Το ζήτημα είναι ότι ενώ τεράστιες ποσότητες μεταλλαγμένων μπαίνουν στη χώρα μας και προορίζονται είτε άμεσα για ανθρώπινη κατανάλωση είτε έμμεσα μέσω ζωικών προϊόντων που είχαν θραφεί με ζωοτροφές που εμπεριείχαν γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (γ.τ.ο.), κανείς από τους καταναλωτές δε γνωρίζει τι ακριβώς τρώει και τι περιέχει αυτό που τρώει.

Υποτίθεται ότι η σήμανση στα τρόφιμα, έτσι όπως προβλέπεται από τους κοινοτικούς κανονισμούς 1829/2003/ΕΚ και 1830/2003/ΕΚ, έπρεπε να ξεκινήσει από τις 18/4/2004. Στην πράξη όμως, τουλάχιστον στη χώρα μας, κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αποδεικνύοντας την απόλυτη υποκρισία όλων όσοι, στην προσπάθειά τους να επιτρέψουν την ελεύθερη κυκλοφορία των μεταλλαγμένων στην αγορά, επικαλούνται τα δικαιώματα επιλογής των καταναλωτών και των παραγωγών. Ισως κάποιος να διαβάζει στα μικρά γράμματα της ετικέτας ενός προϊόντος ότι περιέχονται φυτικά έλαια και λεκιθίνη, αλλά πού αναγράφεται και σε πόσα προϊόντα ότι αυτά προέρχονται από μεταλλαγμένη σόγια; Μπορεί οι γονείς να προσφέρουν μπισκότα ή άλλα «σνακς» στα ανήλικα παιδιά τους που αναγράφουν ότι περιέχουν σογιάλευρο, καλαμποκάλευρο και φυτικά έλαια, αλλά πού αναγράφεται ότι αυτά προέρχονται από μεταλλαγμένο καλαμπόκι, σόγια, ή ότι άλλο προϊόν έχει προκύψει από τους δοκιμαστικούς σωλήνες των πολυεθνικών εταιριών της «Μοσάντο», της «Σιντζέντα» της «Μπάγερ» και άλλων; Μαγειρεύει κάποιος γλυκοκαλάμποκο, αλλά πού αναφέρεται αν αυτό είναι μεταλλαγμένο; Μέχρι και ο ταραμάς, μέρες που 'ναι, μπορεί να περιέχει γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς... Με άλλα λόγια, τι σήμανση υπάρχει για να γνωρίζει ο καταναλωτής τι τρώει, πόσο ευκρινής είναι και σε πόσα προϊόντα υπάρχει, σύμφωνα με τους ίδιους τους κανονισμούς της Κοινότητας;

Τα ίδια και χειρότερα είναι τα πράγματα στον τομέα της κτηνοτροφίας. Υποτίθεται εδώ ότι πρέπει να επισημαίνονται οι ζωοτροφές που περιέχουν μεταλλαγμένα προϊόντα. Αλλά ποιες ζωοτροφές επισημαίνονται; Βέβαια, το πονηρό της υπόθεσης εδώ είναι ότι οι μεταλλαγμένες ζωοτροφές ορίστηκε από την ΕΕ να έχουν σήμανση, αλλά τα κρέατα και τα προϊόντα, που προέρχονται από ζώα που τράφηκαν με γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, δεν υποχρεούνται να έχουν σήμανση. Δηλαδή, το γάλα των αγελάδων που τράφηκαν με μεταλλαγμένο σογιάλευρο και μεταλλαγμένο καλαμπόκι, δεν έχει σήμανση ότι παρήχθη από ζώα που τράφηκαν με γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς! Γιατί να μην το γνωρίζει αυτό ο καταναλωτής, από τη στιγμή μάλιστα που κανένας επιστημονικός οργανισμός ή μεμονωμένος επιστήμονας δεν έχει επίσημα διαβεβαιώσει την κοινή γνώμη ότι η κατανάλωση γ.τ.ο. από τα ζώα δεν «περνάει» μέσα από τα παράγωγά τους;

Το παραπάνω παράδειγμα φυσικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ακόμη απάτη της ΕΕ σε βάρος της Δημόσιας Υγείας, για να «καμουφλάρει» και να εξυπηρετήσει πιο εύκολα τα τεράστια συμφέροντα των πολυεθνικών βιομηχανιών τροφίμων. Εδώ ορίζεται ότι για να αναγράφεται στην ετικέτα ενός προϊόντος ότι εμπεριέχει γ.τ.ο, θα πρέπει η ύπαρξη αυτών, στο συγκεκριμένο προϊόν, να ξεπερνά το 0,9%, εφόσον δεν είναι εγκεκριμένοι από την αρμόδια διεύθυνση της ΕΕ και άνω του 0,5% αν είναι εγκεκριμένοι. Αλλά ποιος και πώς μπορεί να ελέγξει σε ένα προϊόν αν τα ποσοστά αυτά είναι μικρότερα και μεγαλύτερα από αυτά τα όρια; Και σε τελική ανάλυση, γιατί κανένας επιστήμονας ή επιστημονικό ίδρυμα δε διαβεβαιώνει επίσημα ότι η κατανάλωση από τον άνθρωπο γ.τ.ο. ακόμη και σε τόσο μικρές ποσότητες, είναι παντελώς ακίνδυνη; Προφανώς και πρόκειται για άλλη μια... «ευρω-εξυπηρέτηση», σε όφελος των κερδοσκοπικών συμφερόντων των πολυεθνικών βιομηχανιών τροφίμων.

Απ' όλα τα παραπάνω φαίνεται ξεκάθαρα αυτό που συνεχώς αναφέρουμε, η υποκρισία του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίες αφ' ενός θεσπίζουν κανονισμούς που δήθεν προστατεύουν τη Δημόσια Υγεία και το περιβάλλον, για να μην τρομάξουν οι καταναλωτές και να συνεχίσουν να μασουλάνε εν αγνοία τους και μακαρίως και στη συνέχεια, ακόμη και αυτούς τους ελλιπείς κανονισμούς, οι ίδιες παραβιάζουν.

Γιατί εκτός των άλλων τίθεται εδώ και θέμα ελέγχων και γνώσης τι γίνονται τα μεταλλαγμένα προϊόντα από τη στιγμή που εισάγονται μέχρι τη στιγμή που πάνε στο ράφι. Ποιες εταιρίες κρατάνε ακριβές και έγκυρο πελατολόγιο για το πού πούλησαν και τι έγιναν τα μεταλλαγμένα προϊόντα που επεξεργάστηκαν; Και μέσα σ' όλα αυτά έρχεται ο ΕΦΕΤ και απαντάει στην Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων του ΚΚΕ, γενικώς και αορίστως, πως από το σύνολο των δειγμάτων που εξετάστηκαν βρέθηκε μόνο ένα δείγμα, το οποίο εμπεριείχε εγκεκριμένο γενετικά τροποποιημένο συστατικό, χωρίς να φέρει τη σχετική επισήμανση. Η απάντηση αυτή αποτελεί προφανώς κατάφωρη κοροϊδία και δεν καλύπτει τις τεράστιες ευθύνες που φέρει ο ΕΦΕΤ και η κυβέρνηση συνολικότερα σε αυτό το θέμα.

Εκτός αυτών πρέπει να σημειωθεί και το ζήτημα των εισαγωγών μεταλλαγμένων σπόρων εδώ και χρόνια. Τα τελευταία χρόνια επανειλημμένα βρέθηκε, αφού είχε γίνει η σπορά, ότι σπάρθηκαν βαμβάκια και καλαμπόκια που ήταν επιμολυσμένα με γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Κάποιες καλλιέργειες ξεριζώθηκαν, αλλά το ζήτημα είναι τι έγινε με τις καλλιέργειες που δεν εντοπίστηκαν και μπήκαν κανονικά στην κατανάλωση και τι έγινε με την επιμόλυνση του περιβάλλοντος. Για παράδειγμα, πέρσι τον Ιούνη ανακοινώθηκε από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ότι το 15,9% των δειγμάτων σπορομερίδων βαμβακιού που ελέγχτηκαν ήταν επιμολυσμένο με γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς! Αλλά πέραν αυτού τίποτα...

Αξίζει σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ποιες είναι οι πολυεθνικές εταιρίες που αναπτύσσουν κυρίως τις δύο τελευταίες δεκαετίες τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα τους, τα οποία έχουν πάρει άδεια έγκρισης από την ΕΕ. Τα περισσότερα προϊόντα που έχουν πάρει την έγκριση προέρχονται από τον «κολοσσό» του χώρου, που δεν είναι άλλος από την εταιρία, με έδρα τις ΗΠΑ, Monsanto. Ακολουθεί η γαλλικών συμφερόντων, με έδρα την Ελβετία, Syngenta, ενώ και η γερμανικών συμφερόντων «Bayer» δε θα μπορούσε να είναι έξω από το «παιχνίδι» του ανταγωνισμού για τον έλεγχο της παγκόσμιας διατροφικής αγοράς. Δύο ακόμη εταιρίες που προϊόντα τους έχουν εγκριθεί από την ΕΕ είναι οι αμερικανικές «Pioneer» και «Hoffmann - La Roche».