Οι κύριοι υπεύθυνοι για τα προβλήματα των ΑμεΑ επικέντρωσαν στην ανάγκη ευαισθητοποίησης της κοινωνίας, ενώ κουβέντα δεν είχαν να πουν για τα ΜΜΕ που «θυμούνται» τα ΑμεΑ τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και στους τηλεμαραθώνιους της ελεημοσύνης, ενώ συνειδητά αποκρύπτουν κάθε δραστηριότητα και κινητοποίηση του αγωνιστικού αναπηρικού κινήματος. Περισσότερες από 20 κινητοποιήσεις έχει διοργανώσει τα τελευταία χρόνια το αγωνιστικό κίνημα των γονιών, των μαθητών ΑμεΑ. Ούτε μια αναφορά δεν υπήρξε στα αστικά ΜΜΕ, για καμία από τις κινητοποιήσεις, που ανέδειξαν τα πραγματικά προβλήματα των ΑμεΑ και των οικογενειών τους και τους υπεύθυνους για τη βαρβαρότητα που βιώνουν στην καθημερινότητα, την εκπαίδευση, τη δουλειά, σε όλους τους τομείς της ζωής τους.
Και έτσι τα περί αλλαγής νοοτροπίας της κοινωνίας και άλλα αποπροσανατολιστικά αποτελούν απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις.
Η ανατριχιαστική είδηση ότι δύο νεαρές γυναίκες, 20 και 27 χρόνων, ήταν έγκλειστες και υποχρεώνονταν από δύο άτομα σε ενέσιμη φαρμακευτική αγωγή για να παράγουν περισσότερα ωάρια, τα οποία πωλούνταν (από 600 έως 2.000 ευρώ) στην «αγορά», δείχνει με τον πιο τραγικό τρόπο μέχρι ποιο σημείο μπορεί να φτάσει η σαπίλα του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος.
Την ώρα, δηλαδή, που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε τέτοια επίπεδα που να διευκολύνουν τη ζωή και την υγεία των ανθρώπων. Την ώρα που η φύση τίθεται όλο και περισσότερο στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Την ώρα που η επιστήμη θα μπορούσε να γίνει αρωγός και σύμμαχος, νικώντας ασθένειες οι οποίες παλιότερα ήταν μοιραίες. Αντί να γίνονται πράξη όλα αυτά, η ζωή, η υγεία, η τεχνολογία και η επιστήμη τίθενται στην υπηρεσία του κέρδους. Τίθενται στην υπηρεσία δραστηριοτήτων που ξεφτιλίζουν κάθε έννοια αξιοπρέπειας, με σκοπό κάποιοι να κερδίσουν χρήματα. Και επιπλέον, σε τέτοιες συνθήκες, οι άνθρωποι φτάνουν να πουλούν ακόμα και την ψυχή τους για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Τα αποτελέσματα δεν είναι μόνο συγκλονιστικά, αλλά είναι κυρίως τραγικά. Και όσο οι τεχνολογικές και επιστημονικές ανακαλύψεις υπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα και όχι τον άνθρωπο, τέτοια φαινόμενα όχι μόνο δε θα σταματήσουν, αλλά θα διογκώνονται.
Μεταφέροντας τις «επιθυμίες» των μεγαλοεπιχειρηματιών και όλων εκείνων που μετέχουν στο τζογάρισμα των εισοδημάτων τους, μέσω του... ιερού «ναού του τζόγου» - ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών, Σπ. Καπράλος, ξανακάλεσε την κυβέρνηση να προχωρήσει στην κατάργηση ακόμη και αυτού του συμβολικού φόρου που πληρώνουν όσοι μετέχουν στο παιχνίδι αγοραπωλησίας μετοχών.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χτες ο πρόεδρος του ΧΑΑ, υποστήριξε - για μια ακόμη φορά - πως είναι ανάγκη να πειστεί η κυβέρνηση να προχωρήσει στην κατάργηση του φόρου επί των συναλλαγών. Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να ενημερώσει τους άμεσα ενδιαφερόμενους, πως στο πλαίσιο των προσπαθειών που καταβάλει ο ίδιος για την κατάργηση του φόρου επί των συναλλαγών, το προσεχές 15ήμερο θα έχει συνάντηση με όλους τους φορείς της αγοράς.
Εμμέσως, πλην σαφώς, ο πρόεδρος του ΧΑΑ καλεί τους μεγαλοεπιχειρηματίες και μεγαλορεντιέρηδες να ενώσουν τις δυνάμεις τους στον «κοινό αγώνα» για την κατάργηση ακόμη και αυτής της συμβολικής φορολογίας των τζογαδόρων.
Ο χρόνος θα δείξει το βαθμό «ευαισθησίας» της κυβέρνησης απέναντι στην πρόταση του προέδρου του ΧΑΑ, ο οποίος απλά μεταφέρει τις επιθυμίες των μεγαλομετόχων των εισηγμένων εταιρειών στο «ναό του τζόγου».
Η είδηση ότι η λεγόμενη κεντροδεξιά κυβέρνηση στην Ιταλία προτίθεται να στηρίξει τους χαμηλοσυνταξιούχους με μια προπληρωμένη μαγνητική κάρτα με 400 ευρώ το χρόνο (!), μόνο κοροϊδία μπορεί να θεωρηθεί.
Τα ψίχουλα αυτά, η κυβέρνηση του μεγιστάνα Σίλβιο Μπερλουσκόνι, θα τα... προσφέρει σε πρώτη φάση σε 1.200.000 συνταξιούχους με μηνιαίο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 800 ευρώ, οι οποίοι με τη σειρά τους θα πρέπει να ψωνίζουν σε συμβεβλημένα σούπερ μάρκετ, αλλά και όταν θα πληρώνουν τους λογαριασμούς τους (φως, υγραέριο κλπ) στο ταχυδρομείο, θα μπορούν να αφαιρούν, σταδιακά, από την κάρτα το συγκεκριμένο ποσό.
Αν αναλογιστεί κανείς το κύμα ακρίβειας που πλήττει τους λαούς συνολικά αλλά και τις προβλέψεις ότι ως το τέλος του 2008, οι τιμές στα μακαρόνια και το ρύζι θα έχουν παρουσιάσει άνοδο της τάξης του 16%, τότε εύκολα βγάζει το συμπέρασμα πως η «νέα πρωτοβουλία» της ιταλικής κυβέρνησης αποτελεί φτηνό εντυπωσιασμό, στάχτη στα μάτια, και τίποτε άλλο...
Ομως, όταν οι προθέσεις του κράτους του Ισραήλ για χτύπημα κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν είναι διακηρυγμένες, τότε μια άσκηση με αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελεί αναμφισβήτητα την προετοιμασία για μια τέτοια ενέργεια. Εξάλλου, η μετά εορτής, δηλαδή μια βδομάδα μετά τη λήξη της άσκησης και αφού προηγήθηκε σχετικό αμερικανικό δημοσίευμα, ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, έκανε λόγο για «κοινή εκπαιδευτική άσκηση», το επιβεβαιώνει.
Προφανώς τέτοιες πρωτοβουλίες δεν είναι αποσπασματικές και δεν περιορίζονται μόνο στο υποθετικό ενδεχόμενο για χτύπημα κατά του Ιράν. Τα γεωστρατηγικά σχέδια των ιμπεριαλιστικών επιτελείων, που στοχεύουν στην πλήρη ΝΑΤΟποίηση της Μεσογείου, ήδη προωθούνται με ενεργό ελληνική συμμετοχή και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις από ελληνικής πλευράς προσποιούνται πως «αν δεν το κάνουμε θα μας προλάβει η Τουρκία». Η διεύρυνση του στρατιωτικού ρόλου του Ισραήλ στη Μεσόγειο συμπληρώνεται με το δόγμα περί «δικαιώματος άμυνας του Ισραήλ», στο οποίο προχτες δήλωσε πίστη και ο υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπ. Ομπάμα.
Ολες οι υπόλοιπες πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται σε αυτή τη χώρα, δε διαθέτουν τέτοια πράγματα;
Η «Ζήμενς» είχε απλά ...παλιοχαρακτήρα και στελέχη με έφεση στην παρανομία και στις «πλάγιες» μεθόδους;
Γιατί εμείς γνωρίζουμε ότι και στην Ελλάδα - όπως παντού στην ΕΕ - υπάρχει ανταγωνισμός. Κι ο ανταγωνισμός υφίσταται συνήθως σε όλα τα επίπεδα, και τα φανερά και τα κρυφά.
Κι όλα αυτά ενώ ισχύουν μερικές δεκάδες νόμοι και δεοντολογίες κι όλα ελέγχονται από μια σειρά ανεξάρτητες και αδέκαστες αρχές.
Γι' αυτό λέμε, μήπως θα ήταν πιο χρήσιμο - όσο ερευνώνται δαιδαλώδεις λογαριασμοί και μυστήριες διαπροσωπικές σχέσεις - να ψάχναμε και λίγο την ουσία του πράγματος;
Η οποία δεν μπορεί να βρίσκεται πουθενά αλλού παρά στο ότι ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός - με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία 20 χρόνια - το μόνο που κάνει είναι τον ...τροχονόμο στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Και θα τον κάνει ακόμη περισσότερο όσο όλα ιδιωτικοποιούνται και όσο οι συμφωνίες δημόσιου και ιδιωτών έχουν γίνει ο ...«βασικός μοχλός ανάπτυξης».
Φοβούμαστε όμως ότι δε θα βρούμε κανέναν πρόθυμο να συζητήσει τέτοια πράγματα. Τουλάχιστον όχι στη δικομματική πολιτική αντιπαράθεση και στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Από αυτούς τους χώρους η ουσιαστική πολιτική συζήτηση όχι απλά αποφεύγεται αλλά είναι πλήρως υπό διωγμό.
Αλλωστε, πάντα αυτό φοβούνται όταν ξεσπάνε τα λεγόμενα σκάνδαλα. Το έχουμε μάθει τόσα χρόνια το παραμύθι, αφού επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
«Μετά το ιρλανδικό ΟΧΙ, χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη. Η νίκη του ΟΧΙ στην Ιρλανδία είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη. Χρειάζεται να την αρπάξουμε (...). Το "όχι" αποτελεί έκκληση για πραγματικές αλλαγές στην Ευρώπη. Οπως το εξέφραζε το σύνθημα των αντιπάλων της Συνθήκης: "Πείτε όχι σ' αυτή τη Συνθήκη για μια καλύτερη Συνθήκη". Αυτό είναι το ζήτημα που τίθεται σήμερα». Διακήρυξη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Με νύχια και με δόντια οι του ΚΕΑ προσπαθούν να μην ξεφύγει ούτε ένας άνθρωπος του μόχθου από τον κατ' αυτούς «μονόδρομο» της ΕΕ, να μην αμφισβητηθεί από κανέναν η πορεία ιμπεριαλιστικής ενοποίησής της. Κι όταν αμφισβητείται, και μάλιστα από έναν ολόκληρο λαό, τότε κακό του κεφαλιού του. Παίρνουν το «όχι» του και το φέρνουν στα δικά τους μικρά μέτρα. Καλώντας και τους λαούς να συμμεριστούν την ευρω-λαγνεία τους. Και κοροϊδεύοντάς τους πως ο νεοφιλελευθερισμός είναι κάτι σαν αόρατη υπερδύναμη που σπρώχνει την ΕΕ σε αντιλαϊκή κατεύθυνση χωρίς η ίδια να το θέλει. Είναι όμως μορφή διαχείρισης που ανταποκρίνεται σήμερα στις ανάγκες του κεφαλαίου. Αυτό χρειάζεται την ΕΕ. Δεν τη χρειάζονται οι λαοί. Μ' αυτό πρέπει να συγκρουστούν, επιδεικνύοντας ανυπακοή κι απειθαρχία στις καθ' υπαγόρευσή του ασκούμενες πολιτικές.
«Το σκάνδαλο της Ζήμενς αποτελεί αφετηρία για μια συνολική ανασύνταξη του πολιτικού και κομματικού συστήματος». «Κουμπωμένος» ακούει για μια ακόμα φορά ο ελληνικός λαός τις βαρύγδουπες αναλύσεις με αφορμή τις μίζες που μοίραζε επί δεκαετίες η γερμανική πολυεθνική σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το έργο το έχει ξαναδεί τόσες φορές ώστε δε δίνει, καθ' όλα δικαιολογημένα, καμία βάση στα όσα λένε οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων. Κάθε φορά που «σκάει» ένα σκάνδαλο διαφθοράς περισσεύουν οι διαπιστώσεις περί «βόμβας που συνταράσσει συθέμελα το πολιτικό σύστημα» και άλλα τέτοια εύηχα, δίχως φυσικά να συμβεί τίποτα τέτοιο. Ακριβώς γιατί οι αποκαλύψεις, που είναι σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενες, στοχεύουν σε θέματα που αφορούν το μοίρασμα της εξουσίας και της πίτας. Δεν πρέπει να διαφεύγει ότι με κάθε σκάνδαλο διαφθοράς επιχειρείται η μετατόπιση του «άξονα» της πολιτικής ζωής σε πιο συντηρητικές κατευθύνσεις, ενώ στη σκιά της σκανδαλολογίας προωθούνται και νέες αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις» και μέτρα... Η «απάντηση» λοιπόν δεν μπορεί παρά να είναι η ανασύνταξη και αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος, που από θέση ισχύος θα μπορεί να αξιοποιεί και τέτοια σκάνδαλα για να τα στρέψει σε βάρος των υπαίτιων.
Πολύ βολικό έχει βρει φαίνεται η κυβέρνηση το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα περί «ατομικής ευθύνης», επιχειρώντας να μετακυλίσει σε όλους τους άλλους τις ευθύνες της για την πολιτική που εφαρμόζει. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δε δίστασε να φορτώσει τις ευθύνες για την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος και των χασισοκαλλιεργητών στην Κρήτη στην τοπική κοινωνία(!): «Η αυτοθυσία και αυταπάρνηση των αστυνομικών δεν αρκεί. Χρειάζεται να ενισχυθεί και από την ίδια την κοινωνία η προσπάθεια αυτή. Στην προκειμένη περίπτωση πιστεύω ότι η τοπική κοινωνία μπορεί να βοηθήσει περισσότερο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Θ. Ρουσόπουλος. «Ξεχνάει» φαίνεται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πώς η κυβέρνηση αντιμετώπισε το ζήτημα με τα Ζωνιανά, ως ζήτημα δηλαδή επιβολής «του νόμου και της τάξης», διά των όπλων, αρνούμενη να παραδεχτεί τις αδιαμφισβήτητες πολιτικές ευθύνες για τη διόγκωση του οργανωμένου εγκλήματος στο νησί και κυρίως δίχως να κάνει το παραμικρό για την αντιμετώπισή τους. Δεν μπορεί, λοιπόν, η κυβέρνηση να ενοχοποιεί, έμμεσα πλην σαφώς, την κοινωνία, όταν η ίδια δείχνει να έχει συμβιβαστεί με τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος...
Πόσο αξίζει μία παιδική ζωή; Περίπου 150 πέσος, δηλαδή περίπου 4 δολάρια αξίζει ένα μικρό παιδί στην Αϊτή, σύμφωνα με τις καταγγελίες οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην Αϊτή όπου ο πληθυσμός της μετά την κατοχή πέρασε ανεπιστρεπτί αυτή την αδιόρατη λεπτή γραμμή της πλήρους εξαθλίωσης του ανθρώπινου είδους...
Ενα παιδί για 4 δολάρια, προκειμένου να καταλήξει μέσω της Δομινικανής Δημοκρατίας, είτε σε φυτείες ζαχαροκάλαμου για να δουλεύουν όσο αντέξει το παιδικό τους σώμα, εσωτερικά σε σπίτια σαν δούλοι και υπηρέτες ή ακόμη και να χρησιμοποιηθούν τα όργανά τους για μεταμοσχεύσεις στις «πλούσιες χώρες». Σε τρεις μόνο ημέρες 75 παιδάκια επαναπατρίστηκαν στην Αϊτή, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των παιδιών, αλλά και των γυναικών που μέχρι στιγμής έχει πουληθεί σε αυτό το χρυσοφόρο λαθρεμπόριο ανθρώπων, με την επίβλεψη και των κατοχικών δυνάμεων ...του ΟΗΕ!
Πρόκειται για μία ακόμη προειδοποίηση επείγουσα κιόλας... Καταγγελίες για παιδιά αιχμάλωτα δικτύου διακίνησης ανθρώπων στην Αϊτή, που μάλιστα έχρηζαν ιατρικής βοήθειας, είχε κάνει δύο χρόνια πριν και η Διεθνής Οργάνωση Μετανάστευσης (IOM). Αλλά έμειναν καταγγελίες... αντιθέτως οι «δουλειές» ανθίζουν, αφού το κεφάλαιο ορίζει τις τύχες των ανθρώπων.