Παπαγεωργίου Βασίλης

Το επιχείρημα της «ενότητας» είναι εύλογο να το χρησιμοποιούν συνδικαλιστικές παρατάξεις - όχι μόνον η ΠΑΣΚΕ - των οποίων όλα τα υπόλοιπα επιχειρήματά αφορούν στην ευημερία της εργοδοσίας, της καπιταλιστικής ανάπτυξης, για να έχουν και οι εργαζόμενοι ένα κομμάτι ψωμί. Είναι λογικό να θέλουν να κρύψουν ότι πάντα υπήρχαν δύο γραμμές στο συνδικαλιστικό κίνημα, γιατί αυτές οι παρατάξεις ακολουθούν τη γραμμή που οδηγεί στο ΣΕΒ, στο μηχανισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο Μέγαρο Μαξίμου, ανεξαρτήτως κυβέρνησης.

Αν η ΠΑΣΚΕ, η «Αυτόνομη Παρέμβαση», η ΔΑΚΕ πίστευαν στην ενότητα των εργαζομένων σε κατεύθυνση ταξική, ριζοσπαστική, διεκδικητική, δε θα καταψήφιζαν - για παράδειγμα - παντού την προκήρυξη και της τελευταίας 48ωρης απεργίας, ούτε θα δρούσαν απεργοσπαστικά απέναντι στους εργαζόμενους που απέργησαν. Καλά κάνουν οι εργαζόμενοι και στον Πειραιά και θα συμμετέχουν μαζικά στην απεργιακή συγκέντρωση το Σάββατο και θα γυρίσουν την πλάτη στην ΠΑΣΚΕ. Αυτό έλειπε, να τρέχουν πίσω από τον εργοδοτικό και απεργοσπαστικό συνδικαλισμό...

Δεν ξέρουμε αν «οι Ελληνες πολίτες προσπαθούν να καταλάβουν τι τους έχει συμβεί», αλλά ξέρουμε σίγουρα ότι η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να μην καταλάβουν τι συμβαίνει γενικότερα. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας εντάσσονται και οι επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις του ευρωβουλευτή Ν. Χουντή, στο Ευρωκοινοβούλιο, για το αν η εμπλοκή του ΔΝΤ, που προβλέπεται στην ευρωενωσιακή συμφωνία για τη «στήριξη» της Ελλάδας, είναι σύμφωνη με τις αντιδραστικές ευρωενωσιακές συνθήκες. Αφού, λοιπόν, ρώτησε και ξαναρώτησε χτες η προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τού απάντησε ότι καμία συνθήκη δεν παραβιάζεται. Η απάντηση δεν άρεσε στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που δήλωσε ότι «έχουν παραβιαστεί βάναυσα ουσιώδεις διαδικασίες της κοινοτικής νομιμότητας» (!) και συμπλήρωσε: «Υπάρχει μια σχιζοφρενική κατάσταση. Οι Ελληνες πολίτες προσπαθούν να καταλάβουν τι τους έχει συμβεί και ποιος είναι αυτός που επιβάλλει τα μέτρα, που καλείται η ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει, προκειμένου να κατευναστούν οι αγορές. Είναι η κα Μέρκελ; Τα κράτη - μέλη της ΟΝΕ; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Η ΕΚΤ; Το ΔΝΤ; Κανείς δεν γνωρίζει. Το χειρότερο είναι ότι το ποιος ορίζει τα πράγματα δεν το γνωρίζει ούτε η ΕΕ, η οποία εγκαινιάζει αλλοπρόσαλλες πολιτικές και διαδικασίες»...

Είναι προφανές πως όλο το πρόβλημα για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει και τελειώνει στο να μη διασαλευτεί η αντιδραστική αντιλαϊκή «κοινοτική νομιμότητα». Εκεί όπου όλα είναι ξεκάθαρα παρεμβαίνει για να τα «μπερδέψει» σκόπιμα, ώστε να προκαλέσει σύγχυση στις λαϊκές συνειδήσεις. Ετσι, αναρωτιέται υποκριτικά για το ποιος επιβάλλει τα μέτρα, αποκρύπτοντας ότι πηγάζουν απ' την κοινή ευρωενωσιακή στρατηγική, τη συναποφασισμένη απ' όλες τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ κατ' επιταγήν του κεφαλαίου, και υλοποιούνται με ευλάβεια απ' τις κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών - μελών της ΕΕ. Και δεν αρκείται στην απόκρυψη, αλλά φτάνει ως και να εξωραΐζει την ΕΕ και σαν καλός της συνήγορος να της προσάπτει άγνοια και να την παρουσιάζει σαν άβουλη, ώστε να «πέσει στα μαλακά» στις λαϊκές συνειδήσεις.

Καμία περίπτωση δεν υπήρχε να έλειπε το «Mega» από την οργανωμένη επιχείρηση τρομοκράτησης των εργαζομένων, προκειμένου να περάσουν, με τις μικρότερες αντιδράσεις, τα αντιλαϊκά μέτρα. Στοχοποιεί, λοιπόν, τους αγώνες του ΠΑΜΕ, ακριβώς γιατί η επιτυχία των απεργιακών κινητοποιήσεων και αγώνων των ταξικών δυνάμεων τους έχει ανησυχήσει. Η λάσπη και η συκοφαντία περίσσεψαν στο χτεσινοβραδινό δελτίο του «μεγάλου» καναλιού, με εκτελεστικό όργανο τον γνωστό για την προθυμία του Μ. Καψή. Λίγο ακόμα και θα απέδιδε την καπιταλιστική κρίση ...στο ΠΑΜΕ και τους αγώνες του. Του καταλόγισε, όμως, την κρίση στον τουρισμό και τη μείωση των αφίξεων ξένων τουριστών, την απώλεια θέσεων εργασίας και άλλα παρόμοια. Με αφορμή την ακινητοποίηση του κρουαζιερόπλοιου «ZENITH» από τους ναυτεργάτες, κατηγόρησε το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ ότι χρησιμοποιεί τους τουρίστες ως «ομήρους» για να περάσει τα «άνομα» σχέδιά του, ενώ δυσφημεί τη χώρα, καθώς οι κινητοποιήσεις αυτές βγάζουν προ τα έξω εικόνα «τριτοκοσμικής χώρας»... Ευτυχώς, όμως, που, σύμφωνα με τους συντελεστές του δελτίου του «Mega», υπήρξε «ομόθυμη καταδίκη του συνδικαλιστικού ακτιβισμού του ΠΑΜΕ» από την κυβέρνηση, τη ΝΔ, το ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρα, όπως είπαν. Η καταδίκη αυτή, όμως, αποτελεί τον καλύτερο τίτλο τιμής για το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι είδους ...όντα είναι αυτά, που δεν έχουν όνομα, δεν έχουν πρόσωπο, δεν έχουν διεύθυνση ή χώρα και όχι μόνο η Ελλάδα αλλά ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει.

Ούτε με τους ευρωστρατούς της ούτε με τους δορυφόρους της ούτε με την Ιντερπόλ ούτε με κανέναν άλλον τρόπο.

Επειδή όμως δε μας αρέσουν οι ...ιστορίες μυστηρίου, τρόμου και επιστημονικής φαντασίας που μας πλασάρουν κι επειδή δεν είμαστε ανόητοι. καταλαβαίνουμε ότι οι ...«κερδοσκόποι» δεν είναι καμιά εξωγήινη φυλή.

Ούτε ...πνεύματα είναι ούτε φαντάσματα ούτε αόρατες μαγικές δυνάμεις.

Είναι απλούστατα το σύστημα της ελεύθερης αγοράς. Αυτό που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κόπτονται να διατηρήσουν, να ενισχύσουν, να διευρύνουν και να στηρίξουν όπως μπορούν.

Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να σταματήσει ...τον εαυτό του ούτε να τον αντιμετωπίσει. Στην περίπτωσή μας, μάλιστα, δε θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο. Το αντίθετο μάλιστα.

Είναι μάλλον αστείο να μας δηλώνουν ότι «πολεμούν τους κερδοσκόπους» οι ίδιοι που κατασκευάζουν και εφαρμόζουν πολιτικές οι οποίες το μόνο που κάνουν είναι να προστατεύουν την κερδοφορία του κεφαλαίου ή αλλιώς ...κερδοσκοπία!

Γιατί αυτές οι δύο λέξεις δε διαφέρουν σε τίποτε. Ούτε στη θεωρία ούτε στην πράξη.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ...επιθετική χτες η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, στη Βουλή, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε πως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αγωνίζεται προκειμένου να μην ...εφαρμοσθεί ένας νόμος.

Στην προκειμένη περίπτωση ο δικός της για την Παιδεία φυσικά, κι ας προωθεί σειρά αντιεκπαιδευτικών μέτρων που θίγουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς...

Γρηγοριάδης Κώστας

Θα πάρει όμως σύντομα την απάντησή της, από το εκπαιδευτικό κίνημα...

Κανέναν δε συγκινεί ή ξεγελά το χτεσινό σόου του υπουργού Εργασίας σε βάρος του ΠΑΜΕ και των ταξικών δυνάμεων που αντιμάχονται τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης - ΕΕ και ΔΝΤ. Η θλιβερή «διαμαρτυρία» του για αυτούς που βάζουν τρικλοποδιές στην κυβέρνηση είτε καταλαμβάνοντας το γραφείο του είτε κλείνοντας τα λιμάνια και οι υποκριτικές εκκλήσεις του για επίδειξη «συμπεριφοράς που να βοηθά τη χώρα», πέφτουν στο κενό. «Δεν είναι σωστό, διαμαρτύρομαι, δεν είναι σωστό να δημιουργούν κάποιες συνθήκες υπονόμευσης όποιας προσπάθειας επιχειρείται να γίνει», δήλωσε μισοκακόμοιρα και δήθεν αφελώς, επαναλαμβάνοντας το γνωστό ιδεολόγημα περί «διάσωσης της χώρας». Ας πάψει να υποκρίνεται ο Α. Λοβέρδος. Η «υπονόμευση» και το μπλοκάρισμα των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση είναι καθήκον της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου να σώσουν ό,τι μπορούν από τα δικαιώματά τους, να σώσουν τελικά τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους. Το υπουργείο Εργασίας είναι βασικό ορμητήριο της επίθεσης για την κατεδάφιση των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Πλανάται πλάνην οικτράν ότι θα κάνουν περίπατο. Οι «τρικλοποδιές» για τις οποίες παραπονιέται δεν αρκούν. Χρειάζεται ένα πανίσχυρο κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πολιτικής και μαζικής δράσης σε αντιμονοπωλιακή - αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση με στόχο τη λαϊκή εξουσία. Αυτή είναι και η μοναδική φιλολαϊκή εναλλακτική λύση στην καπιταλιστική κρίση. Ακριβώς επειδή τη φοβάται ο υπουργός και η κυβέρνηση, προσποιούνται ότι δεν τη «βλέπουν»... Αργά ή γρήγορα θα τη βρουν μπροστά τους.

Εκτός από τις συνήθεις αντιλαϊκές συνταγές και συστάσεις για επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών, η τελευταία έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας περιελάμβανε και οδηγίες για επικοινωνιακή διαχείριση της αντιλαϊκής επίθεσης. «Η συνειδητοποίηση του μεγέθους των προβλημάτων από όλους μας θα συμβάλει στην οικοδόμηση της κοινωνικής συναίνεσης, που είναι αναγκαία στη δύσκολη πορεία που έχουμε μπροστά μας», τονίζεται μεταξύ άλλων στην έκθεση. Το μήνυμα βέβαια είναι εύληπτο. Η ιδεολογική τρομοκρατία μέσα από την υπερμεγέθυνση και διόγκωση των προβλημάτων βοηθάει για να διαμορφωθεί κλίμα αποδοχής των «αναγκαίων» αντιλαϊκών μέτρων. Η προβολή του «μεγέθους των προβλημάτων», δίχως βέβαια την ίδια στιγμή να αναφέρεται ποιοι φταίνε και πώς δημιουργήθηκαν, είναι δοκιμασμένη μέθοδος προκειμένου να παραλύσουν τις διαθέσεις των λαϊκών στρωμάτων για αντίσταση. Αντί όμως η διοίκηση της ΤτΕ να δίνει τέτοιες συμβουλές, γιατί δεν αναφέρει στις εκθέσεις της συγκεκριμένα στοιχεία για το πώς δημιουργήθηκε «το μέγεθος των προβλημάτων»; Τα στοιχεία για το πού πήγαν τα λεφτά όλα τα προηγούμενα χρόνια αναμφίβολα τα διαθέτει. Γιατί λοιπόν δεν τα παρουσιάζει στο λαό; Γιατί προφανώς θα αποκαλυφθεί ότι δόθηκαν για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας.