Για 8η συνεχή χρονιά πραγματοποιείται, από τις 10 έως και τις 19 Οκτώβρη, στο Πέραμα, μέσα στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, η έκθεση εικαστικών τεχνών και φωτογραφίας «Ανθρωποι - χρώμα + σίδερο». Θεμελιώδης στόχος της έκθεσης να φέρει το έργο τέχνης μέσα στο χώρο εργασίας, ώστε και οι καλλιτέχνες να εμπνευστούν από το χώρο της δουλειάς, αλλά και οι εργαζόμενοι να επικοινωνήσουν με το καλλιτεχνικό έργο χωρίς διαμεσολαβητές. Στη φετινή διοργάνωση, στο Πέραμα που μαστίζεται κι ερημώνει από την ανεργία - συνέπεια της πολιτικής της ΕΕ στο χώρο της Ναυπηγικής Βιομηχανίας, στο Πέραμα που βιώνει σκληρά την καπιταλιστική κρίση με περιθωριοποίηση των εργαζομένων κι εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων, στο Πέραμα των αγώνων και των ταξικών συγκρούσεων, συμμετέχουν με έργα τους 210 εικαστικοί καλλιτέχνες και φωτογράφοι. Να σημειώσουμε ότι η Εκθεση φέτος φορτίζεται με ιδιαίτερη σημασία, αφενός γιατί το Πέραμα βίωσε κατ' επανάληψη την παρουσία και τις επιθέσεις των φασιστοειδών σε συνδικαλιστές της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης και σε μετανάστες, κι αφετέρου λόγω των μεθοδεύσεων και των στρατιωτικών επεμβάσεων των ιμπεριαλιστικών οργανισμών σε Συρία, Ιράκ και όπου αλλού...

Την έκθεση - που θα λειτουργεί καθημερινά από τις 12 το μεσημέρι έως τις 9 το βράδυ με είσοδο πάντα ελεύθερη για το κοινό - πλαισιώνουν συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις και συζητήσεις και όλοι οι καλλιτέχνες συμμετέχουν αφιλοκερδώς. Αναλυτικά το πρόγραμμα έχει ως εξής: 10 Οκτώβρη, 7 μ.μ., εγκαίνια της Εκθεσης. Μουσική βραδιά με το «Λιμάνι», σχήμα αποφοίτων του Μουσικού Λυκείου Πειραιά. 11 Οκτώβρη: 10.30 - 13.00: εργαστήρια για τα παιδιά. 6 μ.μ.: Συζήτηση για το Φασισμό, εισήγηση: ο καθηγητής Ιστορίας του ΑΠΘ, Γιώργος Μαργαρίτης. 8.30 μ.μ.: Θέατρο («ο Καφές και η Δημοκρατία» του Αζίζ Νεσίν. Από τη θεατρική σκηνή «Εκτός σχεδίου»). 12 Οκτώβρη, 10.30 - 13.00: Θεατρικό Παιχνίδι. 1.30 μ.μ.: Λαϊκό μεσημέρι με τον Γιώργο Μαργαρίτη. 15 Οκτώβρη, 8 μ.μ.: Συναυλία, με τον Γρηγόρη Νικολόπουλο και τους «Μαγικούς καθρέφτες». 17 Οκτώβρη, 8 μ.μ.: Συναυλία: Θοδωρής Κοέλης. 18 Οκτώβρη, 10.30 - 13.00: εργαστήρια για τα παιδιά. 6.30 μ.μ.: Συζήτηση για την ανεργία, τις εξελίξεις στη Ζώνη και την «ανάπτυξη». 8 μ.μ.: Χορευτικό από μετανάστες από τα Βαλκάνια. Συναυλία: Βασίλης Βασιλάτος «Ιστορίες για κρουστά». 19 Οκτώβρη, 11.00 π.μ.: Θέατρο: «Ο κύκλος με την κιμωλία», του Μπ. Μπρεχτ, από μαθητές του 6ου Γυμνασίου Νίκαιας. 6.30 μ.μ.: Παρουσίαση: Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση. 8 μ.μ.: Μεγάλη Συναυλία Αλληλεγγύης στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. Συμμετέχουν: Γεράσιμος Ανδρεάτος, Μανόλης Ανδρουλιδάκης, Ερωφίλη, Παντελής Θαλασσινός, «Κολλεκτίβα», Γιώργος Μεράντζας, Κώστας Μάντζιος, «ΜΠΑΣΟΥΤ» Θοδωρής Κοέλης / Στέλιος Βερβέρης, Πάνος Μπούσαλης, Σταμάτης Μορφονιός, Πέτρος Πουντίδης, Γιώργος Σαρρής, Στέφανος Ψαραδάκος. Πληροφορίες: www.perasma.org. Λεωφορεία: Από Ομόνοια Β18 - Γ18 (Μενάνδρου). Από Πειραιά 843 (Σταθμός ΗΣΑΠ).

Με το έργο των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου «Ενας ήρωας με παντόφλες» κάνει πρεμιέρα, στις 10 Οκτώβρη, το θέατρο «Βρετάνια». Ο απόστρατος στρατηγός Δεκαβάλλας, που ζει φτωχικά, αλλά τίμια, με τη γυναίκα του και την κόρη του, δέχεται την επίσκεψη του εξαδέλφου του, ο οποίος τον πληροφορεί ότι η πατρίδα, για να τον τιμήσει, αποφάσισε να αναγείρει τον ανδριάντα του στην πλατεία μπροστά από το σπίτι του. Ο καλοκάγαθος «ήρωας» δε θ' αργήσει να συνειδητοποιήσει πως η αιτία αυτής της κίνησης δεν είναι παρά μια κομπίνα, για να τσεπώσουν οι «επιτήδειοι» κάποια εκατομμύρια από το δημόσιο κορβανά. Μεταξύ σκηνής και οθόνης, Σακελλάριος και Γιαννακόπουλος, στήνουν το 1947, κατά την περίοδο του Εμφύλιου Πολέμου, μια κωμωδία ηθών και υποκριτικών αξιώσεων, με πηγαίο χιούμορ, γοργό διάλογο και καλοστημένη δράση. Σκηνοθεσία: Γιάννης Μπέζος. Σκηνικά - κοστούμια: Γιώργος Πάτσας. Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας. Παίζουν: Γιάννης Μπέζος, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Τάσος Γιαννόπουλος, Κώστας Φλωκατούλας, Αλμπέρτο Φάις, Δημήτρης Κανέλλος κ.ά.

«Το ημερολόγιο της Αννας Φρανκ» ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν και μετάφραση Βάσιας Παναγοπούλου και Δημήτρη Μοθωναίου στο θέατρο «Χυτήριο», από τις 11 Οκτώβρη. Βασισμένο στο πασίγνωστο ημερολόγιο της Γερμανοεβραίας έφηβης Αννας Φρανκ από τη Φρανκφούρτη είναι το θεατρικό των Φράνσις Γκούντριχ και Αλμπερτ Χάκετ, που πρωτοανέβηκε στο «Μπρόντγουεϊ» το 1955 και αποτέλεσε κορυφαίο γεγονός στην καριέρα των δύο συγγραφέων, οι οποίοι τιμήθηκαν με τα βραβεία «Τόνι», «Πούλιτζερ» και Ενωσης Θεατρικών Κριτικών Νέας Υόρκης. Οι παραστάσεις του θεατρικού έκτοτε είθισται να συνιστούν μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός, αλλά και εμπορική επιτυχία. Σημειωτέον ότι οι πρώτες εκδόσεις του λογοτεχνικού «ημερολογίου» πραγματοποιήθηκαν στην Ολλανδία το 1947 και στην Αμερική το 1952. Το έργο γρήγορα μεταφράστηκε σε περισσότερες από 67 γλώσσες και πούλησε περισσότερα από 31 εκατομμύρια αντίτυπα. Παίζουν: Γιάννης Νταλιάνης, Κερασία Σαμαρά, Σταυρούλα Μάκρα, Μαρία Μοσχούρη, Χάρης Σώζος, Τζούλη Σούμα, Δημήτρης Μαχαίρας, Μαρλέν Σαΐτη και Σαράντος Γεωγλερής.

Στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου «Μεταξουργείο» θα παρουσιαστεί από σήμερα η παράσταση «Ο Γάμος» της Βάσας Σολωμού - Ξανθάκη, μία από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες της Αννας Βαγενά. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1994 στο Θεσσαλικό Θέατρο και γνώρισε τεράστια επιτυχία σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Κώστα Τσιάνου. Στην τωρινή παράσταση του Μεταξουργείου, «ο Γάμος» θ' ανέβει με τη μορφή του μονολόγου σε θεατρική προσαρμογή - σκηνοθεσία κι ερμηνεία της Αννας Βαγενά. «Ο Γάμος» είναι η ιστορία μιας απλής γυναίκας από τα Αμπελάκια της Θεσσαλίας, μιας χωριάτισσας που σήκωσε στους αδύνατους ώμους της, παλικαρίσια, τη μοίρα της και συγχρόνως τη μοίρα πολλών των γυναικών του τόπου μας. Εζησε τη βαναυσότητα ενός αλκοολικού πατέρα, είδε την αγάπη του άνδρα της να μεταμορφώνεται σε περιφρόνηση, όταν άρχισε να γεννάει κωφάλαλα παιδιά εξαιτίας της βαριάς κληρονομικότητας του αλκοολικού πατέρα της, και πάλεψε με νύχια και δόντια, σε μια κοινωνία που δε δέχεται εύκολα την αναπηρία.

Μια ιδιοφυία του θεάτρου, ένας αληθινός καλλιτέχνης, ο Γιούρι Λιουμπίμοφ «έφυγε» από τη ζωή προχτές σε ηλικία 97 ετών και η απώλεια για το ρώσικο αλλά και το παγκόσμιο θέατρο είναι τεράστια. Ο θεατρικός κόσμος της Μόσχας πενθεί. Xτες, στο θέατρο Βαχτάνγκοφ, απέτισαν φόρο τιμής στον σπουδαίο σκηνοθέτη, αποχαιρετώντας ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του και φυσικά ένα κομμάτι της ρώσικης ιστορίας. Ο Λιουμπίμοφ «ανατίναξε» το ακαδημαϊκό θέατρο τη δεκαετία του '60 και του έδωσε νέες φόρμες, νέες κατευθύνσεις, απ' τις οποίες ξεπήδησε το σύγχρονο θέατρο. Ηταν πρωτοπόρος. Η Ταγκάνκα, αν και διήρκεσε μερικές μόνο δεκαετίες, δεν είναι μονάχα ένα θέατρο. Είναι μια ολόκληρη εποχή. Συνδέθηκε με εξίσου θρυλικά ονόματα και έδωσε με τις παραστάσεις του Λιουμπίμοφ πολλές φορές στο ρώσικο θέατρο περίοπτη θέση στον παγκόσμιο χάρτη.

«Ολοι καταλαβαίνουμε πως οι άνθρωποι δε ζουν αιώνια και πως είχε φτάσει σε μια σεβαστή ηλικία, αλλά η απώλεια αυτή μας θλίβει βαθιά», δηλώνει ο Κιρίλ Σερέμπρενικοφ, σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του Gogol Centre (εφημερίδα «Izvestia»). Και συνεχίζει: «Ο Λιουμπίμοφ μάς έδειξε ένα διαφορετικό θέατρο τη στιγμή που δεν υπήρχε διαφορετικό θέατρο! Ιδρυσε ένα σπουδαίο θέατρο, έφτιαξε μια ολόκληρη γενιά ηθοποιών, σκηνογράφων, δραματουργών που μπορούν να είναι σήμερα περήφανοι για το ότι ανήκαν στην Ταγκάνκα, και βέβαια έθρεψε μια ολόκληρη γενιά θεατών, που μεγάλωσαν με τις παραστάσεις του. Και αυτοί είναι οι καλύτεροι, οι πιο βαθιά σκεπτόμενοι, οι πιο έντιμοι, οι πιο σημαντικοί για τη χώρα και τη ζωή πολίτες. Το θέατρο του Λιουμπίμοφ - θέατρο πάντα πολιτικό - απαιτούσε τεράστια γενναιότητα, τεράστιες ανθρώπινες και καλλιτεχνικές δυνάμεις. Ηταν ένας τιτάνας».

Στην Ελλάδα συνεργάστηκε με την Κάτια Δανδουλάκη, τη δεκαετία του '90 στον «Βυσσινόκηπο» και τον «Γλάρο» του Τσέχοφ.