Είναι όλα θέμα υποβολής. Αρκεί να σκεφτείς ότι έφαγες και είσαι ήδη χορτάτος. Κάπως έτσι ο Σαμαράς διακήρυξε χτες ότι η Ελλάδα αλλάζει κι άρχισε η αρθρογραφία να το υποστηρίζει. Στο «πιτς φιτίλι» εξαφανίστηκαν οι άστεγοι, πληρώθηκαν τα νοίκια, οι τράπεζες ρύθμισαν τα χρέη, οι συντάξεις δόθηκαν αμέσως και το σημαντικό: οι εργάτες διαπίστωσαν πως με 500 ευρώ ζεις σαν βασιλιάς...

Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε, θα μπορούσε να πει κάποιος αγνοώντας το γδούπο του διπλανού που πέφτει.

Η προβολή μιας εικονικής πραγματικότητας είναι υποχρεωτική για να μπορέσει να καρπίσει το κάλεσμα στην υποταγή. Το περίφημο «φως στο τούνελ» για το οποίο μιλούσε άλλοτε μόνο το ΠΑΣΟΚ είναι διαχρονικό εργαλείο για να μπορέσει η αστική τάξη να εξασφαλίσει αν όχι συναίνεση, τουλάχιστον ανοχή. Καθώς πραγματικό φως δεν υπάρχει έστω στο βάθος, το βάρος πέφτει στην περίφημη πραγματικότητα. Οχι αυτήν της όλο και πιο έντονης εκμετάλλευσης, αλλά στα γιατροσόφια - ασπιρίνες που καλλιεργούν την αίσθηση ότι η γάγγραινα δεν υπάρχει (τέτοια είναι τα μέτρα για τη λεγόμενη πάταξη της γραφειοκρατίας).

Το παράπονο των Γάλλων για τα γερμανικά μεροκάματα ομολογεί ότι ο περίφημος ανταγωνισμός των καπιταλιστών έχει μια βάση: το τσάκισμα των μισθών. Αποκαλύπτει παράλληλα ότι αυτό που κρατά ενωμένους τους καπιταλιστές είναι η κοινή τους προσπάθεια να συντηρηθεί το καθεστώς της εκμετάλλευσης. Αυτή η προσπάθεια, όμως, υπονομεύεται από τον ίδιο το στόχο της: Οι καπιταλιστές που γίνονται πιο ανταγωνιστικοί, δηλαδή εκμεταλλεύονται περισσότερο τους εργάτες τους, γίνονται κίνδυνος για όσους δεν κατάφεραν ανάλογες επιδόσεις. Αυτή η αντίφαση υπονομεύει και την ενότητά τους.

Κράτει λίγο στα πανηγύρια για τη θέση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που καταδικάζει δήθεν τους νεοναζί. Μια προσεκτική ματιά στα κείμενα δείχνει ότι η σχετική οδηγία είναι διά πάσαν χρήσιν, για την αντιμετώπιση - για παράδειγμα - αύριο του ταξικού μίσους. Το οποίο όλο το ξορκίζουν κι όλο βγαίνει στον αφρό.

Το ΚΚΕ βγήκε από το Συνέδριό του πιο ισχυρό, πιο ετοιμοπόλεμο, με ακόμα καλύτερα επεξεργασμένες τις Θέσεις που προβάλει στην εργατική τάξη καλώντας την να γίνει τάξη για τον εαυτό της.

Αυτό ακριβώς το κάλεσμα, αυτή ακριβώς η επιμονή σ' αυτήν τη γραμμή, ότι δηλαδή όλη η πάλη της εργατικής τάξης πρέπει να κατευθύνεται στο στόχο να σπάσει τα δεσμά της, να πάρει την εξουσία για τον εαυτό της, αυτή ακριβώς η γραμμή είναι το κόκκινο πανί για τους καπιταλιστές και όλον το μηχανισμό που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πασχίζει να διαιωνίσει την εξουσία τους.

Η υποδοχή που επεφύλαξε ο αστικός Τύπος στα αποτελέσματα του Συνεδρίου του ΚΚΕ είναι αποκαλυπτική: Απόλυτη αποσιώπηση στο πολιτικό αποτέλεσμα, εμμονή στα μυθιστορήματα για ίντριγκες. Επιμονή στην προσπάθεια να παρουσιάσουν το ΚΚΕ σαν ένα κόμμα που δε διαφέρει από τα άλλα του συστήματος, ένα κόμμα που τελικά δεν έχει λόγο ύπαρξης, αφού η ύπαρξή του βάζει εμπόδια στο χτίσιμο του νέου κάλπικου διπολισμού για τη συντήρηση του συστήματος.

Πίσω από τα χολερικά εμέσματα αρθρογράφων και σκιτσογράφων (η σχετική ομάδα στην «Καθημερινή» διδάσκει, οι άλλοι απλά αντιγράφουν) που έχουν κάνει τέχνη τη θολούρα και τη μόνιμη συκοφάντηση του εργατικού κινήματος, διακρίνεται εύκολα τι είναι αυτό που τους φοβίζει, τι είναι αυτό που συγκεντρώνει τα πυρά τους: Η σταθερότητα με την οποία το ΚΚΕ επιμένει στην οργάνωση της εργατικής τάξης, ευρύτερα των λαϊκών στρωμάτων, έτσι που να αμφισβητείται στην πράξη η εξουσία των καπιταλιστών, να γίνονται βήματα στη συγκρότηση της λαϊκής συμμαχίας που θα πετάξει στα αζήτητα της Ιστορίας ό,τι από καιρό έχει πλέον σαπίσει, και θα οικοδομεί την εξουσία των παραγωγών του πλούτου.

Σταθερά, λοιπόν...

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Μπροστά με ενθουσιασμό και μαχητικό πνεύμα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: ΔΝΤ: Η Ελλάδα δεν θα αντέξει νέους φόρους και περικοπές

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Προς αλλαγή σελίδας

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Οι θυσίες τώρα πιάνουν τόπο

Η ΕΛΛΑΔΑ: Ασκήσεις αισιοδοξίας από Σαμαρά

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Η πλήρης υποταγή

Η ΑΥΓΗ: Ψυχεδελικό διάγγελμα Σαμαρά

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Φονικές εκρήξεις στη Βοστώνη

ΕΘΝΟΣ: Μαραθώνιος τρόμου στη Βοστώνη

ΤΑ ΝΕΑ: Ο τρόμος επέστρεψε στις ΗΠΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Δίδυμος τρόμος αλά Αλ Κάιντα στις ΗΠΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Επιδρομή σε εκτός σχεδίου και αγροτεμάχια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ρύθμιση με μπόνους για χιλιάδες δανειολήπτες

«Η επόμενη μέρα του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος βρίσκει το ΚΚΕ με πλήρη συνείδηση της ευθύνης που αναλογεί στην οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης (...) Η νέα δύναμη με την οποία ριχνόμαστε ήδη στις μικρές και μεγάλες μάχες συνδέεται με τα νέα βήματα που έγιναν στην επεξεργασία του Προγράμματος, που φέρνει τους παραγωγούς του πλούτου πιο κοντά στην οριστική τους χειραφέτηση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης: Την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας, όπου η οργάνωση της οικονομίας θα αναπτύσσει την παραγωγή με ζητούμενο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

(...) Επειδή έχουμε καθαρή χαραγμένη μπροστά μας τη διαδρομή από την οποία ο εργαζόμενος λαός μπορεί να βγει νικητής, μπαίνουμε και στις καθημερινές μάχες, πιο ικανοί, πιο ώριμοι:

Χωρίς καμιά αυταπάτη ότι ο λαός έχει να περιμένει σήμερα κάτι από όσους τον καλούν να διαλέξει με ποια μερίδα του κεφαλαίου θα στοιχηθεί - οι δικοί τους ανταγωνισμοί για το μεγαλύτερο κέρδος είναι που βουλιάζουν το λαό στην ανέχεια.

Χωρίς καμιά ταλάντευση ότι μπορεί να προσφέρει την παραμικρή ανακούφιση από τα καθημερινά βάσανα η στήριξη της "ανταγωνιστικότητας" - αυτή είναι που γεννά και τις κρίσεις και την ανάπτυξη που για το λαό ταυτίζεται πάντα με τη ληστεία του μόχθου του.

Χωρίς καμιά προσδοκία ότι η λύση για το λαό θα έρθει "από τα πάνω", με ανάθεση καθηκόντων σε κάποιους "σωτήρες" και διεργασίες μεταξύ κομματικών ηγεσιών - η δική του οργάνωση και ενεργή συμμετοχή στο κίνημα είναι που θα τον κάνει να σταθεί στα πόδια του, να διεκδικήσει σήμερα λύσεις στα προβλήματά του, να συνειδητοποιεί όλο και βαθύτερα τις αιτίες των προβλημάτων του, να συγκεντρώνει και να οργανώνει τις δυνάμεις του ενάντια στον αντίπαλό του, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Γι' αυτό και πρώτο μας μέλημα είναι να γίνουμε ικανοί να δουλεύουμε στην εργατική τάξη, στο λαό με τις αποφάσεις του Συνεδρίου. Που σημαίνει μελέτη και αφομοίωση σε συνδυασμό με τη συμμετοχή στην οργάνωση της πάλης, στη δράση για τη λαϊκή συμμαχία. Ετσι ξεκινάμε τη δουλειά που θα βάλει στη ζωή τις Αποφάσεις του Συνεδρίου, αποφασιστικά, οργανωμένα, χωρίς καμιά αναμονή. Με αισιοδοξία και σιγουριά για το σκοπό μας» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: «Οι καταστροφολόγοι διαψεύσθηκαν. Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα ολοκληρώθηκαν επιτυχώς, χωρίς να χρειασθούν νέα μέτρα και περικοπές» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΥΠΟΤΑΓΗ: «Κατά την τρέχουσα άποψη η ελληνική οικονομία βυθίζεται, η Ελλάδα φθίνει και η κοινωνία φτωχαίνει. Είναι ίσως η πιο διαδεδομένη γνώμη στη χώρα, σύμφωνα με την οποία όλα είναι ζοφερά και καμιά ελπίδα δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Ωστόσο μια πιο διεισδυτική ματιά άλλα φανερώνει (...) Μπορεί να πει κανείς έπειτα από τέσσερα χρόνια δεν είναι όλα μαύρα, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν (...) Το φως στο τούνελ αρχίζει και αχνοφαίνεται. Τώρα στο τέλος του δρόμου της μεγάλης προσπάθειας θέλει υπομονή και επιμονή» (στο ΒΗΜΑ).

ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ: «Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να στραφεί στα ζητήματα της καθημερινής ζωής: οι χαρές για την εκταμίευση της δόσης δεν λένε το παραμικρό στους ασφαλισμένους που περιμένουν ακόμα και μια διετία για να αρχίσουν να εισπράττουν την - ούτως ή άλλως πετσοκομμένη - σύνταξή τους!» (στα ΝΕΑ).

ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ: «Ο Γάλλος υπουργός Βιομηχανίας, Arnaud Montebourg, ανέφερε στη γερμανική Rheinische Post πως οι Γερμανοί εργαζόμενοι πρέπει να αμείβονται περισσότερο (...) "Η γερμανική οικονομία έχει αποκτήσει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έπειτα από χρόνια συγκράτησης των μισθών" (...) "Αυτή η κατάσταση - αυτή η ανισορροπία - δεν είναι οικονομικά βιώσιμη με την πάροδο του χρόνου και είναι ακόμα και επικίνδυνη", συμπλήρωσε ο ίδιος» (στο capital).

ΔΙΑ ΠΑΣΑΝ ΧΡΗΣΙΝ: «Την ανησυχία του εκφράζει ο επίτροπος για τα ανθρώπινα δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Νιλς Μούιζνιεκς (...) Καλεί τις ελληνικές αρχές να χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέσα για να καταπολεμήσουν κάθε μορφή ομιλίας και εγκλήματος μίσους και να δώσουν ένα τέλος στην ατιμωρησία αυτών των ποινικών αδικημάτων» (στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, ηλεκτρονική έκδοση).

ΞΟΡΚΙΖΕΙ Ο,ΤΙ ΤΟΝ ΦΟΒΙΖΕΙ: «Κάποτε, το φάντασμα του Κομμουνισμού επλανάτο απειλητικό στον ουρανό της Ευρώπης. Σήμερα, η κομμουνιστική εκδοχή της Αριστεράς δεν φοβίζει κανέναν (...) Το Συνέδριο του ΚΚΕ επιβεβαίωσε την - σημερινή τουλάχιστον - περιθωριοποίηση του Κόμματος (...) Τίποτα δεν προϊδεάζει για αναγεννητική εποχή στο ΚΚΕ (...) Το όραμά του για διαφορετική κοινωνία λίγους θα απασχολεί. Και κανέναν δεν θα φοβίζει» (ο Γ. Τριάντης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).