Καινοτόμος της ευρωπαϊκής δραματουργίας, «θεμελιωτής» του κριτικού ρεαλισμού ο Ερρίκος Ιψεν, από το 1870 και εντεύθεν γράφει αριστουργήματα («Στηρίγματα της κοινωνίας», «Ενα κουκλόσπιτο», «Βρυκόλακες», «Αγριόπαπια», «Ενας εχθρός του λαού», «Αρχιμάστορας Σόλνες», «Τζον Γαβριήλ Μπόργκμαν», κ.ά.), αναδεικνύοντας τις συνήθως ολέθριες -για το άτομο και το κοινωνικό σύνολο- συνέπειες των θεσμών, αξιών, ηθών, συμπεριφορών της νορβηγικής και απανταχού αστικής τάξης, αλλά και την ευθύνη του «εθισμένου» με τα ειωθότα του ατόμου. Γι' αυτό σε διάφορες χώρες απαγορεύθηκαν το «Κουκλόσπιτο» και οι «Βρυκόλακες». Στο συνταρακτικό δράμα «Βρυκόλακες» (1881) ο Ιψεν τολμά να κρίνει τον εκφυλισμό της αστικής...