ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αλλος ένας πόλος διαχείρισης του συστήματος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε όλες τις πτώσεις κλίνεται τις τελευταίες μέρες από τους οπορτουνιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ο λεγόμενος «τρίτος πόλος της Αριστεράς». Με την ίδια ευκολία που πριν κατηγορούσαν το ΚΚΕ για «δογματισμό», «αυτισμό» και «αρτηριοσκλήρυνση», με τον ίδιο τρόπο τώρα το καλούν σε κοινό πόλο της Αριστεράς για «λύσεις πέρα από το δικομματισμό». Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας, φέρνει ως παράδειγμα τη Γερμανία και τη Γαλλία, όμως αυτό που επιμελώς κρύβει είναι το γεγονός ότι η πολιτική αυτού του «πόλου» είναι πολιτική διαχείρισης του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, στις βασικές κατευθύνσεις που έχει χαράξει το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που κινείται στη ρότα του ευρωμονόδρομου. Σπέρνοντας αυταπάτες περί δήθεν κοινωνικής ΕΕ, όπου θα συμβιώνουν αρμονικά το κεφάλαιο και οι εργάτες. Πέρα από το ουτοπικό αυτού του εγχειρήματος, το κύριο είναι ότι αποτελεί επικίνδυνο δρόμο για τα λαϊκά κινήματα, γιατί προσπαθεί ...να εξανθρωπίσει τον καπιταλισμό.

Τέτοιες συμπράξεις πολιτικών δυνάμεων, όταν γίνονται, οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα για τα λαϊκά στρώματα, με πιο χαρακτηριστικές τις περιπτώσεις του παροπλισμού των ταξικών εργατικών κινημάτων και των κομμουνιστικών κομμάτων σε Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, που ταλανίστηκαν από το ρεύμα του «Ευρωκομμουνισμού», για να φτάσουν σε σημείο σήμερα οι εργάτες να δυσκολεύονται να σηκώσουν κεφάλι στη λαίλαπα των μέτρων υπέρ του κεφαλαίου. Δεν μπορείς να είσαι και με το κεφάλαιο και με τους εργαζόμενους. Γι' αυτό το ΚΚΕ, αποκάλυψε από την πρώτη στιγμή αυτήν την απάτη, που ρίχνουν στο τραπέζι οι οπορτουνιστές. Δε θέλει να κοροϊδεύει το λαό. Αυτό που κάνει πριν την κάλπη, αυτό θα συνεχίσει να κάνει αταλάντευτα και από τη Δευτέρα των εκλογών. Να είναι στο πλευρό των λαϊκών στρωμάτων, έμπρακτα και καθημερινά, ζυμώνοντας τη στρατηγική του για ρήξη με τον καπιταλισμό, με την εξουσία του κεφαλαίου, για να γίνουν οι εργαζόμενοι κυρίαρχοι της τύχης τους, οικοδομώντας τη δική τους λαϊκή εξουσία που θα βασίζεται στη λαϊκή οικονομία, που το ΚΚΕ δεν κρύβει ότι θα είναι ο σοσιαλισμός. Το ΚΚΕ προωθεί την κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολουμένων, δηλαδή της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, με ξεκάθαρο προσανατολισμό την ανατροπή των μονοπωλίων και της εξουσίας τους σε αντίθεση με την πολιτική του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που θέλει, ως μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί, με την ουτοπία του εξανθρωπισμού, το εκμεταλλευτικό σύστημα ως τρίτος πόλος.

«Ευαισθησία» για το περιβάλλον...

Tο περιβάλλον βρίσκεται τελευταία στα στόματα όλων. Ολων εκείνων που πολιτικά, οικονομικά, ιδεολογικά ευθύνονται για την κατάστασή του, με την ΕΕ των μονοπωλίων σε ρόλο... εξεγερμένου οικολόγου.

Αυτοί που κατέστρεψαν το περιβάλλον για να πλουτίσουν, βρήκαν τώρα τον τρόπο να πλουτίσουν ξανά από την... προστασία του. Οπου ως «προστασία» του περιβάλλοντος νοείται, τώρα τελευταία, οτιδήποτε είναι κερδοφόρο για τις βιομηχανίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις και ταυτόχρονα μπορεί να «πουληθεί» ως περιβαλλοντικό. Αλλά αν βάζεις λύκους να φυλάνε τα πρόβατα, δεν μπορείς να περιμένεις να τα γλυτώσεις από τα δόντια τους.

Στη πράξη αυτό σημαίνει ότι:

Ολοι είναι ξαφνικά υπέρ της ανακύκλωσης. (Με τη διαφορά ότι οι επιχειρήσεις κερδίζουν από την πώληση των υλικών που ανακυκλώνονται).

Ολοι είναι υπέρ της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. (Με την προϋπόθεση ότι οι τιμές πώλησης της παραγόμενης ενέργειας είναι υψηλές και οι χρηματοδοτήσεις μεγάλες).

Ολοι είναι υπέρ της εξοικονόμησης ενέργειας. (Ιδίως όταν δίνει την ευκαιρία για ευρείας κλίμακας ανακατασκευές και την πώληση νέων προϊόντων).

Ολοι είναι υπέρ της ηλιακής ενέργειας, ακόμη και στις στέγες των σπιτιών. (Εφόσον έτσι θα πουληθούν χιλιάδες νέες εγκαταστάσεις).

Ολοι είναι υπέρ των οικονομικών λαμπτήρων. (Αφού αυτό είναι το νέο προϊόν που λανσάρουν οι μεγάλες εταιρίες).

... μόνο για το κέρδος

Μέση λύση δεν υπάρχει πια, εδώ που τα λέμε δεν υπήρχε ποτέ. Αντίσταση ή υποταγή, αγώνας ή συμβιβασμός, αποδοχή ή απόρριψη. Ανάμεσα σε αυτά είναι η επιλογή, σε κάθε τομέα της ζωής, όπως και στο περιβάλλον. Η ΕΕ θέτει στόχους μείωσης των εκπεμπόμενων ρύπων, έχοντας ως σημείο αναφοράς τη στρατηγική μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Τα στελέχη της σκέφτονται κάπως έτσι:

Εξοικονομούμε ενέργεια από εδώ, πουλάμε το περίσσευμα εκεί με καλύτερους όρους, γλιτώνουμε λεφτά για επενδύσεις και ταυτόχρονα αυξάνουμε τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, βελτιώνοντας τα κέρδη (ανταγωνισμό το λένε).

Μειώνουμε την ενεργειακή εξάρτηση, άρα διαπραγματευόμαστε με καλύτερους όρους τις τιμές της εισαγόμενης ενέργειας και εξοικονομούμε λεφτά για τις μεγάλες βιομηχανίες. Ιδιωτικοποιούμε τον τομέα της ενέργειας και ευνοούμε τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση. Υστερα, θα βγάλουμε νόμους για τον υγιή ανταγωνισμό (μεγάλη απάτη), αλλά τα κέρδη των ενεργειακών κολοσσών θα αυξάνονται και η ενέργεια θα γίνεται πανάκριβη για το λαό. Ακριβή μπορεί να είναι και για τις βιομηχανίες, αλλά αυτές το κόστος το προσθέτουν στην τιμή των εμπορευμάτων και έτσι ξαναπληρώνει ο λαός.

Χειραγωγούμε τις λαϊκές δυνάμεις στο θέμα του περιβάλλοντος, για να μπορούμε εμείς να θέτουμε κάθε φορά τις προτεραιότητες και τα ζητούμενα καταστρέφοντάς το. Ετσι, π.χ., «θεοποιούμε» τις ανεμογεννήτριες και όποιος αντιδρά στα σχέδια των πολυεθνικών της ενέργειας ανάγεται σε εχθρό του περιβάλλοντος.

Ο σχετικός κατάλογος είναι πολύ μεγάλος. Η ουσία είναι ότι η άρχουσα τάξη, οι πολιτικοί υπηρέτες της και η ΕΕ είναι περιβαλλοντιστές στο βαθμό που κερδίζουν από αυτό.

Ολοι οι παραπάνω λόγοι επιβεβαιώνουν την ανάγκη να γίνει ο τομέας ενέργειας λαϊκή περιουσία.

Η αντιλαϊκή πολιτική του ευρωμονόδρομου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΒΡΕ ΜΑΝΙΑ ΜΕ ΑΥΤΗΝ την «υπευθυνότητα» η Νέα Δημοκρατία! Εχει πάρει τη συγκεκριμένη λέξη και μας τη σερβίρει με κάθε δυνατό τρόπο...

Δηλαδή, αν κάποιος σού μειώνει το μισθό, ενισχύει την ακρίβεια και φοροαπαλλάσσει το κεφάλαιο, γιατί έχει τόση σημασία αν το κάνει «υπεύθυνα» ή «ανεύθυνα»;

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι με απόλυτη ...υπευθυνότητα «ψήνονται» νέοι φόροι εκεί στο υπουργείο Οικονομίας. Εμείς, δηλαδή, πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι, όταν θα τους πληρώσουμε;

Να πούμε «ευχαριστώ», γιατί οι αντιλαϊκές επιλογές της κυβερνητικής πολιτικής δεν πάρθηκαν υποτίθεται με γέλια και χαρές, αλλά από έναν πρωθυπουργό που καθόταν στο γραφείο του σκεπτικός και συλλογιζόταν, όπως μας δείχνουν στις διαφημίσεις τους;

Το μόνο σίγουρο είναι, πάντως, ότι με αυτά που γίνονται εκείνοι που τα συμφέροντά τους βολεύονται μια χαρά, κάνουν ...πάρτι στα πολυτελή γραφεία τους. Κι έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν.

Υπεύθυνα πάντα, εξυπακούεται...

Α, ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΜΕ απόλυτα με τον Γιώργο Παπανδρέου, που είπε ότι «στην πολιτική και στην οικονομία υπάρχουν επιλογές» και ότι ο ίδιος «θα συγκρουστεί για τις επιλογές του»!

Ηταν, βέβαια, αρκετά έξυπνος για να μη ...διασαφηνίσει με ποιον θα συγκρουστεί. Ελα, όμως, που αυτό προκύπτει ακριβώς από τις επιλογές που επικαλέστηκε.

Γιατί όταν έχεις διαλέξει για πολιτική σου τον ευρωμονόδρομο της ΕΕ (έστω κι αν τον διανθίζεις με περιβαλλοντικές ευαισθησίες και ολίγον ...κοινωνικό πρόσωπο), είναι γνωστό με ποιους θα συγκρουστείς.

Με τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες και τους νέους. Με αυτούς, δηλαδή, που πλήττουν αυτές οι πολιτικές. Τους ίδιους που σήμερα το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να κοροϊδέψει για να πάρει την ψήφο τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γυρίστε τους την πλάτη

Αύριο δίνεται στους ανθρώπους του μόχθου μια δυνατότητα: Σε μια στιγμή, όσο διαρκεί η διαδικασία της ψηφοφορίας, να επιδράσουν στις μεθαυριανές εξελίξεις με τρόπο που θα ευνοεί τα δίκια τους. Αίροντας την εμπιστοσύνη τους απ' τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» και ακουμπώντας την στη μόνη δύναμη που δε θα την προδώσει, ούτε θα την εκμεταλλευτεί για να υπηρετήσει ξένες προς τα συμφέροντά τους σκοπιμότητες, στο ΚΚΕ. Οσο πιο πολλά τα ψηφοδέλτια της λαϊκής αντεπίθεσης που θα πέσουν στην κάλπη, τόσες περισσότερες και οι ελπίδες για εξελίξεις προς όφελος του λαού.

Κανένας άνθρωπος του μόχθου δεν έχει την πολυτέλεια να αφήσει να χαθεί η ευκαιρία να τιμωρήσει τη ΝΔ. Δεν την έχει αυτή την πολυτέλεια ο άνεργος που ψάχνει αλλά δε βρίσκει δουλειά. Ο νέος που δε βολεύεται με το 4ωρο και 300 ευρώ το μήνα, που θέλει να μορφωθεί αλλά δεν μπορεί αν δε βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη η οικογένειά του. Ο συνταξιούχος που δε ζει με τη σύνταξη πείνας. Ο εργάτης που ασφυκτιά απ' την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία. Η γυναίκα που βιώνει την ανισοτιμία. Ο αυτοαπασχολούμενος και ο μικρός αγρότης που πνίγονται στην ανασφάλεια. Κάθε ένας που διαπιστώνει στην πράξη τι σημαίνει υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας, ανατροπή κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων. Που αντιλαμβάνεται πόσο βαραίνει την άδεια τσέπη του το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας.

Σ' αυτά τα έργα η ΝΔ είχε και συνεταίρο. Το ΠΑΣΟΚ. Από κοινού ψήφιζαν στο Ευρωκοινοβούλιο αντιλαϊκές αποφάσεις. Τα ίδια έκανε όταν ήταν στην κυβέρνηση και τώρα παριστάνει την «αθώα περιστερά» σαν να είναι η θέση της αντιπολίτευσης «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» που ξέπλυνε τις «αμαρτίες» του. Τα ίδια θα κάνει αν δεν τιμωρηθεί. Αυτοί το λένε, όταν προτείνουν: Παράταση εργασιακού βίου, ενιαίο φορολογικό συντελεστή για μισθωτούς και κεφαλαιοκράτες, παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (επιδοτούμενη και κοινωνική εργασία, stage και στον ιδιωτικό τομέα).

Ο λαός να τιμωρήσει και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Για τη διάσταση λόγων και έργων. Για τα ψέματά του με τα οποία αποπροσανατολίζει το λαό, πως θα αναγκάσει το κεφάλαιο να «εξανθρωπιστεί» και να μοιραστεί τα κέρδη του με το λαό. Για το ότι στέκεται ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση, εμπόδιο σε θετικές υπέρ του λαού διεργασίες. Να τιμωρήσει τις εθνικιστικές, ρατσιστικές, λαϊκίστικες κραυγές του ΛΑ.Ο.Σ., να μην επιτρέψει να γίνει η ψήφος του το ασανσέρ για να ανέβει τους ορόφους της πολυκατοικίας όπου συγκατοικεί με τη ΝΔ. Να κλείσει τ' αυτιά σε μορφώματα όπως οι «Οικολόγοι - Πράσινοι», που διεκδικούν την ψήφο του χωρίς όμως να έχουν διεκδικήσει ποτέ τίποτα υπέρ του λαού, που ζητούν την ψήφο του δηλώνοντας ότι ευχαρίστως θα την κατέθεταν στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ.

Γυρίστε τους την πλάτη. Σε όλους. Για την προσήλωσή τους στην ΕΕ των μονοπωλίων, της εκμετάλλευσης και των πολέμων. Με νύχια και με δόντια την υπερασπίζονται απέναντι στη διογκούμενη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια. Σας φοβούνται! Δικαιώστε τους φόβους τους. Αύριο στην κάλπη, χωρίς δεύτερη σκέψη, ΚΚΕ.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ