Ενδεικτική γι' αυτή την κατάσταση είναι όμως και η στάση των συμβιβασμένων ηγεσιών των συνδικάτων στον κλάδο του εμπορίου. Αξιοσημείωτη είναι η δήλωση του εκπροσώπου του Σωματείου Εργαζομένων Λιανικής Πώλησης (HK), Φιν Ολσεν: «Είναι πράγματι Γολγοθάς για τους εργαζόμενους στον κλάδο μας αλλά εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Οι εργοδότες είναι πλήρως καλυμμένοι από το νόμο. Καλό θα ήταν εκεί που γίνεται κατάχρηση να το δηλώνουν οι εργαζόμενοι». Ενα από τα επιχειρήματα για την ψήφιση του νόμου για το ελεύθερο ωράριο και στο οποίο οι εργατοπατέρες του εργοδοτικού συνδικαλισμού δεν έφεραν αντίρρηση ήταν ότι θα συνέβαλλε στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Δε μας προκαλεί έκπληξη ότι η εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ έχει επιλέξει συχνά - πυκνά να επιτίθεται στο ΚΚΕ, ακόμη και με διαστρέβλωση των θέσεων του Κόμματος, αναμασώντας ό,τι λέγεται εναντίον του ΚΚΕ από συγκροτήματα του Τύπου. Αυτό που δεν περιμέναμε, είναι να κάνει το ΠΟΝΤΙΚΙ τέτοια χυδαία και εμετική επίθεση στο ΚΚΕ, που θα τη ζήλευε ακόμη και όποιος συνειδητά επιλέγει τα ψέματα και τη συκοφαντία. Φτάνει στο σημείο να λοιδορεί τη φράση της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή «δεν μπορούμε να πληρώσουμε την εφορία», εμφανίζοντάς την περίπου ως πλούσια.

Δεν ξέρει η εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ότι η βουλευτική αποζημίωση όλων των βουλευτών του ΚΚΕ κατατίθεται ολόκληρη στο Κόμμα για να καλύπτει τις ανάγκες του; Δεν ξέρει η εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ότι αυτά τα νούμερα, που αναφέρει, δεν ισχύουν, γιατί με τις αλλαγές στη φορολογική κλίμακα, δηλαδή τη φορομπηξία των μισθωτών και των συνταξιούχων και το τεράστιο «κούρεμα» στις συντάξεις, το εισόδημα έχει συρρικνωθεί; Η μήπως θεωρεί ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ υψηλό αυτό το εισόδημα, όταν με αυτό πληρώνονται δάνεια, χαράτσια, και πολλές οικογένειες στηρίζουν τα άνεργα παιδιά και τα εγγόνια τους;

Κύριοι στο ΠΟΝΤΙΚΙ, το πώς ζουν τα στελέχη του ΚΚΕ το γνωρίζουν και το αναγνωρίζουν και οι πέτρες. Να ψάξετε αλλού για παχυλές αποδοχές, μπόνους, συμβόλαια με τράπεζες κ.λπ.

Παρεμπιπτόντως, το ΠΟΝΤΙΚΙ με το σατιρικό πνεύμα που το διακρίνει δεν είδαμε να κάνει κανένα σχόλιο για το «εφάπαξ» 1 εκατ. ευρώ του εργατοπατέρα Τσουκαλά, ούτε για τις μετοχές στα «τρισκατάρατα» funds βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, είπαμε, οι συμπάθειες δεν κρύβονται.

1899 Γεννιέται ο Αμερικανός ηθοποιός Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ.

1920 Πραγματοποιείται το συνέδριο του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος στην Τουρ (25 - 30/12/1920). Ιδρύεται το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα.

1938 Πεθαίνει ο Τσέχος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Κάρελ Τσάπεκ, ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη «ρομπότ» (εργάτης).

1944 Μπροστά στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν η αστική τάξη της Ελλάδας και οι βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις στη μάχη της Αθήνας και του Πειραιά (Δεκέμβρης 1944), ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Ου. Τσόρτσιλ, μεταβαίνει στην Αθήνα. Την ίδια στιγμή, σημαντικές δυνάμεις μεταφέρονται από το Ιταλικό μέτωπο, για να χρησιμοποιηθούν κατά του ηρωικού λαού της Αθήνας. Το σύνολο των βρετανικών και αποικιακών στρατευμάτων φτάνει πλέον τις 60.000.

1948 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπαίνουν στη Νιγρίτα Σερρών.

1977 Πεθαίνει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Τσάρλι Τσάπλιν, ο γνωστός Σαρλό. Ο Τσάπλιν πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες. Εκείνη όμως που σίγουρα ξεχώρισε - και στην οποία σκηνοθέτης υπήρξε ο ίδιος - ήταν «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ» (1940), η οποία σατίριζε το ναζισμό. Η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία, παρά την κριτική που δέχτηκε πως ήταν υπέρ το δέον πολιτική. Ο Τσάρλι Τσάπλιν, με εμφυτευμένη ανέκαθεν στο έργο του κοινωνική και πολιτική συνείδηση, πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σειρά πολιτικών ομιλιών, στις οποίες, ανοιχτά, στήριζε τη Σοβιετική Ενωση. Το γεγονός αυτό τον κατέστησε υποψήφιο - στις θέσεις της εμπροσθοφυλακής μάλιστα - στη μεταπολεμική, μακαρθική, «μαύρη λίστα» των ανθρώπων της Τέχνης και της διανόησης που «συνέβαλαν στην προβολή του κομμουνισμού μέσα από τον κινηματογράφο». Ετσι, το 1952 και ενώ ταξίδευε προς το Λονδίνο έγινε γνωστό πως το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης πήρε τη βίζα του (ήταν Βρετανός υπήκοος), απαγορεύοντάς του ουσιαστικά να γυρίσει στις ΗΠΑ. Εκτοτε ο Τσάπλιν θα επιστρέψει μόνο μια φορά, το 1972, για να παραλάβει το ειδικό Τιμητικό Οσκαρ για τη γενικότερη προσφορά του στην 7η Τέχνη.

1995 Η προσάραξη ενός τουρκικού φορτηγού πλοίου στα Ιμια πυροδοτεί αλυσιδωτές εξελίξεις με επίκεντρο την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας επί της βραχονησίδας από την Τουρκία. Η κρίση στα Ιμια θα κορυφωθεί το Γενάρη του 1996 φέρνοντας Ελλάδα και Τουρκία στα πρόθυρα της πολεμικής σύγκρουσης. Η «εκτόνωση» της κρίσης θα επέλθει τελικά έπειτα από παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα, με τον τότε πρωθυπουργό του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σημίτη, να δηλώνει από το βήμα της Βουλής το περιβόητο: «Θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για την πρωτοβουλία και τη βοήθειά τους».

Οπως υπογράμμισε τότε το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «στην ουσία οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές και το ΝΑΤΟ επιβάλλουν στη χώρα μας καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, με τη συναίνεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι το νέο και πιο σημαντικό στοιχείο από την εξέλιξη της κρίσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις... Ο ελληνικός και τουρκικός λαός δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα και πρέπει να αντισταθούν αποφασιστικά σε κάθε πολεμόχαρη και εθνικιστική προσπάθεια, από όπου κι αν προέρχεται».

Εκμεταλλευόμενοι το νόμο για το ελεύθερο ωράριο λειτουργίας, οι μεγαλοκαταστηματάρχες στη Δανία εξαναγκάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι και 16 ώρες τη μέρα. Σύμφωνα με το νόμο που ψηφίστηκε πέρσι, οι εργαζόμενοι στα καταστήματα δικαιούνται 11 ώρες ανάπαυσης από την ώρα που σχολάνε μέχρι που θα επιστρέψουν στη βάρδιά τους. Και μέσα στις 11 ώρες περιλαμβάνεται και η μετακίνηση από τη δουλειά στο σπίτι. Ομως, 14 μέρες πριν τα Χριστούγεννα, ο χρόνος της συνολικής ανάπαυσης με βάση τον ίδιο νόμο μπορεί να περιορίζεται στις 8 ώρες. Ετσι, οι εργαζόμενοι στα καταστήματα λιανικής πώλησης αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι και 16 ώρες και να έχουν στη διάθεσή τους μόνο 8 ώρες μέχρι να ξαναπιάσουν δουλειά.