Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Και από τα αποκαΐδια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σαν τα όρνεα χίμηξαν οι τραπεζίτες να κατασπαράξουν τους πυρόπληκτους της Αττικής. Από την πρώτη στιγμή, μόλις αποκαλύφθηκε ότι νοικοκυριά και μικροεπιχειρήσεις έχουν υποστεί ζημιές, μυρίστηκαν το ψητό και έσπευσαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Επειδή όμως ο χρόνος ήταν περιορισμένος για να «τρέξουν» τα διάφορα προγράμματα, ώστε να ξέρουν με ακρίβεια πώς και πόσα θα κερδίσουν από τη συναλλαγή τους με τα θύματα των πυρκαγιών, αυτή τη φορά βρήκαν άλλο κόλπο.

Η μία τράπεζα ανακοίνωσε ότι «στέκεται έμπρακτα δίπλα στους πελάτες της», διακηρύσσει ότι «θα παραμείνει στο πλευρό τους με στόχο να προσφέρει ουσιαστική και διαρκή στήριξη» και ενημερώνει ότι θα δέχεται σε εικοσιτετράωρη βάση τα τηλεφωνήματά τους «ώστε εξειδικευμένα στελέχη της Τράπεζας να καταγράψουν τις ανάγκες τους και να δρομολογήσουν τις καλύτερες δυνατές λύσεις».

Η άλλη, με σχετικό Δελτίο Τύπου, «ανακοινώνει το πρώτο μέτρο για την ανακούφιση των πληγέντων» πελατών της που έχουν πάρει οποιασδήποτε μορφής δάνειο και «τους καλεί να προσέλθουν στην τράπεζα μέχρι 4/9/2009» για να «ζητήσουν την ένταξή τους σε πρόγραμμα διευκόλυνσης (...) που η τράπεζα θα θέσει άμεσα σε εφαρμογή».

Κοντολογίς; Ούτε η μία, ούτε η άλλη είχαν να ανακοινώσουν κάτι συγκεκριμένο, θέλησαν όμως να έχουν σε εγρήγορση τους πελάτες τους, προκειμένου να παραστήσουν ότι κάτι τους προσφέρουν, με αποκλειστικό στόχο κάτι (παραπάνω) να κερδίσουν.

Ακόμα και μέσα από τα αποκαΐδια...

Ψάχνει καλούς ιμπεριαλιστές

Στη γραμμή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που λέει ότι «αφού δεν μπορούμε (και δε θέλουμε) να απαλλαγούμε από τους ιμπεριαλιστές, καλό θα ήταν να διαλέξουμε τους καλύτερους» κινείται η ανακοίνωση του τμήματος εξωτερικής πολιτικής του εν λόγω κόμματος για την επίσκεψη του ΓΓ του ΝΑΤΟ Αντερς Ρασμούσεν, που από χτες βρίσκεται στη χώρα μας. Ο ΣΥΝ, ανάμεσα σε άλλα, διατείνεται ότι «αμφισβητεί (!) τις λεγόμενες "καλές υπηρεσίες" που προτίθεται να προσφέρει ο κ. Ρασμούσεν σε εθνικά μας θέματα» και η ανακοίνωση καταλήγει: «Η θέση του ΣΥΝ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι, ότι το ΝΑΤΟ δεν υπηρετεί την Ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ασφάλεια αλλά την υπονομεύει. Γι' αυτό αντιτασσόμαστε στη διεύρυνσή του, αγωνιζόμαστε για την κατάργησή του και τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού συστήματος ειρήνης και ασφάλειας με βάση τον ΟΑΣΕ και τις αρχές του». Ανάλογη ανακοίνωση είχε βγάλει ο ΣΥΝ και στα τέλη του Ιούλη, ενόψει της συνόδου του ΟΑΣΕ στην Κέρκυρα. Την ώρα που ο λαός του νησιού και της ευρύτερης περιοχής ετοιμαζόταν να «υποδεχτεί» αγωνιστικά τα γεράκια της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας, ο ΣΥΝ έστρωνε κόκκινο χαλί στους υπουργούς Εξωτερικών και άλλους αξιωματούχους των ΗΠΑ, της ΕΕ και άλλων χωρών του ΟΑΣΕ, καλώντας τους να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και για να αποτελέσει ο οργανισμός το αντίπαλο δέος στο ΝΑΤΟ! Αυτές είναι οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι οπορτουνιστές στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τα σχέδιά τους. Ανακαλύπτει «καλούς» και «κακούς» ιμπεριαλιστές και προσπαθεί να βάλει το λαό στο λούκι να διαλέξει τους μεν από τους δε, αντί να ενισχύσει το γνήσιο αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του που θα τους πετάξει όλους στο πηγάδι της Ιστορίας.

Διαρκές πετσόκομμα των δικαιωμάτων

Η αξία που έχει η ζωή του εργάτη στην καπιταλιστική κοινωνία επιβεβαιώθηκε σε ένα μόλις 24ωρο με τα τρία θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα». Η πολιτική ΕΕ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που υπηρετεί το κέρδος και «γεννά» την εργοδοτική ασυδοσία οδηγεί σε καθημερινή καταπάτηση των δικαιωμάτων και κατακτήσεων των εργαζομένων, με αποτέλεσμα εκατοντάδες θανάτους και τραυματισμούς κάθε χρόνο. Αυτό επιβεβαιώνει και όσα κατέγραψαν την περασμένη Δευτέρα εκπρόσωποι των ταξικών σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - κάνοντας δειγματοληπτικό έλεγχο - στο επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «SPEEDRUNNER II». Σε έγγραφο που κοινοποιούν στο υπουργείο Ναυτιλίας, την ΠΝΟ και την πλοιοκτήτρια εταιρεία «AEGEAN SPEED LINES», τονίζουν πως διαπίστωσαν ότι το πρόγραμμα των δρομολογίων αποκλίνει από αυτό που επιβάλλει η Διεθνής Σύμβαση 180 (και η οποία έχει επικυρωθεί με ΠΔ). Δηλαδή, στις ώρες εργασίας - ανάπαυσης δεν υπολογίζονται οι ώρες πετρέλευσης (εφοδιασμού του πλοίου με πετρέλαιο) και οι εργασίες συντήρησης για το πλήρωμα του μηχανοστασίου. Ετσι οι καταβαλλόμενες ώρες στους εξοφλητικούς λογαριασμούς με τις πραγματικές, έχουν απόκλιση σε βάρος των ναυτεργατών.

Τα δύο ταξικά σωματεία ενημέρωσαν από την πρώτη στιγμή το Λιμεναρχείο και την εταιρεία και αύριο, στις 12 μ., θα κάνουν επιτόπιο έλεγχο για τη σύνθεση του πλοίου, τα δρομολόγιά του και τους εξοφλητικούς λογαριασμούς των ναυτεργατών. Ενώ ξεκαθαρίζουν ότι αν διαπιστωθεί συνέχιση των παραβάσεων σε βάρος των ναυτεργατών θα προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις, αναδεικνύοντας ότι η συνέχιση και ενίσχυση της οργανωμένης πάλης των εργαζομένων μέσα από τα σωματεία τους είναι απαραίτητη για να μη περάσουν τα αντεργατικά σχέδια της εργοδοσίας.

Πολιτική αποτέφρωσης των δασών

Χρόνια τώρα η Αττική έχει γίνει φαιό νταμάρι με εκατομμύρια ανθρώπους να συνωστίζονται σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα γης. Η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο στην Αθήνα είναι η μικρότερη σε όλη την Ευρώπη. Για τους ανθρώπους του μόχθου που ζουν σε περιοχές εκτός Αθήνας, όπως η ανατολική Αττική, η κατοικία είναι πρώτιστη ανάγκη. Μόνο που σ' αυτές τις περιοχές, παράλληλα, το νέο ρυθμιστικό τις προορίζει για την ανάπτυξη μιας σειράς λειτουργιών και οικονομικών δραστηριοτήτων, στα πλαίσια ενίσχυσης της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου.

Στις περιοχές αυτές μεταφέρθηκαν, σε μικρότερη βέβαια κλίμακα μέχρι στιγμής, οι κακοδαιμονίες της Αθήνας, με την άτακτη και πυκνή δόμηση, τις μέτριες ή και ανύπαρκτες υποδομές, ενώ το περιβάλλον αρχίζει και εκεί να υποβαθμίζεται. Η οικιστική «ανάπτυξη» γίνεται στα πλαίσια της πολιτικής που μετατρέπει τη γη σε εμπόρευμα αβαντάροντας μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και καταπατητές. Οι πυρκαγιές δε, περιορίζουν το πράσινο εξαφανίζοντάς το. Η τελευταία φωτιά έδωσε τη χαριστική βολή αποτεφρώνοντας πάνω από 200.000 στρέμματα γης. Απόδειξη ότι όσο ενθαρρύνεται αυτή η πολιτική και δεν λύνεται σχεδιασμένα το πρόβλημα της κατοικίας και του περιβάλλοντος, κάθε έξοδο που κάνει ο εργαζόμενος πέφτει στο κενό. Η πολιτική αυτή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, πολιτική υποβάθμισης του περιβάλλοντος, συνεχίζεται με συνέπεια εδώ και χρόνια.

Συνέχεια αυτής της πολιτικής είναι και τα λεγόμενα μέτρα αποκατάστασης των πυροπλήκτων. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την εφαρμογή του «μοντέλου της Πελοποννήσου» το οποίο ένα χρόνο μετά είχε πενιχρά αποτελέσματα στον τομέα της αποκατάστασης, τόσο της οικιστικής, όσο και της παραγωγικής. «Το μοντέλο της Πελοποννήσου» όπως το λένε, όμως, έχει πλήξει τις παραγωγικές δυνάμεις της περιοχής αφού καμία, ουσιαστικά, ενίσχυση δεν υπήρξε για την αποκατάσταση της αγροτικής οικονομίας. Πολλοί γεωργοί και κτηνοτρόφοι είτε πήραν λειψές αποζημιώσεις ή εξαιρέθηκαν από αυτές. Παράλληλα, κινείται στη λογική του αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων. Οπως π.χ. η εξαίρεση από την αναδάσωση μεγάλης έκτασης, την οποία παραχώρησε στο καζίνο της Πάρνηθας για να κάνει σχετική επέκταση των εγκαταστάσεών του. Με τα επιχειρηματικά συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων να έχουν στήσει ενέδρα στο δασικό πλούτο της Αττικής και την πολιτική ανάπτυξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, της τουριστικής ανάπτυξης της Αθήνας και της Αττικής όπως και άλλων τομέων, δεν χρειάζονται μαντικές ικανότητες για να καταλάβει κανείς τι θα επακολουθήσει. Αλλά αυτά «τα μοντέλα» δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο ίδιος ο καπιταλισμός και η ανάπτυξή του.

Το ΚΚΕ από την αρχή κάλεσε το λαό να αναλάβει ο ίδιος αποφασιστική και οργανωμένη δράση μέσα από το μαζικό κίνημα, για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες των πυρκαγιών και να αποτραπούν οι αιτίες που τις προκαλούν. Για να γίνει η γη δημόσια, για μην γίνει καμία αλλαγή στη χρήση γης. Να παρθούν άμεσα μέτρα για την προστασία των δασών από τη διάβρωση και να γίνουν τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα. Για να υπάρξει ολική αποζημίωση για τα κατεστραμμένα λαϊκά νοικοκυριά και τις αγροτικές υποδομές αλλά και για λεπτομερή και δεσμευτικό σχεδιασμό αναδάσωσης όλης της γης, είτε δημόσιας είτε ιδιωτικής. Καμιά αγοραπωλησία γης. Η οριστική λύση βρίσκεται στον αγώνα για να γίνει λαϊκή περιουσία.


Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Δικομματική κοροϊδία...

ΒΡΕ ΤΙ ΠΑΘΑΝΕ η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ! Θέλουν να αλλάξουν το νόμο περί ευθύνης υπουργών για να ερευνώνται καλά καλά τα σκάνδαλα και οι ρέμουλες. Αλλά ...δεν μπορούν!

Είναι αυτό το Σύνταγμα - το καταραμένο - που δεν τους αφήνει και πρέπει να περιμένουν την ...επόμενη αναθεώρηση για να αλλάξει κάτι ουσιαστικά. Κρίμα, γιατί είχαν την καλή την πρόθεση!

Μόνο που το Σύνταγμα επίσης λέει (στο περίφημο άρθρο 16) ότι απαγορεύεται η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Κι όμως, τα κολέγια - με νόμο που πέρασαν - θα δίνουν κανονικότατα πτυχία...

Για να μη συζητήσουμε για το πόσες φορές «ξεχάστηκε» το Σύνταγμα προκειμένου να γίνουν οι βρομοδουλειές του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και αλλού. Σε αυτές τις περιπτώσεις ...δεν υπήρχε πρόβλημα.

Εδώ όμως ξαφνικά τους έπιασε το ...δέος απέναντι στην τεράστια σημασία του σεβασμού των θεσμών.

Ομως, ακριβώς αυτή είναι η δουλειά των θεσμών τους. Να γίνονται «λάστιχο» όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα και «πέτρα» όταν πρόκειται για οτιδήποτε άλλο. Ιδίως για παροχές προς τους εργαζόμενους...

ΓΙΑ ΤΟ «ΣΚΥΛΟΚΑΒΓΑ» που ξέσπασε μεταξύ τους με αφορμή τις φωτιές τι να πει κανείς; Η υποκρισία και η κοροϊδία είναι ελαφρότατοι χαρακτηρισμοί...

Μπορούν όσο θέλουν να αλληλοαποκαλούνται «ανεύθυνοι». Η ΝΔ να κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ για το ότι ...δεν κρατήθηκε και άσκησε κριτική στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ να μιλάει για ανοργάνωτο κράτος.

Εμείς δε θα τους κάνουμε τη χάρη να συμφωνήσουμε. Δεν είναι καθόλου «ανεύθυνοι», αντιθέτως είναι απολύτως «υπεύθυνοι» γιατί τόσα χρόνια στηρίζουν αφειδώς τα συμφέροντα των εταιρειών και των οικοπεδοφάγων.

Κι αυτό δεν καλύπτεται με τις ανούσιες κόντρες τους. Ο κόσμος το καταλαβαίνει.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η «αναδάσωση» της κυβέρνησης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στις 28 Ιούλη 2005 η δασική περιοχή της Πεντέλης καταστράφηκε από πυρκαγιά. Ο Κ. Καραμανλής έσπευσε τότε να δηλώσει με έμφαση: «Ολες οι δασικές εκτάσεις που κάηκαν κηρύσσονται αναδασωτέες. Αυτό είναι ένα σαφές μήνυμα για όσους απεργάζονται σχέδια κατά της ποιότητας ζωής όλων μας, κατά του περιβάλλοντος. Στη θέση του δάσους που κάηκε θα δημιουργηθεί νέο δάσος».

Τριάντα εφτά μέρες από εκείνη τη δήλωση του πρωθυπουργού και με απόφαση του περιφερειάρχη που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (όπως αποκάλυψε ο «Ρ» στις 12/10/2005), φάνηκε καθαρά τι εννοούσε ο πρωθυπουργός. Με εκείνη την απόφαση εξαιρέθηκαν από την αναδάσωση μέχρι και αυτές οι δασικές εκτάσεις «που κατά τη μέρα της πυρκαγιάς δεν έφεραν δασική βλάστηση»! Δηλαδή, αποχαρακτηρίστηκαν εκτάσεις που μπορεί να εκχερσώθηκαν ακόμα και την παραμονή της πυρκαγιάς! Σημειωτέον, δε, ότι: Στις παραπάνω εκτάσεις θα πρέπει να προστεθούν όσες ήδη είχαν γεμίσει αυθαίρετα, όσες βαφτίστηκαν «αγροτικές» με το δασοκτόνο νόμο και όσες φυσικά αποχαρακτηρίστηκαν για λογαριασμό του Αερολιμένα Αθηνών και της «Χόχτιφ».

Την ίδια σχεδόν φράση ο πρωθυπουργός τη διατύπωσε μετά τις πυρκαγιές στην Πάρνηθα μετά την πυρκαγιά του 2007. Λίγες μέρες μετά και πάλι στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δημοσιεύτηκε αντίστοιχη απόφαση του περιφερειάρχη που εξαιρούσε από την αναδάσωση πάνω από 60 στρέμματα κοντά στις εγκαταστάσεις του καζίνου.

Ολα αυτά είναι - προφανώς - μια ασφαλής ένδειξη για το τι θα ακολουθήσει και με την «αναδάσωση» της Βορειοανατολικής Αττικής που εξαγγέλθηκε χτες από την κυβέρνηση...

Μετά τους εθελοντές έρχονται οι σπόνσορες

«Περήφανος για τους εθελοντές δασοπυροσβέστες της Νέας Πεντέλης» δηλώνει ο εκεί δήμαρχος σε σχετικό δελτίο Τύπου, αφού εξαιτίας της παρέμβασής τους «η φωτιά δεν μπήκε στον οικισμό της Νέας Πεντέλης», ενώ «ήταν και πρωταγωνιστές στη σωτηρία από τη φωτιά του νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης». Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την προσφορά των χιλιάδων εθελοντών, που λιγότερο ή περισσότερο οργανωμένα έσπευσαν να πάρουν μέρος στην επιχείρηση της πυρόσβεσης, διακινδυνεύοντας ακόμα και τη ζωή τους. Υπάρχουν ωστόσο πλείστα όσα ζητήματα που αναδεικνύονται από τον εθελοντισμό, όταν αυτός γίνεται καραμέλα στο στόμα εκπροσώπων της κεντρικής ή τοπικής εξουσίας, με κίνητρα όχι πάντα τόσο αγνά. Για παράδειγμα, πρέπει να αναλογιστούν οι δημότες και της Νέας Πεντέλης, ότι η οργάνωση και ο ρόλος της εθελοντικής προσφοράς θα μπορούσε να ήταν τελείως διαφορετικός, αν η γη ήταν λαϊκή περιουσία, στην οποία κανένας δε θα είχε δικαίωμα πώλησης και αγοράς, όπως συμβαίνει σήμερα στο πλαίσιο της πολιτικής που υπηρετούν και αναπαράγουν οι εκπρόσωποι του δικομματισμού σε δήμους και νομαρχίες. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι στο ίδιο δελτίο Τύπου, η δημοτική αρχή Νέας Πεντέλης θεωρεί αναγκαίο να συμπεριλάβει και τις ευχαριστίες της στους ιδιώτες που συνέδραμαν τους εθελοντές. Λέει χαρακτηριστικά: «Τις ατέλειωτες ώρες συνεχούς υπεράνθρωπης προσπάθειας δεν τους έλειψε ούτε στιγμή το νερό και το κολατσιό. Οι επιχειρήσεις "My Market", "3E" και το αρτοποιείο "My baker" πήραν στην ίδια κατεύθυνση αξιοσημείωτες πρωτοβουλίες». Και το δελτίο καταλήγει με ευχαριστίες «στο Νομάρχη Αθηνών κ. Γιάννη Σγουρό» που ήταν παρών και ανταποκρίθηκε «άμεσα σε κάθε αίτημα των εθελοντών». Μετά τους εθελοντές έρχονται οι σπόνσορες. Και δίπλα τους, οι εκπρόσωποι εκείνης της πολιτικής που ανακυκλώνει δάση, εθελοντές, μεγαλοεργοδότες και Τοπική Αυτοδιοίκηση για να δουλεύει ρολόι το σύστημα και να συγκαλύπτονται οι πολιτικές αιτίες της πύρινης λαίλαπας.

«Ανθρώπινα δικαιώματα» αλά ΕΕ

Τον σκότωσε με μια σφαίρα στο πρόσωπο. Ηταν ένοπλος και επέβαινε σε αυτοκίνητο ενώ το θύμα ήταν πεζό και «οπλισμένο» με πυροσβεστήρα. Στη συνέχεια, το αστυνομικό αυτοκίνητο έκανε όπισθεν και πέρασε πάνω από το σώμα του πεσμένου νεαρού. Οι σκηνές σίγουρα θυμίζουν σε όλους μας κάτι. Πρόκειται για τη δολοφονία του 23χρονου Κάρλο Τζουλιάνι, τον Ιούλιο του 2001, από τον, επίσης νεαρό, καραμπινιέρο Μάριο Πλακάνικα, στη Γένοβα στις διαδηλώσεις κατά τη σύνοδο της G8.

Η ιταλική Δικαιοσύνη αθώωσε τον Πλακάνικα επειδή απεφάνθη ότι η μοιραία σφαίρα εξοστρακίστηκε(!) στον ιπτάμενο πυροσβεστήρα που πρόλαβε (θεωρητικώς) να εκτοξεύσει το θύμα! Χτες, αθωώθηκε και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου προσέφυγε, προφανώς, κυριευμένη από αυταπάτες περί δίκαιης Ευρώπης και άλλων ευχολογίων, η πονεμένη οικογένεια.

Κατά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λοιπόν, ο καραμπινιέρος βρισκόταν σε αυτοάμυνα (γιατί απειλούνταν από τον πεζό που θα εκτόξευε προφανώς με δύναμη σούπερμαν έναν πυροσβεστήρα σε κινούμενο αυτοκίνητο) και δεν χρησιμοποίησε «ακραία βία» εναντίον του θύματος. Τώρα, το τι ακριβώς εννοεί ακραία βία το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εφόσον ο Τζουλιάνι σκοτώθηκε, παραμένει άξιο απορίας. Για τα μάτια του κόσμου, πάντως, επιδικάστηκαν 40.000 ευρώ αποζημίωση στην οικογένειά του και «τραβήχτηκε το αυτί» στην ιταλική κυβέρνηση (και τότε υπό Μπερλουσκόνι) ότι δε «διεξήγαγε ορθώς τη σχετική έρευνα» αφού «χάθηκαν» στοιχεία κλπ. κλπ.

Αυτή είναι η «δικαιοσύνη» της ΕΕ. Αυτός είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι τα δικαιώματα του κεφαλαίου, των αστικών κυβερνήσεων που το υπηρετούν και των δυνάμεων καταστολής τους, που βρίσκονται απέναντι σε διαδηλωτές, εργαζομένους, τον οποιονδήποτε αντιταχθεί στις αποφάσεις και στους νόμους του καπιταλισμού, απέναντι στον οποιονδήποτε επιμένει να παλεύει για την μοναδική ρεαλιστική λύση: την ανατροπή του.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κοινή πλεύση ΣΕΒ - ΓΣΕΕ

Ενόψει της ΔΕΘ, ο ΣΕΒ έσπευσε να δηλώσει και πάλι τις νέες αντεργατικές απαιτήσεις του. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, η «εκλεκτή» τάξη των βιομηχάνων απαίτησε παραπέρα μείωση της φορολογίας στα κέρδη τους, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, νέες επιδοτήσεις και ζεστό χρήμα στις επιχειρήσεις, με πρόσχημα την κατάρτιση του προσωπικού τους και, επιπλέον, απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Μάλιστα, είναι τέτοια η αλαζονεία τους, που αυτές τις προκλητικές αξιώσεις σε βάρος των εργαζομένων, τον κατάλογο - δεκάλογο του κεφαλαίου τον ονόμασαν και ως «Τα δέκα μέτρα - ανάχωμα στην ανεργία»!

Οι αξιώσεις του κεφαλαίου έχουν τη νομιμοποίηση από την ίδια την κυβέρνηση. Αφού, κάθε νέο πακέτο μέτρων υπέρ της πλουτοκρατίας εμφανίζεται ως πακέτο υπέρ της απασχόλησης, ενώ στην ίδια κατεύθυνση είναι και οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ. Η αλαζονεία των βιομηχάνων και οι προκλητικές τους αξιώσεις έχουν την κάλυψη και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Μια κάλυψη και στήριξη που είναι διαχρονική και πολυεπίπεδη. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αξιώσεις τις οποίες διατύπωσε προχτές ο ΣΕΒ κατά ένα μεγάλο μέρος είχαν ήδη περιληφθεί στα «11 σημεία σύγκλισης» τα οποία είχαν συνομολογήσει τον περασμένο Φλεβάρη ΣΕΒ και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Η υπογραφή των Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων τα τελευταία χρόνια, που οι αυξήσεις τους δεν ξεπερνούν το ένα ευρώ στο μεροκάματο, είναι μια ακόμα έμπρακτη απόδειξη της στήριξης που παρέχει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στην κατοχύρωση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Το σημαντικότερο είναι όμως η ιδεολογική νομιμοποίηση που παρέχει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προς τις αξιώσεις του ΣΕΒ. Και αυτή τη νομιμοποίηση τη δίνει και σήμερα η πλειοψηφία με την επιστολή της προς τον πρωθυπουργό. Γιατί, όσα «αιτήματα» και αν διατυπώνει, όσο και αν στα λόγια καταγγέλλει, πέρα από την υποκρισία αυτών των καταγγελιών, αυτό που στην πραγματικότητα προτείνει ως «διέξοδο» είναι νερό στο μύλο της πλουτοκρατίας. Είναι προτάσεις ανάπτυξης του κεφαλαίου και διεξόδου από την κρίση προς όφελός του. Αυτό κάνει, όταν στην επιστολή της ζητά από την κυβέρνηση τη «σταθεροποίηση του τραπεζικο-πιστωτικού συστήματος», όταν και αυτή απαιτεί «στοχευμένες κρατικές ενισχύσεις τομέων και κλάδων της οικονομίας», όπως ο τουρισμός. Προφανώς, γιατί θεωρεί και αυτή ότι τα 28 δισ. δεν αρκούσαν στους τραπεζίτες. Οτι τα υπερκέρδη των μεγαλοξενοδόχων θέλουν και επιπλέον κρατική ενίσχυση..!

Πυρήνας όλης αυτής της άποψης είναι η αναγνώριση και αποδοχή από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ της θέσης ότι εργάτες και κεφάλαιο έχουν τα ίδια κοινά συμφέροντα. Οτι είναι και «συν-εταίροι» κατά τα λεγόμενα του προέδρου των βιομηχάνων. Οτι τα συνδικάτα από όργανα ταξικής μάχης στα χέρια των εργαζομένων και προάσπισης των συμφερόντων τους μετατρέπονται από την πλειοψηφία σε ιμάντες του κοινωνικού εταιρισμού, σε κήρυκες της «κοινωνικής ειρήνης», τη στιγμή μάλιστα που το κεφάλαιο έχει εξαπολύσει έναν χωρίς όρια πόλεμο κατά των εργατικών δικαιωμάτων. Και αυτό είναι μια ακόμα πολύτιμη υπηρεσία προς το μεγάλο κεφάλαιο. Να, γιατί η νέα πρόκληση των βιομηχάνων πρέπει να βρει απέναντί της την πιο μαζική ταξική εργατική συσπείρωση. Την πιο οργανωμένη πάλη με βάση τις πραγματικές εργατικές διεκδικήσεις, μαζί με την καταδίκη των κομμάτων του κεφαλαίου, αλλά και της στρατηγικής που με συνέπεια ακολουθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ