Προς λύπη όσων ακόμα ισχυρίζονται ότι δε φταίει το σύστημα αλλά η διαχείρισή του, κάθε νέο στοιχείο που έρχεται από τα ίδια τα επιτελεία των καπιταλιστών μαρτυρά ότι η κρίση υπερσυσσώρευσης είναι παρούσα και παράγει ακριβώς τα αποτελέσματα που προβλέπονται σε μια συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση: Βάθεμα της ανισότητας, καταστροφή εργατικής δύναμης και κεφαλαίων, ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου.

Οι ελπίδες διαφόρων ότι η κρίση θα ξεπεραστεί μόνο με καταστροφή εργατικής δύναμης διαψεύδονται. Η αναγγελία είναι σαφής: Επίκειται μαζική καταστροφή επιχειρήσεων και συγχωνεύσεις σε ισχυρότερα σχήματα.

Για την εργατική τάξη κάθε τέτοια εξέλιξη σημαίνει μόνο καταστροφή. Για το κεφάλαιο οι ανακατατάξεις σημαίνουν ισχυροποίησή του.

Η υπογραφή της Εθνικής Σύμβασης σημαίνει για την εργατική τάξη και επίσημα επιστροφή δεκαετίες πίσω. Δεν είναι μόνο τα 511 ευρώ. Κλάδο τον κλάδο οι εργαζόμενοι στο πέρασμα των χρόνων είχαν κατοχυρώσει ορισμένα δικαιώματα που βελτίωναν τις συνθήκες της ζωής τους. Αυτά περιέχονταν στις συμβάσεις και δεν ισχύουν πια. Για το κεφάλαιο, η εξέλιξη σηματοδοτεί νέα πεδία κερδοφορίας. Για την εργατική τάξη σημαίνει συναγερμό για την επανακατάκτηση των Συμβάσεων, μ' ένα, όμως, νέο στοιχείο - ανάγκη: την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πολιτικοποίηση του αγώνα της.

Τα δεδομένα που διαμορφώνονται από την προσπάθεια των καπιταλιστών να ανακάμψει η κερδοφορία, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να αναμένεται μια ένταση της προπαγάνδας για την «εθνική ενότητα». Χρειάζονται όλο και περισσότερο μια δήλωση των εργατών στο πρότυπο «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Και γι' αυτό διδάσκουν καθημερινά στην εργατική τάξη το πόσο κακό κάνουν οι απεργίες (η προβολή του ιρλανδικού παραδείγματος είναι χαρακτηριστική).

Στα πλαίσια της «εθνικής ενότητας», η απεργία πρέπει να σβήσει από το λεξιλόγιο, το δε πολιτικό σύστημα εντέλλεται να κινείται με όρους «εθνικής σωτηρίας». Κι απ' αυτήν την άποψη, σωστά οι βιομήχανοι αναγνώρισαν στον ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική δύναμη που χρειάζονται, καθώς αυτό ακριβώς διακηρύσσει.

Το κυνήγι της φοροδιαφυγής προαναγγέλλει νέα αφαίμαξη στο λαϊκό εισόδημα για να παραμείνει στο απυρόβλητο η νόμιμη φοροαπαλλαγή των καπιταλιστών στο όνομα των επενδύσεων. Η φιλολογία για την παραοικονομία που πρέπει να φορολογηθεί, από τη μια, κρύβει ότι η φοροδιαφυγή για το κεφάλαιο είναι νόμιμη κι από την άλλη ενοχοποιεί αυτούς που μόνιμα πληρώνουν, την εργατική τάξη.

Καθώς, όμως, για μια ακόμα φορά θα αποδειχτεί στην πράξη ότι δεν μπορείς να πάρεις απ' αυτόν που δεν έχει, επιστρατεύονται οι εκβιασμοί για τις κατασχέσεις.

Για το λαϊκό κίνημα ξημερώνουν μέρες μεγάλης ευθύνης, καθώς στην πράξη πλέον θα χρειαστεί να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα το «κανένας μόνος του», το «ένας για όλους κι όλοι για έναν». Απ' αυτήν την άποψη, οι πρωτοβουλίες που παίρνονται αυτήν την περίοδο από τις δυνάμεις που συγκροτούν την κοινωνική συμμαχία είτε για την ασφάλιση, είτε για το εισόδημα, αποκτούν ξεχωριστή σημασία, καθώς στοχεύουν να συγκεντρώσουν - μαχητικοποιήσουν κάθε δύναμη ικανή για τις μεγάλες μάχες που είναι μπροστά.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΦΑΓΗΣ ΜΙΣΘΩΝ υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Στα δίχτυα της εφορίας καταθέσεις, δάνεια, δαπάνες

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αμερικανικό μοντέλο εντοπισμού φοροφυγάδων

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Πώς θα πραγματοποιηθούν οι νέας γενιάς φοροέλεγχοι

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τεκμήρια οι καταθέσεις, οι δαπάνες και τα ακίνητα

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Φόρος και τρόμος

ΤΑ ΝΕΑ: Ποιες δαπάνες μας «προδίδουν»

ΕΘΝΟΣ: Ο νέος φόρος για όλα τα αγροτεμάχια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Μπετόν ΟΛΜΕ κατά επιστράτευσης

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Χ= Απεργία 90%

Η ΑΥΓΗ: Μάθημα αγώνα και δημοκρατίας

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Κραυγή αγωνίας των εργαζομένων στον Τύπο

Η ΕΛΛΑΔΑ: Εδωσαν την πυρόσβεση σε πτωχευμένη εταιρεία

«Αυτό που προσπαθεί να συγκαλύψει η συγκυβέρνηση και τα ισχυρά ΜΜΕ που τη σιγοντάρουν, είναι ότι τα δεινά του ελληνικού λαού, όσο εφαρμόζονται και δεν ανατρέπονται οι συγκεκριμένες πολιτικές λιτότητας, όχι μόνο δε θα έχουν τελειωμό, αλλά θα συνεχιστούν για πολλά - πολλά χρόνια. Αλλωστε, τους καπιταλιστές πασχίζουν να βγάλουν από την κρίση, στους εργαζόμενους πρέπει να φορτώσουν τις συνέπειές της, αφού η κρίση συνεχίζει να είναι βαθιά και αυτό απαιτεί ακόμη πιο ευνοϊκές συνθήκες κερδοφορίας, μαζί και κρατικό χρήμα και ιδιωτικοποιήσεις για να γίνουν επενδύσεις. Αλλιώς πώς θα γίνει καπιταλιστική ανάκαμψη;»...

«Η επίθεση σε βάρος των μισθών και των συντάξεων, δε θα σταματήσει, αλλά αντίθετα θα συνεχιστεί. Οι περικοπές των κοινωνικών δαπανών το ίδιο. Η άγρια φορολεηλασία των λαϊκών στρωμάτων θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Αλλωστε, την ίδια στιγμή που οι εκπρόσωποι της συγκυβέρνησης μιλούσαν για... τις μέρες της ευτυχίας που θα έλθουν, την ίδια ακριβώς στιγμή, συνέχισαν να κατεδαφίζουν τις εναπομείνασες λαϊκές κατακτήσεις. Ο υπουργός Οικονομικών με τροπολογία της τελευταίας στιγμής προωθεί τη μείωση του κατώτατου μισθού, ενώ ο υπουργός Εργασίας έχει έτοιμο το μηχανισμό μείωσής του με βάση τον οποίο θα τον νομοθετεί η κυβέρνηση. Γίνεται προσπάθεια από τον υπουργό Εργασίας, να μειωθούν οι συντάξεις του ΟΑΕΕ κατά 35%. Με έκθεσή της η Βουλή προεξοφλεί τη νέα μείωση των συντάξεων για ιδιωτικό και δημόσιο τομέα»...

«Η εργατική τάξη σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, πρέπει να εμποδίσει τα νέα μέτρα. Να διεκδικήσουν ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών τους σε αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση με προοπτική την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους με εργατική λαϊκή εξουσία» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ: «Τα πρώτα τρία χρόνια της κρίσης και μέχρι το τέλος του 2010 η εισοδηματική ανισότητα αυξήθηκε πολύ περισσότερο από όσο μέσα σε διάστημα δώδεκα ετών, αναφέρει στην έκθεση του ο ΟΟΣΑ (...) το πιο πλούσιο 10% του πληθυσμού των χωρών μελών του ΟΟΣΑ κέρδιζε 9.5 φορές το εισόδημα του φτωχότερου 10%, ποσοστό που είναι 9 φορές υψηλότερο σε σχέση με το 2007» (στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ: «Το βάρος της προσαρμογής θα μεταφερθεί, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας (...) Κλάδοι ισχυροί πριν από λίγα χρόνια, όπως αυτοί της χαλυβουργίας, των κατασκευών, της ακτοπλοΐας, του τουρισμού και άλλοι που διακρίνονται για την υπερχρέωσή τους και ταυτόχρονα πιέζονται από τη μειωμένη ζήτηση, θα εισέλθουν σε φάση αναδιάρθρωσης, με συγχωνεύσεις, εξαγορές ή και πτωχεύσεις ακόμη. Και όλα αυτά θα συνοδεύονται προφανώς από συρρίκνωση δραστηριοτήτων, από μείωση προσωπικού και πλήθος άλλων επεμβάσεων που θα καθιστούν τις δραστηριότητες βιώσιμες (...) ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας θα ζήσει το δικό του κλονισμό και θα βιώσει πραγματικά τις συνέπειες της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Επιχειρήσεις θα αλλάξουν χέρια, άλλες θα ανυψωθούν και άλλες θα κλείσουν» (στο ΒΗΜΑ)

Η «ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ»: «Σε ερώτηση της "Κ" (...) στέλεχος της ιρλανδικής κυβέρνησης είχε δηλώσει με νόημα: "Στα χρόνια του προγράμματος προσαρμογής, στην Ελλάδα έγιναν τουλάχιστον 36 γενικές απεργίες, ενώ στην Ιρλανδία καμία". Παρόμοια άποψη επικρατεί και στην Κομισιόν. Σε συνέντευξή του στην "Κ", τον Νοέμβριο, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ολι Ρεν είχε αποδώσει την αποτυχία του αρχικού Μνημονίου στην "πολιτική αναταραχή" και στην έλλειψη "εθνικής ενότητας" στη χώρα μας» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Η ΑΦΑΙΜΑΞΗ: «Η ελληνική οικονομία χρειάζεται ένα ριζικά διαφορετικό πλαίσιο - με επίκεντρο την πλήρη καταγραφή των δαπανών των φορολογουμένων, οι οποίες στη συνέχεια θα πρέπει να δικαιολογούνται από τα δηλούμενα εισοδήματα (...) είναι η μεγάλη ευκαιρία για την υιοθέτηση ενός σύγχρονου, απλού και αποδοτικού φορολογικού συστήματος που θα αποκαλύψει την παραοικονομία και θα την εντάξει στο εθνικό εισόδημα» (στα ΝΕΑ)

Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ: «Εφάπαξ και μέσα σε ένα μήνα θα κληθούν από την Εφορία να καταβάλλουν το "χαράτσι" του 2013 όσοι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν το εξοφλήσουν μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ σε πέντε δόσεις. Μάλιστα, αν δεν το πληρώσουν στην αρμόδια ΔΟΥ θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες "αναγκαστικής είσπραξης" , δηλαδή κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)