«Εμείς θα τηρήσουμε τις θεσμικές δεσμεύσεις της χώρας από τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη. Δηλαδή, την υποχρέωση σε συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους, σύμφωνα με τους κανονισμούς που ισχύουν... Η λιτότητα, όμως, δεν είναι μέρος των ευρωπαϊκών συνθηκών».

Το ένα απόσπασμα ανήκει στον πρώην πρωθυπουργό Κ. Σημίτη και το άλλο στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα. Βεβαίως, το απόσπασμα Τσίπρα εμπεριείχε διαβεβαιώσεις προς την αστική τάξη και τη λυκοσυμμαχία της, ενώ ο Σημίτης τέτοιες διαβεβαιώσεις δεν τις χρειάζεται.

Πόσες φορές ο Αλ. Τσίπρας δεν έχει ισχυριστεί ότι «δεν είμαστε ενοικιαστές, είμαστε συνιδιοκτήτες» στην ΕΕ, ότι δικαιούμαστε ισότιμο ρόλο, ότι η λιτότητα δεν είναι κανόνας αλλά μια εξαίρεση... Ο,τι δηλαδή λέει στο πρώτο απόσπασμα -από άρθρο του- ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης.

Η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με όλους όσοι υπηρέτησαν με αφοσίωση την εξουσία του κεφαλαίου και υλοποίησαν με πυγμή τη στρατηγική της λυκοσυμμαχίας του, είναι ένας επιπρόσθετος λόγος για να αντιληφθούν οι άνθρωποι του μόχθου το ρόλο του.

Σε non paper του ΣΥΡΙΖΑ, απ' αυτά με τα οποία προσπαθεί να πείσει ότι η ΕΕ και το ευρώ δεν κινδυνεύουν απ' αυτόν, περιλαμβάνεται δήλωση του Ρομάνο Πρόντι, σύμφωνα με την οποία «η ακαμψία του Βερολίνου προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία από τον ΣΥΡΙΖΑ» και «...οι εκλογές, στη μικρή Ελλάδα, έχουν μετατραπεί σε καθοριστική στιγμή για τη μεγάλη Ευρώπη. Ας ελπίζουμε να το συνειδητοποιήσει και η μεγάλη Γερμανία».

Στην ομιλία του στο Βόλο ο Αλ. Τσίπρας επικαλέστηκε και δήλωση του Σουλτς, λέγοντας ότι ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου είπε πως «είναι απαράδεκτα τα μέτρα λιτότητας», αλλά ήταν «αποκλειστική επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων».

Θυμίζουμε ότι ο Ρ. Πρόντι ήταν στο ακροατήριο του Αλ. Τσίπρα στο φόρουμ Αμπροσέτι, στο Κόμο της Ιταλίας. Μάλιστα, σε επισημάνσεις δημοσιογράφων ότι ήταν ο Μάριο Μόντι αυτός που είχε μεσολαβήσει για να προσκληθεί ο Τσίπρας στο εν λόγω φόρουμ, είχε απαντήσει «αν το ήξερα, αντί για τον Μόντι, θα είχα καταβάλει εγώ προσπάθειες για να κληθεί».

Οσο για τον Μ. Σουλτς, σημαίνον στέλεχος της ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας, με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει καιρό να αναβαθμίσει τις σχέσεις του, τελευταία οι αβροφροσύνες μεταξύ τους αλλά και οι επαφές δίνουν και παίρνουν.

Θυμίζουμε ότι οι Πρόντι και Σουλτς έχουν διανύσει πολλά χιλιόμετρα, ιδρώνοντας για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρόεδρος της Κομισιόν ο ένας, νυν πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου ο δεύτερος, δεν υπάρχει αντιλαϊκό μέτρο που να μη φέρει την υπογραφή τους.

Οι ζυμώσεις και τα αλισβερίσια για την επόμενη μέρα δίνουν και παίρνουν, απ' ό,τι φαίνεται. Πώς αλλιώς να ερμηνευθεί η «προεκλογική συζήτηση - ομιλία», όπως αναγγέλλεται από το σάιτ του Δ. Καζάκη, στον Πειραιά, με ομιλητή τον ίδιο από το ΕΠΑΜ και εκπροσώπους από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Τι έχουν να συζητήσουν άραγε όλοι αυτοί, «αριστεροί», «αντικαπιταλιστές», «πατριώτες δεξιοί»; Ποιο είναι αυτό που τους φέρνει στο ίδιο τραπέζι; Το τι συνεργασίες ή συγκλίσεις μαγειρεύονται ενόψει του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αυτοδύναμης ή συνεργασίας, δε θα αργήσει να αποκαλυφθεί, με δεδομένα τα δείγματα γραφής, το δρόμο πάνω στον οποίο βαδίζουν όλες αυτές οι δυνάμεις.

Με βάση τα διαφημιστικά τους σποτ, το ΠΑΣΟΚ θέλει να είναι συγκυβερνήτης στο κυβερνητικό αεροπλάνο δίπλα στον ...άπειρο τιμονιέρη ΣΥΡΙΖΑ, ώστε το δρομολόγιο να ολοκληρωθεί ομαλά και δίχως αναταράξεις. Οι ΑΝΕΛ θέλουν να καθοδηγούν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση του τρένου, ώστε να μην εκτροχιαστεί από τις ράγες. Αντίστοιχα σποτ θα μπορούσαν να στήσουν και οι υπόλοιπες μικρότερες αστικές πολιτικές δυνάμεις (ΠΟΤΑΜΙ, ΚΙΔΗΣΟ, ΔΗΜΑΡ κ.ά.), που θέλουν να παίζουν συμπληρωματικό ρόλο σε μια συγκυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, όλοι τους στην ίδια κατεύθυνση κινούνται, της εξυπηρέτησης των μονοπωλιακών κερδών εντός ΕΕ, στη βάση των μνημονίων διαρκείας που ισχύουν σε όλα τα κράτη - μέλη της.

Χτες η Ν. Βαλαβάνη είπε στον «Αθήνα 9,84»: «Εμείς ξεκινάμε από την αρχή. Καταθέτουμε το όλο πρόγραμμα το δικό μας στη θέση ενός προγράμματος που βγήκε από το εξωτερικό, με αποκλειστικό στόχο να συνεχίσουν να πληρώνονται τα μνημόνια, γιατί αυτό είναι το πρόγραμμα των δανειστών. Θα ζητήσουμε τεχνική επέκταση για να υπάρχει η δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης ακριβώς του προβλήματος του χρέους και κατάθεσης του δικού μας προγράμματος, πραγματικών μεταρρυθμίσεων και όχι απομεταρρυθμίσεων». Τίνος επέκταση θα γίνει; Του σημερινού μνημονίου. Με ποια επιδίωξη; Τη δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης της αποπληρωμής του χρέους και των δανείων. Που τα πληρώνει ο λαός. Αλλωστε, ο Ν. Παππάς είπε ότι θα διαπραγματευτούν τους όρους των δανείων, άρα πάνε περίπατο τα περί «κουρέματος». Ενώ, ο Γ. Δραγασάκης μίλησε για αντικατάσταση των μνημονίων με ένα νέο μεσοπρόθεσμο, δηλαδή δικό τους μνημόνιο ή το δικό τους πρόγραμμα, σύμφωνα με την Ν. Βαλαβάνη. Και ύστερα παρεξηγιούνται ότι τους διαστρεβλώνουν, ενώ τα λένε μόνοι τους. Ο λαός να βγάλει συμπεράσματα.

1793 Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ο 18ος της Γαλλίας αποκεφαλίζεται (γαλλική αστική επανάσταση).

1919 Ξεκινά τις εργασίες της στο Δουβλίνο η Ιρλανδική Συντακτική Συνέλευση. Η Ιρλανδία ανακηρύσσεται ανεξάρτητη Δημοκρατία.

1921 Πραγματοποιείται το ιδρυτικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας.

1924 Η καρδιά του Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ Λένιν, ηγέτη του προλεταριάτου της Ρωσίας, αλλά και της παγκόσμιας εργατικής τάξης, παύει να χτυπά. Ο άνθρωπος που το όνομά του έγινε σύμβολο για την παγκόσμια εργατική τάξη μαζί με αυτά των Μαρξ και Ενγκελς είχε γεννηθεί στις 22 Απρίλη 1870 στην πόλη Σιμπίρσκ, στο Βόλγα.

Ο Λένιν ήταν ένας από τους θεμελιωτές της επιστημονικής κοσμοθεωρίας της εργατικής τάξης, συνεχίζοντας το έργο των Μαρξ - Ενγκελς στην εποχή του ιμπεριαλισμού, ενώ ανέπτυξε και τις θεωρητικές βάσεις της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Ο Λένιν, εκτός από θεωρητικός του μαρξισμού, συμμετείχε άμεσα στην πρακτική επαναστατική δράση, επέμενε στην ίδρυση του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης πάνω στις αρχές που ο ίδιος επεξεργάστηκε, στις αρχές του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και του προλεταριακού διεθνισμού, θέτοντας στο πρόγραμμά του την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου. Είχε αποφασιστική συμβολή στην ίδρυση της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς, στα 1919. Θεωρούσε ως έναν από τους πιο βασικούς όρους για τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης την αδιάλλακτη πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό. Ως επικεφαλής της Κεντρικής του Επιτροπής ΣΔΕΚΡ, καθοδήγησε την Οχτωβριανή Επανάσταση και ήταν ο ηγέτης του πρώτου στον κόσμο εργατικού κράτους.

1941 Η βρετανική κυβέρνηση απαγορεύει την κυκλοφορία της εφημερίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος Βρετανίας «Daily Worker».

1942 Γερμανικές δυνάμεις υπό τον Εργουιν Ρόμελ ξεκινούν επίθεση στη Βόρεια Αφρική. Οι Βρετανοί αναγκάζονται να υποχωρήσουν στην έρημο.

1949 Ο ηγέτης των αστών εθνικιστών Τσανγκ Κάι Σεκ παραιτείται από Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κίνας, μια μέρα πριν την είσοδο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού υπό τον Μάο Τσε Τουνγκ στο Πεκίνο.

1963 Πεθαίνει στις φυλακές Ιτζεδίν ο Γιώργης Ερυθριάδης, πρώην μέλος του ΠΓ και τότε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

1965 Ο υπουργός Εξωτερικών της ΕΣΣΔ Αντρέι Γκρομίκο πραγματοποιεί δήλωση για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της Κύπρου, με αναφορά στην εσωτερική της διάρθρωση ως αποκλειστικής υπόθεσης του κυπριακού λαού.

1984 Πεθαίνει ο συγγραφέας και ιστορικός Γιάννης Σκαρίμπας.