Η μείωση του «μισθολογικού κόστους» αποτελεί άμεση προτεραιότητα προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα, διακήρυξε απερίφραστα χθες η ηγεσία του ΣΕΒ, στέλνοντας στα «σκουπίδια» τις διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών εταίρων ότι δεν θα γίνουν τάχα νέες μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Ταυτόχρονα η ανακοίνωση του ΣΕΒ ξεμπροστιάζει και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που εμπαίζει θρασύτατα τους εργαζόμενους δηλώνοντας ότι ο νέος «κοινωνικός διάλογος» για τα θέματα αγοράς εργασίας αποσκοπεί δήθεν στην αποκατάσταση των κατώτατων μισθών και της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ο πραγματικός στόχος είναι αυτός που αναφέρεται στη ανακοίνωση του ΣΕΒ, όπου υπογραμμίζεται ότι αυτό που «προέχει να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε» αφενός «την άρση των εμποδίων στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που υπέρμετρα επιβαρύνουν μεταξύ άλλων και το μισθολογικό κόστος και συρρικνώνουν την επιχειρηματική δράση» και αφετέρου «την προσαρμογή του μέσου κόστους εργασίας, ιδιαίτερα σε επιχειρήσεις που κινδυνεύουν από την οξυνόμενη κρίση και με έμφαση στις "ευγενείς" συμβάσεις που προβλέπουν αμοιβές έως και 100% πάνω από την ΕΓΣΣΕ». Αυτός είναι άλλωστε και ο διακηρυγμένος στόχος του νέου μνημονίου στο οποίο αναφέρεται επί λέξει ότι η κυβέρνηση δεσμεύεται «να λάβει μέτρα για την ενθάρρυνση της ταχείας προσαρμογής του κόστους εργασίας ώστε να καταπολεμηθεί η ανεργία και να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα με βάση το κόστος (σ.σ. το εργασιακό, εννοείται)». Παρ' όλα αυτά ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ επιμένει ότι θα συνεχίσει «το διμερή διάλογο με τους εργοδότες», επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες στην τρόικα που τάχα δεν επιτρέπει την υπογραφή ΕΓΣΣΕ.
Είναι ολοφάνερο ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ παραμένουν στοχοπροσηλωμένοι στην αποστολή τους, να ξεπουλάνε τα συμφέροντα των εργαζομένων προς όφελος της εργοδοσίας.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να τους «πετάξουν έξω» από τα σωματεία, να απορρίψουν τη λογική της ήττας και των διαρκών υποχωρήσεων και αποφασιστικά ενωμένα και μαζικά να υπερασπίσουν τα δικαιώματά τους και τη ζωή τους.
Δε θέλουν «καμιά σκιά» ...
Επειδή ο υπουργός Ναυτιλίας Κ. Μουσουρούλης δε θέλει, όπως δηλώνει, «καμία σκιά» στο υπουργείο Ναυτιλίας, το πρώτο που έκανε ήταν να δώσει εντολή στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων να ερευνήσει την υπόθεση της παροχής συντάξεων και βοηθημάτων σε ναυτικούς που δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Μέχρι τώρα έχουν εντοπιστεί, όπως αναφέρεται σε ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου, «πλέον των 60 περιπτώσεων ναυτικών που έχουν υποβάλει πλαστά πιστοποιητικά βεβαίωσης θαλάσσιας υπηρεσίας και έχουν προσπαθήσει να λάβουν ή ήδη έχουν λάβει σύνταξη γήρατος από το ΝΑΤ». Πολύ καλά κάνει ο υπουργός και προσπαθεί να εντοπίσει αυτές τις περιπτώσεις, όμως με τη λεηλασία του ΝΑΤ από τους εφοπλιστές, με την εισφοροδιαφυγή και εισφοροκλοπή τους που έχουν βουλιάξει το ΝΑΤ στα ελλείμματα -που οδήγησαν στο πετσόκομμα των συντάξεων- τι θα γίνει; Τι θα κάνει ο υπουργός, ας πούμε, με τις 132.548,66 ευρώ που ήταν μέχρι και τις 29 Ιούνη και μάλιστα βεβαιωμένες από τη ΔΟΥ Πλοίων οι οφειλές προς το ΝΑΤ μίας και μόνο εταιρείας με την επωνυμία «Πλόες Αιγαίου»;
... αλλά να μην ενοχληθούν και οι εφοπλιστές
Θα εισπραχθούν ποτέ, για παράδειγμα, οι οφειλές προς το ΝΑΤ του εφοπλιστή Αγούδημου, οι οποίες μόνο για έναν από τους Κλάδους του ΝΑΤ, μέχρι το 2009, ήταν 6.616.326,17 ευρώ;
Τι θα κάνει με τη «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία που οργιάζει στα σκάφη αναψυχής (ας κάνει μία βόλτα στη Μαρίνα Ζέας); Τι θα κάνει με τις εγκριτικές πράξεις νηολόγησης με βάση τις οποίες στα ποντοπόρα πλοία με ελληνική σημαία έχουν μείνει τελικά 4, 5, 6 Ελληνες ναυτεργάτες (ανάλογα με τη χωρητικότητα των πλοίων), δηλαδή ασφαλισμένοι στο ΝΑΤ; (Το υπόλοιπο πλήρωμα είναι ανασφάλιστοι).
Και τέλος ποιες θα είναι οι ενέργειές του για το γεγονός ότι έχει να κλείσει ισολογισμός στο ΝΑΤ από το 2003 (που σημαίνει ότι το οργανικό έλλειμμα που εμφανίζεται να έχει το ΝΑΤ για το 2012 ύψους 1.240.451.291 ευρώ είναι τελείως πλασματικό) και έτσι αποκρύβεται η ληστεία των εφοπλιστών σε βάρος του Ταμείου;...
Εμπρηστής η πολιτική εμπορευματοποίησης
Τα πύρινα μέτωπα που ξέσπασαν υποδηλώνουν πως οι καταστροφές των δασικών οικοσυστημάτων θα συνεχιστούν και φέτος το καλοκαίρι. Η αιτία γι' αυτήν την καταστροφή δεν είναι προφανώς ο «στρατηγός άνεμος», όπως προσπαθούν να υποστηρίξουν διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες. Η νέα μεγάλη καταστροφική επέλαση των πυρκαγιών οφείλεται στην πολιτική που αποχαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις και τις μετατρέπει σε τσιμέντο και άσφαλτο, σε όφελος της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου. Ολη η δασοκτόνα νομοθεσία των προηγούμενων χρόνων ζει και βασιλεύει, ενώ οι τελευταίες συγκυβερνήσεις έχουν προσθέσει και άλλους αντιδασικούς νόμους που οπλίζουν το χέρι εμπρηστών, οικοπεδοφάγων και καταπατητών. Είναι χαρακτηριστικό, παράλληλα, ότι τα κονδύλια για αναδασώσεις και άλλα έργα υποδομής για την προστασία των δασών δείχνουν τάσεις ...εξαφάνισης, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχει συνταχθεί το δασολόγιο.
Ο καθαρισμός των δασικών οικοσυστημάτων, η συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου, η διάνοιξη και η συντήρηση αντιπυρικών ζωνών, η κατασκευή και συντήρηση υδατοδεξαμενών, κρουνών υδατοληψίας, πυροφυλακίων, εργασίες που αποτελούν αναγκαιότητα για μια στοιχειώδη πολιτική πρόληψης παρέμειναν κενό γράμμα και γι' αυτήν τη χρονιά. Τα δασαρχεία, η περιφέρεια, οι δήμοι περίμεναν στα μέσα της αντιπυρικής περιόδου την κατανομή των πιστώσεων από το ΥΠΕΣΔΑ. Τα τελευταία δεν έχουν ούτε τις πιστώσεις για να ανταποκριθούν στις ελάχιστες εργασίες προστασίας των δασών που έπρεπε να είχαν γίνει πριν την αντιπυρική περίοδο.
Η Πυροσβεστική από το 2010 βλέπει τις πιστώσεις της υπηρεσίας να μειώνονται κατά 45%. Οι συνέπειες των μειώσεων είναι λιγότερο προσωπικό, τμήμα του οποίου (σ.σ. πενταετείς, συμβασιούχοι) δουλεύει με ελαστικές εργασιακές σχέσεις και είναι χαμηλόμισθο. Παράλληλα το προσωπικό αυτό δεν εργάζεται μετά τις δέκα το βράδυ και τις αργίες, αφού δε δίνονται χρήματα για υπερωρίες. Εξάλλου δεν επεμβαίνει μακριά από την έδρα του, αφού δε χορηγούνται χρήματα για εκτός έδρας. Αυτό έχει ως συνέπεια να επιβαρύνεται το μόνιμο προσωπικό και να μην υπάρχει διασπορά οχημάτων καθώς λόγω της έλλειψης προσωπικού ανά 8ωρο δεν κυκλοφορούν περίπου 200 πυροσβεστικά οχήματα.
Οσον αφορά τη συντήρηση των οχημάτων τα κονδύλια έχουν μειωθεί κατά 30% και χρειάζονται μέχρι και τρεις μήνες για να επισκευαστεί ένα όχημα. Το 20% των οχημάτων, δε, είναι σταθμευμένα στις υπηρεσίες λόγω φθαρμένων ελαστικών. Συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι η χειροτέρευση των εργασιακών συνθηκών του προσωπικού, η αύξηση του κινδύνου ατυχημάτων και η υποβάθμιση των συνθηκών υγιεινής. Προκειμένου να μειωθούν και άλλο τα έξοδα, εδώ και τρία χρόνια το αρχηγείο της Πυροσβεστικής, στο όνομα της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών, προσπαθεί να καταργήσει 40 σταθμούς και κλιμάκια. Τα κενά θα τα αναπληρώσει με το θεσμό του «εθελοντισμού».
Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση χρειάζεται η λαϊκή πάλη που θα επιβάλει την άμεση χρηματοδότηση των φορέων δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης, την άμεση συγκρότηση ενιαίου φορέα προστασίας της δημόσιας δασικής περιουσίας, την ακύρωση των αντιδασικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που αποχαρακτηρίζουν και εμπορευματοποιούν δασικές εκτάσεις, την ενίσχυση της Πυροσβεστικής και την πλήρωση των χιλιάδων κενών οργανικών θέσεων με μόνιμο και εκπαιδευμένο προσωπικό, την προστασία των καμένων δασικών εκτάσεων από τους επίδοξους καταπατητές και τα επιχειρηματικά συμφέροντα και το ξεκίνημα των αναγκαίων ενεργειών για την αναδάσωσή τους. Και το πιο ουσιαστικό. Να γίνει η γη δημόσια, να μην είναι εμπόρευμα για το κέρδος.
Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ
«Προσδόκιμο ζωής» και υπαίτιοι του εγκλήματος
Παπαγεωργίου Βασίλης
Μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 6 με 7 χρόνια έρχονται μαζί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις χώρες που εφαρμόζονται τα προγράμματα εξυγίανσης και διάσωσης που φέρουν την «υπογραφή» του. Αυτό αναφέρει χτεσινό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», που επικαλείται διεθνείς μελέτες, τα αποτελέσματα των οποίων δείχνουν ότι σε όποια χώρα πήγε το ΔΝΤ κατάφερε, μεταξύ άλλων, γερό πλήγμα στις υποδομές Υγείας, τα προνοιακά προγράμματα, με αποτέλεσμα να μειωθεί το προσδόκιμο της ζωής των κατοίκων. Δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουν στον αέρα τέτοιες μελέτες. Η αλήθεια όμως είναι ότι το ΔΝΤ δεν πήγε μόνο του σε αυτές τις χώρες, αλλά το κάλεσαν οι ντόπιες κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, ακριβώς για να συνδράμει με την «τεχνογνωσία» του στην υλοποίηση άγριων αντιλαϊκών μέτρων, με στόχο τη διάσωση της εγχώριας πλουτοκρατίας και του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν είναι, δηλαδή, το «κακό» ΔΝΤ που σπέρνει το θάνατο από όπου περνάει, αλλά και οι «καλές» αστικές τάξεις, που σπεύδουν να συγκροτήσουν μια «ιερή συμμαχία» μαζί του, προκειμένου να φορτώσουν στο λαό τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης. Είναι λοιπόν συνυπεύθυνες και συνένοχες για το έγκλημα σε βάρος του λαού. Η μείωση του προσδόκιμου ζωής, που είναι πολύ μεγαλύτερη από την προαναφερόμενη και μόνο κατά προσέγγιση μπορεί να υπολογιστεί, δεν οφείλεται μόνο στη διάλυση των υποδομών στην Υγεία, στο Φάρμακο, στην Κοινωνική Πρόνοια, αλλά συνολικά στην εφαρμοζόμενη πολιτική που βουλιάζει την πλειοψηφία του λαού στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Φυσικά, τόσο το ΔΝΤ όσο και οι άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ, ΕΕ), δεν παραδέχονται ποτέ ότι ρίχνουν το περιβόητο «προσδόκιμο ζωής». Αντίθετα, σε όλες τις εκθέσεις τους υποστηρίζουν ότι αυξάνεται, για να δικαιολογήσουν, μεταξύ των άλλων, την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι τον τάφο...
Παπαγεωργίου Βασίλης
Κοροϊδεύουν οι δυνάστες του λαού
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Δεν αντέχονται άλλα μέτρα. Την ώρα που πάμε να μαζέψουμε την ύφεση, νέα μέτρα θα τινάξουν αυτή την προσπάθεια στον αέρα», φέρεται να είπε ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς στην εισηγητική του τοποθέτηση στη σύσκεψη των τριών πολιτικών αρχηγών της συγκυβέρνησης που έγινε προχτές στο Μέγαρο Μαξίμου. Αυτό άλλωστε ήταν και το μήνυμα που εξέπεμψαν με μια φωνή οι δύο άλλοι αρχηγοί: «Οχι νέα μέτρα». Πρόκειται για κακόγουστο παραμύθι που απευθύνεται σε αυτούς που είναι έτοιμοι να το πιστέψουν. Πρώτα απ' όλα γιατί το «όχι νέα μέτρα» σημαίνει πλήρη εφαρμογή του συνόλου των μέτρων που έχουν ήδη ψηφιστεί. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να εφαρμοστούν, πέρα από τα μέτρα των δύο μνημονίων, επιπλέον μέτρα 3+11,5 δισ. μέσα στην επόμενη διετία, που θα τα πληρώσει εξ ολοκλήρου ο λαός με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων, με δραστική συρρίκνωση των δαπανών για Υγεία και Παιδεία, με νέα χαράτσια, με μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 150.000, με ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και ιδιωτικοποίηση των πάντων. Με άλλα λόγια, ακόμα και αν δεν πάρουν κανένα νέο μέτρο, τα ήδη ψηφισμένα φτάνουν και περισσεύουν για να εξαθλιώσουν ακόμη πιο πολύ το λαό. Είναι όμως κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι και νέα μέτρα θα πάρουν, ακριβώς γιατί τα «γεννά» διαρκώς το ίδιο το σχέδιο εξόδου από την κρίση που εφαρμόζουν, που ως μοναδικό γνώμονα έχει τη διάσωση της πλουτοκρατίας και τη θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Ο λαός δεν πρέπει να αφήσει να τον κοροϊδέψουν οι δυνάστες του, που την ίδια στιγμή τσακίζουν τη ζωή και τα όνειρά του. Πρέπει να σταθεί γερά στα πόδια του, στις δικές του δυνάμεις, να οργανώσει την πάλη του για να βάλει εμπόδια στα μέτρα, να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων.
Η επικίνδυνη «ορθή λογική»
Τον πολύτιμο ρόλο που παίζουν τα αστικά ΜΜΕ στην εφαρμογή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που εδώ και καιρό ετοιμάζονταν επιβεβαίωσαν τα ρεπορτάζ για την πτέρυγα του «Αττικού» Νοσοκομείου που θα λειτουργήσει μετά τη μετακίνηση 30 νοσηλευτών από το νοσοκομείο Λοιμωδών Νοσημάτων «Αγία Βαρβάρα». Τα Μέσα των επιχειρηματιών πανηγύριζαν επειδή -όπως έλεγαν- με την «εξορθολογισμένη» αξιοποίηση των εργαζομένων και τη μεταφορά «πλεονάζοντος προσωπικού» ενισχύθηκε ένα δημόσιο νοσοκομείο και θα εξυπηρετείται ο κόσμος.
Τσιμουδιά για την αδιέξοδη τακτική του ... βουλώνω τρύπες δημιουργώντας νέες τρύπες, τακτική επικίνδυνη για εργαζόμενους και ασθενείς. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά τις μετακινήσεις το Τμήμα Εμβολιασμών του «Αγία Βαρβάρα» ήδη κινδυνεύει να κλείσει. Αυτή είναι η ορθή λογική (και) των αστικών ΜΜΕ: να έχει γίνει καθεστώς νοσοκομεία να δανείζονται προσωρινά γιατρούς από άλλα κοντινά, ενώ οι ελλείψεις θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται μέσα από προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα.
Πόσο «ορθή λογική» αποτελεί η απασχόληση με ... μετακίνηση από ίδρυμα σε ίδρυμα, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται να κάνουν από μια ακτινογραφία μέχρι μια επέμβαση μέσα σε τέτοιες συνθήκες; Αλλά και συνολικότερα, είναι «ορθή λογική» για την προστασία της δημόσιας Υγείας το να δουλεύουν οι εργαζόμενοι του κλάδου χωρίς σταθερή εργασία, αποκλειστική απασχόληση και πλήρη δικαιώματα ώστε να μπορούν συστηματικά να αφοσιωθούν στη φροντίδα των ασθενών;
Οι γνωστοί εκβιασμοί για το χαράτσι
Νέες σκληρές μάχες αναμένονται στο μέτωπο του χαρατσιού της ΔΕΗ, που οι κυβερνητικές διαρροές το θέλουν να συνοδεύει και πάλι τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Αυτή τη φορά, η απειλή - εκβιασμός εάν δεν πληρωθεί, δε θα είναι η διακοπή της ηλεκτροδότησης- που κρίθηκε παράνομη- αλλά οι κατασχέσεις μισθών ή περιουσιακών στοιχείων. Την ίδια ώρα, δε διαψεύδεται ότι δεν πληρώθηκε το χαράτσι για μισό εκατομμύριο ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα!
Οι εξελίξεις και οι τελικές αποφάσεις της κυβέρνησης δεν αλλάζουν την ουσία του χαρατσιού. Είναι ένας άδικος, απαράδεκτος, αυθαίρετος φόρος που στόχο έχει να πριμοδοτήσει το «ταμείο» που παίρνει από τους πολλούς και δίνει στους λίγους, στους κεφαλαιοκράτες που υπόσχονται ...«ανάπτυξη» και οι οποίοι «θερίζουν» εργασιακά δικαιώματα, μισθούς, συντάξεις, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, και βεβαίως στους δανειστές, δηλαδή στους τραπεζίτες.
Οι εργαζόμενοι, κάθε φτωχός άνθρωπος, τα λαϊκά νοικοκυριά πρέπει και πάλι να ορθώσουν ανάστημα, να οργανωθούν στα συνδικάτα, να συσπειρωθούν σε ενιαίο αγώνα για να μεγαλώσουν τη δύναμή τους, να σταθούν αλληλέγγυοι απέναντι σε κάθε προσπάθεια μεγαλύτερης εξαθλίωσης. Η πολιτική αυτή πρέπει να ακυρωθεί στην πράξη.
«Ζούγκλα» για τους εργαζόμενους
Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) για το α' εξάμηνο του 2012, είναι δηλωτικά της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και της εργασιακής ζούγκλας που συνεπάγεται για τους εργαζόμενους η ευελιξία στην εργασία, όπως επιτάσσουν οι σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου στην Ελλάδα και στην ΕΕ. Η γενίκευση της μερικής απασχόλησης, η ραγδαία κατάργηση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς με πλήρη δικαιώματα, η προκλητική παραβίαση ακόμα και αυτής της κουτσουρεμένης και άθλιας εργατικής νομοθεσίας, η απληρωσιά και η εργοδοτική αυθαιρεσία, δεν είναι σημεία των καιρών. Είναι όροι αναγκαίοι για να ξεπεράσει το κεφάλαιο την κρίση και να μπει σε νέο κύκλο κερδοφόρας ανάπτυξης, σε συνθήκες μάλιστα οξυμένου ανταγωνισμού με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μπορεί στην Ελλάδα η κρίση και τα μνημόνια να επιτάχυναν τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, δεν είναι όμως η αιτία της βαρβαρότητας που βιώνουν σήμερα εκατομμύρια εργαζόμενοι. Για παράδειγμα, η επικράτηση της ευελιξίας στην εργασία και της μερικής απασχόλησης έναντι της σταθερής δουλειάς, είναι στρατηγικός στόχος της ΕΕ από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και περιγράφεται στις κατευθυντήριες γραμμές όλων των στρατηγικών που ακολούθησαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Καταγράφονται στη «Λευκή Βίβλο» με ακρίβεια. Και βρήκαν παραπέρα επεξεργασία στη στρατηγική της Λισαβόνας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Μ. Βρετανία, η μερική απασχόληση και οι άλλες ελαστικές μορφές εργασίας κάνουν θραύση εδώ και δεκαετίες και προβάλλονται από τα κόμματα του κεφαλαίου σαν θεμελιακές «αναδιαρθρώσεις» για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου τέτοιες ανατροπές καθυστέρησαν εξαιτίας κυρίως των εμποδίων που όρθωσε το κίνημα, με καθοριστική τη συμβολή του ΚΚΕ. Ωστόσο, το νομικό πλαίσιο για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων έχει θεσμοθετηθεί εδώ και χρόνια στη χώρα μας, όπως και σε όλη την ΕΕ, και εμπλουτίζεται από τις αστικές κυβερνήσεις. Τώρα, εν μέσω κρίσης, που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις και κάνει το κεφάλαιο πιο επιθετικό, ενεργοποιείται το φιλεργοδοτικό οπλοστάσιο και σαρώνεται κάθε δικαίωμα. Ταυτόχρονα, επεκτείνεται με νέους νόμους μέσα κι έξω από τα μνημόνια, όπως άλλωστε γίνεται και σε όλα τα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.
Το πλέγμα των αντεργατικών νόμων θυμίζει Λερναία Υδρα. Ακόμα κι αν ένας αντεργατικός νόμος καταργηθεί, ένας άλλος θα προβλέπει τα ίδια και χειρότερα. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την κατάργηση του «μνημονιακού» όπως λέει νόμου της μετενέργειας, για την προστασία δήθεν των συλλογικών συμβάσεων, κρύβει όμως ότι η κατάργηση επί της ουσίας των κλαδικών επιτυγχάνεται με τον προηγούμενο νόμο της Κατσέλη, που προβλέπει ότι η επιχειρησιακή, όσα κι αν δίνει, υπερισχύει της κλαδικής. Ενώ εφαρμόζονται κατά κόρον και οι ατομικές. Οι εργοδότες έχουν ανεξάντλητους τρόπους να φτηνύνουν τον εργάτη για να ανεβάσουν τα κέρδη τους, επειδή ο καπιταλισμός, η ΕΕ και η αστική διαχείριση δουλεύουν αποκλειστικά για λογαριασμό τους. Διέξοδο στο λαό μπορεί να δώσει μόνο το αντιπάλεμα της αντεργατικής πολιτικής, με στόχους πάλης που θα μεγαλώνουν τις προϋποθέσεις για ξήλωμα της αστικής εξουσίας. Για οργάνωση της οικονομίας με κριτήριο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι τις ανάγκες των μονοπωλίων.
Feeds
