«Σύμφωνα με στενούς συνεργάτες του υπουργού, ο κ. Χαρδούβελης μετέφερε τη δέσμευση του πρωθυπουργού ότι από εδώ και στο εξής τον εποπτικό ρόλο εφαρμογής του προγράμματος θα τον έχει ο πρωθυπουργός και ο ίδιος. Και δεσμεύτηκε πως "ό,τι είναι να γίνει θα γίνει χωρίς να απαιτείται η φυσική παρουσία της τρόικας". Με τον τρόπο αυτό, η κυβέρνηση θέλει να σηματοδοτήσει μια στροφή στο μοντέλο διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές της χώρας, η οποία θα οδηγήσει σταδιακά στην κατάργηση του υφιστάμενου καθεστώτος και στην ομαλή μετάβαση στη μετά Μνημονίων εποχή». Αυτό το ρεπορτάζ αναπαράγεται σχεδόν πανομοιότυπα απ' όλα σχεδόν τα αστικά ΜΜΕ. Τέρμα, λοιπόν, η τρόικα, τέρμα τα μνημόνια, αυτό θέλει να σηματοδοτήσει η αστική προπαγάνδα και σε συνδυασμό με τις ψευτοπαροχές για το «κοινωνικό μέρισμα», και το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», τις εξαγγελίες για φοροελαφρύνσεις, να δείξει ότι έρχονται καλύτερες για το λαό μέρες. Ο λαός να μην ξεχνά: Υπάρχουν τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ και οι έλεγχοι των προϋπολογισμών για όλα τα κράτη - μέλη. Η αντιλαϊκή πολιτική συνεχίζεται...
«Προϋπόθεση για τη μείωση της ανεργίας είναι να ενισχυθούν οι κοινωνικές και αυτοδιαχειριζόμενες οικονομικές δραστηριότητες και να διευκολυνθεί η αυτοαπασχόληση. Πρέπει όχι απλώς να φτιαχτεί ένα ευνοϊκό πλαίσιο λειτουργίας για εγχειρήματα τύπου ΒΙΟΜΕ και συνεταιριστικές προσπάθειες νέου τύπου, αλλά το κράτος να αναλάβει βοηθητικό διαμεσολαβητικό ρόλο μεταξύ δικτύων παραγωγών, προμηθευτών και καταναλωτών» («Αυγή», 18/7/2014). Τι λέει η «Αυγή», δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει ούτε η δική τους διαχείριση της «ανάπτυξης της υγιούς επιχειρηματικότητας». Γι' αυτό οι άνεργοι να αναπτύξουν συνεταιρισμούς (κοινωνική και αυτοδιαχειριζόμενη οικονομία), να μπουν στην αγορά και να πουλήσουν εμπορεύματα και υπηρεσίες. Κάτι δηλαδή σαν τις ΚΟΙΝΣΕΠ που στήνουν οι δήμοι... Οι άνεργοι για να σωθούν να γίνουν οι ίδιοι επιχειρηματίες! Δε λένε, βεβαίως, πώς θα αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό, με τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια, ώστε να μπορούν να παράγουν και να βγάζουν εισόδημα. Αυτή η αδιέξοδη για τους ανέργους διέξοδος είναι πολιτική της ΕΕ και εφαρμόζεται απ' όλες τις αστικές κυβερνήσεις. Η δε πείρα της ΒΙΟΜΕ δείχνει ότι τέτοια εγχειρήματα είναι θνησιγενή.
«Και πρώτα απ' όλα η "παιδική αρρώστια" κάθε νεοπαγούς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας: Ο λαϊκισμός! Που είναι η παραφθαρμένη όψη της ελευθερίας και η μόνιμη αλλοίωση της ουσίας της. Κάθε προσπάθεια που κατέβαλλε ο Καραμανλής τα επτά εκείνα χρόνια προσέκρουσε στις αντιστάσεις του λαϊκισμού. Μπορεί ο λαϊκισμός να ηττήθηκε τότε κατά κράτος, αλλά το δηλητήριό του έμεινε κι άρχισε να ποτίζει την ελληνική κοινωνία. Για πολλά χρόνια έμελλε να κυριαρχήσει στην πολιτική μας ζωή και να αποτελέσει τροχοπέδη για την οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική πρόοδο της χώρας» (Αντ. Σαμαράς, «Καθημερινή», 20/7/2014). «Ο λαϊκισμός. Η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποίησε πριν από τις εκλογές του 2004 το σύνθημα "ο Σημίτης έδωσε ό,τι είχε να δώσει", υπονοώντας ότι η ίδια θα έκανε νέες παροχές. Ο διαδεδομένος λαϊκισμός που επιβάλλει έναν ανειλικρινή λόγο είναι ένα μόνιμο εμπόδιο που καθιστά αδύνατους σχεδιασμούς και ματαιώνει την αναγκαία συνέχιση μιας προσπάθειας ώστε να αποδώσει» (Κ. Σημίτης, «Καθημερινή», 20/7/2014). Η ΝΔ κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ για λαϊκισμό. Το ΠΑΣΟΚ κατηγορεί τη ΝΔ για λαϊκισμό. Τι είναι, όμως, ο λαϊκισμός; Είναι η δημαγωγία που ασκούν όλα τα αστικά κόμματα για να εγκλωβίζουν λαϊκές δυνάμεις στην αντιλαϊκή πολιτική.