Αναβρασμός επικρατεί στο χώρο της υγείας καθώς - κάτω απ' το βάρος των σχεδίων της κυβέρνησης - έχουν προκηρυχτεί δυο απεργιακές κινητοποιήσεις για τις 10 Μάη 2001.

Το Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία αποφάσισε 24ωρη απεργία, ενώ την απόφαση για εξάωρη στάση εργασίας την Πέμπτη 10 Μάη 2001 πήρε το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), «μετά τη μεγαλειώδη συγκέντρωση (26.4.2001)και πορεία διαμαρτυρίας των εργαζομένων της Αθήνας και του Πειραιά, στην οποία διατράνωσαν την απόφασή τους να αντιδράσουν στην προσπάθεια της κυβέρνησης Σημίτης να διαλύσει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας».

Η ΕΙΝΑΠ έχει συγκέντρωση στην πλατεία Μαβίλη, ώρα 10 πμ, και θα ακολουθήσει πορεία προς τα υπουργεία Οικονομικών και Υγείας.

Στο Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔΗΝ, που πήρε την απόφαση για την κινητοποίηση της 10ης Μάη 2001, η πλειοψηφία των παρατάξεων (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - Υγειονομική Πρωτοβουλία) τοποθετήθηκαν πάνω σε δυο βασικά ζητήματα, για άμεση δράση της Ομοσπονδίας.

Το ένα είναι η διαπραγμάτευση για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, που δεν απηχούν τη θέση του συνδικαλιστικού κινήματος, καθώς προβλέπεται ειδική συμφωνία σε ζητήματα μισθολογικά και αφ' ετέρου με αιτήματα που διαμορφώθηκαν όχι με κριτήριο την κάλυψη των αναγκών των εργαζομένων, αλλά προσαρμοσμένα στην κυβερνητική πολιτική. Δηλαδή αιτήματα στη βάση των επιδομάτων και της συγχώνευσης ορισμένων απ' αυτά.

Η κυβερνητική επιδίωξη να συνδεθεί ο μισθός με την παραγωγικότητα, με κριτήριο τη γρήγορη και αποτελεσματική εμπορευματοποίηση της υγείας και λειτουργίας των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια π.χ. πόσο γρήγορα αντιμετωπίζεται το επείγον περιστατικό, πόσες λιγότερες μέρες παραμένει ο ασθενής στο νοσοκομείο.

• Τα αιτήματα που προβάλλουν δεν ενοποιούν τη δράση των εργαζομένων ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Το Ειδικό Μισθολόγιο, χωρίς τη ριζική αμφισβήτηση και ανατροπή της συνολικής εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης, λειτουργεί αναποτελεσματικά - αποπροσανατολιστικά για το υγειονομικό κίνημα.
• Δεν απέρριψαν τις προτάσεις του υπουργού, μοίρασμα των εσόδων των νοσοκομείων από την άμεση πληρωμή των εργαζόμενων στα πλαίσια της αποτελεσματικής λειτουργίας των ιδιωτικών ιατρείων και της λειτουργίας των Τμημάτων των Επειγόντων Περιστατικών.
• Στο ασφαλιστικό παραπέμπουν σε κοινωνικό διάλογο με άλλους όρους και από μηδενική βάση.

Χαρακτηριστικό είναι η άρνησή τους να αναλάβουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες έγκαιρα, παραπέμποντας στην ΑΔΕΔΥ, και στη λειτουργία επιτροπής για το ασφαλιστικό στα πλαίσια της ομοσπονδίας, όπως είχε γίνει και στο παρελθόν. Οικονομία δυνάμεων και το γνωστό επιχείρημα δεν κινητοποιείται ο κόσμος, επανήλθαν στην επιχειρηματολογία τους.

Οι προτάσεις της ΕΣΑΚ Υγειονομικών διαμορφώθηκαν με κριτήριο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και ως προς το ασφαλιστικό και ως προς το εισοδηματικό.

1) Πρότεινε 28% αύξηση.

2) Ρυθμίσεις για τ' ανθυγιεινά. Συνθήκη εργασίας, αμοιβές (ανθυγιεινό), η επιτροπή για την υγεία και την ασφάλιση.

3) Μείωση ορίων για τη συνταξιοδότηση, 50 για τις γυναίκες, 55 για τους άνδρες λόγω ανθυγιεινότητας.

4) Κατάργηση των εισφορών για υγειονομική περίθαλψη άμεσα - έμμεσα ασφαλισμένων.

5) Κατάργηση των αντι-ΕΣΥ νόμων. Αγώνας να μην έρθουν καινούριοι για ψήφιση στη Βουλή.

6) Δημόσια δωρεάν υγεία στο πλαίσιο δημόσιας υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης.

7) Πλήρης χρηματοδότηση των νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, καμιά συμμετοχή στα επείγοντα, καμιά υποχρεωτική μετάταξη.

Η ΕΣΑΚ Υγειονομικών καλεί τους εργαζόμενους να οργανώσουν την πάλη, να στηρίξουν την Επιτροπή Πρωτοβουλίας και να κλιμακώσουν την πάλη τους, με αφετηρία την κινητοποίηση στις 10 Μάη 2001.