Από τη χτεσινή συνάντηση στην Υπατη Αρμοστία του ΟΗΕ στη χώρα μας

Στη συζήτηση, η οποία χαρακτηρίστηκε εποικοδομητική, παρουσιάστηκαν οι θέσεις του ΚΚΕ και τονίστηκε η ανάγκη ανάδειξης των αιτίων, όπως οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και η όξυνση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που οδηγούν όλους αυτούς τους ανθρώπους στην προσφυγιά και τη μετανάστευση. Επισημάνθηκε ότι η κατάσταση στην Ελλάδα έχει οξυνθεί τελευταία, εξαιτίας του κλίματος ρατσισμού και ξενοφοβίας που καλλιεργήθηκε μετά τις ευρωεκλογές, με υπαρκτό τον κίνδυνο να συνεχιστεί και ενόψει των εθνικών εκλογών. Το πρώτο πράγμα, όπως τονίστηκε από την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, είναι η ανάγκη κατοχύρωσης και προστασίας των δικαιωμάτων μεταναστών και προσφύγων, ενώ επιτακτική και επείγουσα ανάγκη είναι η δημιουργία συνθηκών υποδοχής και φιλοξενίας τους κάτω από ανθρώπινες συνθήκες. Το ΚΚΕ, σημειώθηκε, είναι υπέρ της νομιμοποίησης των μεταναστών που ζουν στην Ελλάδα, ενώ είναι κατηγορηματικά αντίθετο στο απάνθρωπο μέτρο των επαναπροωθήσεων και σε όλα τα μέτρα περιορισμού, ουσιαστικά κατάργησης, του δικαιώματος παροχής πολιτικού ασύλου, πράγμα που δεν είναι μόνο εθνική πολιτική, αλλά και κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στον Κανονισμό του Δουβλίνου και στο Προεδρικό Διάταγμα, που, όπως τονίστηκε, είναι απαράδεκτο, καθώς ακυρώνει στην πράξη το δικαίωμα του ασύλου.

Ο επικεφαλής του Γραφείου της Υπατης Αρμοστίας, Γ. Τσαρμπόπουλος, συμμερίστηκε τις ανησυχίες του ΚΚΕ και ενημέρωσε για τις πρωτοβουλίες της Υπατης Αρμοστίας του ΟΗΕ στην Ελλάδα. Κατήγγειλε ότι με τις επαναπροωθήσεις παραβιάζεται η Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες και επισήμανε τις τραγικές συνθήκες απαξίας της ανθρώπινης ζωής, που επικρατούν, κάνοντας αναφορά στις συνθήκες κράτησης, χωρίς διερμηνέα, δικηγόρο και με ανύπαρκτες δομές υποδοχής. Επίσης αναφέρθηκε στην απόφαση της Υπατης Αρμοστίας να μη συμμετέχει στη γνωμοδοτική επιτροπή για την καινούρια διαδικασία παροχής πολιτικού ασύλου.

Η Αλ. Παπαρήγα, σε δήλωσή της μετά τη συνάντηση, τόνισε τα ακόλουθα:

«Θεωρήσαμε υποχρέωσή μας να συζητήσουμε με την Υπατη Αρμοστία του ΟΗΕ στην Ελλάδα για τα ζητήματα χορήγησης του πολιτικού ασύλου, να ανταλλάξουμε σκέψεις και να διαμορφώσουμε ακόμα παραπέρα και ακόμα πιο αναλυτικά τις θέσεις μας. Πρέπει να πω ότι είναι αίσχος, καταγεγραμμένο αίσχος, και από την Αρμοστία του ΟΗΕ σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ότι η Ελλάδα, ενώ είναι η χώρα εκείνη που βρίσκεται μέσα στις πρώτες σειρές της λίστας όπου ζητείται πολιτικό άσυλο, από το κύμα των προσφύγων από Ιράκ, Αφγανιστάν, Ιράν, Σομαλία και από άλλες χώρες, είναι η χώρα εκείνη που με το σταγονόμετρο, ένας ελάχιστος αριθμός, ούτε 1% δεν είναι αυτοί που πήραν πολιτικό άσυλο, ενώ μόνο το 2007 ζήτησαν πολιτικό άσυλο 30.000 άνθρωποι. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι θα ζητούσαν και περισσότεροι, ιδιαίτερα από αυτές τις χώρες που υπάρχουν πολιτικά δεινά και προβλήματα πέρα από οικονομικά. Δεν ζητούν και γιατί ξέρουν ότι στην Ελλάδα δεν δίνεται και γιατί ξέρουν ότι 5 χρόνια πρέπει να περιμένουν κλεισμένοι μέσα σε στρατόπεδα που μπορεί κανείς να τα ονομάσει σύγχρονα Νταχάου.

Εμείς θεωρούμε ενιαίο πρόβλημα το πρόβλημα των οικονομικών μεταναστών και των πολιτικών προσφύγων. Σκεφτείτε, όμως, ότι οι πολιτικοί πρόσφυγες είναι και οικονομικοί μετανάστες και πολιτικά θύματα καθεστώτων, τα οποία έχουν άμεση σχέση με αυτό που εμείς λέμε σύγχρονη ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, σύγχρονη ιμπεριαλιστική υποδομή. Δεν πρόκειται να αφήσουμε τα πράγματα έτσι και πολύ περισσότερο, και το δηλώνουμε από τώρα, δεν θα επιτρέψουμε - όσο εξαρτάται από εμάς, και έχουμε εμπιστοσύνη κυρίως στα εργατικά και στα λαϊκά στρώματα του τόπου - δεν θα επιτρέψουμε η προεκλογική περίοδος να αποτελέσει το έναυσμα ενός νέου κυνηγήματος και εθνικισμού, να χρησιμοποιηθεί το ζήτημα από τα δύο κόμματα εξουσίας είτε από τη ΝΔ, η οποία σέβεται, υποτίθεται, τους νόμους, αλλά στην πράξη δεν τους εφαρμόζει, είτε με την μηδενική ανοχή του ΠΑΣΟΚ. Εν πάση περιπτώσει δεν έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν τα βάσανα ανθρώπων για τα οποία αυτά τα κόμματα έχουν ευθύνη, γιατί συμμετείχαν και συμμετέχουν σε όλους τους σχεδιασμούς που οδηγούν στη φτώχεια, στη δυστυχία, αλλά και στα δικτατορικά και φασιστικά καθεστώτα».

Στο γνωστό επικίνδυνο πλαίσιο της τρομο-λαγνείας και της τρομοϋστερίας που κυριαρχεί στην ΕΕ κινείται το νομοσχέδιο για «την αποζημίωση των θυμάτων εγκλημάτων βίας από πρόθεση» που παρουσίασε χτες στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή ο υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Δένδιας και με το οποίο ενσωματώνεται στο εσωτερικό δίκαιο σχετική ευρωενωσιακή οδηγία.

Κατά τον υπουργό με την οδηγία αυτή θεσπίστηκε ένα σύστημα συνεργασίας μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ για την διευκόλυνση της αποζημίωσης των θυμάτων εγκληματικών πράξεων από πρόθεση σε υποθέσεις με διασυνοριακό χαρακτήρα από το κράτος - μέλος στο έδαφος του οποίου έχει τελεστεί το αδίκημα. Η αποζημίωση προβλέπεται στην περίπτωση που ο δράστης δεν διαθέτει τους απαιτούμενους πόρους για την αποζημίωση του θύματος, όταν δεν μπορεί να εξακριβωθεί η ταυτότητα του δράστη και όταν ο δράστης δεν μπορεί να διωχθεί ποινικά.

Παρεμβαίνοντας στην συζήτηση η βουλευτής του ΚΚΕ Β. Νικολαΐδου, τόνισε ότι ενώ φαίνεται πως το νομοσχέδιο θέλει να επιλύσει κάποια ζητήματα υπέρ των θυμάτων σοβαρών εγκλημάτων βίας, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το θέμα, είπε, είναι το τι θα περιλαμβάνεται στα λεγόμενα εγκλήματα βίας αφού η έννοια της βίας είναι αρκετά ευρεία και χωράει πάρα πολλά και μάλιστα τα τελευταία χρόνια, κυρίως μέσα από τα κείμενα της ΕΕ, φαίνεται ότι γίνεται μια προσπάθεια να διαμορφωθεί μια ειδική ποινικοποίηση της βίας σε μια προσπάθεια να ομαδοποιηθούν διάφορα είδη βίας. Η βουλευτής τόνισε χαρακτηριστικά: «Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει σήμερα στη χώρα μας κρατική βία; Εμείς λέμε ότι υπάρχει. Δεν υπάρχει εργοδοτική βία απέναντι στους εργαζόμενους; Οταν ένας εργοδότης απολύει, αυτό δεν είναι βία; Δεν είναι βία οι διώξεις απέναντι σε βουλευτές όπως οι πρόσφατες απαράδεκτες αποφάσεις με τις οποίες διώκονται βουλευτές επειδή πήγαν σε μια κινητοποίηση για να συμπαρασταθούν στους εργαζόμενους;».

Από ό,τι φαίνεται, συνέχισε, είναι έξω από τη λογική του νομοσχεδίου η αποζημίωση των εργατών και είπε ότι για παράδειγμα πήγαν κάποιοι συνδικαλιστές να ενημερώσουν πριν δέκα μέρες στο Γέρακα μια αγγλική εταιρεία και εκεί όχι απλώς δεν τους άκουσαν αλλά τους αντιμετώπισαν με ξυλοδαρμούς και τραμπουκισμούς. Αυτό πώς αποζημιώνεται, αναρωτήθηκε και εκτίμησε ότι αυτοί που θα ωφεληθούν από το νομοσχέδιο θα είναι οι διάφοροι βιομήχανοι και εφοπλιστές που θα ζητούν από το δημόσιο να τους καταβάλλει τα λύτρα για τις απαγωγές ενώ το δημόσιο θα αναγκάζεται να αποζημιώνει και τις τράπεζες για ληστείες ή για τις απαγωγές εφόσον δεν βρεθούν οι δράστες.