«Σημάδεψε» και καλλώπισε με τα πανέμορφα αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματά του, στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα, την πρωτεύουσα και άλλες πόλεις (λ.χ. Ερμούπολη, Πάτρα) του ελληνικού κράτους. Κράτος, που αντί να τα προστατέψει όλα, μεταπολεμικά άφησε πάρα πολλά να ρημάξουν και να κατεδαφιστούν, προς πλουτισμό των ημετέρων των εκάστοτε κυβερνήσεων. Κράτος, που κόντεψε να αφήσει στο έλεος των σεισμών και του χρόνου, ακόμα και το μόνο σωζόμενο από τα δύο θεατρικά αρχιτεκτονήματά του στην Αθήνα, το Εθνικό Θέατρο (το άλλο θέατρο ήταν το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, το οποίο γκρέμισε επί δημαρχίας του, ο Κοτζιάς για να βλέπει από το Δημαρχείο το κτίριο της τράπεζάς του!!!).

Αναφερόμαστε στον κορυφαίο Γερμανό αρχιτέκτονα - μηχανικό - διακοσμητή - κατασκευαστή, λάτρη του αρχαίου πολιτισμού μας και της κλασικής αρχιτεκτονικής του, Ερνστ Τσίλερ (1837-1923), στου οποίου το σπουδαίο αρχιτεκτονικό έργο αφορά η μελέτη της Μάρως Καρδαμίτση - Αδάμη «Ερνστ Τσίλερ - Η Τέχνη του Κλασικού», τη συγγραφή της οποίας ανέθεσαν οι εκδόσεις «Μέλισσα», ώστε να γνωρίσει το ελληνικό κοινό την προσφορά του νεοκλασικιστή αρχιτέκτονα στην Ελλάδα. Η μελέτη (παρουσιάστηκε χτες, από τους συντελεστές της, τους πανεπιστημιακούς καθηγητές Δ. Ζήβα και Ν. Σταμπολίδη, τον ευρωβουλευτή Ν. Σηφουνάκη και τον ΓΓ του ΥΠΠΟ, Χρ. Ζαχόπουλο), έρχεται για πρώτη φορά να «φωτίσει» το τεράστιο - ποιοτικά και ποσοτικά - έργο αυτού του μεγαλοφυούς αρχιτέκτονα, ρομαντικού λάτρη της Ελλάδας, που άφησε τη δόξα και τα πλούτη που του πρόσφερε η πατρίδα του και η Ευρώπη, για να εργαστεί, να ζήσει, να παντρευτεί, να πεθάνει και να ταφεί στην Ελλάδα. «Αγαθός, φιλομαθής, ήρεμος, εξαιρετικά χαρισματικός αρχιτέκτονας και άνθρωπος, που αγάπησε βαθιά τον τόπο μας, ίσως περισσότερο από μας», όπως επισημαίνει η συγγραφέας, ο Τσίλερ δημιούργησε στην Ελλάδα περισσότερα από 500 μνημειακά έργα (δημόσια κτίρια, τράπεζες, ιδιωτικά μέγαρα, αγορές, κατοικίες, θέατρα, εκκλησίες, ταφικά μνημεία κ.ά.), από τα οποία στο βιβλίο εικονίζονται 50, με φωτογραφίες του Γιώργη Γερόλυμπου.