Πανηγυρίζουν - και με το δίκιο τους - εκπρόσωποι ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, γιατί, όπως εκτιμούν, έρχονται λαμπρές μέρες για τα κέρδη τους. Η αισιοδοξία τους, σύμφωνα με τα δικά τους λόγια, όπως αποτυπώνονται σε σειρά άρθρων στον οικονομικό Τύπο, βασίζεται στο γεγονός ότι η διαρκής συρρίκνωση της κρατικής συμμετοχής στο ασφαλιστικό σύστημα δημιουργεί χώρο για τη δράση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, που είναι έτοιμες να ορμήξουν στις τσέπες των ασφαλισμένων, προσφέροντας αμφίβολης και πολλές φορές ανύπαρκτης αξίας ανταλλάγματα. Η αισιοδοξία αυτή δεν είναι γενική και αφηρημένη. Με βάση τα στοιχεία που οι ίδιοι αναφέρουν, οι δημόσιες δαπάνες για συντάξεις, παροχές και φάρμακα έχουν μειωθεί κατά 13 δισεκατομμύρια ευρώ την περίοδο 2009-2013. Ετσι δημιουργείται ένα κενό που δηλώνει έτοιμη να καλύψει η ιδιωτική ασφάλιση. Με βάση τα ίδια δημοσιεύματα, στον κλάδο της Υγείας η δράση των ασφαλιστικών εταιρειών σημειώνει ήδη ρυθμό αύξησης 20% ανά έτος. Τα παραπάνω δεν αποτελούν αναγκαστική επιλογή της κυβέρνησης λόγω της συγκυρίας, αλλά είναι συνέχεια παλαιότερων μακρόπνοων σχεδίων όλων των κυβερνήσεων για τη συνειδητή δημιουργία πεδίων κερδοφόρας δράσης των κεφαλαιοκρατών. Σχέδια, την υλοποίηση των οποίων επιτάχυνε η καπιταλιστική κρίση. Για τους άπιστους Θωμάδες, ο στόχος αυτός καταγράφεται με απόλυτη σαφήνεια το 2012 στη «Λευκή Βίβλο» της ΕΕ για τα συνταξιοδοτικά συστήματα.

Να, μια ακόμα είδηση για το τι σημαίνει εμπορευματοποιημένος αθλητισμός, εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο. Θυμάστε τη δαγκωνιά του Ουρουγουανού ποδοσφαιριστή Σουάρεζ στον Ιταλό Κιελίνι στο Μουντιάλ; Απ' ό,τι φαίνεται αυτή η δαγκωνιά, που οδήγησε σε βαριά τιμωρία (4 μήνες αποκλεισμός και 9 αγωνιστικές από την Εθνική ομάδα), ένωσε τις πολυεθνικές «Adidas», «Nike» και «Puma», που κάνουν τα πάντα για να μειωθεί αυτή η ποινή. Ο λόγος; H «Adidas» είναι χορηγός του παίκτη και πληρώνει 2,5 εκατ. ευρώ για να διαφημίζει τα προϊόντα της. Η «Nike» «ντύνει» το σύλλογο του Σουάρεζ, την Μπαρτσελόνα και η «Puma» είναι χορηγός της Εθνικής ομάδας της Ουρουγουάης στην οποία αγωνίζεται... Και οι τρεις, λοιπόν, κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να πέσει στα μαλακά ο Ουρουγουανός, γιατί εκτιμούν ότι θα έχουν μεγάλες οικονομικές απώλειες από την πολύμηνη απουσία του από τα γήπεδα...

«Είναι απλά μια απεικόνιση της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στη χώρα μας»! Αυτή ήταν η απάντηση του Ινδού φωτογράφου που κατηγορήθηκε επειδή «έντυσε» μια επίδειξη μόδας με πλάνα που παραπέμπουν στις σεξουαλικές επιθέσεις που δέχονται οι γυναίκες στη χώρα. Μάλιστα, στις σχετικές σκηνές ο φωτογράφος «έστησε» άντρες-μοντέλα να έχουν αρπάξει μια γυναίκα-μοντέλο πάνω στα καθίσματα ενός λεωφορείου, παραπέμποντας - κατά πολλούς - στον ομαδικό βιασμό φοιτήτριας που έγινε το 2012 μέσα σε μέσο μαζικής μεταφοράς, προκαλώντας πλήθος αντιδράσεων και διαδηλώσεων. Πέρα από τον λογικό αποτροπιασμό που γεννά η εμπορική εκμετάλλευση τέτοιου θέματος πρέπει να παρατηρήσει κανείς το εξής: Οτι στην ανερχόμενη καπιταλιστική Ινδία , οι γυναίκες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων πρέπει να μάθουν ότι ο βιασμός είναι απλά «μια κατάσταση που αντιμετωπίζουν». Οπως απλά «μια κατάσταση» είναι και το να γεννάνε τα παιδιά τους σε χωριά χωρίς μαιευτήρια ή το να δουλεύουν δέκα και δώδεκα ώρες τη μέρα για να συμπληρώνουν ένα πιάτο φαΐ που μοιράζονται ολόκληρες οικογένειες. Η καπιταλιστική ανάπτυξη λοιπόν και η μεγάλη οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ανισομετρία, η μεγάλη κοινωνική καθυστέρηση, μπορούν να συνυπάρχουν...

1776 Γεννιέται ο Ιταλός φυσικός Αμεντέο Αβογκάντρο.

1823 Πεθαίνει μαχόμενος στο Κεφαλόβρυσο Ευρυτανίας ο οπλαρχηγός και στρατηγός της Επανάστασης του 1821 Μάρκος Μπότσαρης.

1919 Υπογράφεται στην Τεχεράνη συμφωνία μεταξύ Βρετανίας και Περσίας (Ιράν) για την παροχή «βοήθειας» που δήθεν θα συνέβαλλε στην «πρόοδο και την ευημερία της Περσίας». Η συμφωνία ουσιαστικά μετέτρεπε την Περσία σε προτεκτοράτο.

1938 Στα γραφεία της Ειδικής Ασφάλειας δολοφονείται ο Νίκος Βαλιανάτος, μέλος του ΚΚΕ από το 1918, Γραμματέας της Κ.Ο. Λάρισας του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας.

1944 Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άγρια τρομοκρατία των δυνάμεων κατοχής ξεσπούν, με πρωτοβουλία του ΕΑΜ, απεργίες σε Περιστέρι, Γκύζη, Καισαριανή, Καλλιθέα, Βύρωνα, Πετράλωνα, Λαχαναγορά κ.α. Ο ΕΛΑΣ συγκρούεται με Γερμανούς και ταγματασφαλίτες σε Κουκάκι και Νέα Σμύρνη.

1945 Τρεις μέρες μετά τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές ολοκληρώνουν το αποτρόπαιο έγκλημά τους με τη ρίψη και δεύτερης ατομικής βόμβας στην ιαπωνική πόλη Ναγκασάκι. Από την έκρηξη, χάνουν τη ζωή τους πάνω από 75.000 άνθρωποι. Η βόμβα που ρίχτηκε στο Ναγκασάκι είχε την ίδια ισχύ με την προηγούμενη της Χιροσίμα και ισοδυναμούσε με 20.000 τόνους τρινιτροτολουόλης (ΤΝΤ).

Η χρήση των ατομικών βομβών δεν υπαγορεύτηκε από στρατιωτική ανάγκη, όπως προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο Πρόεδρος Τρούμαν. Η ηγεσία της Ιαπωνίας είχε ήδη συνθηκολογήσει και απέμενε το τυπικό της παράδοσης.

Πρώτα και κύρια ήταν μια προειδοποίηση, μια επίδειξη ισχύος προς το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα.

Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το προσωρινό μονοπώλιο στον πυρηνικό οπλισμό για να εκφοβίσει τους λαούς, που, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ζητούσαν την ελευθερία τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, τα χρόνια μετά τον πόλεμο, χαρακτηριζόταν από την «ατομική διπλωματία», έναν όρο που παρέπεμπε στους ωμούς εκβιασμούς των Αμερικανών, σε βάρος φίλων και εχθρών, με την απειλή χρήσης της ατομικής βόμβας. Εφαρμόζοντας την «ατομική διπλωματία», οι ΗΠΑ απέρριπταν συστηματικά όλες τις προτάσεις που διατύπωνε η Σοβιετική Ενωση για την απαγόρευση χρήσης της ατομικής βόμβας, το σταμάτημα της παραγωγής της και την καταστροφή των αποθεμάτων των πυρηνικών όπλων.

1949 Ο κυβερνητικός στρατός επιτίθεται με μεγάλο όγκο δυνάμεων ενάντια στο στα τμήματα του ΔΣΕ στο Βίτσι και, παρά τη σθεναρή αντίστασή τους, στις 15 του Αυγούστου το καταλαμβάνει. Τα τμήματα του ΔΣΕ περνούν στο Γράμμο.

1954 Υπογράφεται 20χρονη στρατιωτική συμμαχία μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Γιουγκοσλαβίας.

1955 Πάνω από 20.000 μαύρες γυναίκες ζώνουν το κυβερνητικό μέγαρο στην Πρετόρια, στη Νότια Αφρική, διεκδικώντας καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής τους.

1965 Η Σιγκαπούρη γίνεται ανεξάρτητη Δημοκρατία, αφού αποσύρθηκε από τη Μαλαισία, μέσα στα πλαίσια της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.

1965 Διαδηλωτές καίνε στο κέντρο της Αθήνας σωρούς των εφημερίδων «Τα Νέα» και «Το Βήμα» του συγκροτήματος Λαμπράκη.

1975 Πεθαίνει ο Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Για το έργο του και για τη γενικότερη προσφορά του ο Σοστακόβιτς τιμήθηκε - μεταξύ άλλων - με τον τίτλο του καλλιτέχνη του Λαού της Σοβιετικής Ενωσης και ανακηρύχτηκε Ηρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας. Το έργο του συγκαταλέγεται στα κορυφαία του 20ού αιώνα.