Η «ενδοσυνεννόηση» στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον ελαττωματική. Ετσι, κάποιοι εκτίθενται. Για παράδειγμα στην κυριακάτικη «Αυγή» ο Ν. Βούτσης βγάζει τα αντιΚΚΕ απωθημένα του, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Η υποκρισία και τα προσχήματα πρέπει να βρουν τέλος (...) ανεξάρτητα απ' τις διαφορές των απόψεων (...) πρέπει να μπει φραγμός σε ό,τι διχάζει (...) στις λογικές του σκαντζόχοιρου που οδηγούν σε συντηρητικές ή σεχταριστικές αναδιπλώσεις. Μόνιμα αρνητική, στα όρια της εγκληματικής πολιτικής για το κίνημα, είναι η στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ μπροστά στην ανάγκη διαμόρφωσης κοινών μετώπων όλων των αριστερών δυνάμεων (...)». Ας ανοίξουμε εδώ μια παρένθεση: Ανάμεσα στο ΚΚΕ και στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει «διαφορά απόψεων», υπάρχει διαφορετική στρατηγική. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει στρατηγική εγκλωβισμού και ενσωμάτωσης του λαού στο σύστημα, μόλις χτες τον κάλεσε να αγωνιστεί με όλες τους τις δυνάμεις για τη διάσωση της Ευρωζώνης απ' την καταστροφή που την απειλεί. Μόνιμο στασίδι στο πλάι των δυνάμεων που εχθρεύονται το κίνημα έχει πιάσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όχι το ΚΚΕ. Κλείνει η παρένθεση.

Στην εφημερίδα «Δρόμος» που εκδίδουν συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, πρώτο θέμα στη σελίδα 15 άρθρο με τίτλο: «Ποιοι φοβούνται την ενότητα;». Και όχι, το περιεχόμενο δεν αφορά στο ΚΚΕ. Στρέφεται εναντίον του ΣΥΝ και του «διεγερμένου κομματικού του πατριωτισμού». Τον καταγγέλλει για σκόπιμη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και παραποίηση πραγματικών περιστατικών, καθώς, όπως αναφέρει, «διέρρευσε ανεπίσημα η πληροφορία ότι ο Α. Τσίπρας ήταν αυτός που κάλεσε τον Αλαβάνο να μιλήσει στη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στις 10 Μαΐου, αλλά εκείνος απέφυγε να πάρει θέση επειδή σχεδιάζει να προχωρήσει στη συγκρότηση κομματικού σχηματισμού με θέσεις που θα φλερτάρουν με την αποχώρηση της χώρας από το ευρώ».

Οι μεν επιμένουν ότι η πρόταση ήταν του Αλαβάνου και την απέρριψε ο Τσίπρας. Οι δε διαρρέουν το αντίθετο. Μάλιστα, καταγγέλλεται και η ιστοσελίδα www.tvsx.gr, η οποία ενώ έγραψε ότι την πληροφόρησε η Κουμουνδούρου, «παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις να αποκατασταθεί η αλήθεια, κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί»...

Στη συχνότητα της στήριξης της στρατηγικής του κεφαλαίου εκπέμπει καθημερινά ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός «Σκάι». Ετσι και χτες, σε διάφορες εκπομπές (με τους γνωστούς δημοσιολόγους Παπαδημητρίου, Πορτοσάλτε, Λυριτζή, Οικονόμου), με αφορμή τη σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών με θέμα την οικονομία, αναφερόμενοι ειδικά στο ΚΚΕ, αποφάνθηκαν ότι δεν πήγε στην εν λόγω συνάντηση «γιατί δεν έχει προτάσεις». Βεβαίως, ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά αυτό δεν είναι δημοσιογραφία. Γιατί τη σύσκεψη, με θέμα την ενημέρωση από τον πρωθυπουργό για την οικονομία, φρόντισαν διάφοροι δημοσιογράφοι να την παραποιήσουν, προσδίδοντάς της άλλο περιεχόμενο, προβάλλοντας ότι δεν αφορούσε ενημέρωση για τις εξελίξεις στην οικονομία, αλλά και για ζητήματα διαφάνειας κ.λπ.

Στους συγκεκριμένους δημοσιολόγους ήταν γνωστό από την περασμένη Παρασκευή ότι το ΚΚΕ αποφάσισε να μη συμμετάσχει στη σύσκεψη, μετά από την απόφαση της κυβερνητικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας να μετατρέψει την κύρωση από ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. στη Βουλή της συμφωνίας για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης με τα βαριά αντιλαϊκά μέτρα σε απλή ενημέρωση. Ουσιαστικά, με τροπολογία μια μέρα μετά, που ισοδυναμεί με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, μπορεί να υπογράφει ο υπουργός Οικονομικών τη διεθνή σύμβαση με την ΕΕ και το ΔΝΤ, με απλή ενημέρωση του Κοινοβουλίου. Επίσης, δήλωσε ξεκάθαρα και ότι δεν πρόκειται να παίξει στο ντεκόρ συναίνεσης που στήνεται για να περάσουν τα μέτρα - λαιμητόμος κατά του λαού.

Οσο για τις θέσεις των κομμάτων για την οικονομία αυτές είναι πασίγνωστες, αφού κάθε κόμμα έχει μιλήσει κατ' επανάληψη δημόσια για τις προτάσεις, την πολιτική του. Αλλωστε, οι ίδιες οι εξελίξεις έχουν φέρει στο προσκήνιο ανάγλυφα ότι οι πολιτικές για την οικονομία είναι δύο. Αυτή που στηρίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και που την εμφανίζουν ως εθνικό συμφέρον, και αυτή που στηρίζει τα συμφέροντα του λαού. Οι ίδιοι είναι με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Το ΚΚΕ είναι στην απέναντι όχθη, με το λαό. Γι' αυτό και η επίθεσή τους με κάθε αφορμή και μάλιστα χωρίς να δίνουν ούτε καν ως είδηση τι λέει το ίδιο το ΚΚΕ.

Το ιστορικά ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα, για να επιζήσει, απαιτεί μεγαλύτερες στερήσεις και εξαθλίωση εκατομμυρίων εργαζομένων. Από την ίδια τη δυναμική των γεγονότων προβάλλει, με στοιχείο αναγκαιότητας, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ. Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, κοινωνικός και εργατικός έλεγχος, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Το μέλλον των εργαζόμενων λαών βρίσκεται στο νέο κόσμο, το σοσιαλιστικό.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χτες, από τον υπουργό Απασχόλησης, Ανδρέα Λοβέρδο, έμαθαν ότι είναι και «πρόβλημα για την πορεία της Ευρωζώνης» οι συντάξεις που παίρνουν!

Ετσι του είπε το κλιμάκιο της Κομισιόν, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οπότε ...έτσι θα είναι.

Αυτοί φταίνε για τα ...«σπρεντς», την «επίθεση των αγορών», τα «χρηματιστηριακά παράγωγα» και είναι πιθανόν να έχουν και μέρος της ευθύνης για την πτώση της βρετανικής στερλίνας...

Οσο ζεις μαθαίνεις λοιπόν, αν και ο υπουργός - όπως και ολόκληρη η κυβέρνησή του - τους κατηγόρησε εμμέσως ότι έζησαν πάρα πολύ, και κάνουν τη δημογραφική αναλογία ζόρικη.

ΠΑΝΤΩΣ, Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ στιγμή της συνέντευξης Λοβέρδου ήταν εκεί που ...«έσκιζε τα ρούχα του», σχετικά με το γιατί δε γίνεται πιστευτός όταν λέει ότι όσοι θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα φέτος, δεν έχουν κανένα πρόβλημα...

Μήπως γιατί η κυβέρνηση, που προεκλογικά έλεγε «υπάρχουν λεφτά», παίρνει τα σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα των τελευταίων 30 χρόνων;

ΓΕΝΙΚΑ, ΠΑΝΤΩΣ, έχετε - φανταζόμαστε - εμπεδώσει το όλο κυβερνητικό στιλ. Οταν ένας υπουργός πλέον θα θέλει να ανακοινώσει το οτιδήποτε (δυσάρεστο και επαχθές, φυσικά), θα ξεκινάει με το «η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ένα δίλημμα...».

Το πρώτο μέρος του διλήμματος θα είναι το εκάστοτε κυβερνητικό μέτρο και το επόμενο θα είναι «η καταστροφή» και «η χρεοκοπία»...

Μόνο που στο τέλος δε θα τους μείνει κανένα δίλημμα. Γιατί θα έχουν να αντιμετωπίσουν την ανατροπή τους από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Και δεν είναι και τόσο μακριά αυτό, όσο νομίζουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

«Το πολιτικό σύστημα μπορεί να διασωθεί μόνο αν το ίδιο αναλάβει πρωτοβουλίες "ν' αρνηθεί τον εαυτό του"» σημειώνει σε δήλωση που έκανε σε κυριακάτικη εφημερίδα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Εξηγώντας τι εννοεί, αναφέρει ότι χρειάζεται ν' αλλάξουν «νόμοι, διαδικασίες, λειτουργίες που το στιγματίζουν στη συνείδηση των πολιτών» κτλ. επιβεβαιώνοντας ότι καημός και αποστολή των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων παραμένει η χειραγώγηση και ενσωμάτωση των εργαζομένων στο σύστημα, η ίδια η σωτηρία του συστήματος του κεφαλαίου. Οπως και οι συνοδοιπόροι του (από κάθε πολιτικό και συνδικαλιστικό χώρο που στηρίζει τον ευρωμονόδρομο), ο Γ. Παναγόπουλος αναγνωρίζει την ανικανότητα του συστήματος να εξουδετερώσει τους κραδασμούς και την αυξανόμενη λαϊκή οργή. Πού προσανατολίζει όμως τον προβληματισμό και την κινητικότητα στην οποία όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι βρίσκονται; Στην αλλαγή «νόμων» και «διαδικασιών». Ζητά να «αποδοθεί δικαιοσύνη εδώ και τώρα για κάθε αξιωματούχο (πολιτικό, κρατικό, επιχειρηματία κ. ά.) που διασπάθισε δημόσιο χρήμα». Κουβέντα δε λέει για το ποιος και πώς άδειασε τα κρατικά ταμεία. Γιατί αυτά δεν άδειασαν από τα λαμόγια, τις κουρτίνες στα γραφεία, και άλλα τέτοια. Αδειασαν από τις φοραπαλαγές του κεφαλαίου και τις γενναίες κρατικές επιδοτήσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες στο όνομα της ανάπτυξης. Ως και για τις εξαγωγές κεφαλαίων τους επιδοτούν. Αλλά είπαμε πασχίζει για τη σωτηρία της εκμετάλλευσης γι' αυτό και τα επιχειρήματα αποπροσανατολισμού. Ετσι λοιπόν ούτε κοροϊδεύει, ούτε υποτιμά τη νοημοσύνη των εργαζομένων. Αυτό που είναι αναμφισβήτητο είναι ότι οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι συνειδητοί υποστηρικτές της αντεργατικής πολιτικής και μάλιστα πολύτιμοι για το κεφάλαιο γιατί εμφανίζονται με την «προβιά» του υποστηρικτή της εργατικής τάξης.

Αδιάψευστος μάρτυρας της απήχησης της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ για έξοδο από την κρίση σε ρήξη με τα μονοπώλια, με ορίζοντα τη λαϊκή εξουσία, είναι η λυσσαλέα και οργανωμένη επίθεση που δέχεται από τα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ. Οταν υποχρεώνονται να αφιερώσουν τα κύρια άρθρα των κυριακάτικων εκδόσεών τους προκειμένου να συκοφαντήσουν τη δράση του ΚΚΕ, δε χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να αντιληφθεί κανείς ότι το ΚΚΕ μπαίνει στο στόχαστρο των «οργάνων» της πλουτοκρατίας, ακριβώς γιατί δεν μπαίνει στη λογική που θέλουν. Γιατί συνεχίζει να προβάλλει την πολιτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης, της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων ως μοναδικής οριστικής διεξόδου από την κρίση, υπέρ του λαού. Συνεχίζει να παλεύει ώστε να οργανωθεί ο λαός στη δική του συμμαχία, να ορθώσει το ανάστημά του. Τα επιχειρήματά τους είναι αντάξια του φόβου που τους διακατέχει. Τη στιγμή που εξαπολύουν την πιο βάρβαρη επίθεση σε βάρος του λαού και σαρώνουν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών, έχουν το θράσος να κατηγορούν το ΚΚΕ για «ακραίες πράξεις» που τάχα «δοκιμάζουν τα όρια του νόμου». Επειδή ακριβώς καλεί το λαό να αγωνιστεί για τα δικά του συμφέροντα. Τη στιγμή που παραβιάζουν οι ίδιοι το Σύνταγμα, όπως με το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα μετατροπής της «κύρωσης» της συμφωνίας με ΕΕ - ΔΝΤ σε απλή ενημέρωση, και το κάνουν όταν πρόκειται να αφαιρέσουν στοιχειώδη δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα από το λαό, επιχειρούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου φωνάζοντας με όλη τους τη δύναμη «το ΚΚΕ δεν σέβεται το Σύνταγμα»... Είναι σίγουρο ότι και αυτή τη φορά θα σπάσουν τα μούτρα τους. Οι εργαζόμενοι, όπως φάνηκε από τις πρόσφατες μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις, δείχνουν πως έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να οργανώσουν το δικό τους μέτωπο, ότι η μόνη εναλλακτική λύση είναι η λαϊκή εξουσία.

Ενώ όλοι ξέρουν πως το έγκλημα στη «Μαρφίν» που στοίχισε τη ζωή τεσσάρων ανθρώπων έγινε τουλάχιστον μιάμιση ώρα αφότου είχε τελειώσει η πορεία του ΠΑΜΕ σε μερικά «σάιτ» παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και επιχειρούν με ψέματα να εμπλέξουν το ΚΚΕ. Στήνοντας ως και φωτογραφίες με σφυροδρέπανα, για να κάνουν το ψέμα αληθινό. Να υποθέσουμε πως οι τάχα άσχετοι επιχειρούν και μ' αυτό τον τρόπο να συνεχίσουν την προβοκάτσια;