Οι «ειδικοί» ΚΚΕδολόγοι αποφαίνονται ότι: «Ο Περισσός έχει περιχαρακωθεί σε ένα σύγχρονο σταλινισμό και δεν έχει πολιτική συμμαχιών, τα αντιϊμπεριαλιστικά του συνθήματα είναι ακίνδυνα, τα συμπεράσματα του συνεδρίου οδηγούν στη δικτατορία του προλεταριάτου και ας μη χρησιμοποιείται αυτός ο όρος γιατί παραπέμπει στο καθεστώς της Σοβιετικής Ενωσης. Οσοι μπορούσαν να αντισταθούν έφυγαν, τώρα δεν κουνιέται φύλλο στο ΚΚΕ» (Μ. Κοψίδης) και εντοπίζουν τα κρυφά ελατήρια αυτής της συμπεριφοράς του ΚΚΕ στην προσπάθειά του να αλιεύσει ψήφους απ' τη δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ... Θα λέγαμε πως όταν η βλακεία συναντιέται με το αντιΚΚΕ μένος τα αποτελέσματα είναι απολαυστικά. Πάντως, όλες αυτές οι ανοησίες είναι ουσιαστικά ομολογίες της λύσσας που τους έχει πιάσει που το ΚΚΕ ολοκλήρωσε το Συνέδριό του με επιτυχία, έβαλε στόχους ανασύνταξης και αντεπίθεσης για το λαϊκό κίνημα και συνεχίζει την αταλάντευτη δράση του στην υπηρεσία της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων.