Τελικά, ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν. Ολόκληρη συνδικαλιστική οργάνωση (ΑΔΕΔΥ), τη μετατρέπουν σε ορντινάτσα του Κοινωνικού Φόρουμ, του γνωστού παραμάγαζου του ΣΥΝ. Και βέβαια, ο Σπ. Παπασπύρος, ο οποίος σε δήλωσή του στο «Βήμα της Κυριακής» δηλώνει απερίφραστα ότι η «ΑΔΕΔΥ στηρίζει την Πρωτοβουλία για το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ», μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, μπορεί να φορέσει όποιο καπέλο θέλει, του κυβερνητικού στελέχους, του υψηλόβαθμου στελέχους του ΠΑΣΟΚ, ακόμα και το καπέλο του ΣΥΝ. Δεν μπορεί όμως να φοράει αυτό το καπέλο στην ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση των δημοσίων υπαλλήλων. Και πολύ περισσότερο, όταν καμία τέτοια απόφαση στα όργανά της δεν έχει παρθεί.

Οσο γι' αυτούς που κλίνουν σε όλες τις πτώσεις την «αυτονομία», που ονοματοθετούν μάλιστα και την παράταξή τους («Αυτόνομη Παρέμβαση») με αυτό το επίθετο, τι να πει κανείς... Τη μόνη αυτονομία που ψάχνουν είναι αυτή από τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα. Δεν εξηγείται αλλιώς όλο αυτό το αλισβερίσι που στήνουν με τη Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, την περίφημη ΣΕΣ, το μακρύ χέρι της Κομισιόν μέσα στο εργατικό κίνημα. Εχουν βγει στις ρούγες των Βρυξελλών και ψάχνουν να βρουν «ευρωπαϊκή στήριξη». Αυτή ακριβώς τη στήριξη που τους αρνούνται οι Ελληνες εργαζόμενοι, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι δυο καρπούζια δε χωράνε στην ίδια μασχάλη. Γιατί τα πράγματα είναι απλά. `Η θα είσαι με αυτούς που θα συνεδριάζουν στο Ναύπλιο, ή θα είσαι με αυτούς που θα είναι έξω και θα διαδηλώνουν. Και με τους δύο δε γίνεται. `Η μήπως για τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΝ ο διχασμός αυτός είναι ο αέρας που τους τρέφει;