ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πονηρό το τροπάρι που επαναλαμβάνει ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ) όπου σταθεί κι όπου βρεθεί...

****

Δηλαδή το ότι για την κατάσταση της οικονομίας φταίνε η κακή διαχείριση, η διαφθορά, οι πελατειακές σχέσεις, η έλλειψη διαφάνειας κλπ....

****

Ολα δηλαδή τα άσχετα με την αιτία της καπιταλιστικής κρίσης που δεν είναι άλλη από το παραφούσκωμα των κερδών του κεφαλαίου...

****

Λες και είναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει καπιταλισμός χωρίς όλα αυτά...

****

Ελα όμως που αυτό που έχει στο μυαλό ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ) είναι η αποστολή του...

****

Δηλαδή πώς θα παραδώσει στο κεφάλαιο πολύ πιο φτηνή την εργατική δύναμη προωθώντας όλο και πιο αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις...

****

Επειδή όμως για να καταφέρει να τις περάσει πρέπει να τον αφήσουν οι τηλέπαθοι, γι' αυτό και ψέλνει όπου βρίσκεται το ίδιο άσχετο τροπάρι...

****

Αρα οι τηλέπαθοι μπορούν και πρέπει να μη χάψουν τα άσχετα και με πείσμα, οργάνωση, και μαζική δράση να μην ανεχτούν καμιά έκπτωση από τις ανάγκες τους και να διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν...

****

Αν δεν το κάνουν (οι τηλέπαθοι), τα μονοπώλια θα ζητάνε όλο και χειρότερα πρόσθετα μέτρα αφού ποτέ δεν πρόκειται να χορτάσουν...

****

Επόμενος σταθμός η απεργία στις 24 Φλεβάρη με τις σημαίες του ΠΑΜΕ...

****

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ερασιτεχνική δημιουργία

Αφορμή για το θέμα της στήλης η έκθεση ερασιτεχνικής καλλιτεχνικής δημιουργίας των εργαζομένων στο «Ριζοσπάστη» και στην «Τυποεκδοτική». Οχι για να περιαυτολογήσουμε, αλλά γιατί αυτή μας η πρωτοβουλία αποτελεί έκφραση και αποτέλεσμα της πεποίθησης των κομμουνιστών ότι o πολιτισμός είναι λαϊκό δικαίωμα, κοινωνικό αγαθό και όχι προνόμιο, γι' αυτό ενισχύουμε την ανάδειξη και προβολή της ερασιτεχνικής δημιουργίας. Ιδιαίτερα σήμερα που ο πολιτισμός έχει χάσει πια τη δημιουργική διάστασή του και αντιμετωπίζεται σαν εμπορικό προϊόν, με κριτήριο το κέρδος και την απρόσκοπτη χειραγώγηση των συνειδήσεων και ενσωμάτωση των δημιουργών και του λαού στην κυρίαρχη αστική κουλτούρα. Ας αναλογιστούμε τι βλέπουμε, τι διαβάζουμε και τι ακούμε. Ποιος τα παράγει και ποιος τα διακινεί; Ποιος αποφασίζει τι θα φτάσει στον αποδέκτη - εργαζόμενο και τι όχι.

Ευρωπαϊκή Ενωση και κυβέρνηση δημιουργούν τις προϋποθέσεις εμπορευματοποίησης, εξαγορασμένοι από το σύστημα δημοσιογράφοι, ΜΚΟ και λοιποί κολαούζοι της ευρωπαϊκής πορείας διαμορφώνουν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και ο ιδιώτης - κεφάλαιο αξιοποιεί. Ολο και περισσότερο εμπλέκεται στην παραγωγή και διακίνηση πολιτιστικών αγαθών, στην εκμετάλλευση πολιτιστικών και αρχαιολογικών χώρων.

Ενα παράδειγμα για το πώς λειτουργεί αυτό το μοντέλο στην ελληνική επαρχία, όπου πληθαίνουν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με τη μορφή «Προξενείου» Πολιτισμού και οι σχετικές «πρωτοβουλίες» στο χώρο του πολιτισμού ...πεφωτισμένων «πνευματικών ανθρώπων». Στήνονται κινηματογραφικές προβολές για το «Ψυχή βαθιά» (δεν πρόκειται ποτέ να προβληθεί η «Ζωή στους βράχους») ή εκδηλώσεις τιμής για τα 100 χρόνια του Ρίτσου που αποσιωπούν ότι ο Ρίτσος ήταν κομμουνιστής και ότι το έργο του υπηρετεί ακριβώς αυτή τη θεωρία και δράση. Και όλα αυτά με τους κλασικούς χορηγούς, τις τοπικές επιχειρήσεις και φυσικά τα τοπικά ΜΜΕ και την ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ετσι διαμορφώνεται πολιτιστική κίνηση, «εμπλουτίζεται» η ζωή στο χωριό και στην επαρχία και, δυστυχώς, διαμορφώνεται συνείδηση. Εχουμε εφαρμογή του κυρίαρχου μοντέλου πολιτιστικής δράσης, όπου ακόμη και οι απλές καθημερινές πολιτιστικές μορφές δράσης εμπορευματοποιούνται σε αγαστή συνεργασία κεφαλαίου και ΜΜΕ. Κουβέντα για την ανάγκη πολιτιστικών κέντρων σε κάθε συνοικία και χωριό, με βιβλιοθήκες, θεατρικές σκηνές, αίθουσες κινηματογραφικών προβολών, συναυλιών κ.ά.

Η τέχνη δεν είναι απλώς ένα σύνολο χρωμάτων, ήχων, δεξιοτήτων. Συνδέεται άρρηκτα με τη ζωή του εργαζόμενου και τη διαμόρφωση συνείδησης. Με τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς, με την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής του. Η τέχνη δεν μπορεί από μόνη της να αλλάξει τον κόσμο, δημιουργεί όμως ανυπότακτες ή πειθήνιες συνειδήσεις. Γι' αυτό χρειάζεται αντιπάλεμα η πολιτική που μας θέλει παθητικούς παρατηρητές μιας εμπορευματοποιημένης μαζικής κουλτούρας. Ο πολιτισμός δεν είναι απλά η κατανάλωση κάποιων εκδηλώσεων, αλλά η ουσιαστική συμμετοχή μας στα δρώμενα.

Πολιτισμός δεν είναι μόνο οι Τέχνες και η καλλιτεχνική δημιουργία, μα το σύνολο της ζωής, τα πνευματικά και υλικά αγαθά που παράγει η ανθρωπότητα, η ποιότητα και ο τρόπος ζωής, η πόλη, το περιβάλλον, η αισθητική, η Παιδεία, η Υγεία, οι συνθήκες εργασίας, η υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας, η ανεργία. Ολα αυτά για τα οποία θα βρεθούμε και πάλι στους δρόμους στις 24 Φλεβάρη.

Ηρακλής ΚΑΚΑΒΑΝΗΣ