Εγκρίθηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η λεγόμενη «έκθεση Ντολ», η οποία είχε ως διακηρυγμένο στόχο την «εναρμόνιση» των τομέων του βαμβακιού, του ελαιολάδου, του καπνού και του λυκίσκου, με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ). Η σχετική έκθεση αν και προσπάθησε να «περάσει», στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, ως «βελτιωτική» των καταστροφικών για τους μικρομεσαίους αγρότες προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρέμεινε πιστή στις αρχικές επιδιώξεις, που είναι η αποσύνδεση της επιδότησης από την παραγωγή και η μείωση της χρηματοδότησης στο γεωργικό τομέα, με άμεση συνέπεια την ακόμα μεγαλύτερη μείωση του αγροτικού πληθυσμού και τη συγκέντρωση του γεωργικού κλήρου στα χέρια των «ολίγων».

Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμη και αυτές οι ...βελτιωτικές προτάσεις προβλέπουν τη μείωση των ευρωπαϊκών κεφαλαίων που χορηγούνται ως ενίσχυση στους παραγωγούς κατά 113.000 ευρώ το χρόνο από το 2006 και μετά, δηλαδή από 4.223 εκατ. ευρώ το χρόνο σε 4.110 εκατ. ευρώ. Αλλωστε, ένας από τους διακηρυγμένους στόχους της νέας ΚΑΠ είναι να ...επιτραπεί στους αγρότες να καλλιεργούν, βάσει της ζήτησης της αγοράς. Αναφορικά με το βαμβάκι, το 20% των σημερινών ενισχύσεων αποκόπτεται από την παραγωγή και θα δίδεται ως στρεμματική ενίσχυση και βάσει αυτής της πρότασης το ποσό της ενίσχυσης ανά επιλέξιμο εκτάριο διαμορφώνεται σε 1.303 ευρώ για την Ελλάδα, 2.082 για την Ισπανία και 1.555 για την Πορτογαλία. Η Επιτροπή έχει ζητήσει τη μερική αποσύνδεση των ενισχύσεων, προτείνοντας το 60% του δημοσιονομικού κονδυλίου να διατίθεται για άμεση εισοδηματική ενίσχυση και το 40% για τη χορήγηση ενίσχυσης στους παραγωγούς ανά εκτάριο βαμβακιού.

Οσον αφορά στον καπνό, η Ολομέλεια προτείνει το 70% των κοινοτικών δαπανών να παραμείνει συνδεδεμένο με την παραγωγή, ενώ η αντίστοιχη εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπει την πλήρη αποσύνδεση της ενίσχυσης για τον καπνό, ως μεταβατικό στάδιο πριν την ολοκληρωτική κατάργηση των επιδοτήσεων για το προϊόν αυτό. Τέλος, για το λάδι, η Ολομέλεια κάνει λόγο για «ένα ελάχιστο κοινό ποσοστό 60%» αποσύνδεσης, το οποίο θα δοθεί απευθείας στα κράτη - μέλη, ώστε να το κατανείμουν στους ελαιοπαραγωγούς που σέβονται τα περιβαλλοντικά και ποιοτικά κριτήρια. Επιπλέον, οι ευρωβουλευτές υπογραμμίζουν ιδιαίτερα την ιδέα συνάρτησης των πληρωμών με τη διασφάλιση της ποιότητας του ελαιολάδου μέσω της βιολογικής καλλιέργειας, της συγκομιδής με το χέρι και άλλων παρόμοιων μέτρων, που κάθε άλλο παρά στη διασφάλιση της «ποιότητας» στοχεύουν.

Τέλος, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι οι παραπάνω προτάσεις είναι απλώς συμβουλευτικές και αποτελούν δέσμευση για τις αρνητικές από κάθε άποψη αποφάσεις που θα παρθούν στο αμέσως επόμενο διάστημα.