Αποφασισμένη να βάλει γερές πλάτες για να περάσουν τα νέα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα είναι η ηγεσία της ΝΔ, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα ότι η μόνη «αντιπολίτευση» που μπορεί να κάνει, είναι ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων και στους λαϊκούς αγώνες. Αν και έχουν περάσει ελάχιστες βδομάδες από την ανάδειξή του στην ηγεσία της ΝΔ, ο Αντ. Σαμαράς έχει «ξεκάθαρη» αντιπολιτευτική τακτική, κυρίαρχο χαρακτηριστικό της οποίας είναι η «ενεργός» συναίνεση στην κυβερνητική πολιτική, διεκδικώντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταχεία εφαρμογή της.

Βασικός στόχος είναι η κλιμάκωση των πιέσεων ώστε να επιταχυνθεί η υλοποίηση του «σχεδίου εξόδου από την κρίση» προς όφελος του κεφαλαίου. Η συναίνεση της ηγεσίας της ΝΔ ξετυλίγεται ταυτόχρονα σε τρία επίπεδα:

• Πρώτον, στην άσκηση κριτικής στην κυβέρνηση για «αναποφασιστικότητα», «αναβλητικότητα» και «αβουλία» όσον αφορά την ταχεία προώθηση συγκεκριμένων και μόνιμων αντιλαϊκών μέτρων.
• Δεύτερον, στη διαβεβαίωση ότι η ίδια θα στηρίξει όποιο αντιλαϊκό μέτρο πάρει η κυβέρνηση.
• Τρίτον, στην ευθεία «στοχοποίηση» των λαϊκών κινητοποιήσεων και την πίεση για επίδειξη πυγμής ενάντια στους ταξικούς εργατικούς αγώνες, οι οποίοι, κατά δήλωση του Κ. Μητσοτάκη, βρίσκονται εκτός «δημοκρατικής νομιμότητας», επειδή ακριβώς αμφισβητούν την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Αυτό είναι στην πραγματικότητα το περιεχόμενο και η ουσία της «αποφασιστικής αντιπολίτευσης» στην οποία αναφέρεται συχνά ο πρόεδρος της ΝΔ. Το στίγμα της αντιπολιτευτικής τακτικής το έδωσε με σαφήνεια μιλώντας στην πρώτη μετά την εκλογή του συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας την περασμένη Τρίτη: «O,τι μέτρο χρειάζεται ο τόπος για να σταθεί στα πόδια του θα το στηρίξουμε», τόνισε, διευκρινίζοντας ότι η στήριξη αυτή θα είναι εφ' όλης της ύλης στην αντιλαϊκή πολιτική: «Και σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης. Και σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Και σε ό,τι αφορά όλες τις μεγάλες τομές που πρέπει να γίνουν για να προχωρήσει ο τόπος μπροστά».

Η φράση - σλόγκαν του Αντ. Σαμαρά ότι με την κυβέρνηση «θα είμαστε και "μαζί" εκεί που πρέπει και "απέναντι" εκεί που χρειάζεται», στην πράξη σημαίνει απλά ότι η ΝΔ θα είναι μαζί στην εφαρμογή της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής και απέναντι όταν η κυβέρνηση είτε «παλινωδεί» είτε «καθυστερεί» είτε δεν είναι «αποτελεσματική», όπως απαιτούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας...

Το κυρίαρχο βέβαια είναι η ολόπλευρη στήριξη των νέων αντιλαϊκών μέτρων, με μπούσουλα τόσο τις αξιώσεις των «διεθνών αγορών» που ασπάζονται ως «ιερό ευαγγέλιο», όσο και το «πακέτο Καραμανλή», δηλαδή το σύνολο των αντιλαίκών μέτρων που είχε εξαγγείλει προεκλογικά ο πρώην πρωθυπουργός. Το «πακέτο» αυτό όχι μόνο έχει υιοθετήσει πλήρως ο νέος αρχηγός της ΝΔ αλλά πιέζει την κυβέρνηση να το υλοποιήσει πλήρως.

Τα στελέχη της ΝΔ διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους ότι θα στηρίξουν σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, όπως η μείωση των μισθών και των συντάξεων, η αύξηση των έμμεσων φόρων, οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, οι ανατροπές στο ασφαλιστικό και το εργασιακό που έχει εξαγγείλει ο Α. Λοβέρδος κ.ο.κ.

Ταυτόχρονα, ο Αντ. Σαμαράς ρίχνει το βάρος του υπέρ της στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. «Αν θέλει (σ.σ. το κράτος) να διαφυλάξει θέσεις εργασίας και να αποτρέψει μαζικά "λουκέτα", πρέπει να μειώσει τις φορολογικές και άλλες επιβαρύνσεις στις επιχειρήσεις», υποστήριξε απευθυνόμενος στους «κοινωνικούς εταίρους», παραπέμποντας στην ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο όπου είχε ζητήσει τη μείωση των φορολογικών συντελεστών, των εργοδοτικών εισφορών και όλες τις άλλες «επιβαρύνσεις».

Η ηγεσία της ΝΔ μπαίνει μπροστά και όσον αφορά την ένταση της κρατικής καταστολής σε βάρος των λαϊκών αγώνων. Από τους πρώτους στόχους που έχει θέσει ο Αντ. Σαμαράς είναι η «δυναμική» αντιμετώπιση των λαϊκών κινητοποιήσεων, επαναλαμβάνοντας διαρκώς ότι «δεν μπορεί μια κινητοποίηση μερικών δεκάδων ατόμων να κλείνει τους δρόμους και να παραλύει ένα ολόκληρο εμπορικό κέντρο».

Την ίδια γραμμή υπηρετούν και τα άλλα στελέχη της ΝΔ (Κυρ. Μητσοτάκης, Π. Ψωμιάδης) όταν πρωτοστατούσαν στην επίθεση κατά του ΠΑΜΕ για τη συμβολική κατάληψη στο υπουργείο Οικονομίας ή όταν καταθέτουν Ερωτήσεις στη Βουλή πιέζοντας την κυβέρνηση να προχωρήσει σε απαγόρευση ουσιαστικά των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας (Γ. Παπαθανασίου). Τον ίδιο στόχο υπηρετεί και ο Κ. Μητσοτάκης όταν επίμονα ζητά την επιβολή πάση θυσία της «δημοκρατικής νομιμότητας», μέσω της αντιμετώπισης των «στενότερων ή ευρύτερων μειοψηφιών» που αντιμάχονται την κυρίαρχη πολιτική, δείχνοντας ευθέως προς το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Η ηγεσία της ΝΔ απέσπασε ήδη τα εύσημα από το ΣΕΒ για την αντιπολιτευτική τακτική που εφαρμόζει:

«Εν μέσω της πιο σοβαρής κρίσης, που γνώρισε η χώρα μας μεταπολεμικά, είναι ευοίωνο το γεγονός ότι οι πολιτικές ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων δείχνουν να έχουν συνείδηση της διαχρονικότητας των προβλημάτων και της κρισιμότητας των περιστάσεων», διαπίστωσε με έκδηλη ικανοποίηση στην τελευταία ανακοίνωσή του ο ΣΕΒ, επισημαίνοντας ιδιαίτερα ότι «η αξιωματική αντιπολίτευση μοιάζει διατεθειμένη να υπερβεί την "παράδοση" της μηδενιστικής κριτικής και της αλληλομετάθεσης ευθυνών, που κυριάρχησε καθ' όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης».

Και μόνο από την ανάγνωση των διαφημιστικών εντύπων των τουριστικών γραφείων φανερώνονται οι εξαντλητικές συνθήκες εργασίας των οδηγών...

Η διαιτητική απόφαση που εκδόθηκε από τον ΟΜΕΔ (Ιούνης 2009), προέβλεπε αυξήσεις στους μισθούς 4,5% με αναδρομική εφαρμογή από 1η Απρίλη του 2009. Η Σύμβαση αυτή έχει ισχύ μέχρι τις 31 Μάρτη του 2010. Μέχρι και σήμερα ούτε οι αυξήσεις δόθηκαν στους οδηγούς, ούτε η προβλεπόμενη υπερωριακή απασχόληση πληρώνεται, ούτε οι εξτρά αμοιβές για δρομολόγια με διανυκτερεύσεις εντός ή εκτός Ελλάδας, ούτε η 5νθήμερη εργασία εφαρμόζεται. Πολύ περισσότερο, οι εργοδότες δεν εφαρμόζουν το νόμο που προβλέπει ότι για κάθε δρομολόγιο εξωτερικού αλλά και για κάθε δρομολόγιο εσωτερικού που εκτελείται σε απόσταση μεγαλύτερη των 550 χιλιομέτρων, πρέπει να διαθέτουν και δεύτερο οδηγό.

Αυτή η κατάσταση έχει σαν αποτέλεσμα να τσακίζονται κυριολεκτικά οι οδηγοί που μόνοι τους, χωρίς δυνατότητα ανάπαυσης, πρέπει να εκτελούν δρομολόγια εκατοντάδων χιλιομέτρων. Δε χρειάζεται κανένα βιβλίο δρομολογίων ή ημερήσια κίνησης, κανένας ταχογράφος, για να επιβεβαιωθεί η αθλιότητα των εργοδοτών σε βάρος εργαζομένων και επιβατών. Αρκούν μόνο τα ενημερωτικά φυλλάδια που εκδίδουν για να διαφημίσουν τις εκδρομικές προσφορές τους.

Από ένα τέτοιο διαφημιστικό έντυπο προκύπτει ότι στο πλαίσιο ταξιδιού στην Κωνσταντινούπολη, μια εκδρομή στα Πριγκιπόννησα, σημαίνει ημερήσια απασχόληση για τον οδηγό από τις 8.30 - 9 το πρωί μέχρι τη 1 τη νύχτα. Στο πλαίσιο άλλης εκδρομής σε Βελιγράδι - Ντουμπρόβνικ η πρώτη ημέρα προβλέπει αναχώρηση στις 5 το πρωί και άφιξη στο Βελιγράδι μετά από 600 χιλιόμετρα απόσταση και φυσικά νυχτερινή μετακίνηση για διασκέδαση και επιστροφή στο ξενοδοχείο. Αυτή σημαίνει ότι ο οδηγός θα πρέπει να είναι στο τιμόνι και στο πόδι συνεχώς επί 16 - 17 ώρες. Η πλέον αποκαλυπτική περίπτωση διαδρομής είναι αυτή από Θεσσαλονίκη που μέσω Νις, Βελιγραδίου, διέλευσης από σύνορα Ουγγαρίας καταλήγει στη Βουδαπέστη, αφού διανύσει 920 χιλιομέτρων και τουλάχιστον τρεις συνοριακούς σταθμούς.

Οι οδηγοί, που βρίσκονται κάτω από το καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης που έχουν επιβάλει οι εργοδότες με την ανοχή των ελεγκτικών μηχανισμών (Τροχαία, Επιθεώρηση Εργασίας, κλπ.), σχεδιάζουν τις μορφές αντίδρασης που θα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα, προκειμένου να αναγκάσουν την εργοδοσία να εφαρμόσει τη ΣΣΕ (αν και πρόκειται για διαιτητική απόφαση του ΟΜΕΔ που δεν ικανοποιεί τις διεκδικήσεις τους). Με βάση αυτή τη σύμβαση η οποία ενσωματώνει σχετικές οδηγίες της ΕΕ, επιβάλλεται στους οδηγούς ημερήσια απασχόληση 13 ωρών με 8 ώρες οδήγησης και πληρωμή υπερωριακής εργασίας για κάθε ώρα απασχόλησης πέρα των 8 ωρών.

Οι οδηγοί με το φόβο της απόλυσης αναγκάζονται να δουλεύουν καθημερινά 12 ώρες για μισθούς εξευτελιστικά χαμηλούς (900 ευρώ πληρώνεται οδηγός με προϋπηρεσία 25 χρόνια) χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες. Οπως καταγγέλλουν οι ίδιοι, η εργοδοσία δεν πληρώνει με τη νόμιμη προσαύξηση ούτε τη νυχτερινή εργασία και την εργασία Κυριακή και αργίες. Καταστρατηγεί το 5νθήμερο, δε δίνει τα προβλεπόμενα ρεπό που πρέπει να είναι 2 συνεχόμενες ημέρες ανάπαυσης τη βδομάδα.

Την ίδια ώρα που οι οδηγοί, κάτω από τις απειλές και την τρομοκρατία των εργοδοτών, καθημερινά εκτελούν απάνθρωπα ωράρια βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια τη ζωή τους, ούτε η Επιθεώρηση Εργασίας κάνει ελέγχους για να διαπιστώσει τις παραβάσεις, ούτε και η Τροχαία. Μάλιστα, στην περίπτωση που η Τροχαία αποφασίσει να κάνει ελέγχους τιμωρεί τους οδηγούς αντί να τιμωρεί τους εργοδότες - ιδιοκτήτες.