Γρηγοριάδης Κώστας

Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, είναι οι προτάσεις που υποτίθεται κάνουν για τις τράπεζες. Επικαλούμενοι τα δεκάδες δισεκατομμύρια που δίνονται από τα δημόσια, ουσιαστικά, ταμεία για τη στήριξη των τραπεζών, μιλούν για την ανάγκη ...«ελέγχου των τραπεζών», ενώ κάποιοι από αυτούς κάνουν λόγο ακόμα και για κρατικοποίηση κάποιων τραπεζών.

Η θέση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρωμένη όμως, παρουσιάζεται από τον Γ. Δραγασάκη, ειδικό του κόμματος για ζητήματα οικονομίας και οικονομικής πολιτικής, ο οποίος στη συνέντευξη που έδωσε στο «ΒΗΜΑ» δεν κρύβει τα λόγια του και σημειώνει:

«Τα 50 δισ. ευρώ που προβλέπεται να καταβληθούν για την ανακεφαλαιοποίηση και διάσωση του τραπεζικού συστήματος, με το ένα ή τον άλλο τρόπο, θα επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος και εξ αντικειμένου τίθεται θέμα για δημόσιο έλεγχο των τραπεζών. Πρέπει να συζητήσουμε τον τρόπο που θα γίνει ο δημόσιος έλεγχος, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα του παρελθόντος. Εμείς προκρίνουμε κάτι κοντά στο σουηδικό μοντέλο, όταν η χώρα κρατικοποίησε τις τράπεζες, τις τροφοδότησε με κεφάλαια, τις εξυγίανε, τις κατέστησε κερδοφόρες και τις πώλησε σε ιδιώτες».

Οπως και να διαβάσει κανείς την παραπάνω ρήση, η ουσία της είναι μία και μοναδική. Στην αρχή το κράτος δίνει κεφάλαια για τις τράπεζες και στο τέλος οι τράπεζες θα ανήκουν και πάλι σε ιδιώτες!!! Με δυο λόγια, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί το πλέον κλασσικό, γνωστό και στη δική μας χώρα, μοντέλο στήριξης των τραπεζικών ομίλων. Μετά τα δεκάδες δισεκατομμύρια που κέρδισαν οι τραπεζίτες, τη ζημιά που προκλήθηκε από την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων την πληρώνει το δημόσιο, δηλαδή, ο λαός και αφού συμφωνηθούν οι όροι στήριξης των τραπεζών ανάμεσα στους τραπεζίτες και το δημόσιο, οι τράπεζες αφού εξυγιανθούν, αφού δηλαδή αποκτήσουν νέα κεφάλαια, ανήκουν και πάλι στους ιδιώτες...

Είναι φανερό ότι δε μιλάμε για επιλογές τυχαίων οπορτουνιστών. Εδώ έχουμε καραμπινάτη αντιγραφή των πλέον αντιδραστικών μέτρων αντιμετώπισης της οικονομικής προβληματικότητας επιχειρηματικών ομίλων, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και με μοναδικό στόχο τη σωτηρία των συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων και των αφεντικών τους.

Τα εργασιακά, λαϊκά δικαιώματα και τους εργατικούς αγώνες στοχοποίησε ευθέως και πιο καθαρά από κάθε άλλη φορά με τη χτεσινή δήλωσή του ο πρόεδρος της ΝΔ, σε μια εξόφθαλμη προσπάθεια να στείλει μήνυμα στην πλουτοκρατία και τους ξένους συμμάχους της ότι το κόμμα του μπορεί να φέρει σε πέρας τη «δουλειά». Με προκλητικό και θρασύτατο τρόπο ο Α. Σαμαράς δήλωσε ότι «απέναντί μας έχουμε όσους (...) υπονομεύουν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, όσους επί δεκαετίες έδιωχναν επενδύσεις κι έκλειναν επιχειρήσεις, όσους θέλουν ανοχύρωτες τις πόλεις και τις γειτονιές μας από τους λαθρομετανάστες, όσους αποκλείουν λιμάνια, διώχνουν τουρίστες, παραλύουν την οικονομική ζωή...». Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που προχωρά σε επίδειξη πυγμής κατά των λαϊκών αγώνων, στοχοποιώντας κυρίως το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ. Σταθερά και με συνέπεια, όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη, κρατά ανοικτά εχθρική στάση απέναντι στους εργατικούς αγώνες, ακριβώς γιατί η «ανάπτυξη» που επαγγέλλεται έχει ως προϋπόθεση την κατεδάφιση των εργασιακών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων και τη φτηνή εργατική δύναμη. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Α. Σαμαράς ήταν ο πολιτικός αρχηγός που δημόσια συνεχάρη τους απεργοσπάστες στη «Χαλυβουργία» και εγκωμίασε το συνδικαλισμό που βάζει πλάτες στην εργοδοσία για να πετύχει τους στόχους της παραγωγικότητας και της κερδοφορίας. Ο διακηρυγμένος στόχος του «να τελειώσει η ηγεμονία των αριστερών ιδεών στην Ελλάδα» δε σημαίνει τίποτα περισσότερο από το να τελειώσουν οι εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα στις νέες εκλογές να στείλουν πιο βαθιά στον «πάτο» το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και ταυτόχρονα να προσπεράσει τα αναχώματα και να στηρίξει με την ψήφο του το κόμμα που θα πολλαπλασιάσει τη δύναμή του μετά την Κυριακή των εκλογών, το ΚΚΕ.

Αποκαλυπτικός ο Αλ. Τσίπρας, στη συνέντευξή του στο CNBC:

«Στόχος δικός μας είναι να πείσουμε τους Ευρωπαίους ότι το πρόγραμμα του Μνημονίου, εκτός από βάρβαρο είναι και αναποτελεσματικό (...) Αυτό που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι απαιτείται μια άλλη συνταγή σε μια κοινή ευρωπαϊκή λύση (...) Εμείς θέλουμε καταρχήν να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας, να πείσουμε τους ηγέτες της ΕΕ ότι ακολουθούν μια λάθος συνταγή (...) Να κάτσουμε στο τραπέζι να κουβεντιάσουμε για ένα άλλο πρόγραμμα για το καλό όλων μας. Ενα πρόγραμμα που θα έχει ως πυλώνα την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Αν, τελικά, δεν τους πείθαμε, ενδεχομένως τα πράγματα να ήταν τελικά πολύ δύσκολα».

«Η ανταγωνιστικότητα είναι ένα μέγεθος που επηρεάζεται από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες πέραν του εργασιακού κόστους, επηρεάζεται φυσικά και από τους μισθούς, αλλά όχι μόνο από τους μισθούς».

«Στην Ελλάδα, ένα από τα σημαντικά προβλήματα που έχουμε και δυστυχώς, πρέπει να κάνουμε σημαντικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να αποκτήσουμε ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για επενδύσεις».

«Εμείς πιστεύουμε ότι για να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση πρέπει οι τράπεζες να λειτουργήσουν ως μοχλός για την ανάπτυξη (...) Δεν μιλάμε για ένα σχέδιο κρατικοποίησης, όπου όλες οι τράπεζες θα ανήκουν σε έναν άνθρωπο και αυτός θα αποφασίζει. Οχι».

Για όποιον έχει ακόμα αμφιβολίες ως προς την πολιτική που προτίθεται να ασκήσει. Για όποιον ακόμα πιστεύει ότι έχει πρόθεση και διάθεση να καταγγείλει το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Ανθρακες ο θησαυρός. Καλό θα είναι να το καταλάβουν εγκαίρως όσοι πίστεψαν τις αυταπάτες που καλλιέργησε ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Γρηγοριάδης Κώστας

Κάνουν κακό στην οικονομία - μας λένε - δημιουργούν ρευστό πολιτικό σκηνικό, προκαλούν ανασφάλεια, φοβίες, άγχος, αγωνία. Πάλι καλά που δε μας είπαν πως προκαλούν πονοκέφαλο, διάρροια και μεταδοτικές ασθένειες.

Προφανώς πιστεύουν ότι τα προηγούμενα δύο χρόνια που ...δεν είχαμε εκλογές κανείς δεν είχε πρόβλημα στη χώρα, κανείς δεν αγχωνόταν και η οικονομία πήγαινε από το καλό στο καλύτερο.

Τι στην πραγματικότητα συμβαίνει; Απλούστατα έχουν μία έμφυτη ...αντιπάθεια για οτιδήποτε εμπλέκει το λαό. Δεν τον θέλουν μέσα στα πόδια τους...!

Ακόμα και όταν πρόκειται για μια εκλογική διαδικασία με καλπονοθευτικό εκλογικό νόμο και με το σύνολο των μέσων μαζικής ενημέρωσης πανέτοιμα να υποστηρίξουν για μία ακόμη φορά κάθε λογής «ευρωμονόδρομο», με τρομοκρατία και παραπληροφόρηση.

Ομως αν νιώθουν άβολα με ένα λαό που απλά θα πάει στην κάλπη να ψηφίσει, φανταστείτε την κατάστασή τους απέναντι σε ένα λαό που διεκδικεί, απαιτεί και παλεύει για τα δικαιώματά του και μια καλύτερη ζωή. Αυτό πραγματικά τους αποσυντονίζει.

Γι' αυτό θα αξιοποιήσουν τις επερχόμενες εκλογές για να το εμποδίσουν. Τούτη τη φορά μάλιστα είναι πιο ξεκάθαρες οι συνταγές τους. Είτε ο φόβος (βοήθεια, θα μας βγάλουν από την Ευρωζώνη!!!) είτε οι αυταπάτες (θα διαπραγματευτούμε με την Ευρωζώνη για να γίνει φιλολαϊκή).

ΚΑΙ ...ΠΟΛΥ ΑΡΓΗΣΕ εν τω μεταξύ ο Β. Σόιμπλε να κάνει τις ...αναμενόμενες δηλώσεις του! Κατά τη γνώμη του, λοιπόν, δεν έχουμε εκλογές μπροστά μας, αλλά «δημοψήφισμα» για την παραμονή ή όχι της χώρας στο ευρώ!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το Σάββατο κλείνει τα 25, την Παρασκευή ...απολύεται! Δεν είναι «επιστημονική φαντασία», αλλά η πραγματικότητα που έχουν διαμορφώσει τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις στη χώρα μας, για τους εργαζόμενους και τη νέα γενιά. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα νέας εργαζόμενης σε μεγάλη εταιρεία του κλάδου των Τροφίμων όπου έχει ξεκινήσει ήδη η πρόσληψη νέων εργαζομένων (κάτω των 25 ετών) με 511 ευρώ μεικτά. Η συγκεκριμένη εργαζόμενη δουλεύει στη γραμμή παραγωγής εδώ και 1,5 μήνα με τις νέες εργασιακές σχέσεις σκλαβιάς για τους νέους εργαζόμενους, με 511 ευρώ το μήνα. Το Σάββατο, η νεαρή κοπέλα έχει γενέθλια και την ενημέρωσαν πως την Παρασκευή ...απολύεται επειδή γίνεται 25 ετών. «Με διώχνουν Παρασκευή και όχι νωρίτερα για να μη χάσω τα μεροκάματα. Μου έκαναν και χάρη υποτίθεται...», τόνιζε χτες σε πηγαδάκι έξω από το εργοστάσιο και συνέχιζε: «Απ' το Σάββατο, θα ψάχνω για δουλειά, επειδή έγινα 25 χρονών».

Αυτή είναι η νέα τους βαρβαρότητα. Αυτός είναι ο σύγχρονος Μεσαίωνας. Ο Μεσαίωνας που αυτοί διαμορφώνουν για τη νέα γενιά, για τους ανθρώπους που ενώ υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσει μια ζωή με μόνιμη και σταθερή δουλειά, με δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, με υψηλού επιπέδου Παιδεία, εντούτοις μετατρέπεται σε ζητιάνο στους μονοπωλιακούς ομίλους και τους επιχειρηματίες, επειδή έγινε ...25 χρονών!

Προεκλογικά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κούναγε το δάχτυλο στο ΚΚΕ επειδή, όπως ισχυριζόταν, αρνούνταν την «ιστορική ευκαιρία» για συνεργασία ώστε να αποσπάσουν το μπόνους των 50 εδρών. Ακάθεκτα τα στελέχη του, μάστορες στη χειραγώγηση του λαού και στην εξαπάτησή του, δεν πτοούνταν ούτε μπροστά στην αυτονόητη επισήμανση ότι το μπόνους το παίρνει το πρώτο κόμμα και δεν το δικαιούται συνασπισμός ή συμμαχία κομμάτων.

Οι εκλογές έγιναν. Και η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βγήκε στα κεραμίδια για τον καλπονοθευτικό νόμο χάρη στον οποίο η ΝΔ πήρε τις 50 έδρες... Σήμερα όμως, εξετάζει σοβαρά τη μετατροπή του με αίτηση στον Αρειο Πάγο σε κόμμα ώστε αν έρθει πρώτος στις επόμενες εκλογές να απολαύσει το προνόμιο του καλπονοθευτικού νόμου που κατά τα άλλα καταγγέλλει.

Χτες η Τ. Χριστοδολοπούλου, μέλος της Γραμματείας του, ρωτήθηκε σχετικά στη ΝΕΤ και καταρχήν επιβεβαίωσε ότι εξετάζεται η μετατροπή σε ενιαίο κόμμα ώστε να πάρουν το μπόνους. Οταν της επισημάνθηκε ότι αυτό δε συνάδει με τις κραυγές περί καλπονοθευτικού συστήματος προσπάθησε ματαίως να τα μαζέψει. Αλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, π.χ. η Ν. Βαλαβάνη δήλωνε τις προάλλες ότι αν το κόμμα της δεχτεί το μπόνους θα είναι το πρώτο βήμα απομάκρυνσής τους απ' τον κόσμο που τους ψήφισε.

Είναι ένα ακόμα δείγμα της αναξιοπιστίας τους. Αλλου είδους «παράσημο» αξίζουν. Ευκαιρία να τους το δώσουν οι άνθρωποι του μόχθου στις κάλπες.