Οι τραγικές ελλείψεις απαραίτητων και στοιχειωδών υλικών στα δημόσια νοσοκομεία και στις δομές Πρόνοιας, καθώς και οι περικοπές του ΕΟΠΥΥ σε φάρμακα και θεραπείες πρώτης ανάγκης φανερώνουν πως το άμεσο διάστημα η πλειοψηφία του λαού θα ζήσει δραματικές ώρες, ακόμη και να πεθαίνουν ή να μένουν σακατεμένοι άνθρωποι. Και αυτό σε μια εποχή που πολλές ασθένειες μπορούν να αντιμετωπιστούν. Οι δομές δημόσιας Υγείας υποχρηματοδοτούνται σταθερά και διαχρονικά, ενώ ταυτόχρονα «ταΐζουν» με τεράστια ποσά τους επιχειρηματίες σε Υγεία - Φάρμακο. Τα Ταμεία έχουν οδηγηθεί σε οριακή κατάσταση, αν και οι ασφαλισμένοι τα έχουν χρυσοπληρώσει με τις εισφορές τους, εξαιτίας των χρωστούμενων από κράτος κι εργοδότες, αλλά και της μεγάλης ανεργίας, των χαμηλών μισθών και της ελαστικής εργασίας.

Οι λαϊκές οικογένειες θα χρειαστεί κυριολεκτικά να κερδίσουν το δικαίωμα στη θεραπεία, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με τα ίδια τους τα χέρια. Αυτό που προέχει τώρα είναι τα δημόσια νοσοκομεία και ο ΕΟΠΥΥ να χρηματοδοτηθούν γενναία από τον κρατικό προϋπολογισμό, να εξασφαλιστεί ότι θα υπάρχουν όλα τα απαραίτητα θεραπευτικά υλικά στις υπηρεσίες Υγείας και ταυτόχρονα να καλυφθούν τα «κουρεμένα» αποθεματικά τους. Αυτό καμία κυβέρνηση, που είναι δέσμια των κατευθύνσεων της ΕΕ, δεν πρόκειται να το κάνει αν δεν αναγκαστεί από τη λαϊκή παρέμβαση. Είναι ζήτημα άμεσης ανάγκης, ζήτημα κυριολεκτικά ζωής και θανάτου ο λαός οργανωμένα και δυναμικά να μην αφήσει κανέναν χωρίς θεραπεία, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Τα σωματεία και οι λαϊκές επιτροπές θα χρειαστεί με ανεβασμένες μορφές πάλης, με τη μαζική συμμετοχή εργαζομένων σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο, ασφαλισμένων, ασθενών, άνεργων, συνταξιούχων, να παλέψουν «με νύχια και με δόντια» ώστε να μην αφήσουν κανένα περιθώριο στη βαρβαρότητα του «όποιος έχει, θεραπεύεται».

Η πάλη για άμεση χρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας και του ΕΟΠΥΥ και για κατάργηση κάθε πληρωμής σε νοσοκομεία, φάρμακα, εξετάσεις, θα έχει αποτέλεσμα από τη στιγμή που θα είναι συντονισμένη, μαζική, θα γίνει υπόθεση κάθε κλάδου, κάθε λαϊκής επιτροπής, κάθε αγωνιστικής ριζοσπαστικής συσπείρωσης, κάθε λαϊκού ανθρώπου, ώστε να επιβληθεί το δικαίωμα στην Υγεία και στη ζωή. Ως πότε όμως οι επιχειρήσεις του κλάδου της Υγείας, της Πρόνοιας, του Φαρμάκου θα κρατούν δεμένη χειροπόδαρα την πλειοψηφία του λαού; Ως πότε το κέρδος θα καθορίζει ποιος θα ζει και ποιος θα πεθαίνει; Μέσα από το διεκδικητικό αγώνα για να αντιμετωπιστούν άμεσα τα φλέγοντα προβλήματα, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι και λαϊκοί άνθρωποι θα πρέπει να θέτουν το εξής ερώτημα: Πώς γίνεται η επιστήμη και η τεχνολογία να εξελίσσονται με αλματώδεις ρυθμούς, το επιστημονικό δυναμικό της χώρας να αυξάνεται και να είναι όλο και πιο υψηλού επιπέδου και ταυτόχρονα όλο και περισσότεροι να αποκλείονται από το δικαίωμα στην Υγεία, όλο και να υποβαθμίζονται και να ακριβαίνουν οι υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας;

Η πάλη με κατεύθυνση την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, που κρατάει στα χέρια της την ίδια τη ζωή και τη θεραπεία του εργαζόμενου λαού, του κάθε ανθρώπου των λαϊκών στρωμάτων μπαίνει αντικειμενικά στην ημερήσια διάταξη. Είναι αντικειμενική προϋπόθεση για να κερδίσει ο λαός, που είναι ο μοναδικός παραγωγός του πλούτου, με τα ίδια του τα χέρια τη ζωή του, τη ζωή τη δική του και των παιδιών του. Να γιατί χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ και στην κάλπη.