Με μεγάλες διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της Ισπανίας οι δημόσιοι υπάλληλοι πραγματοποίησαν χθες 24ωρη απεργία, αντιδρώντας δυναμικά στα μέτρα λιτότητας, με το κλασικό πλέον πρόσχημα του περιορισμού του δημόσιου ελλείμματος, που επιβάλλει η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο.

Τουλάχιστον το 75% των 2,5 εκατομμυρίων δημοσίων υπαλλήλων συμμετείχαν στην απεργία, σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών της Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας Εργατικών Επιτροπών (CCOO). Στην απεργία συμμετείχαν οι υπάλληλοι της καθαριότητας των δήμων, η πλειοψηφία των ταχυδρομικών υπαλλήλων, αλλά και των δημοτικών ραδιοσταθμών, ενώ σε τομείς, όπως η υγεία, η πυροσβεστική υπηρεσία και τα σωφρονιστικά ιδρύματα, το «παρών» έδωσε μόνο το προσωπικό ασφαλείας. Επίσης διακόπηκαν τα προγράμματα δημοτικών ραδιοσταθμών.

Παράλληλα, μεγάλες διαδηλώσεις οργανώθηκαν σε όλη τη χώρα με πολλές χιλιάδες να παίρνουν μέρος στην κεντρική διαδήλωση στη Μαδρίτη, ενώ προηγήθηκαν από το πρωί πολύμορφες κινητοποιήσεις με αποκλεισμούς υπουργείων κ.ά. Στη Βαρκελώνη, κατά τους εκπροσώπους των συνδικάτων, περισσότεροι από 100.000 πήραν μέρος στις διαδηλώσεις. Στην Καταλονία τα συνδικάτα τόσο του ιδιωτικού, όσο και του δημόσιου τομέα είχαν κηρύξει γενική απεργία, στην οποία συμμετείχαν και οι φοιτητικοί σύλλογοι ενάντια στις δραστικές περικοπές και στην Παιδεία. Διαδηλώσεις έγιναν, επίσης, στο Μπιλμπάο, στη Χώρα των Βάσκων, αλλά και το Βαγιαδολίδ, το Κάντιθ, την Ταραγόνα και άλλες πόλεις.

Η χθεσινή απεργία ήταν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η μεγαλύτερη εργατική κινητοποίηση που αντιμετώπισε η κυβέρνηση του Θαπατέρο από τη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία το 2004 και σχεδόν ένα μήνα μετά την υιοθέτηση των μέτρων λιτότητας, που γίνονται, υποτίθεται, για τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος από το 11,2% το 2009 στο 6% το 2011 και κάτω από το όριο του 3% έως το 2013. Τα μέτρα είναι καταπέλτης για το εισόδημα και τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, καθώς προβλέπουν μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων κατά 5% από αυτόν τον μήνα και πάγωμα το 2011, το πάγωμα των συντάξεων, τον περιορισμό των κρατικών επενδύσεων και την κατάργηση των επιδομάτων γέννησης.

Σχετικά με τις κινητοποιήσεις που προχώρησαν τα συνδικάτα μετά απο πολλές αναβολές λόγω της για χρόνια συμβιβαστικής τους στάσης, διατυπώνονται ήδη πολλές φωνές από ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις, όπως και το ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, ώστε να κλιμακωθούν και να εκφραστούν σε γενική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.