Αμέσως μετά, στις 12.15, θα προβληθεί η ταινία «Ναζίμ Χιμέτ, Γαλανομάτης Γίγαντας».

«Το ερωτευμένο σύννεφο» η πρώτη ταινία με τη μεγαλύτερη διάρκεια (19') είναι μια σοβιετική παραγωγή του 1959 με μεικτή τεχνική: κούκλες, μαριονέτες και τεχνική «stop motion animation». Ενας από τους σκηνοθέτες της, μάλιστα, ο Ρομάν Κοτσάνοφ (ο δεύτερος ήταν ο Ανατόλι Καράνοβιτς) υπήρξε πιονιέρος σε αυτήν την τεχνική. Το σενάριο της ταινίας έγραψε ο Χικμέτ, βασιζόμενος στο ομότιτλο, προγενέστερο, παραμύθι του με στοιχεία της λαϊκής παράδοσης. Ακόμα και στους μύθους ο κομμουνιστής ποιητής φρόντιζε πάντα να αναδεικνύει τις ταξικές σχέσεις και να εκφράζει την κομμουνιστική ηθική αντίληψη που χαρακτηρίζει τον Χικμέτ. «Αϊσέ κοίταξε τον ουρανό! Το σύννεφο πεθαίνει για να ξαναγίνει ο κήπος σου ζωντανός και πράσινος. Για να θροΐσει το γρασίδι και να γίνουν πράσινα τα στεφάνια... Κοίτα, πράσινα τα κλαδιά...», Η ταινία ντυμένη ηχητικά με στίχους του ποιητή, είναι μια αλληγορία της αυτοθυσίας κι έχει να κάνει με τον έρωτα ενός σύννεφου με ανδρική μορφή προς την όμορφη Αϊσέ, που έχει έναν μικρό θεσπέσιο κήπο στο μέσο του πουθενά μιας άγονης ερήμου. Ενας κήπος - όαση ακριβώς γιατί η κοπέλα τον φροντίζει και τον περιποιείται. Υπάρχει όμως ακόμα ένας θαυμαστής, ο κακός πλούσιος ιδιοκτήτης της ερήμου, ο Μαύρος Σεϊφί που τριγυρίζει την κοπέλα, της ζήτησε να τον παντρευτεί αλλά εκείνη αρνείται. Και ο κακός άρχοντας αποφασίζει να καταστρέψει την Αϊσέ και τον κήπο της. Σαρώνει την άμμο της ερήμου και σκεπάζει τα πάντα με ξηρασία και θλίψη. Η αντιπαλότητα ανάμεσα στο ευαίσθητο σύννεφο και τον δυνατό άρχοντα οδηγεί σε πολλές περιπέτειες αλλά το ερωτευμένο σύννεφο διακινδυνεύοντας την ύπαρξή του γίνεται βροχή που θρέφει ξανά το χώμα και φέρνει πίσω τη ζωή.

Επόμενη ταινία είναι η δίλεπτη τουρκική παραγωγή «Το πιο περίεργο πλάσμα στον κόσμο» (2014) σε σκηνοθεσία, σχέδιο και μουσική Οζγκούρ Σερντάρ Αλτούνογλου, βασισμένη στο ομότιτλο ποίημα του Χικμέτ που διαθέτει ισχυρό εικαστικό χαρακτήρα.

Οι προβολές των μικρών ταινιών κινουμένων σχεδίων ολοκληρώνονται με την ευαίσθητη σοβιετική ταινία διάρκειας οκτώμισι λεπτών «Μπλε Μπάλα» (1984) σε σκηνοθεσία Ροζαλία Ζέλμα και σενάριο Ναζίμ Χικμέτ και τον Χένριχ Σάλγκιρ. Χωρίς αφήγηση ή σχολιασμό, παρά με στίχους του ποιητή και συναισθηματική μουσική σύνθεση, η εξαίρετη εικονογράφηση με πολιτικό μήνυμα, απεικονίζει την ομορφιά του πλανήτη μας, της Μπλε Μπάλας, που έχει ανάγκη καλής διαχείρισης και φροντίδας. Τα χρωματιστά σκίτσα εναλλάσσονται ρυθμικά με τα γκρίζα που απεικονίζουν βίαια όντα αναγνωρίσιμης εννοιολογικής υποδήλωσης που θέλουν να αδράξουν την μπλε μπάλα για να την εκμεταλλευτούν...

Ακριβώς μετά την ολοκλήρωση της προβολής των «παιδικών» ταινιών, θα προβληθεί στις 12.15 μ.μ. στον ίδιο χώρο, η δίωρη τουρκική βιογραφική ταινία μυθοπλασίας «Ναζίμ Χιμέτ, Γαλανομάτης Γίγαντας» (2007) σε σκηνοθεσία Μπικέτ Ιλχάν. Η ταινία αναφέρεται κύρια στην περίοδο της πολύχρονης κράτησης του ποιητή στη φυλακή της Προύσας. Εχοντας ασπαστεί τη μαρξιστική ιδεολογία και όντας μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας, ο Χικμέτ βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο του τουρκικού κρατικού μηχανισμού, που παρακολουθεί και λογοκρίνει κάθε γραπτό λόγο ή πράξη του.

Ηταν ένας γίγαντας με γαλάζια μάτια

αγάπησε μια πολύ νέα γυναίκα

που τ' όνειρό της ήτανε ένα πολύ μικρό σπιτάκι

που θα 'χε μες στον κήπο του κύματα τα αγιοκλήματα...

Ο γίγαντας ως γίγας αγαπούσε

...............

Ηταν ένας γίγαντας με γαλάζια μάτια

αγάπησε μια πολύ νέα γυναίκα

πλην κουράστηκε γρήγορα η μικρούλα.

Στο μεγάλο δρόμο του γίγαντα

λαχτάρησε λίγη άνεση.

Εχετε γεια, είπε στα γαλάζια μάτια

και παίρνοντας το μπράτσο του πλούσιου νάνου

τράβηξαν μαζί

στο σπίτι που στον κήπο του έχει

κύματα τα αγιοκλήματα.

Ο γίγαντας καταλαβαίνει τώρα

πως οι γιγαντένιοι έρωτες

δεν μπορούν καν να θαφτούνε

στο σπίτι που στον κήπο του έχει

κύματα τα αγιοκλήματα.

Ναζίμ Χικμέτ.