Ενοχλήθηκε η «Καθημερινή» που το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών κατήγγειλε τις μπίζνες που ετοιμάζουν κάποια πανεπιστημιακά ιδρύματα μαζί με πολυεθνικές. Ενοχλείται που καταγγέλλουμε ότι στο μεγαλύτερο μέρος της η έρευνα που γίνεται στα Πανεπιστήμια δεν έχει σκοπό και αντικείμενο την κάλυψη λαϊκών αναγκών, αλλά την παραγωγή άμεσου κέρδους για τις πολυεθνικές. Ενοχλείται που καταγγέλλουμε όσους καθηγητάδες τα παίρνουν από δέκα μεριές κι έχουν το μάθημα στο Πανεπιστήμιο για πάρεργο. Ενοχλείται με το αίτημα της αύξησης της χρηματοδότησης για την ανώτατη εκπαίδευση, γιατί, λέει, αναπαράγει έναν παλιό πολιτικό λόγο. Και με κάτι τέτοιους χαρακτηρισμούς και αφορισμούς ξεμπερδεύει με την ανάγκη να μη χρειάζονται μια περιουσία οι φοιτητές για να σπουδάσουν, να έχουν δωρεάν σίτιση, στέγαση κλπ.
Τι να κάνουμε, μπορεί να ενοχλούνται οι αστοί με κάθε διεκδίκηση και δράση για δημόσια και δωρεάν Παιδεία, αλλά το ΜΑΣ θα συνεχίσει να τους ενοχλεί...
Παράδειγμα προς αποφυγήν
Το 'να χέρι του οπορτουνισμού νίβει τ' άλλο και τα δυο μαζί το πρόσωπο της αστικής εξουσίας. Την περασμένη Παρασκευή ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Π. Σκουρλέτης, μιλώντας στον ρ/σ της ΝΕΤ, αναπαρήγαγε τις αυταπάτες που καλλιεργούν οι Γάλλοι ομοϊδεάτες τους για διαφορετική πολιτική του σοσιαλδημοκράτη Ολάντ αν επικρατήσει του Σαρκοζί, λέγοντας: «Βλέπετε και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και ιδιαίτερα στην προεκλογική Γαλλία, και εκεί τίθενται ζητήματα μιας διαφορετικής πια οικοδόμησης, μιας διαφορετικής συγκρότησης της ευρωζώνης και μιας διαφορετικής πολιτικής»...
Ο οπορτουνισμός στη Γαλλία καλλιεργεί ήδη το άλλοθί του για τη στήριξη που θα παρέχει στον Ολάντ στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, προσδοκώντας σε ανταλλάγματα όπως η συμμετοχή του σε μια κεντροαριστερή κυβέρνηση. Την περασμένη Παρασκευή εκπρόσωπος του Μελανσόν, υποψηφίου του «αριστερού μετώπου» που υποστηρίζεται και από το γαλλικό ΚΚ, δήλωσε ότι «οι οπαδοί του θα κληθούν να ψηφίσουν τον σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών». Η Κλεμαντίν Οτέν είπε επίσης ότι το Αριστερό Μέτωπο του Μελανσόν θέλει να εξασφαλίσει έδρες σε μια κεντροαριστερή κυβέρνηση (...) η Οτέν κατέστησε σαφές ότι το Αριστερό Μέτωπο θέλει να επωφεληθεί από την επιτυχία του πρώην τροτσκιστή και να εξασφαλίσει ένα ρόλο στην κυβέρνηση, εάν η αριστερά κερδίσει. «Θέλουμε να διασφαλίσουμε την επιτυχία της αριστεράς. Θα θέλαμε να δούμε να δημιουργούνται για μας οι πολιτικοί όροι για να συμμετάσχουμε στην κυβέρνηση», σημείωσε.
Το έργο αυτό το έχει ξαναδεί ο λαός της Γαλλίας (το 2002 στήριξαν Σιράκ, το 2007 Ρουαγιάλ), στον οποίο ο οπορτουνισμός προσέφερε τις χειρότερες υπηρεσίες, καταθέτοντας κάθε φορά τις ψήφους που αποσπούσε στην «ποδιά» της σοσιαλδημοκρατίας. Συμμετέχοντας σε κεντροαριστερές κυβερνήσεις που σφαγίασαν τα δικαιώματα των εργαζομένων, παίρνοντας μέρος έως και στην ιμπεριαλιστική επέμβαση εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και σκορπώντας την απογοήτευση και την ηττοπάθεια στο λαό. Με τέτοιες περγαμηνές εύλογη η απαίτησή του για επιβράβευση απ' την αστική τάξη της Γαλλίας.
Το παράδειγμα της Γαλλίας που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει, πασχίζοντας να του ανατεθεί η άσκηση της αστικής διαχείρισης, είναι προς αποφυγήν για το λαό της χώρας μας που πρέπει να γυρίσει την πλάτη στον οπορτουνισμό.
Ο Θανάσης ο ... λενινιστής
Μαθήματα λενινισμού απ' τον Καρτερό του ΣΥΝ και της «Αυγής» στο ...ΚΚΕ! Εγινε κι αυτό, χτες. Και ποιος ξαφνιάζεται; Κανείς. Τον Λένιν χτες, τον Μαρξ παλαιότερα, τον Μπελογιάννη προχτές, όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν και τα «κονταίνουν» στα μέτρα τους.
Δηλαδή: Δεν είναι ασυνεπείς και αφερέγγυοι αυτοί που μιλούν για ενότητα ενώ συνεργάζονται με το ΠΑΣΟΚ και τη δεξιά στα συνδικάτα. Την ...επανάσταση υπηρετούν, αξιοποιώντας «έστω και την ελάχιστη δυνατότητα να αποκτήσεις μαζικό σύμμαχο, έστω και προσωρινό, ταλαντευόμενο, ασταθή, αβέβαιο και συμβατικό. Οποιος δεν το κατάλαβε αυτό, δεν κατάλαβε ούτε κόκκο από το μαρξισμό».
Μαρξιστές ως το μεδούλι λοιπόν είναι οι οπορτουνιστές γι' αυτό και τα κάνουν πλακάκια με ΠΑΣΟΚους και Νεοδημοκράτες για να χτυπήσουν τον ...αντίπαλο. Αλλά πώς, βρε παιδί μου, σπάει ο διάολος το ποδάρι του και πάντα και παντού αντί για τον αντίπαλο, χτυπάνε το ΚΚΕ; 'Η μήπως αυτός είναι ο αντίπαλός τους; Μήπως ο «λενινιστής» Θανάσης έχει απάντηση;
Οχι. Ο Θανάσης θέτει μόνο ερωτήματα. Πώς γίνεται, αναρωτιέται, να μη θέλει το ΚΚΕ να συνεργαστεί μαζί μας, αφού ο Λένιν το είπε καθαρά: «...απόλυτη ανάγκη για την πρωτοπορία του προλεταριάτου, για το συνειδητό του κομμάτι, για το κομμουνιστικό του κόμμα, να καταφεύγει σε ελιγμούς, σε συμφωνίες, σε συμβιβασμούς με τις διάφορες ομάδες των προλετάριων, με τα διάφορα κόμματα των εργατών και των μικρονοικοκυρέων».
Πώς ακριβώς ο Θανάσης χαρακτηρίζει τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Ομάδα προλετάριων; Κόμμα των εργατών; 'Η κόμμα των μικρονοικοκυρέων; Γιατί ο Λένιν δε ζει για να αποφανθεί για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όσοι ζούμε, βλέπουμε και κρίνουμε ότι οι θέσεις του, οι προτάσεις του και η δράση του άλλων τα συμφέροντα εκπροσωπούν, ούτε των εργατών ούτε των μικρονοικοκυρέων...
Και τέλος, για να τελειώνει και η πλάκα, δεν αφήνουν τους μπολσεβίκους και τον μπολσεβικισμό και τον ηγέτη τους στην ησυχία τους; Που έχουν και το θράσος να τους επικαλούνται για να παραδώσουν μαθήματα στο ΚΚΕ, αυτοί που τους αποκήρυξαν απ' τους πρώτους;
Η αναπαλαίωση
Σε πασαρέλα «νέων», «ικανών» και «άφθαρτων» υποψηφίων βουλευτών επιχειρούν να μετατρέψουν την προεκλογική περίοδο τα κόμματα του κεφαλαίου. Η επιχειρούμενη, μάλιστα, ανανέωση των ψηφοδελτίων τους ακολουθείται από μια ισχυρή δόση προπαγάνδας από τα αστικά ΜΜΕ και από τα ίδια τα κόμματα ότι δήθεν η αλλαγή προσώπων θα φέρει καλύτερες μέρες.
Η «προσωποποίηση» της ασκούμενης πολιτικής δεν είναι καθόλου αθώα. Πρόκειται για κλασικό εργαλείο της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της να ξεγελάσουν, να παραπλανήσουν εργαζόμενους, κάτω από τα φανταχτερά λιλιά της «ανανέωσης», του «άφθαρτου», του «ικανού» πολιτικού, να ξεπλυθούν τα αντιλαϊκά ανομήματα. Τα τελευταία χρόνια, στην πολιτική ζωή μπήκαν πολλά νέα πρόσωπα, παλιοί αστοί πολιτικοί αποσύρθηκαν, όμως η ασκούμενη πολιτική όχι μόνο δεν έγειρε προς το μέρος των λαϊκών στρωμάτων, αλλά έγινε ακόμα πιο αντιδραστική, ακόμα χειρότερη. Θυμάστε εκείνο το σύνθημα που έριξε το ΠΑΣΟΚ, όταν αρχηγός του κόμματος ανέλαβε ο Γ. Παπανδρέου; «Γιώργο, άλλαξέ τα όλα»! Και πράγματι πολλά άλλαξε το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια. Νέα πρόσωπα, βουλευτές, υπουργοί - διάττοντες αστέρες, «ανοιχτή κυβέρνηση»... Αλλά μαζί με αυτά ως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ «άλλαξε και τα φώτα στο λαό»!
Μιλάνε για «ικανούς πολιτικούς». Ικανοί να κάνουν τι; Να ασκήσουν ποια πολιτική; Αραγε, ποιο όφελος θα έχει ο εργαζόμενος, ο άνεργος, ο συνταξιούχος, ο αγρότης, ο μικρός επαγγελματοβιοτέχνης, από «ικανούς» πολιτικούς και «ικανά» κόμματα, τα οποία θα εφαρμόσουν με ακόμα πιο γρήγορους ρυθμούς το μνημόνιο, θα φέρουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, θα χτυπήσουν ακόμα περισσότερο τα εργατικά δικαιώματα; Ποιο όφελος θα έχουν από τον «νέο πολιτικό», που ως φορέας της πολιτικής του κόμματος θα σηκώσει το χέρι και θα ψηφίσει και νέα μείωση μισθών, συντάξεων και νέα χαράτσια; Οπως δηλαδή έκαναν πολλοί «νέοι» και «άφθαρτοι» βουλευτές στην προηγούμενη Βουλή; Αλλάζουν τον ταχυδρόμο γιατί δεν θέλουν και δεν μπορούν, ως κόμματα του κεφαλαίου που είναι και υπηρετούν, να αλλάξουν το μήνυμα. Αλλάζουν πρόσωπα για να κρατήσουν ατόφια και άφθαρτη την αντεργατική πολιτική που εκπροσωπούν συνολικά ως πολιτικοί σχηματισμοί, την οποία θα υλοποιήσουν απαρέγκλιτα και μετά τις εκλογές.
Πίσω απ' όλα αυτά υπάρχει μόνο ένας στόχος: Η αναπαλαίωση του πολιτικού προσωπικού του συστήματος, το φτιασίδωμα των κομμάτων, χωρίς ν' αλλάξει στο παραμικρό η πολιτική υπέρ των μονοπωλίων, η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μέχρι και στην απόσυρση όχι απλώς προσώπων, αλλά και ολόκληρων κομμάτων, θα φτάσουν, προκειμένου το πολιτικό σύστημα να διαχειριστεί αντιλαϊκά την κρίση, την αμφισβήτηση που εκδηλώνεται από πλατιά λαϊκά στρώματα. Το έκαναν στο παρελθόν, θα το κάνουν και στο μέλλον. Η αστική τάξη, το κεφάλαιο, διαθέτει εφεδρείες, έχει μακρόχρονη εμπειρία, μηχανισμούς και οικονομική δύναμη στην εξαπάτηση των λαϊκών συνειδήσεων. Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετεί και η εμφάνιση νέων κομμάτων από τα σπλάχνα των δύο κομμάτων εξουσίας, προκειμένου το κεφάλαιο να μπορέσει να σταθεροποιήσει την κατάσταση, να ελέγξει την οργή και την αγανάκτηση.
Απέναντι σε αυτή την επιχείρηση, ο λαός μας πρέπει ψύχραιμα να κρίνει, με βάση την εμπειρία του, όχι πρόσωπα, αλλά κόμματα και πολιτικές και με αυτό το κριτήριο να πάει στην κάλπη, μαυρίζοντας όσους του έκαναν μαύρη τη ζωή, ψηφίζοντας το ΚΚΕ, για να είναι την επομένη των εκλογών ακόμα πιο δυνατός στους αγώνες που πρέπει να δώσει, δυναμώνοντας το δικό του δρόμο ανάπτυξης.
Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ
Η δύναμη του λαού και στην κάλπη...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΡΑΓΜΑ, αλλά έτσι όπως πάμε θα μας προκύψει και μία ...διαφορά στον προεκλογικό λόγο ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας!!!
Ναι και όμως μπορούν αυτοί οι δύο ...συγκυβερνώντες να διαφοροποιηθούν όσο κι αν ακούγεται απίστευτο.
Δε μιλάμε, φυσικά, για τις πολιτικές περικοπών μισθών - συντάξεων, αντιαγροτικών μέτρων, άγριας φορολογίας και λιτότητας, ενταφιασμού της Κοινωνικής Ασφάλισης και κατάργησης των εργατικών δικαιωμάτων.
Αυτά δεν ...είναι διαπραγματεύσιμα. Είναι οι εντολές της πλουτοκρατίας και της ΕΕ, οπότε καλό είναι να μην τίθενται καν στην προεκλογική συζήτηση. Ο κόσμος θα ...σκεφθεί και αυτό τους «βλάπτει σοβαρά στην κάλπη».
Η διαφορά από ό,τι φαίνεται θα αφορά την ....επιλογή τρομοκρατικού διλήμματος. Το ΠΑΣΟΚ θα προσπαθεί να εκβιάσει με το κόλπο «μνημόνια ή χρεοκοπία» και η Νέα Δημοκρατία με το «αυτοδυναμία ή νέες εκλογές και χρεοκοπία».
Θα πάμε σε εκλογές που δε θα μετράει το ποιος από τους δυο τους θα πει τα περισσότερα ψέματα - όπως είχαμε συνηθίσει- ή ποιος θα τάξει τα πιο πολλά ρουσφέτια - όπως επίσης είχαμε συνηθίσει.
Αλλά το ποιος θα είναι πιο τρομακτικός. Ποιος θα εφεύρει το μεγαλύτερο και πιο αποτελεσματικό ... «μπαμπούλα».
Αυτό που μάλλον δεν έχουν καταλάβει είναι ότι ο κόσμος σιχάθηκε να τον τρομοκρατούν, να τον φοβίζουν και να παίρνουν μέτρα και μετά να τον ξαναφοβίζουν για τον ίδιο λόγο.
Κι έχει αποφασίσει να κάνει αυτούς να φοβηθούν, όχι μόνο γιατί το θέλει αλλά γιατί ...μπορεί. Κι όταν λέμε «μπορεί» εννοούμε και με το παραπάνω.
Τα ψευτοδιλήμματά τους θα ...μοιάζουν αστεία όταν πραγματικά ο λαός θα θελήσει να δείξει τη δύναμή του και στην κάλπη και στους αγώνες.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Μαζική υπερψήφιση του ΚΚΕ
Γρηγοριάδης Κώστας
«Κατακερματισμός και αβεβαιότητα - Public Issue: Πτώση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έως και εννέα κόμματα στη Βουλή, 9 στους 10 δεν βλέπουν αυτοδυναμία» («Καθημερινή») - «Σκηνικό ακυβερνησίας - Μετεκλογικό χάος δείχνει δημοσκόπηση για την "Η"» («Ημερησία»). Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι τα αστικά ΜΜΕ θα κλιμακώσουν την επιχείρηση εκφοβισμού και τρομοκράτησης των λαϊκών στρωμάτων, επισείοντας την «απειλή» της ακυβερνησίας, του μετεκλογικού χάους και της πολιτικής αστάθειας. Θέλουν να «μαντρώσουν», όσο μπορούν, το λαό στους δύο βασικούς πυλώνες του αστικού πολιτικού συστήματος, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ώστε να καταφέρουν τουλάχιστον να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές. Ωστόσο, περίπτωση ακυβερνησίας δεν υπάρχει, γιατί υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι συνεταίροι από τα κόμματα παραφυάδες τους που, αφήνοντας να πέσουν οι αντιμνημονιακές μάσκες, θα στέρξουν να στηρίξουν μια συμμαχική κυβέρνηση της πλουτοκρατίας, ακριβώς γιατί ιδεολογικοπολιτικά υπερασπίζονται το μονόδρομο της ΕΕ, άρα ανήκουν στη λεγόμενη «ευρωπαϊκή πλειοψηφία». Η επίτευξη μιας τέτοιας πλειοψηφίας είναι στην πραγματικότητα η ανομολόγητη επιδίωξη της πλουτοκρατίας σε αυτές τις εκλογές, ακριβώς για να συνεχιστεί η άγρια αντιλαϊκή πολιτική. Το συμφέρον του λαού όμως υπαγορεύει την επομένη των εκλογών να υπάρχει αντίπαλο δέος, μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία, που θα οργανώσει πιο αποτελεσματικά την πάλη για να αποκρούσει τα νέα μέτρα που έρχονται, έχοντας σταθερά το βλέμμα στην ανατροπή της εξουσίας της πλουτοκρατίας. Μοναδική εγγύηση γι' αυτό είναι η μαζική υπερψήφιση και ισχυροποίηση του ΚΚΕ, που είναι το μόνο κόμμα που διαθέτει φιλολαϊκή λύση εξόδου από την καπιταλιστική κρίση, σε ρήξη με τα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.
Οι μεταγραφές
Καμία έκπληξη δεν προκαλούν πλέον οι «μεταγραφές» βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ και τούμπαλιν και γενικότερα από το ένα αστικό κόμμα στο άλλο, που ανακοινώνονται παραμονές εκλογών προς άγραν εντυπώσεων και ψήφων. Το μόνο που καταδεικνύουν είναι ότι τα αστικά κόμματα μεταξύ τους λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία και πως δεν υπάρχει κανένας πολιτικός, ηθικός ή άλλος φραγμός που να εμποδίζει το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας να διαλέγει κόμμα, ανάλογα με τις προσωπικές επιδιώξεις ή τα επιμέρους οικονομικά συμφέροντα που εκφράζει. Η «κινητικότητα» αυτή ενισχύθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, από τη στιγμή που ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. συγκρότησαν την κυβέρνηση του μαύρου μετώπου υπό τον Λ. Παπαδήμα, γεγονός που έριξε πλήρως τις μάσκες και κονιορτοποίησε τις ψεύτικες «διαχωριστικές γραμμές», που όρθωναν σε παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις για να παγιδεύουν τα λαϊκά στρώματα. Το πολιτικό προσωπικό «απελευθερώθηκε», με αποτέλεσμα να παρατηρούνται σκηνές απείρου κάλλους: Βουλευτές που διαγράφηκαν από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, επειδή καταψήφισαν το «δεύτερο» μνημόνιο, να επιστρέφουν πίσω και ούτε γάτα ούτε ζημιά, βουλευτές από το ΛΑ.Ο.Σ. να προσχωρούν στη ΝΔ, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να προσχωρούν στη ΝΔ, στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη ΔΗΜΑΡ κ.ο.κ. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν νέα κόμματα, που όμως ιδεολογικοπολιτικά δεν έφυγαν ούτε χιλιοστό από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, με εξόφθαλμο στόχο να παίξουν ρόλο αναχώματος στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι οι κινήσεις αυτές εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχέδιο αναδιάταξης και διάσωσης του αστικού πολιτικού συστήματος ώστε να φέρει σε πέρας την αποστολή του, δηλαδή την υλοποίηση της στρατηγικής της πλουτοκρατίας. Ομως τα άθλια παιχνίδια εξουσίας που παίζουν στις πλάτες του τα αστικά κόμματα είναι ένας ακόμα λόγος για το λαό να τους γυρίσει αποφασιστικά την πλάτη και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ στο δρόμο για τη λαϊκή εξουσία.
Φιλολαϊκή διέξοδος με πανίσχυρο ΚΚΕ
Τα μέτρα του Ιούνη ύψους 11,5 δισ. ευρώ «είναι αποκλειστικά και μόνο από περικοπές δαπανών», δήλωσε (στο «Κυριακάτικο Βήμα») ο υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης, αποφεύγοντας όμως να γίνει πιο συγκεκριμένος. Ασφαλώς και γνωρίζει πολύ καλά ο υπουργός, όπως και οι ηγεσίες των κομμάτων της μαύρης συγκυβέρνησης, ποια είναι τα συγκεκριμένα μέτρα - αναφέρονται εξάλλου στις τελευταίες εκθέσεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν - αλλά φυσικά δεν μπορούν να τα ανακοινώσουν πριν από τις εκλογές, παρόλο που την ίδια στιγμή ομνύουν ότι μιλάνε «τη γλώσσα της αλήθειας». Ομως από μόνη της η παραπάνω φράση του υπουργού, ότι τα 11,5 δισ. θα αφορούν αποκλειστικά περικοπές δαπανών, σημαίνει απλά ότι δε θα μείνει τίποτα όρθιο από συντάξεις και κοινωνικά - προνοιακά επιδόματα, από νοσοκομεία, σχολεία, γενικότερα από δημόσιες υπηρεσίες, ενώ οι απολύσεις των δημοσίων υπαλλήλων θα είναι δεκάδες χιλιάδες μόνο μέσα στο 2012. Ομως τα μέτρα του Ιούνη δεν αφορούν μόνο τις περικοπές δαπανών, όπως επιχειρούν να παραπλανήσουν το λαό, αλλά και τη δραστική μείωση όλων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα σε πρώτη φάση στα επίπεδα του νέου κατώτατου μισθού, στα 500-400 ευρώ, με προοπτική την εξομοίωσή τους με τους μισθούς των γειτονικών χωρών για χάρη της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Ολα τα κυβερνητικά στελέχη αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας μια τέτοια προοπτική - «δεν θα γίνουμε Βουλγαρία» ορκιζόταν στον «Ελεύθερο Τύπο» ο Κ. Σκανδαλίδης - αλλά «φτύνουν» κατάμουτρα το λαό γιατί η δέσμευση αυτή αναφέρεται ρητά στο μνημόνιο, ακριβώς γιατί αποτελεί κοινό στρατηγικό στόχο της πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της. Η μοναδική διέξοδος για το λαό είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συρρίκνωση της εκλογικής δύναμης των κομμάτων της πλουτοκρατίας και η ταυτόχρονη θεαματική ενίσχυση του ΚΚΕ.
Λύση υπάρχει
Σε λιγότερο από ένα μήνα, οι κάλπες ανοίγουν και πρέπει να «υποδεχτούν» την απόφαση του λαού να επιχειρήσει ένα άλμα προς τα μπρος, «φυγής» απ' την αφόρητη πραγματικότητα προς τη μοναδική φιλολαϊκή διέξοδο. Η μαζική υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ μπορεί να σηματοδοτήσει το καινούργιο, είναι προϋπόθεση για να συναντηθεί το δίκιο του λαού και η αγανάκτησή του με την αισιοδοξία και τη μαχητικότητα, την ανάδειξη της λαϊκής πρωτοβουλίας.
Η επόμενη μέρα των εκλογών μπορεί να είναι μια καλύτερη μέρα αν την ώρα της κάλπης οι εργάτες, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, νέοι και γυναίκες, κάνουν τη σωστή επιλογή. Την επιλογή που στις 7 του Μάη θα πολλαπλασιάσει τη δύναμη και τη δυναμική της λαϊκής συμμαχίας, της μόνης ικανής να καταφέρει να αποκρούσει τα νέα βάρβαρα μέτρα που έρχονται, ακόμα χειρότερα από αυτά που γνώρισε ο λαός με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, με συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και ως ένα σημείο και ΛΑ.Ο.Σ. Επιλογή υπερψήφισης του ΚΚΕ. Του Κόμματος που έχει λύση για το λαό, έχει πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας. Και έχει αποδείξει ότι ξέρει να μάχεται, ξέρει να αγωνίζεται, ξέρει να εμπνέει αισιοδοξία και δύναμη στο λαό, ξέρει να παλεύει σε όλες τις συνθήκες, ανηφόρες, κατηφόρες, στις στροφές, μένει σταθερό στο πλευρό του λαού.
Δεν μπορούν να πουν το ίδιο οι άλλες δυνάμεις. Κανένα «βόλι», κανενός ανθρώπου του μόχθου, δεν πρέπει να «σκοντάψει» στις παραπλανητικές και ψευδεπίγραφες προτάσεις των λεγόμενων «αντιμνημονιακών». Οι ελπίδες που θα «κατατεθούν» σ' αυτές γρήγορα θα εξανεμιστούν, δίνοντας τη θέση τους στην απογοήτευση που είναι εχθρός των αγώνων και της αποτελεσματικότητάς τους. Καμία απ' αυτές δεν ομολογεί στο λαό ότι η κρίση στην ΕΕ θα βαθύνει. Πιο βαθιά η κρίση, μεγαλύτερη ακόμα η επίθεση στους λαούς και τα δικαιώματά τους. Επιτακτικά αναγκαία η επιλογή της χειραφέτησής τους από τους μονοδρόμους της ΕΕ, από τους μονοδρόμους της ανάπτυξης με μπροστάρηδες τους ιδιοκτήτες του κεφαλαίου, τα μονοπώλια σε βάρος του λαού. Τους μονοδρόμους που εν χορώ όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις καλούν το λαό να βαδίσει, γνωρίζοντας ότι είναι πορεία προς τον γκρεμό για τα συμφέροντά του, την ίδια την ύπαρξή του.
Στις μέρες που απομένουν ως την κάλπη τα μέλη, οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα βρεθούν όπως πάντα, με μεγαλύτερη επιμονή, μέσα στο λαό, συζητώντας μαζί του, θέτοντας στην κρίση του την εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση, υπέρ του λαού, του ΚΚΕ. Θα απλώσουμε το χέρι σε κάθε άνθρωπο του μόχθου, να βαδίσουμε μαζί κόντρα σε εκβιασμούς, κινδυνολογία, κίβδηλα διλήμματα, παραπλανητικές προτάσεις και αυταπάτες. Να κάνουμε μαζί το άλμα προς τα εμπρός. Μπορούμε να τρομοκρατήσουμε όσους τρομοκρατούν γιατί θέλουν το λαό ηττημένο. Μπορούμε να απομονώσουμε όσους τάζουν «λαγούς με πετραχήλια» μέχρι να βάλουν στο χέρι τη λαϊκή ψήφο. Λύση υπάρχει και είναι στο χέρι του λαού να γίνει πραγματικότητα. Με ισχυρό ΚΚΕ και συμπόρευση μαζί του στην κατεύθυνση του άλλου δρόμου ανάπτυξης.
2η Εκδοση 
Feeds
