Παπαγεωργίου Βασίλης

Πήραμε λοιπόν, την 1η Ιούνη, στον περιβόητο τετραψήφιο αριθμό για να ενημερωθούμε πότε είναι το πρώτο διαθέσιμο πρωινό ραντεβού. Μας παρέπεμψαν στα τηλέφωνα της Οφθαλμολογικής Κλινικής, από όπου μας ξαναπαρέπεμψαν στο 1535. Και πάλι «άκρη δε βγάλαμε». Αναμείναμε, σχεδόν, μισή ώρα στο ακουστικό και κανένα αποτέλεσμα. Οταν τελικά καταφέραμε να βρούμε κάποια άκρη ενημερωθήκαμε ότι το πρώτο διαθέσιμο ραντεβού είναι στις ...6 Δεκέμβρη!

Αντίθετα, το σύστημα του 1535 «λειτούργησε άμεσα και άψογα» όταν ζητήσαμε ραντεβού στα απογευματινά ιατρεία. Αυτό, δε χρειάστηκε ούτε ένα λεπτό για να κλειστεί. «Το επόμενο διαθέσιμο ραντεβού απογευματινού ιατρείου της Οφθαλμολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου είναι μεθαύριο 3 Ιούνη» μας είπαν.

Τα παραπάνω δε μας εκπλήσσουν. Βεβαίως, ίσως να επικαλεστούν για όλα τα παραπάνω ότι στα πρωινά ιατρεία απευθύνονται όλοι, επομένως δεν έχουν τη δυνατότητα να κλείσουν άμεσα ραντεβού. Αλλά αυτό δεν απηχεί την αλήθεια ή είναι ένα ελάχιστο μέρος της. Γιατί έχει γίνει κερδοφόρα «φάμπρικα» να στέλνουν τους ασθενείς στα απογευματινά όπου η επίσκεψη πληρώνεται αδρά. Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι άλλες κλινικές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, όπως και των άλλων νοσοκομείων της χώρας, εξαιτίας των μεγάλων ελλείψεων που υπάρχουν σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, εξαναγκάζοντας πολλούς να πάνε είτε στα απογευματινά ιατρεία, είτε σε ιδιώτες γιατρούς όπου ακριβοπληρώνουν. Και επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά ότι με την πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ το πρόβλημα θα μεγιστοποιηθεί με την ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων τα οποία θα λειτουργούν πλήρως ως επιχειρήσεις. Ετσι για να βρεις την υγειά σου θα πρέπει πληρώσεις από την τσέπη σου πολύ ακριβά. Αλλιώς φίδι που σ' έφαγε...

Οι μικρομεσαίοι αγελαδοτρόφοι ξεκληρίζονται μαζικά, ενώ τα μονοπώλια γάλακτος γιγαντώνονται και αυξάνουν τα κέρδη τους. Μέσα στη δεκαετία 2000 - 2010 ο αριθμός των αγελαδοτρόφων μειώθηκε κατά 63,5%! Από 12.402 που ήταν το 2000 έφτασαν να είναι μόλις 4.623 το 2010. Φυσικά από τη μέση βγήκαν οι μικροί και μεσαίοι παραγωγοί αγελαδινού γάλακτος. Το κόστος παραγωγής όλο κι ανεβαίνει, ενώ οι ιδιωτικές γαλακτοβιομηχανίες ρίχνουν τις τιμές παραγωγού σε ακόμα πιο χαμηλά επίπεδα, οδηγώντας και με αυτόν τον τρόπο τους μικρούς αγελαδοτρόφους στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα. Οι αγελαδοτρόφοι υφίστανται ανελέητη εκμετάλλευση από τα μονοπώλια γάλακτος όπως και οι εργάτες τους και έφτασαν πλέον οι μικροί παραγωγοί να εξαναγκάζονται να σταματήσουν την παραγωγή, βιαίως, ενώ η χώρα μας είναι ελλειμματική σε αγελαδινό γάλα. Και από την άλλη, η υπάρχουσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει την πολιτική στήριξης των γαλακτοβιομηχανιών, όπως και η προηγούμενη της ΝΔ, στο πλαίσιο των επιταγών της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ. Το πρόβλημα θα λυθεί μόνο με τη συνειδητοποίηση των μικροπαραγωγών, όπως και των εργατών, ότι εχθρός τους είναι τα μονοπώλια. Εχουν κοινό αντίπαλο και πρέπει από κοινού να τον αντιπαλέψουν. Να αντιπαλέψουν τα μονοπώλια, την πολιτική και την εξουσία που τα ενισχύει, ώσπου να τους ανατρέψουν, συνδέοντας τις διεκδικήσεις για την επιβίωσή τους μ' αυτόν το στόχο.

Η ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική θα καταργηθεί, όταν την εξουσία θα έχει πραγματικά ο λαός, για να οργανώσει την οικονομία με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και να εφαρμόζεται φιλοαγροτική πολιτική, που θα στηρίζεται στις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις και τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.

Δέκα (10) εργαζόμενοι έχουν χάσει τη δουλειά τους από το εργοστάσιο της ΜΕΤΚΑ στο Βόλο, από τον περασμένο Φλεβάρη μέχρι σήμερα. Εργαζόμενοι, οι οποίοι είτε απολύθηκαν, είτε απομακρύνθηκαν με την εκβιαστική μέθοδο της οικειοθελούς αποχώρησης. Οι οποίοι ήταν ενεργοί υποστηρικτές του συνδυασμού που στηρίζει το ΠΑΜΕ, της γραμμής δράσης, δηλαδή, που καλεί σε αγώνα κόντρα στα συμφέροντα και την ασυδοσία της εργοδοσίας.

Οι στοχευμένες αυτές «απομακρύνσεις» εργαζομένων - όπως θα τις αποκαλούσε κάποιο στέλεχος της επιχείρησης ή των κομμάτων της πλουτοκρατίας - είναι απαραίτητες στην εταιρεία για να προχωρήσει τα σχέδιά της. Γι' αυτά είχε αναλάβει να μιλήσει ο υπουργός Εργασίας πρόσφατα στη Βουλή, απαντώντας σε Ερώτηση του ΚΚΕ, όπως και να δείξει στους εργαζόμενους τις επιλογές που ανοίγονται μπροστά τους. Είχε πει, λοιπόν, ο Ανδρέας Λοβέρδος: «Επειδή η επιχείρηση εκτιμά ότι διαθέτει 50 πλεονάζοντες εργαζομένους κάνει προτάσεις: Πρώτον, να εργαστούν σε επιχειρήσεις της εταιρείας στο εξωτερικό. Δεύτερον, αντί απόλυσης, να απασχοληθούν με μορφές ελαστικές, με μερική απασχόληση ή με εκ περιτροπής απασχόληση. Αυτό το προβλέπει η νομοθεσία»!

Την ίδια μέρα, ο βουλευτής του ΚΚΕ είχε αναφέρει ότι η ΜΕΤΚΑ πέρυσι «είχε 34 εκατομμύρια ευρώ κέρδη και έχει ανεκτέλεστες παραγγελίες 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ», σχολιάζοντας παράλληλα ότι «η πλουτοκρατία όσο και να "μπουκώσει" με κρατικές χρηματικές ενισχύσεις, απευθείας αναθέσεις έργων, παραγγελίες και φοροαπαλλαγές, ποτέ δε χορταίνει». Σ' αυτά, βέβαια, ο υπουργός δε βρήκε τίποτα ουσιαστικό να αντιπαραθέσει. Αλλωστε, το κόμμα του, όπως και η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ., έχουν κοινή στρατηγική με το κεφάλαιο. Υπηρετούν το κεφάλαιο. Οπως και η αποστολή τους στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι να ζεσταίνουν την πλάτη της εργοδοσίας. Οταν η εργοδοσία είχε αρχίσει τις απολύσεις, η ΠΑΣΚΕ μαζί με τη ΔΑΚΕ ως ηγεσία του επιχειρησιακού σωματείου έσπευσε τότε να βγάλει ανακοίνωση για να πει ότι οι απολύσεις αφορούν το διευθυντικό δικαίωμα της εργοδοσίας...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλιώς, πώς να εξηγήσεις την Ερώτηση 14 από αυτούς, που λένε στον Α. Λοβέρδο να μη συμφωνήσει σε όσα ζητάει η τρόικα για το Ασφαλιστικό «εκτός μνημονίου»; Γιατί έτσι - λένε - θα επέλθει η «κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης»!

Δηλαδή, αν η κυβέρνηση φέρει ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο «εντός μνημονίου» τι ακριβώς υποστηρίζουν ότι θα συμβεί; `Η μήπως όταν το ψήφιζαν το περίφημο μνημόνιο δε γνώριζαν τι λέει;

Βέβαια, ούτε «εντός» ούτε «εκτός» μνημονίου θέματα υπάρχουν, ούτε υφίσταται κανένα θέμα ερμηνειών και διαπραγμάτευσης, όπως θέλει να μας τα παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ.

Να καταργηθούν οι συντάξεις θέλουν. Είναι πολύ απλό. Να γίνουν ...βοηθήματα και αυτά όσο πιο χαμηλά γίνεται. Να θεωρήσουμε ότι οι συντάξεις είναι μια ...συνήθεια του παρελθόντος θέλουνε.

Κάτι που συνέβαινε ...παλιά και τώρα είναι ασύμβατο με τις σύγχρονες οικονομίες και με την «ανάπτυξη» όπως αυτοί την καταλαβαίνουν.

Ολα αυτά είναι επιθυμίες και της κυβέρνησης, και του ΔΝΤ, και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και οποιουδήποτε άλλου εμπλέκεται σε αυτή την ιστορία.

Εν κατακλείδι, αν νομίζουν οι 14 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ότι ...θα διασωθούν από την οργή του λαού με τέτοια κολπάκια επικοινωνιακού χαρακτήρα κάνουν μεγάλο λάθος.

Οπως και το ίδιο το κυβερνών κόμμα, αν νομίζει ότι θα «μασήσει» ο κόσμος σε σενάρια περί «καλού» και «κακού» ΠΑΣΟΚ. Είναι γνωστά αυτά τα παιγνιδάκια.

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ οικονομικούς δείκτες, για τους οποίους όλοι ξέρουμε (ιδίως από τότε που ήταν να μπούμε στην ΟΝΕ μας ζάλισαν τα αυτιά), υπάρχει και ένας ακόμη. Ο περίφημος Δείκτης Οικονομικού Κλίματος. Κάτι σαν τον ...καιρό για τις εθνικές οικονομίες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πολύ ενδιαφέρον θα είχε πάντως να προσάρμοζαν το συγκεκριμένο δείκτη στους μισθωτούς και στους συνταξιούχους της Ελλάδας (αν και οι δείκτες δεν αφορούν ποτέ στις λαϊκές ανάγκες).

Ισως τότε διαπίστωναν ότι όχι μόνο έχει συννεφιά, αλλά συντόμως θα ρίξει μπόλικη βροχή, κεραυνούς, χαλάζι, χιόνι και ...καρεκλοπόδαρα. Ολα στο κεφάλι τους φυσικά.

Γρηγοριάδης Κώστας

Κανείς βέβαια δεν αμφισβητεί την αναγκαιότητα να δυναμώσουν οι αγώνες των εργαζομένων ενάντια στα άγρια μέτρα που απαιτεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Είναι όμως κρίσιμο για την αποτελεσματικότητα και την προοπτική των αγώνων τους, οι εργαζόμενοι να απαντήσουν στο ζήτημα: Αγώνες με τι σκοπό; Αγώνες μαζί με ποιους;

Γιατί, μπορεί σήμερα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες να καλούν σε αγώνες καταγγέλλοντας τις εξελίξεις σε ασφαλιστικό, εργασιακά κτλ. αλλά είναι οι ίδιες που μέχρι πρόσφατα έλεγαν πως στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα υπάρχουν ...ασάφειες, σπέρνοντας αυταπάτες μέσα στην εργατική τάξη για τις προθέσεις κυβέρνησης - ΕΕ - κεφαλαίου. Είναι οι ίδιοι που αποθεώνουν το «διάλογο» της απάτης, ακόμα και όταν πρόσφατα ανακοίνωναν ότι δε θα πάνε στη συνάντηση με τον Λοβέρδο έλεγαν ότι «η εναπομένουσα θεσμική μας δυνατότητα είναι να καταθέσουμε στην επιτροπή ακροάσεων της Βουλής αναλυτικά και τεκμηριωμένα τις προτάσεις μας». Είναι οι ίδιοι που έβλεπαν θετικές διατάξεις στον αντεργατικό νόμο για τις εργασιακές σχέσεις. Είναι αυτοί που διασπούν την εργατική τάξη, υπονομεύουν την κοινή δράση εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, καλούν ακόμη και σε ανοιχτή απεργοσπασία σε αρκετά επιχειρησιακά σωματεία, αλλά ακόμα και σε γενική απεργία (βλ. 17 Δεκέμβρη 2009).

Το θέμα λοιπόν δεν είναι μόνο να αγωνίζεται ένας εργαζόμενος αλλά να αγωνίζεται στην κατεύθυνση και με το περιεχόμενο που υπηρετεί τα συμφέροντα της τάξης του. Οι εργάτες έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο δρόμους: 'Η να αγωνιστούν για την ...εξυγίανση του καπιταλισμού (όπως θέλει στην ουσία και η ΓΣΕΕ) ή να παλέψουν για την ανατροπή του βάρβαρου συστήματος που τους κλέβει τον ιδρώτα και τη ζωή.

Τη λέξη - κλειδί γύρω από την οποία θα περιστρέφεται η νέα ολοκληρωμένη πρόταση για την οικονομία που θα παρουσιάσει σε λίγες μέρες η ΝΔ, ανέφερε χτες ο πρόεδρος της ΝΔ. Η λέξη αυτή είναι η ανεργία, την οποία όπως είπε ο Α. Σαμαράς «τη θεωρούμε τον μεγάλο εχθρό του τόπου για εκείνα που έρχονται». Αυτό και μόνο πάντως αρκεί για να αντιληφθεί κανείς ποια θα είναι η «νέα πρόταση» της ΝΔ. Η ανεργία είναι ο ισχυρός μοχλός για να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς η στρατηγική επίθεση της πλουτοκρατίας σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας προωθείται η σημαντική μείωση των μισθών, η κυριαρχία των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, της ανασφάλιστης εργασίας, της απελευθέρωσης των απολύσεων, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων κ.ο.κ. Επίσης στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας προωθείται η διαρκής στήριξη των μεγάλων επιχειρήσεων με νέα «πακέτα διάσωσης», νέα μείωση των φορολογικών συντελεστών, με νέες εισφοροαπαλλαγές κ.ο.κ. Να συνεχιστεί και να ενταθεί η πολιτική της κυβέρνησης. Σ' αυτή δίνει ώθηση και ας καμώνεται την αντιπολίτευση. Ο ίδιος άλλωστε ο Α. Σαμαράς έχει δεσμευτεί ότι θα μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές για τα κέρδη των επιχειρήσεων στα επίπεδα των βαλκανικών χωρών, ενώ έχει διακηρύξει ότι το σύνθημα της πολιτικής του είναι «ανταγωνιστικότητα παντού». Με άλλα λόγια, η νέα πρόταση της ΝΔ δεν είναι παρά η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, η πολιτική του μνημονίου με την τρόικα (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ). Αντε λίγο πιο «επικαιροποιημένη».

«Αφού δεν μπορείτε να δώσετε αυξήσεις στους εργαζόμενους, τουλάχιστον δώστε τους φτηνά μακαρόνια από το Lidl». Οσο και ακούγεται απίστευτο, αυτή ήταν η πρόταση που έκανε χτες στον πρωθυπουργό ο Γ. Καρατζαφέρης, συμπυκνώνοντας σε μια φράση το δημαγωγικό και ταυτόχρονα άκρως αντιδραστικό πρόσωπο της πολιτικής του ΛΑ.Ο.Σ. Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. ισχυρίστηκε ότι αν τα μακαρόνια της γερμανικής πολυεθνικής πουλιούνται όσο στις άλλες χώρες της ΕΕ, τότε είναι σαν να δίνονται αυξήσεις στους μισθούς της τάξης του 30%(!), όπως είπε ανερυθρίαστα. Βέβαια, ο Γ. Καρατζαφέρης δημαγωγεί ασύστολα γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να πιέσει καθόλου - ούτε βέβαια θέλει - τις πολυεθνικές να πουλάνε στις ίδιες τιμές ή φτηνότερα τα προϊόντα, ακριβώς γιατί η διακίνηση των προϊόντων γίνεται «ενδοεταιρικά», δηλαδή από τη μητρική στις θυγατρικές και τούμπαλιν, ακριβώς για να αυξήσει το περιθώριο του κέρδους. Από την άλλη, ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δικαιολογεί πλήρως και υποστηρίζει αναφανδόν τη μείωση των μισθών και προκειμένου να διασώσει κάτι από τις φιλολαϊκές μάσκες του ψάχνει στα «σκουπίδια» των πολυεθνικών, για να μοιράσει ό,τι τους περισσεύει στα λαϊκά στρώματα. Ο εργαζόμενος λαός όμως έχει αξιοπρέπεια και γι' αυτό αγωνίζεται για να πάρει όλα όσα του ανήκουν.