Η Συμφωνία Σέγκεν και οι διάφορες Οδηγίες και Κανονισμοί (Δουβλίνο 2), που έχουν ψηφίσει διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και έχει ανεχθεί ο ΣΥΝ, δεν επιτρέπουν στην Ελλάδα να ανοίξει τα σύνορα προς την ΕΕ για τους μετανάστες. Γι' αυτό παρατηρούνται τα τραγικά φαινόμενα στην Πάτρα και την Ηγουμενίτσα. Γι' αυτό συνωστίζεται τόσος κόσμος στην Ελλάδα. Αυτά που ισχυρίζεται ο κ. Μαρκογιαννάκης, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να τους δώσει χαρτιά και ταξιδιωτικά έγγραφα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους, εφ' όσον το επιθυμούν, δεν ευσταθούν. Δεν το κάνουν, γιατί αυτό απαιτεί σύγκρουση με την ΕΕ.

• Στο εγκαταλειμμένο κτίριο του παλιού Εφετείου, μέσα στα σκουπίδια, παρέα με τρωκτικά ζουν 500 - 600 άτομα, άστεγοι μετανάστες από την Αλγερία, το Σουδάν, το Μαρόκο, το Ιράκ, την Παλαιστίνη και αλλού. Αλλοι βρίσκονται εκεί για μερικούς μήνες, άλλοι εδώ και ένα χρόνο. «Είναι η μοναδική λύση που έχουμε, αφού δεν έχουμε λεφτά, δουλειά, χαρτιά, δεν έχουμε τίποτα. Δεν έχουμε μέρος να πάμε. Ούτε πίσω μπορούμε να γυρίσουμε, ούτε σε κάποια άλλη χώρα της ΕΕ να πάμε. Είμαστε εγκλωβισμένοι. Σαν να ζούμε φυλακισμένοι και καταδικασμένοι σε θάνατο σε αυτό το κτίριο...». Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες.
• Στην Πάτρα, στον καταυλισμό της ντροπής, μένουν όσοι θέλουν να ταξιδέψουν προς την Ευρώπη, σε πολλές περιπτώσεις επειδή οι συγγενείς τους είναι ήδη εκεί. Επειδή απαγορεύεται, προσπαθούν να μπουν κρυφά σε πλοία και φορτηγά για να ξεφύγουν, με κόστος κάποιες φορές την ίδια τους τη ζωή.
• Στην Πέτρου Ράλλη, στις ουρές της ντροπής έξω από τη Διεύθυνση Αλλοδαπών, περνούν μέρες ολόκληρες χιλιάδες μετανάστες για να φτάσουν σε λίγες μόνο στιγμές νομιμότητας. Ακόμα και θάνατοι έχουν προκληθεί από το συνωστισμό και το κυνηγητό της αστυνομίας. Συνωστισμός, που είναι αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής πολιτικής, καθώς η ΕΕ δέχεται μόνο 40 αιτήσεις ασύλου τη βδομάδα. Μέσα στις φυλακές της Πέτρου Ράλλη, κρατούνται ακόμα και μεγάλες γυναίκες, ή μάνες με βρέφη! Παράλληλα, τα κρούσματα απροκάλυπτης βίας, η τρομοκρατία, οι απειλές από αστυνομικούς κατά μεταναστών έχουν γίνει καθημερινότητα. Σημειώνονται έφοδοι ακόμα και σε σπίτια που μένουν μετανάστες με τις οικογένειές τους, όπως στον Αγιο Παντελεήμονα ή όπως στην περίπτωση των μικροπωλητών Μπαγκλαντέζων, που η αστυνομία τούς κατέσχεσε όλα τα πράγματα, το μοναδικό τρόπο που είχαν να βγάζουν το ψωμί τους. Οι επιχειρήσεις - σκούπα εντείνονται, αυξάνουν οι συλλήψεις, σαν να φταίνε αυτοί που είναι παράνομοι.
• Στις υπόγειες βιοτεχνίες φασόν στα Πατήσια, εκατοντάδες μετανάστες δουλεύουν απλήρωτοι 10 - 12 ώρες τη μέρα και οι βιοτεχνίες κλείνουν μέσα σε μια νύχτα και μεταφέρονται αλλού. Δε μιλάμε μόνο για φθηνή εργασία. Η τσάμπα εργασία σε βιοτεχνίες που φτιάχνουν φασόν για μεγάλες εταιρείες με επώνυμα ρούχα τείνει να γίνει καθεστώς. Οι μετανάστες, ως «παράνομοι», δεν έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν το μεροκάματο, οι εργοδότες με τη στήριξη που τους προσφέρει η αντιμεταναστευτική πολιτική παραμένουν άφαντοι και ...νόμιμοι. Η ίδια μεσαιωνική κατάσταση επικρατεί και στη Μανωλάδα και αλλού. Δουλεύουν στα χωράφια και στο τέλος της σεζόν το «αφεντικό» μπορεί να καλέσει την αστυνομία και να συλλάβει τους «παράνομους».
• Οι συνθήκες ζωής τους είναι άθλιες. Κοιμούνται πολλοί μαζί μέσα σε σπίτια, στα πατάρια, στα υπόγεια, όπου υπάρχει λίγος χώρος για να ξαπλώσουν. Κοιμούνται με βάρδιες, γιατί δε χωρούν όλοι μαζί ταυτόχρονα σε ένα σπίτι. Κοιμούνται σε κοτέτσια στα Μέγαρα, όπου δουλεύουν σε γεωργικές και κτηνοτροφικές δουλειές. Κοιμούνται ακόμα και σε καρότσες φορτηγών. Στη βιομηχανική ζώνη γύρω από τα Οινόφυτα και τη Θήβα, μένουν σε αυτοσχέδιες παράγκες. Αυτούς τους ανθρώπους, που επιβιώνουν κάτω από τέτοιες συνθήκες, τους κατηγορούν για βρώμα, για ανεμβολίαστα παιδιά, για επικίνδυνες συνθήκες υγιεινής.

Το άσυλο είναι απίθανη περίπτωση. Το τελευταίο 4μηνο του 2009, χορηγήθηκε άσυλο σε μόλις 9 άτομα. Οι κυβερνήσεις δεν τους νομιμοποιούν. Οι εργοδότες δεν τους κολλούν ένσημα. Ακόμα και τα παιδιά τους έχουν προβλήματα, όταν οι γονείς είναι «παράνομοι». Πολλά από αυτά εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο, δεν ολοκληρώνουν την εκπαίδευση και παρ' όλα αυτά τόσο η σχετική Οδηγία όσο και η ελληνική νομοθεσία θεωρούν την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης προϋπόθεση για να πάρουν τα παιδιά το καθεστώς τού επί μακρόν διαμένοντος.

Οι κυβερνήσεις της χώρας και η ΕΕ έχουν διαμορφώσει όλο το απαραίτητο πλαίσιο, για να ευδοκιμήσει και να «φουντώσει» η εγκληματικότητα, πολύ περισσότερο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Είναι δεδομένο ότι οι εξαθλιωμένοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέσουν θύματα του οργανωμένου εγκλήματος.

Μιλούν η κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ, η Τοπική Αυτοδιοίκηση για υποβάθμιση της περιοχής. Ποιες πολιτικές οδήγησαν σ' αυτήν την υποβάθμιση; Οι δικές τους. Και επιμένουν να τις εφαρμόζουν, γιατί δεν είναι ταγμένοι να υπηρετούν τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων και των εργαζομένων, αλλά της πλουτοκρατίας, των επιχειρηματιών, που ορέγονται το κέντρο της Αθήνας για να επεκτείνουν τις μπίζνες τους.

Αλήθεια, πλήττει αυτή η υποβάθμιση το ίδιο τους εργαζόμενους, τους μικρομαγαζάτορες, τους λαϊκούς ανθρώπους που ζουν χρόνια εκεί, και το ίδιο τα μονοπώλια, τους μεγαλοεπιχειρηματίες; Τους δεύτερους, μάλλον, τους συμφέρει να πέσουν οι αντικειμενικές αξίες στο κέντρο και σε άλλες περιοχές της Αθήνας κι έπειτα να «σαρώσουν» και τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους, και τους κατοίκους. Πώς να μη σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν συγκεκριμένα συμφέροντα, που θέλουν υποβαθμισμένο αυτό το κομμάτι του κέντρου για να πουληθεί «αντί πινακίου φακής» στα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα; Πόσο μάλλον, που αυτό έχει ξανασυμβεί (Ψυρρή, Γκάζι, Βοτανικός)...

Αλλη είναι η ανάπτυξη που θέλουν τα μονοπώλια και άλλη αυτή που χρειάζεται και επιθυμεί ο λαός. Αναβάθμιση σημαίνει: Να ζει καλά ο λαός, να έχει καλή δουλειά, καλό μισθό, δωρεάν Υγεία, Πρόνοια και Παιδεία. Αναβαθμισμένο δε θα είναι ένα κέντρο της Αθήνας αποστειρωμένο, όπου δε θα ζουν οι απλοί άνθρωποι, αλλά θα είναι μόνο για τις εταιρείες, τους μεγαλοξενοδόχους, τους μεγαλεμπόρους.

Είναι τυχαίο ότι στην εκστρατεία για την αναβάθμιση του κέντρου της Αθήνας πρωτοστατούν ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών και η Ενωση Ξενοδόχων Αττικής; Να σημειωθεί, εδώ, ότι ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών θεωρεί μάλλον ότι συμβάλλουν στην «υποβάθμιση» και οι διαδηλωτές, αφού έχει ζητήσει τον περιορισμό των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Το ίδιο και ο δήμαρχος Αθηναίων. Ζητούν αναβάθμιση οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, που τσακίζουν καθημερινά εργατικά και λαϊκά δικαιώματα, που χαρακτηρίζουν μαξιμαλιστικές τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων!