Παρασκευή 10 Δεκέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα ψέματα δεν τους σώζουν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το άγριο «δούλεμα» άρχισαν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, πιστεύοντας προφανώς ότι ο λαός καταναλώνει κουτόχορτο. «Δε συστήσαμε μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα», ισχυρίστηκε με κάθε σοβαρότητα ο Π. Τόμσεν, μιλώντας προχτές το βράδυ σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. «Δεδομένης της περιόδου ύφεσης και της αύξησης της ανεργίας, που πιέζουν τους μισθούς, συστήσαμε ότι δεν πρέπει να μειωθούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα»(!), υποστήριξε, εξαίροντας πάντως το «μεγάλο θάρρος» της κυβέρνησης που περιόρισε πολύ το μισθολογικό κόστος... Η αλήθεια είναι ότι ο αξιωματούχος του ΔΝΤ γνώριζε ότι μιλούσε σε «αμερικανάκια» και άρα δεν υπήρχε περίπτωση να τον αντικρούσουν. Ας γνωρίζει όμως ότι ο ελληνικός λαός θυμάται πολύ καλά ότι από τους πρώτους που ζήτησαν τη δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης ήταν το «αφεντικό» του, ο σοσιαλιστής Στρος - Καν, όταν δήλωσε ευθέως ότι πρέπει να υπάρξει σοβαρή «υποτίμηση τιμών και μισθών», με το βάρος να πέφτει βέβαια στους μισθούς. Εξάλλου, αυτό ακριβώς διασφαλίστηκε με τις διατάξεις του μνημονίου για τη μείωση των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, κ.ο.κ. Ακριβώς σε αυτό επέμεινε τις προάλλες ο Στρος - Καν στην ομιλία του στη Βουλή, όταν δήλωσε ότι πρέπει να ευθυγραμμιστούν οι μισθοί με την παραγωγικότητα... Σε κάθε περίπτωση, ας γνωρίζει ο ίδιος και οι εγχώριοι σύμμαχοί του ότι τα ψέματα δεν πρόκειται να τους σώσουν.

Επικίνδυνοι για τους εργαζόμενους...

«Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και την προσπάθεια της Διοίκησης του ΕΛΤΑ να ανοίξει την πόρτα των μετατάξεων στον Οργανισμό με την αποδοχή των αιτήσεων υπαλλήλων τής πρώην Ολυμπιακής» η ηγεσία (ΠΑΣΚΕ) της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Ταχυδρομικών (ΠΟΣΤ) επισημαίνει στη διοίκηση των ΕΛΤΑ ότι «ο ΕΛΤΑ δεν αντέχει οικονομικά να καλύψει τους μισθούς ακόμα και των ήδη υπηρετούντων υπαλλήλων του». Την προειδοποιεί ότι «δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να λειτουργήσει βλαπτικά εναντίον των συμφερόντων της επιχείρησης» (!) πριν ξεκαθαρίσει «η μελέτη του Οργανογράμματος του αναγκαιούντος προσωπικού στον ΕΛΤΑ, που είναι σε εξέλιξη και δεν γίνουν οι απαραίτητες οικονομικές μελέτες βιωσιμότητας του Οργανισμού». Αναφέρει πως «όλα τα παραπάνω ζητήματα έχουν συζητηθεί και συμφωνηθεί μαζί σας» (σ.σ. ΠΟΣΤ με εργοδοσία ΕΛΤΑ) και σε ένδειξη διαμαρτυρίας μέχρι η Διοίκηση να κατανοήσει «ότι ο ρόλος σας είναι να προασπίζεστε τα συμφέροντα του ΕΛΤΑ» η ηγεσία της ΠΟΣΤ ενημερώνει την εργοδοσία ότι «ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΜΕ κάθε μορφή επικοινωνίας μαζί σας». Η παραπάνω επιστολή της ΠΟΣΤ προς την εργοδοσία των ΕΛΤΑ φέρει την ημερομηνία 29 Νοεμβρίου 2010 και είναι μια ακόμη απόδειξη για τον επικίνδυνο ρόλο του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.

... και στηρίγματα της εργοδοσίας

Είναι οι ίδιοι που το περασμένο καλοκαίρι ματαίωσαν απεργία που είχε αποφασιστεί για το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης μόνιμου προσωπικού. Με την παραπάνω επιστολή αποδεικνύεται ότι στα μουλωχτά είχαν με την εργοδοσία συμφωνήσει τη μείωση των οργανικών θέσεων (δηλαδή με την πρόταση της εργοδοσίας για το νέο οργανόγραμμα).

Η επιστολή και η στάση της ηγεσίας της ΠΟΣΤ αποτελούν μνημείο «κοινωνικοεταιρισμού» και απόδειξη των τραγικών συνεπειών που έχει σε βάρος των εργαζομένων ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός. Με μια πέρα για πέρα επικίνδυνη συντεχνιακή αντίληψη διαχωρίζει τους εργαζόμενους (ζητά να μην έρθουν αυτοί της «Ολυμπιακής» γιατί απειλούν τον ΕΛΤΑ και άρα τους εργαζόμενους σε αυτόν) και υπερασπίζεται τα οικονομικά συμφέροντα της επιχείρησης, σαν να είναι συμφέροντα των εργαζομένων. Την ίδια ώρα κάνει συμφωνίες σε βάρος των εργαζομένων των ΕΛΤΑ όπως είναι η μείωση των οργανικών θέσεων και άρα εξαφανίζει από τα χαρτιά την τεράστια έλλειψη μόνιμου προσωπικού. Ομως η έλλειψη είναι υπαρκτή και αυτό το γνωρίζουν καλά οι ταχυδρόμοι που είναι αναγκασμένοι να κάνουν καθημερινά διαδρομές χιλιομέτρων.

Υποκριτικό ενδιαφέρον για την Παλαιστίνη

Προκλητικό για το λαό της Παλαιστίνης είναι το υποκριτικό ενδιαφέρον της ελληνικής κυβέρνησης για τη δίκαιη επίλυση του μεσανατολικού προβλήματος, όπως αυτό εκφράστηκε προχτές, στη συνάντηση Παπανδρέου - Αμπάς. Τα γεγονότα και οι στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ενταγμένες στα συνολικότερα ιμπεριαλιστικά σχέδια για μια ευρεία Μέση Ανατολή, αποτελούν δυναμίτη για τα συμφέροντα των λαών της περιοχής και αντικειμενικά εχθρεύονται κάθε προσπάθεια των Παλαιστινίων να αποκτήσουν πατρίδα. Το επίπλαστο ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τον παλαιστινιακό λαό στόχο έχει να συγκαλύψει τη συμπόρευση και τη στήριξη που παρέχει η Ελλάδα στη στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ, νομιμοποιώντας και μ' αυτόν τον τρόπο τη γενοκτονία σε βάρος των Παλαιστινίων.

Φρέσκες είναι ακόμα οι υπογραφές των πρωθυπουργών Ελλάδας - Ισραήλ στις συμφωνίες για το βάθεμα της στρατιωτικοπολιτικής συμμαχίας, που διευκολύνει επί της ουσίας το Ισραήλ να παίξει πιο επιθετικά το ρόλο του δερβέναγα στην περιοχή, τόσο σε βάρος του παλαιστινιακού, όσο και των άλλων λαών της περιοχής. Αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι με λυκοσυμμαχίες να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή και να εξασφαλίσει μ' αυτόν τον τρόπο μεγαλύτερο κομμάτι της λείας από τη διανομή του πλούτου της περιοχής και την προώθηση των ενεργειακών σχεδίων που προτάσσουν οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Την ίδια ώρα, οι γενικότεροι περιφερειακοί ανταγωνισμοί σε μια ευαίσθητη από κάθε άποψη περιοχή, όπως είναι αυτή της ΝΑ Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, εκ των πραγμάτων οξύνονται σε βάρος και του παλαιστινιακού λαού από την ενίσχυση του ρόλου του Ισραήλ, με τη στήριξη και της ελληνικής κυβέρνησης.

Ο Γ. Παπανδρέου έφτασε στο σημείο να παρουσιάσει ως δείγμα του ελληνικού «ενδιαφέροντος» για τον παλαιστινιακό λαό την ανάληψη πρωτοβουλίας, με χαρακτηριστικά «πολιτικού συμβολισμού», για οργάνωση περιφερειακής δύναμης που θα έχει ως αποστολή την κατάσβεση πυρκαγιών, με τη συμμετοχή του Ισραήλ, της Παλαιστίνης, καθώς και άλλων χωρών όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία, η Τουρκία και η Ρωσία. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά εφαρμογή της ΝΑΤΟικής στρατηγικής για «όσμωση» μεταξύ των χωρών της περιοχής, με τελικό στόχο την επέκταση του ΝΑΤΟ στη Μ. Ανατολή. Ανάλογη ήταν η διαδικασία στη διάρκεια της δεκαετίας του '90, με το ΝΑΤΟικό παραμάγαζο «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» (PFP), που κατέληξε στη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.

Αποτελεί πράξη ευθύνης η καταδίκη του ρόλου των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που έχουν τεράστιες και εγκληματικές ευθύνες για τη συνέχιση της κατοχής των παλαιστινιακών εδαφών και τη στήριξη της ισραηλινής αδιαλλαξίας. Για τις πολλαπλές πιέσεις και τους ωμούς εκβιασμούς προς τον πολύπαθο παλαιστινιακό λαό. Σήμερα, είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η έκφραση της διεθνιστικής αλληλεγγύης στον αγώνα των Παλαιστινίων για άνευ όρων αποχώρηση του ισραηλινού στρατού από όλα τα κατεχόμενα εδάφη του 1967, πλήρη διάλυση των εποικισμών, επιστροφή των Παλαιστινίων προσφύγων, αλλά και η πάλη για την άμεση απελευθέρωση από το Ισραήλ όλων των Λιβανέζων και Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων, την άμεση κατάργηση των στρατιωτικών συμφωνιών και συνεργασίας της χώρας μας με το Ισραήλ.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Επείγονται για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ, για χρόνια το σκέπτονται, για μήνες το επεξεργάζονται, για βδομάδες το «χτενίζουν» και διαβουλεύονται αλλά ...σε μέρες θα το «περάσουν».

Φυσικά στο νομοσχέδιο - «σκούπα» της κυβέρνησης αναφερόμαστε, για την κατάργηση των Συμβάσεων, τις απολύσεις στις ΔΕΚΟ και τις νέες ενισχύσεις στο κεφάλαιο (απαραίτητο συμπλήρωμα κάθε νόμου το τελευταίο).

Είναι το «χριστουγεννιάτικο δωράκι» τους στον ελληνικό λαό, που μαζί με την τρόικα ξεγέλασαν περισσότερο από μια φορά και τώρα τον ...αποτελειώνουν. Αν και μ' αυτούς που μπλέξαμε δεν ξέρεις ποτέ πού τελειώνει η ιστορία.

Οχι τίποτε άλλο μα χαρακτηρίζουν και τα μέτρα (αυτά που δε θα έπαιρναν, όπως υποσχέθηκαν προεκλογικά) «κατεπείγοντα»! Χωρίς να μπαίνουν βέβαια στον κόπο να μας εξηγήσουν το ...ποιος επείγεται.

Πάντως, όχι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, είναι βέβαιο. Μόνο αυτοί που κερδίζουν από αυτή την ιστορία βιάζονται και όλοι καταλαβαίνουμε ποιοι είναι αυτοί.

Μόνο που δεν το έχουν μετρήσει καλά το πράγμα και έτσι όπως πάνε θα ψάχνουν ...χριστουγεννιάτικο δέντρο για να ανέβουν και να γλιτώσουν από την οργή του κόσμου. Και οι κυβερνώντες και τα αφεντικά και οι ανεκδιήγητες συνδικαλιστικές ηγεσίες που συναινούν.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ άφηναν ανεκμετάλλευτο και το θέμα του τσιγάρου στα καταστήματα. Θα επιτρέπεται - σχεδιάζουν τώρα - αλλά με πρόσθετη φορολογία. Μια ακόμη δηλαδή...

Κι αν αυτό δε σημαίνει και πολλά για τις μεγάλες επιχειρήσεις του θεάματος, τις «πίστες» και τους επιχειρηματίες της παραλιακής, σίγουρα σημαίνει μια ακόμη επιβάρυνση σε όσους έχουν μικρά μαγαζιά.

Είναι μάλιστα βέβαιο πως, σε όποια λύση και αν καταλήξουν, τα συμφέροντα των πρώτων θα λάβουν υπόψη. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ - εκτός από πολιτικοοικονομική - είναι γνωστό ότι έχει και ...πολιτισμική σχέση με το χώρο.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Στην πυρά της ανυποληψίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Θίχτηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ από το συμβολικό κάψιμο ομοιωμάτων στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την Τρίτη το βράδυ. Βέβαια, δεν ξέρουμε αν περισσότερο την πείραξε ο συμβολισμός ή το γιατί οι εργαζόμενοι τους έριξαν στην πυρά της ανυποληψίας μαζί με τους συνεργάτες τους τον ΣΕΒ, τους τροϊκανούς και την κυβέρνηση. Πάντως, αφού το σκέφθηκαν δύο ημέρες, χτες το απόγευμα έβγαλαν μια ανακοίνωση και κατηγορούν το ΠΑΜΕ για «φασιστικού τύπου επιθέσεις». Ισχυρίζονται μάλιστα ότι, αφού το ΠΑΜΕ ασκεί κριτική στη ΓΣΕΕ αυτό δε θέλει «την ύπαρξη συνδικάτων», όπως δεν τα θέλουν οι εργοδότες και η κυβέρνηση. Το ποιος θέλει και δε θέλει τους εργάτες στα συνδικάτα, ο καθένας το αποδεικνύει με τις πράξεις του. Αυτοί που δεν περνάνε ούτε απέξω από τις πύλες των εργοστασίων, τα οποία, και με τη δική τους συμβολή, έχουν μετατραπεί σε κάτεργα και προτιμούν να μπαίνουν μόνο στα τηλεοπτικά σαλόνια, δε δικαιούνται να ομιλούν για τα συνδικάτα και την αξία τους. Οσο για το τι θέλουν οι εργοδότες, η κυβέρνηση και οι τροϊκανοί, αυτοί δικοί τους συνεταίροι είναι. Είναι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που έχει αναδείξει τον ΣΕΒ σε κοινωνικό εταίρο, με αυτούς διεξάγουν κρυφές συνομιλίες για το πώς θα καταργηθούν οι συμβάσεις. Μαζί, από κοινού, σκάβουν το λάκκο των εργατών. Τους απαντάμε: Σε αυτόν το λάκκο οι εργάτες δε θα πάνε ως πρόβατα επί σφαγή. Σε αυτό το λάκκο θα ρίξουν εσάς και τους συνεταίρους σας.

Συνεργός στη σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων

Να αποφύγει την οργή των εργαζομένων εξαιτίας της πλήρους ταύτισής της με τις αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές που ισοπεδώνουν τα εργασιακά - λαϊκά δικαιώματα, επιχειρεί η ηγεσία της ΝΔ, εμφανιζόμενη να κρατά φραστικές αποστάσεις από τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα.

«Η ΝΔ συμμερίζεται απόλυτα τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τις οποίες το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα δεν είναι ο κύριος υπεύθυνος για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Γι' αυτό και είναι αντίθετη με τη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, που επιχειρεί η κυβέρνηση με το σχετικό νομοσχέδιο», δήλωσε χτες ο εκπρόσωπος Τύπου. Πρόκειται βέβαια για υποκριτική και εκ του ασφαλούς διαφοροποίηση, η οποία δεν μπορεί να αποκρύψει ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει επικροτήσει το εργαλείο με το οποίο επιτυγχάνεται η μείωση των μισθών, δηλαδή η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων και η κατάργηση των κλαδικών. Μόλις προχθές ο αρμόδιος τομεάρχης Εργασίας ευλόγησε τις επιχειρησιακές συμβάσεις υποστηρίζοντας ότι «αυτό επιβάλλεται από συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες που οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα». Επίσης, η ηγεσία της ΝΔ έχει ταχθεί υπέρ της εκ περιτροπής εργασίας και γενικότερα υπέρ των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, αλλά και υπέρ της σφαγής των Βαρέων και Ανθυγιεινών... Δεν αποτελεί λοιπόν θρασύτατη κοροϊδία και εμπαιγμό των εργαζομένων από τη μια η ΝΔ να στηρίζει όλες τις αντεργατικές «διαρθρωτικές αλλαγές» και την ίδια ώρα να προσποιείται ότι είναι κατά της μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα;

Ετοιμάζουν πανάκριβες συγκοινωνίες

Θέμα ημερών είναι πλέον η δημοσιοποίηση και επίσημα του κυβερνητικού νομοσχεδίου για την «αναδιάρθρωση» των αστικών συγκοινωνιών Αθήνας - Πειραιά, με δεδομένη την κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα εισιτήρια - σύμφωνα με τα όσα έχουν μέχρι στιγμής διαρρεύσει σε πρώτη φάση η αύξηση θα κυμανθεί από 30 έως 50 λεπτά - στις κάρτες απεριορίστων διαδρομών, αλλά και περιορισμό των ατελειών και κατηγοριών που δικαιούνται μειωμένο εισιτήριο.

Παράλληλα, με όλα τα παραπάνω, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Επικοινωνιών, ετοιμάζεται να «πετσοκόψει» μισθούς και εργασιακά δικαιώματα που προβλέπονται από τις ισχύουσες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας, διαμορφώνοντας εργασιακό καθεστώς «γαλέρας» για τους σημερινούς υπαλλήλους. Η κυβέρνηση έχει «δεσμευτεί» ότι δε θα υπάρξουν απολύσεις, ωστόσο μέσω των συνταξιοδοτήσεων και των μετατάξεων σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου και στους ΟΤΑ, θα επέλθει μεγάλη μείωση προσωπικού, με ανάλογες αρνητικές συνέπειες στα ωράρια εργασίας, στις ημέρες ανάπαυσης.

Η εντατικοποίηση των ρυθμών δουλειάς για οδηγούς, τεχνικούς και διοικητικό προσωπικό, με σκοπό λιγότεροι εργαζόμενοι να παράγουν περισσότερο έργο, θα διαπνέει το σύνολο της κυβερνητικής πρότασης, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ασφάλεια εργαζομένων και επιβατικού κοινού, αλλά και γενικότερα για την οδική ασφάλεια στους δρόμους της πρωτεύουσας. Τέλος, βέβαιη θα πρέπει να θεωρείται η πρόθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, να «μπάσει» τους ιδιώτες στο δημόσιο αστικό συγκοινωνιακό έργο, είτε απ' το παράθυρο, είτε απ' την... ορθάνοιχτη πόρτα. Αλλωστε, η σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση του προαστιακού σιδηροδρόμου - που βρίσκεται ήδη σήμερα υπό την οικονομική επίβλεψη του ΟΑΣΑ - σηματοδοτεί ακριβώς αυτό.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να μη χρεοκοπήσει ο λαός

Οι συνεχιζόμενοι βομβαρδισμοί της κυβέρνησης και των εταίρων της σε ΕΕ και ΔΝΤ, ενάντια στο λαό, αποκαλύπτουν το πραγματικό σχέδιο της, ντόπιας και ευρωενωσιακής, άρχουσας τάξης. Αποδεικνύουν με τρανταχτό τρόπο ότι τα υπαρκτά δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος δεν ήταν παρά το πρόσχημα για ένα συνολικό ρετουσάρισμα και ενδυνάμωση του συστήματος. Ειδικά σε μια περίοδο οξύτατης οικονομικής κρίσης, που απ' ό,τι φαίνεται προσλαμβάνει απρόσμενες, για τους κεφαλαιοκράτες, διαστάσεις.

Είναι απόλυτα φυσικό ότι τα πηγαινέλα του ΔΝΤ και της ΕΕ τις τελευταίες μέρες και ο χαρακτήρας των επαφών που είχαν με τους εταίρους τους στο ΠΑΣΟΚ ενεργοποίησαν τη λαϊκή αγανάχτηση και οργή, αλλά ας μην αρκεστούμε, τώρα, σε αυτό. Για να συνειδητοποιήσουμε καλύτερα τι ακριβώς μας είπαν αυτοί οι άθλιοι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, που κατά τη διάρκεια της πασαρέλας τους είχαν το θράσος να απειλήσουν το λαό ότι ακόμα δεν έχει δει τα χειρότερα.

Αυτό που πρόβαλαν σε κάθε τόνο, είναι ότι το κύριο ζήτημα της ελληνικής οικονομίας είναι η προώθηση των ...«διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Οχι γενικά και αφηρημένα. Αξιώνουν μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, κατάργηση των κλαδικών αμοιβών, συνολική μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, περισσότερο ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, κατάργηση υπερωριών, αργιών κλπ. Πιέζουν για μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα, με γενικευμένη μείωση αποδοχών, κλείσιμο φορέων του δημόσιου τομέα, ιδιωτικοποίηση των φιλέτων της κρατικής περιουσίας, παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας και Παιδείας. Ζητούν μεταρρυθμίσεις για την αποτελεσματικότερη στήριξη του κεφαλαίου, για να διασφαλίσουν περισσότερο «ζεστό» χρήμα, φοροαπαλλαγές και μια σειρά από άλλες διευκολύνσεις στο όνομα των επενδύσεων. Θέλουν μεταρρυθμίσεις για να εξασφαλιστεί περισσότερος ζωτικός χώρος για την κερδοφόρα τοποθέτηση των κεφαλαίων που λιμνάζουν αναξιοποίητα, μέσα από νέες χρυσές κρατικές παραγγελίες, συμπράξεις με το δημόσιο κ.ο.κ.

Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι λόγος γίνεται για μέτρα και πολιτικές που στοχεύουν στη θωράκιση του συστήματος, στη στήριξη του κεφαλαίου να ξεπεράσει την κρίση του μεταφέροντας όλα τα βάρη στα λαϊκά στρώματα. Αν το καλοσκεφτούμε, σχεδιάζουν να επιταχύνουν την επιβολή μέτρων, στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση που κινήθηκαν όλα τα μέτρα που παίρνονταν εδώ και μια εικοσαετία, χωρίς βεβαίως να αποφευχθεί το ξέσπασμα της κρίσης. Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας επιδιώκει μεταρρυθμίσεις αντιδραστικές, για να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, κάτι που ειδικά σε περιόδους κρίσης ταυτίζεται απόλυτα με το ξεκοκάλισμα των λαϊκών εισοδημάτων και καταχτήσεων, με τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος, με την κατά το δυνατόν ελεγχόμενη καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και κεφαλαίου.

Η αποφασιστικότητά τους να προχωρήσουν σε αυτή την κατεύθυνση είναι δεδομένη. Οι αστοί θρέφονται από τα βάσανα του λαού. Το κεφάλαιο γιγαντώνεται με το αίμα της εργατικής τάξης. Μόνο έτσι προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις εγγενείς αντιθέσεις του συστήματος, το πρόβλημα της ανισόμετρης ανάπτυξης, τους φραγμούς που προκαλεί στην καπιταλιστική ανάπτυξη η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων. Οι άλλοι, εκείνοι που βρίσκονται στην απέναντι όχθη και αποτελούν τα θύματα αυτής της πολιτικής, έχουν κάθε λόγο να κινηθούν στην αντίθετη κατεύθυνση. Το συμφέρον τους υπαγορεύει να ανατρέψουν αυτή την πολιτική, με αγώνες να αποτρέψουν τη χρεοκοπία του λαού, διεκδικώντας την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, κόντρα στα κέρδη της πλουτοκρατίας και με γνώμονα τα δίκια των εργαζομένων, που θα ικανοποιηθούν σε καθεστώς λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ