«Σε κάθε ποσοστιαία αύξηση της εθνικής ανεργίας αναλογεί αύξηση κατά 0,8% των αυτοκτονιών από άτομα ηλικίας κάτω των 65 ετών, ενώ η αύξηση της ανεργίας σε ποσοστό μεγαλύτερο του 3% συνδυάζεται με αύξηση των αυτοκτονιών κατά 4,5%, όπως προκύπτει από σχετική έρευνα του 2009», επισήμανε στην απάντησή του ο Lazlo Andor, επίτροπος για θέματα Απασχόλησης, σε Ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΝΔ Κ. Πουπάκη αναφορικά με τις επιπτώσεις της ανεργίας στην ψυχική υγεία του ανέργου και των ατόμων του άμεσου περιβάλλοντός του.

Βέβαια, ούτε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, ούτε ο Ευρωπαίος επίτροπος έκαναν λόγο για μέτρα στήριξης των ανέργων, παρά το ότι πολλές οικογένειες ανέργων και απολυμένων δεν έχουν να πληρώσουν για ρεύμα, για νερό, για φαγητό, για τη μόρφωση των παιδιών, για το δάνειο ή το ενοίκιο. Δεν έκαναν επίσης λόγο για την ανεργία ως σύμφυτο με τον καπιταλισμό φαινόμενο, και παρ' όλα αυτά παρουσιάζεται σαν ατομική ευθύνη η μη εύρεση εργασίας, αποδίδεται σε ανικανότητα, έλλειψη εκπαίδευσης και σε λάθος προσανατολισμό... Ολα αυτά τα ασπάζονται η ΕΕ και τα κόμματα της πλουτοκρατίας και γι' αυτό ζητούν να ενισχύονται οι εργοδότες και όχι οι άνεργοι και οι οικογένειές τους. Ετσι, τόσο η Ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΝΔ, όσο και η απάντηση της ΕΕ στάθηκε στις «δομές ψυχικής υποστήριξης για την αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας που οφείλονται ειδικά στην ανεργία». Αυτό έχει να προσφέρει στους ανέργους ο καπιταλισμός και οι πολιτικοί του: Ψυχανάλυση και ψυχοφάρμακα!

Αλήθεια, πώς μπορεί να «βοηθήσει» η ψυχολογική υποστήριξη στο γεγονός «ότι οι σχολικές επιδόσεις των παιδιών που προέρχονται από οικογένειες, στις οποίες ο ένας από τους δύο γονείς έχει χαμηλή ειδίκευση ή είναι μακροχρόνια άνεργος, καθώς και των παιδιών από φτωχές οικογένειες που ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες και σε μειονεκτικές γειτονιές είναι χαμηλότερες από εκείνες των άλλων παιδιών», όπως επισήμανε ο Επίτροπος σύμφωνα με σχετικές έρευνες;

Η τελευταία σύσκεψη σωματείων και συνδικαλιστών στη ΛΑΡΚΟ, όπου θα αποφασιζόταν το «πρόγραμμα δράσης» τις επόμενες κρίσιμες ημέρες, ήταν εξόχως αποκαλυπτική για το ρόλο και τη δράση των συνδικαλιστικών ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Σταχυολογούμε: Εκπρόσωπος της ΠΑΣΚΕ ζήτησε οι εργαζόμενοι να απευθυνθούν στην τρόικα, και όχι στην κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών, «γιατί αυτή αποφασίζει». Τι σημαίνει αυτό; Οτι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, είναι ένας απλός εντολοδόχος των όσων αποφασίζουν ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ. Μεγαλύτερο ψέμα δεν υπάρχει. Στελέχη της ίδιας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έχουν επανειλημμένα ομολογήσει πως τα όσα τώρα αποφασίζονται, βρίσκονται στο προεκλογικό πρόγραμμά του. Δεν είναι αποτέλεσμα καμιάς επιβολής.

ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, συμφωνούν στην ανάγκη «δημοσίου ελέγχου» της ΛΑΡΚΟ. Μόνο που αυτό λέει δημόσιο έλεγχο σε όφελος του κεφαλαίου. Υπό δημόσιο έλεγχο, για παράδειγμα, είναι και η ΔΕΗ, κι όμως το 49% των μετοχών είναι σε ιδιώτες, ενώ επίκειται η απελευθέρωση της Ενέργειας. Ο δημόσιος έλεγχος με την ανοχή τόσο της ΠΑΣΚΕ όσο και της ΔΑΚΕ, βάζει τους εργολάβους που έχουν «κατακλύσει» τη ΛΑΡΚΟ, δημιουργώντας ένα τετελεσμένο βήμα προς την επικείμενη ιδιωτικοποίηση. Οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ, έχουν εμπειρία. Τώρα, όμως, πρέπει να την αξιοποιήσουν. Οι πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οδήγησαν τη ΛΑΡΚΟ στο ξεπούλημα. Οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έχουν τεράστια ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. Οι εργάτες μπορούν και πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη, πριν είναι αργά. Μπορούν και πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Μπορούν και πρέπει να δυναμώσουν τον ταξικό πόλο του συνδικαλιστικού κινήματος...