ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο ΣΕΒ προτείνει...

Οι μεγαλοβιομήχανοι του ΣΕΒ, δε βρήκαν μόνο τη διέξοδο από την κρίση, αλλά ανακάλυψαν και τον τρόπο που θα διατηρηθούν, λέει, υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης για όλα τα επόμενα χρόνια. Αν οι σχετικές προτάσεις, που περιλαμβάνονται σε επιστολή που έστειλαν προς τον αντιπρόεδρο Βενιζέλο, εντυπωσιάζουν για κάτι, είναι η σταθερότητα και η στοχοπροσήλωση των επιχειρηματιών στις όλο και μεγαλύτερες αξιώσεις τους, που δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν, ώσπου να ικανοποιηθούν μέχρι κεραίας. Και ακόμα ότι μπορούν με ευκολία να ξεχωρίζουν τις επιμέρους πλευρές των ενδοαστικών αντιθέσεων με τη στρατηγική που οφείλει να ακολουθεί η οικονομική ολιγαρχία στο σύνολό της.

(Και) αυτή τη φορά λοιπόν, αναπτύσσουν τη λογική τους για το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι κεφαλαιοκράτες στην κοινωνία, ζητούν την ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση όλων των αντιδραστικών - αντιλαϊκών στοιχείων της οικονομικής πολιτικής, απαιτούν την αύξηση των χρηματοδοτήσεων προς τους επιχειρηματίες και μαζί προτείνουν την ιδέα να επιτευχθεί μια «κοινωνική συμφωνία» για την εξασφάλιση της... ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Οι πάντες καταλαβαίνουν τι εννοούν οι άνθρωποι του ΣΕΒ με όλα τα παραπάνω. Θέλουν τα πάντα. Αξιώνουν παραπέρα κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια σε μισθούς και συντάξεις, περισσότερες απολύσεις στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, επιζητούν καλύτερη μοιρασιά της λείας ανάμεσα στις διάφορες ομάδες της πλουτοκρατίας, όμως πάνω από όλα ζητούν κάτι άλλο. Τι;

Πολιτική σταθερότητα, που την ταυτίζουν με «άρση του κινδύνου ανατροπής των πολιτικών που τώρα σταδιακά εφαρμόζονται με στόχο τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος φιλικού προς την επιχειρηματικότητα».

Σταθερότητα στο ευρώ, δηλαδή «οριστική άρση του κινδύνου εξόδου από το ευρώ» και...

αλλαγή νοοτροπίας, «ρητή και ξεκάθαρη αναγνώριση από τις πολιτικές ηγεσίες ότι τόσο η επιβίωση της χώρας σήμερα, όσο και η προσδοκία για ανάκτηση των θέσεων εργασίας και βελτίωση των εισοδημάτων αύριο βασίζεται στον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα της οικονομίας».

Τα παραπάνω απαιτούμενα για το κεφάλαιο, υποδεικνύουν και τους στόχους στους οποίους πρέπει να σημαδέψουν οι εργαζόμενοι. Γιατί το δικό τους συμφέρον, το συμφέρον του λαού, περνάει μέσα από την ανοιχτή και χωρίς ταλαντεύσεις αμφισβήτηση της εφαρμοζόμενης πολιτικής, με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους και πλήρη ανατροπή της εξουσίας των επιχειρηματιών, κοινωνικοποίηση αυτού που ο ΣΕΒ λέει «ιδιωτικός τομέας της οικονομίας»...

Το παράδειγμα της Φινλανδίας και ο ΣΥΡΙΖΑ

Δυο φορές σε μια μέρα χτύπησε ο ΣΥΡΙΖΑ και κάλεσε το λαό να παλέψει για ένα εκπαιδευτικό μοντέλο τύπου Φινλανδίας.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αμανατίδης στην πρωινή ενημέρωση των εργαζομένων της ΕΡΤ είπε ότι η Φινλανδία αποτελεί παράδειγμα για την έξοδο από την κρίση, γιατί επένδυσε στην Παιδεία.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Χ. Λάσκος, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, μας μιλάει για το παράδειγμα της Φινλανδίας που είναι από τις πρώτες χώρες στον κόσμο σε επιδόσεις.

Τι δεν μας λένε και οι δύο; Οτι αυτός που βαθμολόγησε καλά -πράγματι- το φινλανδικό μοντέλο είναι ο ΟΟΣΑ. Ναι! Ο ίδιος ιμπεριαλιστικός οργανισμός που στέλνει φιρμάνια για μειώσεις μισθών, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις κτλ.

Αλλά, για να είμαστε και πιο συγκεκριμένοι. Τι γίνεται στη Φινλανδία; Το 70% των μαθητών σταματάει το Λύκειο και πηγαίνει στην κατάρτιση, από τα 15 του χρόνια δηλαδή, χωρίς βάσεις μόρφωσης. Μάλιστα, το 20% των μαθητών που σταματάνε το Λύκειο πηγαίνουν στην τζάμπα εργασία της μαθητείας.

Τα ίδια δηλαδή που θέλει να πετύχει και το νομοσχέδιο της κυβέρνησης.

Αποδεικνύεται λοιπόν ότι όποιος δεν έχει γραμμή σύγκρουσης με την αστική στρατηγική, με την Ευρωπαϊκή Ενωση, μπερδεύει το λαό, διαμορφώνει κριτήριο αποδοχής αυτής της πολιτικής. Αλλωστε και τα περί «επένδυσης στην Παιδεία» είναι ό,τι λέει ο Ομπάμα, ο Γιώργος Παπανδρέου, γιατί το κεφάλαιο χρειάζεται φτηνούς, ευέλικτους εργαζόμενους.

Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον να αγωνιστεί με ξένα αιτήματα και να υιοθετήσει τα αστικά κριτήρια για την αποτελεσματικότητα της εκπαίδευσης. Στη σημαία του πρέπει να γράψει: Ενα σχολείο για όλα τα παιδιά, μέχρι τα 18 τους χρόνια, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης. Αυτό είναι και ανάγκη των καιρών και απαίτηση του λαού.

Παίρνουν και τα ακίνητα των Ταμείων

Το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της ακίνητης περιουσίας και των Ασφαλιστικών Ταμείων μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, ανοίγει το επικαιροποιημένο μνημόνιο που συνυπέγραψε η κυβέρνηση τον περασμένο Ιούλη. Σύμφωνα με αυτό, εκτός απο τα ακίνητα του Δημοσίου, στο ΤΑΙΠΕΔ θα ενταχθεί η ακίνητη περιουσία των δήμων, των ασφαλιστικών φορέων και όλων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου. Μάλιστα υπάρχει η δέσμευση ότι τα ακίνητα αυτών των φορέων δεν μπορούν ούτε να παρακρατηθούν ούτε να μεταβιβαστούν από τους ίδιους. Ετσι, και η ακίνητη περιουσία των Ταμείων, δημιούργημα από τις εισφορές τους, μεθοδεύεται να κατατεθεί για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους που δημιούργησε το αστικό κράτος ενισχύοντας το κεφάλαιο.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι τα «ελλείμματα», η «βιωσιμότητα» του ασφαλιστικού συστήματος, ήταν μόνο τα προσχήματα για να επιβληθούν οι άγριες ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, να περικοπούν οι συντάξεις και οι παροχές, να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Μετά τη διαχρονική ληστεία των αποθεματικών τους, τη διασπάθιση στο χρηματιστηριακό τζόγο και στα «δομημένα», μετά το περίφημο «κούρεμα» για να σωθεί το κεφάλαιο, που στοίχισε στους ασφαλισμένους πάνω απο 12 δισεκατομμύρια ευρώ, έρχεται και η σειρά της ακίνητης περιουσίας τους. Θυμίζουμε ότι την περίοδο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρούσε να επιβάλλει στα Ταμεία το «κούρεμα», υποσχόταν ότι αυτό θα αντισταθμιζόταν με την παραχώρηση προς αυτά, ακινήτων του Δημοσίου. Σήμερα και τα ακίνητα των Ταμείων οδεύουν προς εκποίηση. Εκεί που μας χρωστούσαν, μας παίρνουν και το βόδι...

Μάλιστα δεν είναι τυχαίο, ότι τη στιγμή που η κυβέρνηση και η τρόικα κατέληγαν στην παραπάνω συμφωνία, το υπουργείο Εργασίας έσπευδε να θέσει σε λειτουργία την Ενιαία Βάση Ακίνητης Περιουσίας των Ταμείων με τον κωδικό «Εστία», για την καταγραφή και «αξιοποίησή της», όπως έλεγε ο υπουργός Εργασίας. Τώρα, γίνεται καθαρό πώς εννοούν την αξιοποίηση και σε τι θα χρησιμεύσει η καταγραφή και η αποτίμησή τους. Στο ξεπούλημά τους για να πληρωθεί το χρέος. Αλλωστε η περιουσία των Ταμείων δεν είναι ευκαταφρόνητη και γι' αυτή έχουν δείξει ήδη το ενδιαφέρον τους μεγάλες εταιρείες διαχείρισης ακινήτων. Σύμφωνα με αυτή την απογραφή, τα Ταμεία έχουν στην κατοχή τους 423 κτίρια γραφείων, καταστήματα, γκαράζ και άλλους επαγγελματικούς χώρους. Παράλληλα διαθέτουν 50 οικόπεδα και αγροτεμάχια, 19 διαμερίσματα, 6 ξενοδοχεία, 4 νοσοκομεία, αλλά και 2 κατασκηνωτικούς χώρους. Η συνολική αντικειμενική αξία των κτιρίων που ανήκουν στα Ταμεία ανέρχεται σε 1,28 δισ. ευρώ, ενώ των οικοπέδων είναι 140 εκατ. Εννοείται ότι η πραγματική εμπορική τους αξία είναι πολύ μεγαλύτερη, με ειδικούς να την ανεβάζουν στα 3,5 δισ. ευρώ. Ανεξάρτητα όμως απο την εμπορική τους αξία, πολλά απο τα ακίνητα αυτά χρησιμοποιούνται σήμερα από τα Ταμεία για τις δικές τους ανάγκες ή ενοικιάζονται. Το πέρασμά τους στην ιδιοκτησία του ΤΑΙΠΕΔ, εκτός από τις απώλειες προσόδων, θα υποχρεώσει τα Ταμεία να πληρώνουν ενοίκια για τα δικά τους ακίνητα στο νέο «ιδιοκτήτη».

Το νέο ρεσάλτο στην περιουσία των Ταμείων αναδεικνύει για άλλη μια φορά την ανάγκη οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, όλοι οι ασφαλισμένοι να οργανώσουν την πάλη τους για να υπερασπιστούν την περιουσία των Ταμείων, να απαιτήσουν την επιστροφή των κλεμμένων και να διεκδικήσουν κράτος και εργοδοσία να πληρώσουν για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Στην κόντρα ως το τέλος...

«Δεν μπορούμε, όμως, να συγχέουμε το δικαίωμα στην απεργία και στη διεκδίκηση δίκαιων αιτημάτων και τον εκβιασμό της κοινωνίας»... Αυτό γράφει η χτεσινή «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» στο κύριο άρθρο της. Αλήθεια, υπάρχει έστω και μια περίπτωση διεκδίκησης που οι μεγαλοεπιχειρηματίες να θεωρούν δίκαιη; Υπάρχει έστω και μια απεργία που να τη θεωρούν δίκαιη; Οταν οι αστοί μιλούν για δικαίωμα στην απεργία και δίκαιες διεκδικήσεις αλλά που δε θα εκβιάζουν την κοινωνία, πάρτο αλλιώς... Τη δική τους κοινωνία που σε ξεζουμίζει εννοούν. Τη δύναμη του λαϊκού αγώνα πάνε να σμπαραλιάσουν. «Τέρμα οι απεργίες και οι διεκδικήσεις» εννοούν. Εσένα εκβιάζουν, να γίνεις συμμέτοχος και συνένοχος σ' αυτό, για να σε «πατούν στο σβέρκο».

Εκβιασμό αυτοί; Τη δουλειά μας εμείς. Στην κόντρα μαζί τους ως το τέλος...

Προσαρμογή στην «ευελιξία» θέλει και ο ΣΥΡΙΖΑ

Δεν είναι μόνο αποδοχή μιας πραγματικότητας βαθιά αντεργατικής που έχει διαμορφωθεί ως συνέπεια της ανάγκης του κεφαλαίου για ολοένα και φτηνότερο, ολοένα και πιο ευέλικτο, δίχως συγκροτημένα δικαιώματα εργατικό δυναμικό αλλά και η υπεράσπισή της από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Γ. Μηλιός, κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και του οικονομικού του επιτελείου, δήλωσε χτες το πρωί στο MEGA, στο πλαίσιο συζήτησης για τις εξελίξεις στην Παιδεία: «Δεν έχουμε ανάγκη από μαθητεία, έχουμε ανάγκη από τεχνική εκπαίδευση με μια ευρύτητα γνώσεων η οποία θα επιτρέψει στον απόφοιτο του λυκείου να έχει εκείνες τις γνώσεις που θα του επιτρέπουν την κινητικότητα, να πάει εδώ να πάει εκεί. Δεν μπορεί να συνδεθεί στη σημερινή εποχή με μία μόνο επιχείρηση, ούτε καν με έναν κλάδο. Δεν λύνεται έτσι το πρόβλημα. Το μορφωτικό επίπεδο πάει προς τα πίσω με αυτό το νομοσχέδιο. Οι κινητοποιήσεις επομένως δεν αφορούν ένα δικό τους αίτημα, αφορούν τη δυνατότητα να έχουμε μια εκπαίδευση αντίστοιχη του 21ου αιώνα που ζούμε, των τεχνολογικών καινοτομιών, της ευρύτητας γνώσεων που πρέπει να έχει ο νεοεισερχόμενος στην αγορά εργασίας για να μπορεί να συνεισφέρει σε μια άλλη προοπτική της χώρας».

Τον εργαζόμενο - λάστιχο υπερασπίζονται ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του, όπως ακριβώς τον θέλει ο καπιταλισμός τον οποίο ορέγονται να διαχειριστούν. Σε διαρκή κίνηση από επιχείρηση σε επιχείρηση, από κλάδο σε κλάδο, γιατί όχι κι από χώρα σε χώρα, με σμπαραλιασμένα δικαιώματα. Αυτόν τον εργάτη έχουν ανάγκη οι καπιταλιστές και η καπιταλιστική ανάπτυξη, στο όνομα της οποίας πίνει νερό ο ΣΥΡΙΖΑ. Στον 21ο αιώνα, που η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, η πρόοδος της επιστήμης είναι τέτοιες που επιτρέπουν την κάλυψη όλων των αναγκών των εργαζομένων, κάποιοι τους καλούν να παραιτηθούν από κάθε σκέψη διεκδίκησης όσων μπορούν να απολαύσουν και να συμβιβαστούν με την επιστροφή στο Μεσαίωνα. Και έχουν το θράσος να φοράνε και φιλολαϊκό προσωπείο κάνοντας τέτοια και άλλα αντιλαϊκά κι αντιδραστικά κηρύγματα.

Τα επιτεύγματα...

Κάθε λίγο το υπουργείο Εργασίας - ως ταχυδακτυλουργός - βγάζει και ένα λαγό από το μανίκι. Τη μία μέρα παρουσιάζει «στοιχεία» με τα οποία δείχνει πως κατατροπώνει την ανεργία. Την άλλη ανακαλύπτει «τρύπες» στη λειτουργία των Ταμείων και διατάζει ελέγχους για να αντιμετωπιστούν η διαρροή εσόδων και οι συντάξεις που αποδίδονται χωρίς έλεγχο, αφήνοντας εμμέσως πλην σαφώς να εννοηθεί ότι για την κατάσταση της Κοινωνικής Ασφάλισης φταίνε τα «λαμόγια» οι ασφαλισμένοι. Χτες, η πολιτική ηγεσία παρουσίασε το νέο της επίτευγμα: Την ηλεκτρονική καταγραφή της απασχόλησης και των επιχειρήσεων, θεωρώντας πως με τον τρόπο αυτό θα της δοθεί η δυνατότητα να αντιμετωπίσει την αδήλωτη εργασία, «στοχευμένα», όπως είπε ο υπουργός Εργασίας.

Βέβαια, δεν είναι τα εργαλεία που λείπουν από την κυβέρνηση. Οσο και αν εκεί στο υπουργείο παριστάνουν ότι «ανακαλύπτουν τον τροχό» και τον βάζουν να γυρίσει, η αλήθεια είναι ότι καμιά εισφοροδιαφυγή δεν είναι διατεθειμένη να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, ούτε επιδιώκει να λύσει τα πραγματικά προβλήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Και εξηγούμαστε: Ακόμα και την πιο πλήρη «εικόνα» να έχει το υπουργείο Εργασίας για την κατάσταση στην αγορά εργασίας, όταν ξεκινά από το αξίωμα ότι οι επιχειρήσεις επιβαρύνονται υπέρμετρα από τις ασφαλιστικές εισφορές, όταν έχει βάλει μπροστά και νέα μείωση των εργοδοτικών εισφορών, όταν θεωρεί ότι η Κοινωνική Ασφάλιση - το λένε και μη μισθολογικό κόστος - είναι εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, το μήνυμα που στέλνει στους εργοδότες είναι στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που δείχνει - για επικοινωνιακούς λόγους - προς την κοινωνία. Δεν της λείπουν τα μέσα για να λύσει το πρόβλημα. Γιατί το πρόβλημα είναι η ίδια η πολιτική της επιλογή να στηρίζει τους επιχειρηματίες σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης.

... και η πραγματικότητα

Την ίδια στιγμή άλλωστε που χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την πορεία των εσόδων των Ταμείων και υπόσχεται αποτελέσματα, στα μουλωχτά η κυβέρνηση συμφώνησε με την τρόικα να παραδώσει την ακίνητη περιουσία των Ταμείων στο ΤΑΙΠΕΔ και μέσω αυτού στην εκποίηση, για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Τέτοια φροντίδα για την περιουσία των ασφαλισμένων!

Και δεν είναι το μόνο. Τι γίνεται, αλήθεια, όχι με την εισφοροδιαφυγή που η κυβέρνηση δυσκολεύεται να την «πιάσει», αλλά με τα βεβαιωμένα χρέη των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ, που δεν εισπράττονται και υπεξαιρούνται από τους καπιταλιστές; Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε μόλις χτες η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ στη δημοσιότητα, οι βεβαιωμένες ανείσπρακτες εισφορές των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ ανέρχονταν το 2010 στα 4,8 δισ. ευρώ. Φέτος, το ύψος των οφειλών αυτών που έχουν βεβαιωθεί - παρά τις επανειλημμένες χαριστικές ρυθμίσεις - και δεν εισπράττονται έχει ξεπεράσει τα 8 δισ. ευρώ. Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση, το υπουργείο Εργασίας, δεν εισπράττει τις εισφορές - οφειλές των επιχειρήσεων που έχουν βεβαιωθεί, τότε τι να περιμένουν οι εργαζόμενοι από την εξόρμηση κατά της εισφοροδιαφυγής που κάθε λίγο και λιγάκι ανακοινώνει το υπουργείο Εργασίας; Ρητορικό το ερώτημα.

Προσφέρει υπηρεσίες στην κυβέρνηση

Ταυτισμένη πλήρως με την κυβερνητική προπαγάνδα της συκοφάντησης των εκπαιδευτικών είναι η Χρυσή Αυγή, που σε ενημερωτική ιστοσελίδα της λέει σχετικά με τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών: «κατευθείαν από διακοπές σε απεργίες καθηγητές και δάσκαλοι...»! Για άλλη μια φορά προσφέρει τις καλύτερες υπηρεσίες στην κυβέρνηση, προσπαθώντας να παρουσιάσει τους εκπαιδευτικούς ως τεμπέληδες, που δεν έχουν κανένα λόγο τάχα να κινητοποιούνται, ενώ την ουσία των αναδιαρθρώσεων που τσακίζουν τη μόρφωση των παιδιών και τις διαθεσιμότητες που αφήνουν τα σχολεία χωρίς καθηγητές, τις κάνει γαργάρα... Προσφέρει δηλαδή τις καλύτερες υπηρεσίες στην κυβέρνηση, με τη χυδαιολογία στην οποία επιδίδεται.

«Γεωπολιτική ισχύ» για το κεφάλαιο

Την ερχόμενη Τρίτη ο Αντ. Σαμαράς θα συναντηθεί στις Βρυξέλλες με τους Μπαρόζο, Ρομπάι και Σουλτς, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα, στο πρώτο εξάμηνο του 2014. Λίγες μέρες μετά, ο πρωθυπουργός, μαζί με τον Ευ. Βενιζέλο, θα επισκεφτούν τις ΗΠΑ, με αφορμή τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, στις 23/9 στη Νέα Υόρκη. Μεταξύ άλλων, ο Αντ. Σαμαράς θα έχει επαφές με αρχηγούς κρατών και θα μιλήσει σε επιχειρηματίες, όπως έκανε και πριν από μερικές εβδομάδες, όταν βρέθηκε ξανά στις ΗΠΑ για να συναντήσει τον Μπ. Ομπάμα. Ο κύκλος αυτός των επαφών στο εξωτερικό, κλείνει τον Οκτώβρη, με την επίσκεψη Σαμαρά στο Ισραήλ, με τη συνοδεία έξι υπουργών και 100 Ελλήνων επιχειρηματιών.

Ολη αυτή η κινητικότητα προβάλλεται από την κυβέρνηση σαν συμβολή στην αναβάθμιση της «γεωπολιτικής ισχύος», στην οποία αναφέρθηκε ο Αντ. Σαμαράς στα εγκαίνια της ΔΕΘ, σαν μια από τις προϋποθέσεις για να βγει η ελληνική καπιταλιστική οικονομία από την κρίση. Τι έχει να παρουσιάσει η Ελλάδα στους εταίρους της στην ΕΕ; Τη συνέπειά της στο πρόγραμμα των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, που έχουν στόχο να κάνουν φτηνότερους τους εργαζόμενους για το κεφάλαιο και να ανοίξουν νέα κερδοφόρα πεδία δράσης για λογαριασμό του. Με την προεδρία της ΕΕ, η Ελλάδα φιλοδοξεί να προωθήσει θέματα που σχετίζονται άμεσα με τα συμφέροντα των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, όπως αυτό της ΑΟΖ, η διευθέτηση της οποίας υπό ευρωπαϊκή σκέπη είναι προϋπόθεση για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων και στο Αιγαίο και νότια της Κρήτης.

Στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση θα πάει με τον αέρα του πρόθυμου εταίρου στην αμερικανονατοϊκή συμμαχία, που τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της επέμβασης στη Συρία και οικοδομεί στενές σχέσεις με την κυβέρνηση Ομπάμα και το Ισραήλ. Οι επαφές με Αμερικανούς επενδυτές, στόχο έχουν να τονώσουν τη ροή κεφαλαίων προς την Ελλάδα σε τομείς που ενδιαφέρουν άμεσα τους μονοπωλιακούς ομίλους των ΗΠΑ, όπως η Ενέργεια, ο Τουρισμός, οι τράπεζες, η αγορά και εκμετάλλευση ακινήτων. Ολα αυτά ανταγωνιστικά προς τα μονοπώλια της Ευρώπης και άλλων χωρών, που επίσης θέλουν να κάνουν κερδοφόρες δουλειές στην Ελλάδα, πατώντας στα ερείπια των εργασιακών - λαϊκών δικαιωμάτων.

Στο Ισραήλ, το «διαβατήριο» είναι η αναβαθμισμένη σχέση, μετά το μνημόνιο για τα Ενεργειακά που υπέγραψαν οι δυο χώρες και η Κύπρος. Ο άξονας Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ, που καλοβλέπουν και οι ΗΠΑ, ανακατέβει την τράπουλα των ενδοϊμπεριαλιστικών συμμαχιών στην περιοχή και δημιουργεί νέες τριβές με δυνάμεις της περιφέρειας, όπως η Τουρκία, οξύνοντας τους ανταγωνισμούς. Να λοιπόν ποιο είναι το «πανόραμα» της «γεωπολιτικής ισχύος» της Ελλάδας, ειδομένο μέσα από τα ταξίδια του πρωθυπουργού το επόμενο διάστημα. Απ' αυτά, τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός. Η κυβέρνηση παζαρεύει και συμμετέχει στους ανταγωνισμούς για λογαριασμό της ντόπιας πλουτοκρατίας, όχι για δικό του συμφέρον. Η επιθετικότητα της αστικής τάξης στο εσωτερικό, πάει χέρι χέρι με τη βαθύτερη εμπλοκή στους ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις περιφερειακά και παγκόσμια. Νέα δεινά προμηνύονται για το λαό, αν δεν οργανωθεί και δεν παλέψει για το δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τα συμφέροντά του και διακρατικές συνεργασίες στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.