Ρωτούν τον Αν. Γκουρία, γγ του ΟΟΣΑ, από την «Καθημερινή» 6/4/2014: «Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι για να γίνει η χώρα πιο ανταγωνιστική πρέπει να μειωθούν περισσότερο οι μισθοί. Θα ήταν αυτή μία λύση για την ανάπτυξη»; Και αυτός απαντά: «Δεν νομίζω ότι αυτή είναι σωστή προσέγγιση. Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα αύξησε τους μισθούς περισσότερο από την παραγωγικότητά της. Αυτό είναι που διορθώνεται τώρα. Μη λέτε ότι πρέπει να μειώσετε κι άλλο τους μισθούς, αλλά ότι πρέπει να αυξήσετε την παραγωγικότητα, μόνο έτσι θα κάνετε και την Ελλάδα ανταγωνιστική». Τι εννοεί ο Γκουρία; Οτι οι μισθοί στην Ελλάδα έπρεπε να συρρικνωθούν δραστικά ως ένας παράγοντας ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας. Κάτι που άλλωστε αυτό έγινε, οι μισθοί έπιασαν πάτο, είναι μισθοί εξαθλίωσης. Ομως, λέει, αυτό δε φτάνει, χρειάζεται άνοδος της παραγωγικότητας που σημαίνει επενδύσεις σε νέα μέσα παραγωγής, δηλαδή αυξάνοντας και έτσι την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, αυτό που δε λέει είναι ότι στην παραγωγή με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος η εφαρμογή νέων σύγχρονων μέσων παραγωγής δεν αξιοποιείται για μείωση του εργάσιμου χρόνου, αλλά έχει ως αποτέλεσμα να πετιούνται εκτός παραγωγής εργαζόμενοι, διατηρώντας την ανεργία σε υψηλά επίπεδα. Αυτός είναι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης...

«Η διάκριση αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη δεν είναι δεξιά-αριστερά, αλλά βορράς-νότος. Η λιτότητα του νότου ευνοεί τις μεγάλες επιχειρήσεις, τους αποταμιευτές και τα κράτη του βορρά». Αυτά μεταξύ άλλων δηλώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του «Ποταμιού» Π. Ελευθεριάδης, στον ρ/σ «Βήμα». Δυστυχώς γι' αυτούς η πραγματικότητα έχει πείσμα και επιμένει ότι η μόνη διαχωριστική γραμμή στις ταξικές κοινωνίες είναι αυτή που χωρίζει την τάξη των εκμεταλλευτών απ' αυτή των εκμεταλλευομένων. Η πρώτη κερδίζει σε βάρος της δεύτερης και στο Βορρά και στο Νότο. Τώρα αν το «Ποτάμι» και οι λοιποί της αστικής διαχείρισης - τα περιθώρια της οποίας έχουν τόσο πολύ στενέψει που αδυνατούν να διαφοροποιηθούν έστω και λεκτικά - τσαντίζονται γιατί κερδίζουν περισσότερο οι του Βορρά, τι να κάνουμε; Ετσι είναι ο καπιταλισμός, αναπτύσσεται ανισόμετρα και οι επίδοξοι διαχειριστές του θα πρέπει να συμβιβαστούν με τις νομοτέλειές του. Αλλωστε αυτή την Ευρώπη στηρίζουν μέχρι τα μπούνια...

«Μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε το αυτονόητο: Θα διαπραγματευόταν πρώτον τη ριζική αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, προκειμένου να γίνει βιώσιμο, κάτι που θα αποτελούσε και τη στέρεα βάση για την έξοδο στις αγορές για μακροχρόνιο δανεισμό». Αυτά είπε ο Γ. Σταθάκης στο ΑΠΕ, με αφορμή την έξοδο στις αγορές. Τι δείχνει; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ δε διαφωνεί με την έξοδο στις αγορές. Συνδέει, όμως, αυτήν την έξοδο με τη μείωση του χρέους. Είναι μια άλλη μορφή διαχείρισης σε όφελος του κεφαλαίου. Και η κυβέρνηση μιλά για αναδιάρθρωση του χρέους, όχι με «κούρεμα» που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με επιμήκυνση της αποπληρωμής και μείωση επιτοκίων. Αλλη μια απόδειξη ότι ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση κινούνται στην ίδια στρατηγική παρά τις διαφωνίες...