«Γεννήθηκα στο Αιτωλικό του Μεσολογγίου, ένα μικρό νησάκι, που το συνδέουν με τη στεριά δύο μακριά πέτρινα γεφύρια με πολλές μικρές τοξοτές καμάρες. Το σπίτι μας ήταν σχεδόν όλο μέσα στη θάλασσα. Στη γειτονιά καθόταν όλο ψαράδες, ένα ξυπόλυτο μελισσολόι τριγύριζε ολοήμερα, με τις γυναίκες τους συνέχεια γκαστρωμένες και τα παιδιά τους μπακανιασμένα από την ελονοσία... ο πατέρας μου λεγόταν Γιώργης Λεονάρδος... Η Μανούλα μου ύφαινε ολοκέντητα λεπτά μεταξωτά και βαμβακερά και πολύχρωμα μάλλινα κιλίμια. Γύρω γύρω στη μικρή μας θάλασσα ήταν η εξοχή, γεμάτη ελιές, χωράφια καρπερά, μποστάνια, καπνοτόπια, σιτηρά. Μια ζωή στη στεριά και στη θάλασσα γεμάτη ιδρώτα και μόχθο... Μου άρεσε πολύ το...