Η εργασία δεν είναι μόνο ο βιοπορισμός, αλλά είναι ένας προορισμός ύπαρξης. Η εργασία δεν είναι μόνο κοινωνικό αγαθό, αλλά και υπαρξιακή ανάγκη. Αυτή η υπαρξιακή ανάγκη τα τελευταία χρόνια, είναι στο χαμηλότερο επίπεδο. Η καταστρατήγηση τυπικά και ουσιαστικά όλων των δεδομένων μας γίνεται τόσο έντονα για πρώτη φορά, στα 35 χρόνια που είμαι εγώ σε αυτήν τη δουλειά. Γιατί ο καθένας, όπως καταλαβαίνετε, μέσα από την προσωπική του εμπειρία στην εργασία αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Δεν είναι απλώς ότι οι άνθρωποι δεν έχουν εργασία, είναι ότι δημιουργείται μια τεράστια ανασφάλεια και αυτή η ανασφάλεια δημιουργεί ένα αίσθημα στους ανθρώπους, της προσωπικής και κοινωνικής τους απαξίας. Κι έτσι δημιουργούνται νέες στρατιές, όχι απλά ανέργων, αλλά ανθρώπων που δεν έχουν ελπίδα στη ζωή.

Οι επαναστάσεις έρχονται, κατά τη γνώμη μου, όταν δεν υπάρχει καμιά άλλη διέξοδος, όταν δεν έχουν κανένα άλλο όπλο πέρα από τη φυγή μπροστά... Δεν ξέρω εμείς σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε, αλλά η Οκτωβριανή Επανάσταση με ό,τι επακολούθησε, ήταν κατά τη γνώμη μου ένα ιστορικό ορόσημο στη νεότερη ιστορία της ανθρωπότητας για την αυτοδιάθεση των λαών. Ο νέος σκεπτόμενος άνθρωπος έχει την υποχρέωση να ψάξει να βρει την κρυμμένη του αλήθεια. Και αυτό θέλει κόπο, δεν είναι αυταπόδεικτο.