυρίως από τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς που εγκυμονούν απρόβλεπτες αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, στη δημόσια υγεία, αλλά και στο αγροτικό εισόδημα, τα οποία επισημαίνονται στην έκθεση.

Ωστόσο, όλα τα προτεινόμενα σενάρια έχουν σαν βασικό άξονα ότι δε θα επιβαρύνουν τον κοινοτικό προϋπολογισμό, αλλά τα απαιτούμενα κονδύλια θα προέλθουν από παρακράτηση των κονδυλίων της διαφοροποίησης. Μάλιστα, θεωρούν ως βασικό μηχανισμό υλοποίησης των προτεινόμενων μέτρων τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Είναι γνωστό όμως ότι ακόμη και σ' αυτές τις περιπτώσεις ορισμένες ασφαλιστικές εταιρίες δεν ασφαλίζουν ορισμένες κατηγορίες ζημιών, ως ασύμφορες για την κερδοφορία τους. Επίσης, στην έκθεση γίνονται αποδεκτά τα κίνητρα που θέτει η Επιτροπή, που αφορούν κυρίως την αντασφάλισή τους που θα πρέπει να γίνεται δωρεάν ή με μειωμένα αντασφάλιστρα από εθνικούς φορείς ή με τη θεσμοθέτηση επιδότησης αντασφαλίστρων, ώστε να είναι διασφαλισμένη η κερδοφορία των εταιριών.

Δε θα συμφωνήσουμε ότι οι φυσικές και εμπορικές καταστροφές, και ειδικά των μικρομεσαίων αγροτών, όταν μάλιστα από αυτές εξαρτάται η συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητάς τους, πρέπει να αποτελούν αντικείμενο κερδοφορίας του ασφαλιστικού κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα, υπάρχει αποδοχή να μην αποζημιώνονται ζημιές μικρότερες του 30% σε σχέση με το μέσο όρο της προηγούμενης τριετίας. Δηλαδή, προωθείται η εξής αδικία: Από τις φυσικές καταστροφές και τις εμπορικές κρίσεις οι μικρομεσαίοι αγρότες να έχουν μία ζημιά, στην καλύτερη περίπτωση τουλάχιστον 30%, ενώ το ασφαλιστικό κεφάλαιο να έχει εξασφαλισμένη κερδοφορία. Αυτό είναι καθαρά ταξική επιλογή υπέρ του κεφαλαίου.

Αν και εκτιμούμε ότι είναι αναγκαία η θεσμοθέτηση μέτρων που θα καλύπτουν στο σύνολό τους τις απώλειες, που θα προκαλούν στο αγροτικό εισόδημα οι διάφορες φυσικές καταστροφές και οι εμπορικές κρίσεις, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με αυτές τις προτάσεις ιδιωτικοποίησης της ασφάλισης, που δημιουργούν πρόσθετα βάρη στους μικρομεσαίους αγρότες και αντί να βελτιώνουν το εισόδημά τους, το μειώνουν, γι' αυτό θα καταψηφίσουμε».