Ο Καραμανλής που έχει κηρύξει «πόλεμο» κατά των «συμφερόντων» έκανε χτες ομιλία στον «Εκόνομιστ» προτάσσοντας το θέμα της «ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας, η οποία, ως γνωστόν, «κακοπαθαίνει» - όπως προκύπτει και από τα μέτρα για το εργασιακό, που προωθεί η κυβέρνηση - επειδή οι εργάτες την περνάνε «φίνα» στην Ελλάδα και ως εκ τούτου αυξάνει το «εργατικό κόστος» για τις επιχειρήσεις.

*

(παρεμπιπτόντως: τα δικαιώματα και το ξεροκόμματο των εργατών λογίζονται στη γλώσσα των πολιτικών ιθυνόντων σαν «κόστος». Αντίθετα, το ξεχείλωμα των πορτοφολιών της πλουτοκρατίας το αντιλαμβάνονται πάντα ως «κέρδος» της κοινωνίας και φυσικά ως ύψιστη πολιτική τους «υποχρέωση»).

***

Για να έχουμε όμως μια καλύτερη εικόνα του «πολέμου» του κ. Καραμανλή και κυρίως των θυμάτων του πολέμου, του πολέμου που αφορά όχι τους «νταβατζήδες» αλλά τους εργάτες, αρκούν δυο στοιχεία περί το περίφημο «εργατικό κόστος» στην Ελλάδα:

*

α) Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του 2003 της Γιούροστατ, της στατιστικής υπηρεσίας της Κομισιόν, το μέσο κόστος εργασίας στην Ελλάδα ήταν 10,74 ευρώ την ώρα, ενώ στην ΕΕ ήταν 22,19 ευρώ, δηλαδή το μισό!

β) Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του 2003 που αφορούν στο κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (πηγή: «European Economy Statistical Annex Spring», INE - ετήσια έκθεση 2004) κινείται κατά 15 μονάδες κάτω από το μέσο όρο της ΕΕ, είναι το χαμηλότερο μεταξύ των κρατών - μελών των «15» και μάλιστα μικρότερο κατά 10% από τις Ισπανία και Πορτογαλία, που έπονται.

***

Αυτά είναι τα «δικαιώματα» των Ελλήνων εργαζομένων. Αυτά θέλουν να συρρικνώσουν ακόμα περισσότερο οι νέοι «πολέμαρχοι», που παρέλαβαν τη σκυτάλη από τους «αρχιστρατήγους» Γιαννίτση και Ρέππα.